A
selamün aleyküm
Allah (CC) razı olsun çok güzel paylaşımdı
Allah (CC) razı olsun çok güzel paylaşımdı
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
SOKAKTAN MEKTUP VAR (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan Aşkâ Mecnun
- Başlangıç tarihi
ve aleyküm selam kardeşim.Amin, cümlemizden inşaAllah..Beğenmiş olmana sevindim canım..Selametle kal inş.B)
ve aleyküm selam ablam.
Amin, cümlemizden inşaAllah. Sağolasınız. selam ve dua ile..
Anne şefkati...
Anne şefkati...
ANNE ŞEFKATİ "Bebeğimi görebilir miyim" dedi yeni anne.
Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını dondu ve camdan bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu...
Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı.
Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı. Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı.
Hıçkırıyordu... Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığıydı; ağlayarak
"Büyük bir çocuk bana ucube dedi..."
Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından seviliyordu ve oldukça da başarılı bir öğrenciydi. Sınıf başkanı bile olabilirdi; eğer insanların arasına karışmış olsaydı. Annesi, her zaman ona
"Genç insanların arasına karşımalısın"
diyordu, ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu.
Delikanlının babası, aile doktoru ile oğlunun sorunu ile ilgili görüştü;
"Hiçbir şey yapılamaz mı?" diye sordu.
Doktor
"Eğer bir çift kulak bulunabilirse, organ nakli yapılabilir" dedi.
Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya başlandı. İki yıl geçti bir gün babası
"Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben, sana kulaklarını verecek birini bulduk ancak unutma bu bir sır" dedi.
Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan yaratıldı. Yeni görünümüyle psikolojisi de düzelen genç, okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar elde etti. Daha sonra evlendi ve diplomat oldu. Yıllar geçti, bir gün babasına gidip sordu:
"Bilmek zorundayım, bana bu kadar iyilik yapan kişi kim? Ben o insan için hiçbir şey yapamadım..."
"Bir şey yapabileceğini sanmıyorum" dedi babası.
"Fakat anlaşma kesin, şu anda öğrenemezsin, henüz değil..."
Bu derin sır yıllar boyunca gizlendi. Ancak bir gün açığa çıkma zamanı geldi... Hayatının en karanlık günlerinden birinde, annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu. Babası yavaşça annesinin başına elini uzattı; kızıl kahverengi saçlarını eliyle geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu.
"Annen hiçbir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için çok mutlu oldu" diye fısıldadı babası.
"..ve hiç kimse, annenin daha az güzel olduğunu düşünmedi değil mi?"
Gerçek güzellik fiziksel görünüşe bağlı değildir, ancak kalptedir!
.
<IMG height=1 width=1>
Anne şefkati...
ANNE ŞEFKATİ "Bebeğimi görebilir miyim" dedi yeni anne.
Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını dondu ve camdan bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu...
Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı.
Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı. Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı.
Hıçkırıyordu... Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığıydı; ağlayarak
"Büyük bir çocuk bana ucube dedi..."
Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından seviliyordu ve oldukça da başarılı bir öğrenciydi. Sınıf başkanı bile olabilirdi; eğer insanların arasına karışmış olsaydı. Annesi, her zaman ona
"Genç insanların arasına karşımalısın"
diyordu, ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu.
Delikanlının babası, aile doktoru ile oğlunun sorunu ile ilgili görüştü;
"Hiçbir şey yapılamaz mı?" diye sordu.
Doktor
"Eğer bir çift kulak bulunabilirse, organ nakli yapılabilir" dedi.
Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya başlandı. İki yıl geçti bir gün babası
"Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben, sana kulaklarını verecek birini bulduk ancak unutma bu bir sır" dedi.
Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan yaratıldı. Yeni görünümüyle psikolojisi de düzelen genç, okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar elde etti. Daha sonra evlendi ve diplomat oldu. Yıllar geçti, bir gün babasına gidip sordu:
"Bilmek zorundayım, bana bu kadar iyilik yapan kişi kim? Ben o insan için hiçbir şey yapamadım..."
"Bir şey yapabileceğini sanmıyorum" dedi babası.
"Fakat anlaşma kesin, şu anda öğrenemezsin, henüz değil..."
Bu derin sır yıllar boyunca gizlendi. Ancak bir gün açığa çıkma zamanı geldi... Hayatının en karanlık günlerinden birinde, annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu. Babası yavaşça annesinin başına elini uzattı; kızıl kahverengi saçlarını eliyle geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu.
"Annen hiçbir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için çok mutlu oldu" diye fısıldadı babası.
"..ve hiç kimse, annenin daha az güzel olduğunu düşünmedi değil mi?"
Gerçek güzellik fiziksel görünüşe bağlı değildir, ancak kalptedir!
.
<IMG height=1 width=1>
En büyük vatansever kimdir?
En büyük vatansever kimdir?
En büyük vatansever kimdir?
Biz cephelerde hiç kaybetmedik.
Sokaklarda ise hiç kazanamadık.
Bunu çok iyi bildikleri için cephede vur-kaç taktiği yapanlar, gençlerimizi sokağa döküyor. Ülkemize yapılan haince saldırılara elbette tepki verilmeli. Ancak duygusal anda tepki vermek “vatanseverliğin” sadece bir parçasıdır.
“En büyük vatansever” şehit cenazeleri olunca tepki veren kişi değildir!
“Bizi de askere alın. Bu vatan için ölmeye hazırız! Bizde devletin emrindeyiz” gibi cümleleri bugün herkes söylüyor.
Devlete hizmet edip, şehit olmaya hazırız diyen bir esnaf, müşterilerine kazık atıyorsa, yalan-dolanla iş yapmaya çalışıyorsa “vatanseverliği” sloganda kalmış olmaz mı?
Her ay devletten vergi kaçıran bir esnafın, “Vatan sana canım feda!” sloganları atıyor olması bir çelişkiyi göstermez mi?
“Bende ölmeye hazırım!” diyen bir doktor, hastanesine gelen hastalarla ilgilenmeyip, hastalarını muayenehanesine yönlendirip, özel muayene olanlarla daha çok ilgileniyorsa buna “vatanseverlik” diyebilir misiniz?
Tapu müdürlüğünde memur olan birisi “Bende ölmeye hazırım!” dedikten sonra “rüşvetsiz” imza atmıyorsa ülkesine olan sevgisi sorgulanmaz mı?
Devletin herhangi bir kademesinde çalışan “devlet memuru” beni de askere alın!” dediği halde, yanına gelen vatandaşla ilgilenmiyor yada işlerini aksatıyorsa “Vatan sana canım feda!” cümlesini haykırması çelişki değil midir?
“Biz bir ölür, bin diriliriz!” sloganı atan bir öğretmen, sınıfındaki öğrencilerle yeterince ilgilenmiyorsa, fidanların kurumasına göz yuman bir bahçıvan kadar suçlu olmaz mı?
Öğretmenler lokalinde her akşam “okey” oynayan bir öğretmenin, öğrencilerine sınıfta “vatan, millet, Sakarya” edebiyatı yapması sadece edebiyattan ibaret kalmaz mı?
Bir meslektaşım bana gönderdiği mail de diyor ki;
“Sabah 1. dersin ortasında sınıftan çıkıp, öğretmenler odasında TV karşısına geçip, magazin programları izleyen bir Öğretmen “Her şey Vatan için!” sloganı atıyor. Bu olayı bizzat kendi gözümle gördüm.”
Yazıma başlık olan sorunun cevabına gelelim.
“Hepimiz Mehmetçiğiz!” sloganını bende çok seviyorum. Peygamberinin ismini ordusuna veren bir medeniyetin çocuklarıyız. Toplum olarak “Hepimiz Mehmetçiğiz” sloganı attıktan sonra, gerçekten vatansever olup olmadığımızı ispat etmek istiyorsak “işimizi” doğru yapmak zorundayız.
En iyi doktor, hastalarıyla en çok ilgilenen, hastanın cebine değil, kalbine bakan doktordur. “Bende Mehmetçiğim!” sloganını atan doktor, hastalarıyla ilgilenmiyorsa, hem kendini hem başkalarını kandırıyor demektir.
En iyi esnaf, vergi kaçırmayan, müşterisini kazıklamayan esnaftır. “Bende teröristlerle çatışıp ölmeye hazırım!” sloganlarını attıktan sonra vergi kaçırmaya devam ediyor, müşterilerini kandırmaktan vazgeçmiyorsa neye yarar?
En iyi devlet memuru, vatandaşın işini en hızlı halleden memurdur. Çalıştığı devlet dairesini “Türk bayraklarıyla” donatan bir memur, rüşvet almak için kırk takla atıyorsa, ben o memura “keşke o bayrağı yüreğine de takabilseydin!” desem yanlış mı yapmış olurum?
Belediye sarayının girişine “rüşvet alan da verende melundur” hadisini astıran belediye başkan veya yardımcıları, çorba parası adı altında rüşvet yiye yiye göbeklerini ve cüzdanlarını şişirmişseler, belediye binasına astıkları Türk bayrağıyla kimi kandırmış olurlar
Bana sorarsanız en büyük vatansever, işini en iyi yapan insandır!
En doğru tepki!
Slogan atılmasına, tepki gösterilmesine karşı değilim. Kimse yanlış anlamasın. Elbette “milli” bir tepki verilecek.
Yüz tane genç düşünün. Her hafta başka bir mahallede düzenlenen mitinglere katılıp saatlerce slogan atıyorlar. Milli duygularımız okşanmış olur.
Bu yüz tane genç aralarında para toplasalar. İçlerinde üç kişi bu paralarla şehit ailesini ziyarete gitse ve ailenin ihtiyaçlarını karşılamaya yardımcı olsa, “saatlerce slogan atmaktan” daha anlamlı bir tepki vermiş olmaz mı?
Şehit askerin eşi evinin elektrik faturasını ödeyemiyorsa “slogan” atan insanlar bundan utanmaz mı?
Şehit askerin çocuğu okul kıyafetlerini alamıyorsa ve siz, evinizin balkonuna kadifeden yapılmış bir Türk bayrağı asıyorsanız, düşünmek zorunda değil misiniz?
1984 yılından bu yana terör örgütüne şehit verip, her şehit cenazesinde “şehitler ölmez, vatan bölünmez!” diye slogan atıyoruz.
Yirmi yıl önce şehit olmuş bir askerin, genç yaşta dul kalmış eşi bugün ne yapıyor acaba?
On yıl önce daha kundakta “yetim” kalmış bir çocuk bugün hangi şartlarda yaşıyor acaba?
Ben bunları düşününce utanıyorum.
Ya siz?
Sait ÇAMLICA
Eğitimci - Yazar
En büyük vatansever kimdir?
En büyük vatansever kimdir?
Biz cephelerde hiç kaybetmedik.
Sokaklarda ise hiç kazanamadık.
Bunu çok iyi bildikleri için cephede vur-kaç taktiği yapanlar, gençlerimizi sokağa döküyor. Ülkemize yapılan haince saldırılara elbette tepki verilmeli. Ancak duygusal anda tepki vermek “vatanseverliğin” sadece bir parçasıdır.
“En büyük vatansever” şehit cenazeleri olunca tepki veren kişi değildir!
“Bizi de askere alın. Bu vatan için ölmeye hazırız! Bizde devletin emrindeyiz” gibi cümleleri bugün herkes söylüyor.
Devlete hizmet edip, şehit olmaya hazırız diyen bir esnaf, müşterilerine kazık atıyorsa, yalan-dolanla iş yapmaya çalışıyorsa “vatanseverliği” sloganda kalmış olmaz mı?
Her ay devletten vergi kaçıran bir esnafın, “Vatan sana canım feda!” sloganları atıyor olması bir çelişkiyi göstermez mi?
“Bende ölmeye hazırım!” diyen bir doktor, hastanesine gelen hastalarla ilgilenmeyip, hastalarını muayenehanesine yönlendirip, özel muayene olanlarla daha çok ilgileniyorsa buna “vatanseverlik” diyebilir misiniz?
Tapu müdürlüğünde memur olan birisi “Bende ölmeye hazırım!” dedikten sonra “rüşvetsiz” imza atmıyorsa ülkesine olan sevgisi sorgulanmaz mı?
Devletin herhangi bir kademesinde çalışan “devlet memuru” beni de askere alın!” dediği halde, yanına gelen vatandaşla ilgilenmiyor yada işlerini aksatıyorsa “Vatan sana canım feda!” cümlesini haykırması çelişki değil midir?
“Biz bir ölür, bin diriliriz!” sloganı atan bir öğretmen, sınıfındaki öğrencilerle yeterince ilgilenmiyorsa, fidanların kurumasına göz yuman bir bahçıvan kadar suçlu olmaz mı?
Öğretmenler lokalinde her akşam “okey” oynayan bir öğretmenin, öğrencilerine sınıfta “vatan, millet, Sakarya” edebiyatı yapması sadece edebiyattan ibaret kalmaz mı?
Bir meslektaşım bana gönderdiği mail de diyor ki;
“Sabah 1. dersin ortasında sınıftan çıkıp, öğretmenler odasında TV karşısına geçip, magazin programları izleyen bir Öğretmen “Her şey Vatan için!” sloganı atıyor. Bu olayı bizzat kendi gözümle gördüm.”
Yazıma başlık olan sorunun cevabına gelelim.
“Hepimiz Mehmetçiğiz!” sloganını bende çok seviyorum. Peygamberinin ismini ordusuna veren bir medeniyetin çocuklarıyız. Toplum olarak “Hepimiz Mehmetçiğiz” sloganı attıktan sonra, gerçekten vatansever olup olmadığımızı ispat etmek istiyorsak “işimizi” doğru yapmak zorundayız.
En iyi doktor, hastalarıyla en çok ilgilenen, hastanın cebine değil, kalbine bakan doktordur. “Bende Mehmetçiğim!” sloganını atan doktor, hastalarıyla ilgilenmiyorsa, hem kendini hem başkalarını kandırıyor demektir.
En iyi esnaf, vergi kaçırmayan, müşterisini kazıklamayan esnaftır. “Bende teröristlerle çatışıp ölmeye hazırım!” sloganlarını attıktan sonra vergi kaçırmaya devam ediyor, müşterilerini kandırmaktan vazgeçmiyorsa neye yarar?
En iyi devlet memuru, vatandaşın işini en hızlı halleden memurdur. Çalıştığı devlet dairesini “Türk bayraklarıyla” donatan bir memur, rüşvet almak için kırk takla atıyorsa, ben o memura “keşke o bayrağı yüreğine de takabilseydin!” desem yanlış mı yapmış olurum?
Belediye sarayının girişine “rüşvet alan da verende melundur” hadisini astıran belediye başkan veya yardımcıları, çorba parası adı altında rüşvet yiye yiye göbeklerini ve cüzdanlarını şişirmişseler, belediye binasına astıkları Türk bayrağıyla kimi kandırmış olurlar
Bana sorarsanız en büyük vatansever, işini en iyi yapan insandır!
En doğru tepki!
Slogan atılmasına, tepki gösterilmesine karşı değilim. Kimse yanlış anlamasın. Elbette “milli” bir tepki verilecek.
Yüz tane genç düşünün. Her hafta başka bir mahallede düzenlenen mitinglere katılıp saatlerce slogan atıyorlar. Milli duygularımız okşanmış olur.
Bu yüz tane genç aralarında para toplasalar. İçlerinde üç kişi bu paralarla şehit ailesini ziyarete gitse ve ailenin ihtiyaçlarını karşılamaya yardımcı olsa, “saatlerce slogan atmaktan” daha anlamlı bir tepki vermiş olmaz mı?
Şehit askerin eşi evinin elektrik faturasını ödeyemiyorsa “slogan” atan insanlar bundan utanmaz mı?
Şehit askerin çocuğu okul kıyafetlerini alamıyorsa ve siz, evinizin balkonuna kadifeden yapılmış bir Türk bayrağı asıyorsanız, düşünmek zorunda değil misiniz?
1984 yılından bu yana terör örgütüne şehit verip, her şehit cenazesinde “şehitler ölmez, vatan bölünmez!” diye slogan atıyoruz.
Yirmi yıl önce şehit olmuş bir askerin, genç yaşta dul kalmış eşi bugün ne yapıyor acaba?
On yıl önce daha kundakta “yetim” kalmış bir çocuk bugün hangi şartlarda yaşıyor acaba?
Ben bunları düşününce utanıyorum.
Ya siz?
Sait ÇAMLICA
Eğitimci - Yazar
selamün aleyküm canım kardeşim.. yüreğimizi ısıtan mükemmel bir paylaşım olmuş..Rabbimiz c.c razı olsun inşallah senden.. Rahman'ın isimlerinin bizim kimyamızı, hayal alemimizi, düşüncelerimizi ve duygularımızı böylesine derinden etkileyeceğini bu güzel paylaşımla bir kez daha tefekkür ettik..Rabbim ecrini versin inşallah güzel kardeşim. O'nun ismi bir şifa, bir kurtuluş, bir ferahlama, bir zafer..selamet... her daim kalbimizi zikrullahla coşturalım inşallah..O'nun ismiyle hayat bulalım her daim..Rahman'ın 99 Esma'sı üzerine derin derin düşündüren bu değerli paylaşım için teşekkürler..
yüreğine sağlık..Rahman'a emanetsin canım kardeşim.selam, dua ve muhabbetle inşallah..B)B)B)
yüreğine sağlık..Rahman'a emanetsin canım kardeşim.selam, dua ve muhabbetle inşallah..B)B)B)
selamün aleyküm kardeşim. nükteli bir anlatım ama çok acı gerçeklere değinilmiş.. yazık ki bu tür aldatmacalarla insanları Tv başına mahkum edip, manevi bir erozyon gerçekleştiriyorlar derinden..bu tür manzaraları gördükçe insanoğlunda, içerliyoruz.. bir dizinin bir hafta sonraki bölümünü aklını kaçırmışçasına merak eden bir insan, aynı merakı Kur'an'ı öğrenmek ve anlamak yolunda göstermiyor..oradaki parçalanmış hayatlara özeniyorlar.. kısacası uyuşturuluyoruz..
Rabbimiz bir an önce uyanmamızı nasip eylesin bizlere...selam ve dua ile.
Rabbul alemin cümlemizden razı olsun inş.Katkınız için ben teşekkür ederim kardeşim, eyvallah
Rabbim her daim "O" nun c.c zikriyle meşgul olanlardan eylesin bizleri inşaAllah..Fii emanillah..
Rabbim her daim "O" nun c.c zikriyle meşgul olanlardan eylesin bizleri inşaAllah..Fii emanillah..
Bakiş Açisi...
Bakiş Açisi...
Amerikada ünlü bir avukatın kaybettiği tek dava....
Ünlü bir futbolcu karısını öldürmekle suçlaniyordu.
Futbolcu yakalanmıştı.
Ama karısının cesedi ortada yoktu.
Duruşma Amerikan filmlerindeki gibiydi.
Futbolcu sanık sandalyesinde oturuyordu.
Kucak dolusu parayla tuttuğu avukatı jüriyi ikna etmeye uğraşıyordu:
"Sayın jüri üyeleri, müvekkilimin suçsuz olduğuna yürekten inaniyorum.
Buna az sonra sizler de inanacaksiniz.
Neden mi?
Bakın, şimdi 1' den 10' a kadar sayacağım ve müvekkilimin öldürdüğü iddia edilen karisi bu kapidan içeri girecek... 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10..."
Bütün jüri kapiya döndü.
Kimse girmedi içeri.
Avukat bir savunma dahisiydi, öldürücü hamlesini yaptı :
"Bakın, siz de kadının öldüğüne inanmıyorsunuz.
Çünkü hepiniz içeri girecek diye kapıya baktınız.
İşte kararı buna göre vermenizi talep ediyorum."
Ancak jüri ünlü futbolcuyu suçlu bulduğunu bildirdi ve dava bu sekilde sonuçlandi.
Mahkeme çıkışında avukat, bayan jüri başkanına yaklaştı :
"10' a kadar saydığımda siz de diğer üyeler gibi kapıya bakmıştınız.
Neden böyle bir karara imza attınız?"
"Doğru" dedi jüri başkanı; "Ben de kapıya baktım, ama müvekkiliniz kapıya bakmıyordu!.."
NOT:
· Bakış açınızı ne kadar geniş tutarsanız, doğruya ulaşmanız o kadar hızlı olur.
· En iyi analist herkes bir noktaya bakarken, o noktaya yönelen bakışları izleyen kişidir.
Bakiş Açisi...
BAKIŞ AÇISI
Ünlü bir futbolcu karısını öldürmekle suçlaniyordu.
Futbolcu yakalanmıştı.
Ama karısının cesedi ortada yoktu.
Duruşma Amerikan filmlerindeki gibiydi.
Futbolcu sanık sandalyesinde oturuyordu.
Kucak dolusu parayla tuttuğu avukatı jüriyi ikna etmeye uğraşıyordu:
"Sayın jüri üyeleri, müvekkilimin suçsuz olduğuna yürekten inaniyorum.
Buna az sonra sizler de inanacaksiniz.
Neden mi?
Bakın, şimdi 1' den 10' a kadar sayacağım ve müvekkilimin öldürdüğü iddia edilen karisi bu kapidan içeri girecek... 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10..."
Bütün jüri kapiya döndü.
Kimse girmedi içeri.
Avukat bir savunma dahisiydi, öldürücü hamlesini yaptı :
"Bakın, siz de kadının öldüğüne inanmıyorsunuz.
Çünkü hepiniz içeri girecek diye kapıya baktınız.
İşte kararı buna göre vermenizi talep ediyorum."
Ancak jüri ünlü futbolcuyu suçlu bulduğunu bildirdi ve dava bu sekilde sonuçlandi.
Mahkeme çıkışında avukat, bayan jüri başkanına yaklaştı :
"10' a kadar saydığımda siz de diğer üyeler gibi kapıya bakmıştınız.
Neden böyle bir karara imza attınız?"
"Doğru" dedi jüri başkanı; "Ben de kapıya baktım, ama müvekkiliniz kapıya bakmıyordu!.."
NOT:
· Bakış açınızı ne kadar geniş tutarsanız, doğruya ulaşmanız o kadar hızlı olur.
· En iyi analist herkes bir noktaya bakarken, o noktaya yönelen bakışları izleyen kişidir.
Hayatin Yankisi
Hayatin Yankisi
Bir baba ile oğlu dağlık bir bölgede yürüyüşe çıkmışlar. Bir ara nasıl olduysa çocuğun ayağı kaymış ve ayağı incinmiş.
Çocuk acıyla;
-Aaahhh!!! diye bağırmış.
Karşı dağlarda ses yankı yapmış:
-Aaahhh!!!
Daha önce böyle bir durumla karşılaşmamış çocuk önce şaşkınlıkla,sonra da merakla bu kez ;
-Sen kimsin ? diye sormuş..
-Sen kimsin ?.. diye cevap gelmekte gecikmemiş.
Çocuk sinirlenmiş;
-Sen bir korkaksın, çık karşıma ! diye bağırmış.
-Sen bir korkaksın, çık karşıma !yanıtı gelmekte gecikmemiş
Bu olanlara bir anlam veremeyen çocuk babasına bakmış. Bu arada babası da gülümsemekteymiş.
-Kim bu baba ve benden ne istiyor ? diye sormuş.
Baba; "Şimdi dikkatlice beni izle oğlum"demiş, ve yüksek sesle bağırmış...
-Merhaba !!! diye bağırmış.
Karşı dağlardan aynı ses yankı yapmış;
-Merhaba !!!
Baba:Sen bir harikasın !
Yankı:Sen bir harikasın !
Baba:Teşekkür ederim !
Yankı:Teşekkür ederim !
Çocuğun şaşkınlığının daha da arttığını gören baba, oğluna durumu şöyle açıklamış;
-Bu, yankı adı verilen bir tabiat olayıdır.Ama hayatı da çok iyi anlatır.Daha açıkça şöyle ifade edeyim evladım;
Yani hayattan ne istiyorsan önce onu sen vermelisin.
Verdiklerin aldıkların olacaktır.
Tatlı sözler tatlı yankılar oluşturur.
Sevilmek istiyorsan önce sen sevmelisin.
Saygı istiyorsan önce sen saygı duymalısın.
Anlayış bekliyorsan bunu önce sen göstermelisin...
Hayatin Yankisi
Bir baba ile oğlu dağlık bir bölgede yürüyüşe çıkmışlar. Bir ara nasıl olduysa çocuğun ayağı kaymış ve ayağı incinmiş.
Çocuk acıyla;
-Aaahhh!!! diye bağırmış.
Karşı dağlarda ses yankı yapmış:
-Aaahhh!!!
Daha önce böyle bir durumla karşılaşmamış çocuk önce şaşkınlıkla,sonra da merakla bu kez ;
-Sen kimsin ? diye sormuş..
-Sen kimsin ?.. diye cevap gelmekte gecikmemiş.
Çocuk sinirlenmiş;
-Sen bir korkaksın, çık karşıma ! diye bağırmış.
-Sen bir korkaksın, çık karşıma !yanıtı gelmekte gecikmemiş
Bu olanlara bir anlam veremeyen çocuk babasına bakmış. Bu arada babası da gülümsemekteymiş.
-Kim bu baba ve benden ne istiyor ? diye sormuş.
Baba; "Şimdi dikkatlice beni izle oğlum"demiş, ve yüksek sesle bağırmış...
-Merhaba !!! diye bağırmış.
Karşı dağlardan aynı ses yankı yapmış;
-Merhaba !!!
Baba:Sen bir harikasın !
Yankı:Sen bir harikasın !
Baba:Teşekkür ederim !
Yankı:Teşekkür ederim !
Çocuğun şaşkınlığının daha da arttığını gören baba, oğluna durumu şöyle açıklamış;
-Bu, yankı adı verilen bir tabiat olayıdır.Ama hayatı da çok iyi anlatır.Daha açıkça şöyle ifade edeyim evladım;
Yani hayattan ne istiyorsan önce onu sen vermelisin.
Verdiklerin aldıkların olacaktır.
Tatlı sözler tatlı yankılar oluşturur.
Sevilmek istiyorsan önce sen sevmelisin.
Saygı istiyorsan önce sen saygı duymalısın.
Anlayış bekliyorsan bunu önce sen göstermelisin...