can kardeşim yapamadım desem kızar mısın bana? denedim dediğin gibi olmuyor..bnde kapanalı 2 ay oldu can kardeşim bütün zorluklara rğmen çok iyi gidio![]()
Estagfirullah niye kizayim ki? Bu cok normal.
can kardeşim yapamadım desem kızar mısın bana? denedim dediğin gibi olmuyor..bnde kapanalı 2 ay oldu can kardeşim bütün zorluklara rğmen çok iyi gidio![]()
Estagfirullah niye kizayim ki? Bu cok normal.Asil sorun ne , tarif ettigimi nasil bir tur esapla ve nasil yaptin anlatir misin acaba?
Arkadaşlar gecenin bir yarısı bu forumu buldum ve bu güne kadar kimselere anlatamadığım dertlerimi sıkıntılarımı uktelerimi paylaşmak buraya dökmek istedim...
Önce şuradan başlamam gerek.Benim durumum biraz farklı.Ben çok kilolu bir kızım boyum1.72 kilom 120... Kendimi bildim bileli kiloluyum ve hep bu kiloyu vermeye çalışmışımdır. Bir ay önce öğrendiğime göre çok ciddi hormon sorunlarım varmış,bir değil on değil... Yıllarca yemeyerek vermeye çalışmalarımın sadece boş birer çaba olduğunu öğrendim. 16 yaşında kapanmaya karar verdim ama o adımı atamadım...Ailemde ve arkadaş çevremde bir tane bile kapalı, namaz kılan beni anlayabilecek destek olabilecek kimse yoktu. Hatta başörtüsü takmayı öğretecek kimse bileİçimde derin bir istek vardı düzenli namaz kılıyordum,çokça kazalarımı da tamamladım derken, 2 yıl kadar sonra içimden o his uçuverdi... Önce namazı terkettim sonra da tesettür fikrini. Derken 6 ay önce Allah'ın hidayetini benden kestiğini düşünürken bir rüya gördüm ayrıntılarına girmek istemiyorum. İçimde birşeyler yeşerdi ve kesinlikle kapanmaya karar verdim. Zaten açık olduğum halde kıyafet bulmakta çok zorlanan biriydim. Gittim baktım baktım... Topuklarım ağrıyana kadar gezmediğim dükkan kalmadı, değil tesettürlü olmak, açık olduğum halde giyebileceğim hiçbirşey bulamadım başladım ağlamaya ve kilo vermeye karar verdim her zaman yaptığım gibi... Ama bu kez kilo vermeyi gerçekten tesettürlü kıyafetler için istediğimi farkettim... Bikini için değil pardesü içindi savaşım...Hormonlardan şüphem vardı, baktırdım gerçekten de bir hastalık sebebiyle böyleymişim... Tedavim başlıyor yakında ama sağlıklı bir hayat için yaklaşık 3-4 yıl içinde vermem gerek bu kiloyu biliyorum bu da benim imtihanım herhalde... Yine de hastalık nedeniyle böyle olduğumdan belki daha hızlı kavuşurum sağlığıma diye umuyorum...Böylece kapanmak fikri rafa kalktı... Ama içim rahat etmiyordu. Netten falan güzelce araştırma yaptım.. Büyük beden tesettür giyim var ama pardesü bile yok, hırkalar yapmışlar, penye üste yapışan beli lastikli etekler yapmışlar...58 bedenim ve 44 bedenden sonra zor bulunuyor gerçekten... Tesettür giyimin kalbi diyerek Fatih'e yol aldımsa da elim boş döndüm... Giyebileceğim şeyler penyeden bol etekler ve hırka belki... Rahatlıkla iç rahatlığıyla huzur ve huşu ile giyebileceğim bir pardesü aradım sadece... Ben bol bir şekilde hatları belli etmeyecek şekilde giymek istiyorum . Gittiğim dükkanda kızın biri sizin kapanmanıza gerek yok, kapanmak dikkat çekmemek için yapılır siz bu kilonuzla zaten dikkat çekmiyorsunuz dedi
...Ailemde hiç böylesi olmadığı halde herkesi bu fikre alıştırdım... Ben pantolon giymek istemiyorum kapanırsam etekler daha hoş oluyor diyorum... Kaldı ki dediğim gibi kilolu olduğum için pantolonlar hatlarımı çok belli ediyor... İçimde bu his bu acı o kadar büyüdü ki anlatmamın imkanı yok... Sokağa çıkmak istemiyorum artık madem kapanamıyorum diye. Ama üniversitede okuyan biriyim ve illa çıkacağım sonuçta... Kıyafet diktirmeyi düşündüm bana çok uçuk fiyatlar söylendi. Daha önce de dediğim gibi bütün ailemi karşıma alacağım. Bu sebepten hele de öğrenciyken benim pardesü etek gibi şeyler diktirmem için gerekli bütçeyi ayırmazlar. Normalde bu halde açıkken rahat rahat kıyafetler alabilirim istediğim gibi para harcayabilirim ama kapanırsam maddi olarak destek vermezler...Bir sürü şal, başörtüsü birikti evde
Gizli gizli bir gün kapanırsam diye onları biriktiriyorum... Takıyorum evde aynanın karşısında uğraşıyorum bakıyorum kendime... Gülümsüyorum nur çöküyor yüzüme... Ama sonra hüzünlere dalıyorum yine... Bu gün arkadaşım şal almış bana
Oturdum ağladım... Sanki kısır bir kadına bebek elbisesi almak gibiymiş gibi hissettim... Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. O his içime nerden düştüyse Rabbimin hidayeti, küçüleceğine büyüyor azalmıyor... Her gün her gün ağlıyorum yastığımda. Nerede kapalı bir kız görsem layığıyla kıskanmak değil bu başka birşey kafamı çeviriyorum... Asla isyan etmedim etmiyorum da ama ne yapacağımı ben gerçekten bilmiyorum... Bunu niye anlattım bilemesem de, aylardır bu acıylayım kimseyle anlatamadım anlatsam da çevrem arkadaşlarım kimse anlamaz beni... Sizler ne diyorsunuz görüşlerinizi ve dualarınızı bekliyorum
Bir gün ben de bu sayfaya ben de tesettürle taçlandım yazabilecek miyim?...
Normal eşarbı aldım actım onunla ypmaya çlştm şal gibi oldu acnca..snra dediğin gibi yapayım dedim olmadı..![]()
Esselamun Aleyküm bacımArkadaşlar gecenin bir yarısı bu forumu buldum ve bu güne kadar kimselere anlatamadığım dertlerimi sıkıntılarımı uktelerimi paylaşmak buraya dökmek istedim...
Önce şuradan başlamam gerek.Benim durumum biraz farklı.Ben çok kilolu bir kızım boyum1.72 kilom 120... Kendimi bildim bileli kiloluyum ve hep bu kiloyu vermeye çalışmışımdır. Bir ay önce öğrendiğime göre çok ciddi hormon sorunlarım varmış,bir değil on değil... Yıllarca yemeyerek vermeye çalışmalarımın sadece boş birer çaba olduğunu öğrendim. 16 yaşında kapanmaya karar verdim ama o adımı atamadım...Ailemde ve arkadaş çevremde bir tane bile kapalı, namaz kılan beni anlayabilecek destek olabilecek kimse yoktu. Hatta başörtüsü takmayı öğretecek kimse bileİçimde derin bir istek vardı düzenli namaz kılıyordum,çokça kazalarımı da tamamladım derken, 2 yıl kadar sonra içimden o his uçuverdi... Önce namazı terkettim sonra da tesettür fikrini. Derken 6 ay önce Allah'ın hidayetini benden kestiğini düşünürken bir rüya gördüm ayrıntılarına girmek istemiyorum. İçimde birşeyler yeşerdi ve kesinlikle kapanmaya karar verdim. Zaten açık olduğum halde kıyafet bulmakta çok zorlanan biriydim. Gittim baktım baktım... Topuklarım ağrıyana kadar gezmediğim dükkan kalmadı, değil tesettürlü olmak, açık olduğum halde giyebileceğim hiçbirşey bulamadım başladım ağlamaya ve kilo vermeye karar verdim her zaman yaptığım gibi... Ama bu kez kilo vermeyi gerçekten tesettürlü kıyafetler için istediğimi farkettim... Bikini için değil pardesü içindi savaşım...Hormonlardan şüphem vardı, baktırdım gerçekten de bir hastalık sebebiyle böyleymişim... Tedavim başlıyor yakında ama sağlıklı bir hayat için yaklaşık 3-4 yıl içinde vermem gerek bu kiloyu biliyorum bu da benim imtihanım herhalde... Yine de hastalık nedeniyle böyle olduğumdan belki daha hızlı kavuşurum sağlığıma diye umuyorum...Böylece kapanmak fikri rafa kalktı... Ama içim rahat etmiyordu. Netten falan güzelce araştırma yaptım.. Büyük beden tesettür giyim var ama pardesü bile yok, hırkalar yapmışlar, penye üste yapışan beli lastikli etekler yapmışlar...58 bedenim ve 44 bedenden sonra zor bulunuyor gerçekten... Tesettür giyimin kalbi diyerek Fatih'e yol aldımsa da elim boş döndüm... Giyebileceğim şeyler penyeden bol etekler ve hırka belki... Rahatlıkla iç rahatlığıyla huzur ve huşu ile giyebileceğim bir pardesü aradım sadece... Ben bol bir şekilde hatları belli etmeyecek şekilde giymek istiyorum . Gittiğim dükkanda kızın biri sizin kapanmanıza gerek yok, kapanmak dikkat çekmemek için yapılır siz bu kilonuzla zaten dikkat çekmiyorsunuz dedi
...Ailemde hiç böylesi olmadığı halde herkesi bu fikre alıştırdım... Ben pantolon giymek istemiyorum kapanırsam etekler daha hoş oluyor diyorum... Kaldı ki dediğim gibi kilolu olduğum için pantolonlar hatlarımı çok belli ediyor... İçimde bu his bu acı o kadar büyüdü ki anlatmamın imkanı yok... Sokağa çıkmak istemiyorum artık madem kapanamıyorum diye. Ama üniversitede okuyan biriyim ve illa çıkacağım sonuçta... Kıyafet diktirmeyi düşündüm bana çok uçuk fiyatlar söylendi. Daha önce de dediğim gibi bütün ailemi karşıma alacağım. Bu sebepten hele de öğrenciyken benim pardesü etek gibi şeyler diktirmem için gerekli bütçeyi ayırmazlar. Normalde bu halde açıkken rahat rahat kıyafetler alabilirim istediğim gibi para harcayabilirim ama kapanırsam maddi olarak destek vermezler...Bir sürü şal, başörtüsü birikti evde
Gizli gizli bir gün kapanırsam diye onları biriktiriyorum... Takıyorum evde aynanın karşısında uğraşıyorum bakıyorum kendime... Gülümsüyorum nur çöküyor yüzüme... Ama sonra hüzünlere dalıyorum yine... Bu gün arkadaşım şal almış bana
Oturdum ağladım... Sanki kısır bir kadına bebek elbisesi almak gibiymiş gibi hissettim... Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. O his içime nerden düştüyse Rabbimin hidayeti, küçüleceğine büyüyor azalmıyor... Her gün her gün ağlıyorum yastığımda. Nerede kapalı bir kız görsem layığıyla kıskanmak değil bu başka birşey kafamı çeviriyorum... Asla isyan etmedim etmiyorum da ama ne yapacağımı ben gerçekten bilmiyorum... Bunu niye anlattım bilemesem de, aylardır bu acıylayım kimseyle anlatamadım anlatsam da çevrem arkadaşlarım kimse anlamaz beni... Sizler ne diyorsunuz görüşlerinizi ve dualarınızı bekliyorum
Bir gün ben de bu sayfaya ben de tesettürle taçlandım yazabilecek miyim?...
Esselamun Aleyküm bacım
Kapanmak istiyorsan ve kiloluysan senin için en rahat ferace diye düşünüyorum
Fatih e gidip kendine göre ferace diktirebilirsin
Hemen hemen pardösüyle aynı fiyat
Ferace bol ve hatlarını belli etmez dışarıda hiç bir sıkıntı yaşamazsın
Bende ferace giyiyorum ve pardesüden daha rahat feracenin üstünede siyah büyük eşarplar var fatihte rahatlıkla bulursun onu takarsın üstüne eminim sana çok yakışacaktır hem renkli şallar da neymiş hiç tavsiye etmem ev için de takabilirsin ama dışarı da uygun deyil zaten şalla da tesettür pek mümkün deil
tesettürü hakkıyla taşıyanlardan olursun İnşallah
bu arada sana "kapanmana gerek yok sen zaten dikkat çekmiyorsun" diyen arkadaşın nasıl bir beyin yapısı var anlamış değilim ben acayip sinir oldumne yani kiolular tesettürlenemez mi bu fetvayı kimden almış acaba zekeriya beyaz bile bu kadarını yapmazbu mantıklla gidersek çok zayıfların da kapanmasına gerek yok çünkü dikkat çekmiyolar hatta yoklar o vakit şişmanlar zayıflar kapanmasın kilo düzeyi 50-85 civarındaki bayanların kapanmasına hüküm verilmiştir
tüh 1 kilodan kaybettim derhal açılmam lazım
Hayret bişey yaa![]()
helal sana ibrabide şimdi herşe tüllü kıyafetlerden ibarte resmen çılryorum ya öyle giyiniyorlar onlarda suç yok ki bi deli çıkarıyor moda diye kırk tane akıllıda peşinden gidiyor...
Selamun aleykum umut cicegi kardesim,
Oncelikle durumuna cok uzuldugumu, candan kederini paylastigimi belirtmek istiyorum. Once suna cok cok inan olur mu? "Rabbim bana tesetturunu, ayetini basimda tasimayi nasip edecek" ..
Ben senin hakkinda boyle hissettim cunku. Allah hidayetini sana oylesine nasip etmis ki, namazsizlarin, tesettursuzlerin arasinda acan gonca gulsun sen..
Inan bana..
Sen seni Yaradana guven, gerisi yalnizca O'nun yarattiklarinin savasidir. Onlarin olayidir. Senin olmasin..
Kilo, gercekten buyuk bir sorun. Cevremde de boyle sorunlari olan var. Ben senin kilolarinda pardesu giyen (hemde diktirmeden ve normal fiyatlarla) birsuru insan taniyorum. Hani benimde 3-6 kilo sorunum var, ben bunu dert ediyorum 40-42 bedenken.. Hakikaten cok uzuldum.
Ama oyle guzel bir kalbin var ki, inan hayran kaldim. Ben kapanali 1 sene olacak Agustosun 1'inde yani gecen Ramazan'in ilk gununde kapandim. Bence seninde dedigin gibi Rabbi Rahim'im seni de tesetturle taclandiracak.. Nur'unu sana da nasip edecek..
Dualarim seninle..
Ankara'da senin icin pardesu bulunan yerler var. Bence sen ne kadar pahali olursa olsun bir pardesu, kiyafet diktir. Onunla tesetturlen. Gerisi insaAllah gelir. Ben sana bunu tavsiye ediyorum cunku, tedavi surecinde, yani sen tesetturlenene kadar yasayacagimizin garantisi yok..
Allah hastaligina sifa versin.
Haberlerini bekliyorum.
Esselamun Aleyküm bacım
Kapanmak istiyorsan ve kiloluysan senin için en rahat ferace diye düşünüyorum
Fatih e gidip kendine göre ferace diktirebilirsin
Hemen hemen pardösüyle aynı fiyat
Ferace bol ve hatlarını belli etmez dışarıda hiç bir sıkıntı yaşamazsın
Bende ferace giyiyorum ve pardesüden daha rahat feracenin üstünede siyah büyük eşarplar var fatihte rahatlıkla bulursun onu takarsın üstüne eminim sana çok yakışacaktır hem renkli şallar da neymiş hiç tavsiye etmem ev için de takabilirsin ama dışarı da uygun deyil zaten şalla da tesettür pek mümkün deil
tesettürü hakkıyla taşıyanlardan olursun İnşallah
bu arada sana "kapanmana gerek yok sen zaten dikkat çekmiyorsun" diyen arkadaşın nasıl bir beyin yapısı var anlamış değilim ben acayip sinir oldum ne yani kiolular tesettürlenemez mi bu fetvayı kimden almış acaba zekeriya beyaz bile bu kadarını yapmazbu mantıklla gidersek çok zayıfların da kapanmasına gerek yok çünkü dikkat çekmiyolar hatta yoklar o vakit şişmanlar zayıflar kapanmasın kilo düzeyi 50-85 civarındaki bayanların kapanmasına hüküm verilmiştir
tüh 1 kilodan kaybettim derhal açılmam lazım
Hayret bişey yaa![]()
umut_çiçeği kardeşim ALLAH yâr ve yardımcınız olsun. benim şu sorun dikkatimi çekti mesela siz kıyafet almaya gidiyorsunuz oradaki kız kafasından fetva veriyor bunu buraya yazan birçok kardeşimizdende duydum ALLAH hidayet etsin. zaten oldum olası esnaftan alışveriş yapmasını sevmem üzerime ne giysem yakışıyor hiç dar gelmiyor yada bol gelmiyor yani böyle insanları boşverelim dediklerine itibar etmeyelim ... inşaALLAH bu sağlık sorunuda çözülerek sağlıklı kilonuza ulaşırsınızÖrtünmek Ahzab suresi ve nur suresindeki ayetleri kabul etmek ve uygulamaktır
![]()
Arkadaşlar gecenin bir yarısı bu forumu buldum ve bu güne kadar kimselere anlatamadığım dertlerimi sıkıntılarımı uktelerimi paylaşmak buraya dökmek istedim...
Önce şuradan başlamam gerek.Benim durumum biraz farklı.Ben çok kilolu bir kızım boyum1.72 kilom 120... Kendimi bildim bileli kiloluyum ve hep bu kiloyu vermeye çalışmışımdır. Bir ay önce öğrendiğime göre çok ciddi hormon sorunlarım varmış,bir değil on değil... Yıllarca yemeyerek vermeye çalışmalarımın sadece boş birer çaba olduğunu öğrendim. 16 yaşında kapanmaya karar verdim ama o adımı atamadım...Ailemde ve arkadaş çevremde bir tane bile kapalı, namaz kılan beni anlayabilecek destek olabilecek kimse yoktu. Hatta başörtüsü takmayı öğretecek kimse bileİçimde derin bir istek vardı düzenli namaz kılıyordum,çokça kazalarımı da tamamladım derken, 2 yıl kadar sonra içimden o his uçuverdi... Önce namazı terkettim sonra da tesettür fikrini. Derken 6 ay önce Allah'ın hidayetini benden kestiğini düşünürken bir rüya gördüm ayrıntılarına girmek istemiyorum. İçimde birşeyler yeşerdi ve kesinlikle kapanmaya karar verdim. Zaten açık olduğum halde kıyafet bulmakta çok zorlanan biriydim. Gittim baktım baktım... Topuklarım ağrıyana kadar gezmediğim dükkan kalmadı, değil tesettürlü olmak, açık olduğum halde giyebileceğim hiçbirşey bulamadım başladım ağlamaya ve kilo vermeye karar verdim her zaman yaptığım gibi... Ama bu kez kilo vermeyi gerçekten tesettürlü kıyafetler için istediğimi farkettim... Bikini için değil pardesü içindi savaşım...Hormonlardan şüphem vardı, baktırdım gerçekten de bir hastalık sebebiyle böyleymişim... Tedavim başlıyor yakında ama sağlıklı bir hayat için yaklaşık 3-4 yıl içinde vermem gerek bu kiloyu biliyorum bu da benim imtihanım herhalde... Yine de hastalık nedeniyle böyle olduğumdan belki daha hızlı kavuşurum sağlığıma diye umuyorum...Böylece kapanmak fikri rafa kalktı... Ama içim rahat etmiyordu. Netten falan güzelce araştırma yaptım.. Büyük beden tesettür giyim var ama pardesü bile yok, hırkalar yapmışlar, penye üste yapışan beli lastikli etekler yapmışlar...58 bedenim ve 44 bedenden sonra zor bulunuyor gerçekten... Tesettür giyimin kalbi diyerek Fatih'e yol aldımsa da elim boş döndüm... Giyebileceğim şeyler penyeden bol etekler ve hırka belki... Rahatlıkla iç rahatlığıyla huzur ve huşu ile giyebileceğim bir pardesü aradım sadece... Ben bol bir şekilde hatları belli etmeyecek şekilde giymek istiyorum . Gittiğim dükkanda kızın biri sizin kapanmanıza gerek yok, kapanmak dikkat çekmemek için yapılır siz bu kilonuzla zaten dikkat çekmiyorsunuz dedi
...Ailemde hiç böylesi olmadığı halde herkesi bu fikre alıştırdım... Ben pantolon giymek istemiyorum kapanırsam etekler daha hoş oluyor diyorum... Kaldı ki dediğim gibi kilolu olduğum için pantolonlar hatlarımı çok belli ediyor... İçimde bu his bu acı o kadar büyüdü ki anlatmamın imkanı yok... Sokağa çıkmak istemiyorum artık madem kapanamıyorum diye. Ama üniversitede okuyan biriyim ve illa çıkacağım sonuçta... Kıyafet diktirmeyi düşündüm bana çok uçuk fiyatlar söylendi. Daha önce de dediğim gibi bütün ailemi karşıma alacağım. Bu sebepten hele de öğrenciyken benim pardesü etek gibi şeyler diktirmem için gerekli bütçeyi ayırmazlar. Normalde bu halde açıkken rahat rahat kıyafetler alabilirim istediğim gibi para harcayabilirim ama kapanırsam maddi olarak destek vermezler...Bir sürü şal, başörtüsü birikti evde
Gizli gizli bir gün kapanırsam diye onları biriktiriyorum... Takıyorum evde aynanın karşısında uğraşıyorum bakıyorum kendime... Gülümsüyorum nur çöküyor yüzüme... Ama sonra hüzünlere dalıyorum yine... Bu gün arkadaşım şal almış bana
Oturdum ağladım... Sanki kısır bir kadına bebek elbisesi almak gibiymiş gibi hissettim... Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. O his içime nerden düştüyse Rabbimin hidayeti, küçüleceğine büyüyor azalmıyor... Her gün her gün ağlıyorum yastığımda. Nerede kapalı bir kız görsem layığıyla kıskanmak değil bu başka birşey kafamı çeviriyorum... Asla isyan etmedim etmiyorum da ama ne yapacağımı ben gerçekten bilmiyorum... Bunu niye anlattım bilemesem de, aylardır bu acıylayım kimseyle anlatamadım anlatsam da çevrem arkadaşlarım kimse anlamaz beni... Sizler ne diyorsunuz görüşlerinizi ve dualarınızı bekliyorum
Bir gün ben de bu sayfaya ben de tesettürle taçlandım yazabilecek miyim?...
Arkadaşlar gecenin bir yarısı bu forumu buldum ve bu güne kadar kimselere anlatamadığım dertlerimi sıkıntılarımı uktelerimi paylaşmak buraya dökmek istedim...
Önce şuradan başlamam gerek.Benim durumum biraz farklı.Ben çok kilolu bir kızım boyum1.72 kilom 120... Kendimi bildim bileli kiloluyum ve hep bu kiloyu vermeye çalışmışımdır. Bir ay önce öğrendiğime göre çok ciddi hormon sorunlarım varmış,bir değil on değil... Yıllarca yemeyerek vermeye çalışmalarımın sadece boş birer çaba olduğunu öğrendim. 16 yaşında kapanmaya karar verdim ama o adımı atamadım...Ailemde ve arkadaş çevremde bir tane bile kapalı, namaz kılan beni anlayabilecek destek olabilecek kimse yoktu. Hatta başörtüsü takmayı öğretecek kimse bileİçimde derin bir istek vardı düzenli namaz kılıyordum,çokça kazalarımı da tamamladım derken, 2 yıl kadar sonra içimden o his uçuverdi... Önce namazı terkettim sonra da tesettür fikrini. Derken 6 ay önce Allah'ın hidayetini benden kestiğini düşünürken bir rüya gördüm ayrıntılarına girmek istemiyorum. İçimde birşeyler yeşerdi ve kesinlikle kapanmaya karar verdim. Zaten açık olduğum halde kıyafet bulmakta çok zorlanan biriydim. Gittim baktım baktım... Topuklarım ağrıyana kadar gezmediğim dükkan kalmadı, değil tesettürlü olmak, açık olduğum halde giyebileceğim hiçbirşey bulamadım başladım ağlamaya ve kilo vermeye karar verdim her zaman yaptığım gibi... Ama bu kez kilo vermeyi gerçekten tesettürlü kıyafetler için istediğimi farkettim... Bikini için değil pardesü içindi savaşım...Hormonlardan şüphem vardı, baktırdım gerçekten de bir hastalık sebebiyle böyleymişim... Tedavim başlıyor yakında ama sağlıklı bir hayat için yaklaşık 3-4 yıl içinde vermem gerek bu kiloyu biliyorum bu da benim imtihanım herhalde... Yine de hastalık nedeniyle böyle olduğumdan belki daha hızlı kavuşurum sağlığıma diye umuyorum...Böylece kapanmak fikri rafa kalktı... Ama içim rahat etmiyordu. Netten falan güzelce araştırma yaptım.. Büyük beden tesettür giyim var ama pardesü bile yok, hırkalar yapmışlar, penye üste yapışan beli lastikli etekler yapmışlar...58 bedenim ve 44 bedenden sonra zor bulunuyor gerçekten... Tesettür giyimin kalbi diyerek Fatih'e yol aldımsa da elim boş döndüm... Giyebileceğim şeyler penyeden bol etekler ve hırka belki... Rahatlıkla iç rahatlığıyla huzur ve huşu ile giyebileceğim bir pardesü aradım sadece... Ben bol bir şekilde hatları belli etmeyecek şekilde giymek istiyorum . Gittiğim dükkanda kızın biri sizin kapanmanıza gerek yok, kapanmak dikkat çekmemek için yapılır siz bu kilonuzla zaten dikkat çekmiyorsunuz dedi
...Ailemde hiç böylesi olmadığı halde herkesi bu fikre alıştırdım... Ben pantolon giymek istemiyorum kapanırsam etekler daha hoş oluyor diyorum... Kaldı ki dediğim gibi kilolu olduğum için pantolonlar hatlarımı çok belli ediyor... İçimde bu his bu acı o kadar büyüdü ki anlatmamın imkanı yok... Sokağa çıkmak istemiyorum artık madem kapanamıyorum diye. Ama üniversitede okuyan biriyim ve illa çıkacağım sonuçta... Kıyafet diktirmeyi düşündüm bana çok uçuk fiyatlar söylendi. Daha önce de dediğim gibi bütün ailemi karşıma alacağım. Bu sebepten hele de öğrenciyken benim pardesü etek gibi şeyler diktirmem için gerekli bütçeyi ayırmazlar. Normalde bu halde açıkken rahat rahat kıyafetler alabilirim istediğim gibi para harcayabilirim ama kapanırsam maddi olarak destek vermezler...Bir sürü şal, başörtüsü birikti evde
Gizli gizli bir gün kapanırsam diye onları biriktiriyorum... Takıyorum evde aynanın karşısında uğraşıyorum bakıyorum kendime... Gülümsüyorum nur çöküyor yüzüme... Ama sonra hüzünlere dalıyorum yine... Bu gün arkadaşım şal almış bana
Oturdum ağladım... Sanki kısır bir kadına bebek elbisesi almak gibiymiş gibi hissettim... Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. O his içime nerden düştüyse Rabbimin hidayeti, küçüleceğine büyüyor azalmıyor... Her gün her gün ağlıyorum yastığımda. Nerede kapalı bir kız görsem layığıyla kıskanmak değil bu başka birşey kafamı çeviriyorum... Asla isyan etmedim etmiyorum da ama ne yapacağımı ben gerçekten bilmiyorum... Bunu niye anlattım bilemesem de, aylardır bu acıylayım kimseyle anlatamadım anlatsam da çevrem arkadaşlarım kimse anlamaz beni... Sizler ne diyorsunuz görüşlerinizi ve dualarınızı bekliyorum
Bir gün ben de bu sayfaya ben de tesettürle taçlandım yazabilecek miyim?...
Arkadaşlar gecenin bir yarısı bu forumu buldum ve bu güne kadar kimselere anlatamadığım dertlerimi sıkıntılarımı uktelerimi paylaşmak buraya dökmek istedim...
Önce şuradan başlamam gerek.Benim durumum biraz farklı.Ben çok kilolu bir kızım boyum1.72 kilom 120... Kendimi bildim bileli kiloluyum ve hep bu kiloyu vermeye çalışmışımdır. Bir ay önce öğrendiğime göre çok ciddi hormon sorunlarım varmış,bir değil on değil... Yıllarca yemeyerek vermeye çalışmalarımın sadece boş birer çaba olduğunu öğrendim. 16 yaşında kapanmaya karar verdim ama o adımı atamadım...Ailemde ve arkadaş çevremde bir tane bile kapalı, namaz kılan beni anlayabilecek destek olabilecek kimse yoktu. Hatta başörtüsü takmayı öğretecek kimse bileİçimde derin bir istek vardı düzenli namaz kılıyordum,çokça kazalarımı da tamamladım derken, 2 yıl kadar sonra içimden o his uçuverdi... Önce namazı terkettim sonra da tesettür fikrini. Derken 6 ay önce Allah'ın hidayetini benden kestiğini düşünürken bir rüya gördüm ayrıntılarına girmek istemiyorum. İçimde birşeyler yeşerdi ve kesinlikle kapanmaya karar verdim. Zaten açık olduğum halde kıyafet bulmakta çok zorlanan biriydim. Gittim baktım baktım... Topuklarım ağrıyana kadar gezmediğim dükkan kalmadı, değil tesettürlü olmak, açık olduğum halde giyebileceğim hiçbirşey bulamadım başladım ağlamaya ve kilo vermeye karar verdim her zaman yaptığım gibi... Ama bu kez kilo vermeyi gerçekten tesettürlü kıyafetler için istediğimi farkettim... Bikini için değil pardesü içindi savaşım...Hormonlardan şüphem vardı, baktırdım gerçekten de bir hastalık sebebiyle böyleymişim... Tedavim başlıyor yakında ama sağlıklı bir hayat için yaklaşık 3-4 yıl içinde vermem gerek bu kiloyu biliyorum bu da benim imtihanım herhalde... Yine de hastalık nedeniyle böyle olduğumdan belki daha hızlı kavuşurum sağlığıma diye umuyorum...Böylece kapanmak fikri rafa kalktı... Ama içim rahat etmiyordu. Netten falan güzelce araştırma yaptım.. Büyük beden tesettür giyim var ama pardesü bile yok, hırkalar yapmışlar, penye üste yapışan beli lastikli etekler yapmışlar...58 bedenim ve 44 bedenden sonra zor bulunuyor gerçekten... Tesettür giyimin kalbi diyerek Fatih'e yol aldımsa da elim boş döndüm... Giyebileceğim şeyler penyeden bol etekler ve hırka belki... Rahatlıkla iç rahatlığıyla huzur ve huşu ile giyebileceğim bir pardesü aradım sadece... Ben bol bir şekilde hatları belli etmeyecek şekilde giymek istiyorum . Gittiğim dükkanda kızın biri sizin kapanmanıza gerek yok, kapanmak dikkat çekmemek için yapılır siz bu kilonuzla zaten dikkat çekmiyorsunuz dedi
...Ailemde hiç böylesi olmadığı halde herkesi bu fikre alıştırdım... Ben pantolon giymek istemiyorum kapanırsam etekler daha hoş oluyor diyorum... Kaldı ki dediğim gibi kilolu olduğum için pantolonlar hatlarımı çok belli ediyor... İçimde bu his bu acı o kadar büyüdü ki anlatmamın imkanı yok... Sokağa çıkmak istemiyorum artık madem kapanamıyorum diye. Ama üniversitede okuyan biriyim ve illa çıkacağım sonuçta... Kıyafet diktirmeyi düşündüm bana çok uçuk fiyatlar söylendi. Daha önce de dediğim gibi bütün ailemi karşıma alacağım. Bu sebepten hele de öğrenciyken benim pardesü etek gibi şeyler diktirmem için gerekli bütçeyi ayırmazlar. Normalde bu halde açıkken rahat rahat kıyafetler alabilirim istediğim gibi para harcayabilirim ama kapanırsam maddi olarak destek vermezler...Bir sürü şal, başörtüsü birikti evde
Gizli gizli bir gün kapanırsam diye onları biriktiriyorum... Takıyorum evde aynanın karşısında uğraşıyorum bakıyorum kendime... Gülümsüyorum nur çöküyor yüzüme... Ama sonra hüzünlere dalıyorum yine... Bu gün arkadaşım şal almış bana
Oturdum ağladım... Sanki kısır bir kadına bebek elbisesi almak gibiymiş gibi hissettim... Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. O his içime nerden düştüyse Rabbimin hidayeti, küçüleceğine büyüyor azalmıyor... Her gün her gün ağlıyorum yastığımda. Nerede kapalı bir kız görsem layığıyla kıskanmak değil bu başka birşey kafamı çeviriyorum... Asla isyan etmedim etmiyorum da ama ne yapacağımı ben gerçekten bilmiyorum... Bunu niye anlattım bilemesem de, aylardır bu acıylayım kimseyle anlatamadım anlatsam da çevrem arkadaşlarım kimse anlamaz beni... Sizler ne diyorsunuz görüşlerinizi ve dualarınızı bekliyorum
Bir gün ben de bu sayfaya ben de tesettürle taçlandım yazabilecek miyim?...
İçimizdeki huzuru sağlayan ALLAH'a Celle Celaluhu hamd olsun..
Bu gözleri veren Allah'a Celle Celaluhu hamd olsun...
Sadece içime çektiğim , derin temiz hava için RABBİME hamd ediyorum....
Gözlerden gönüllerden uzak olduğunuzu düşünün...
hayatta kimsenin karışmadığı bir yerde olduğunuzu düşünün..
Kalbinizde var olan o kıpırtıları hissedemiyor musunuz?
Ben diyorum ki...BİR GÖNÜL BAHÇEM var benim.....o bahçelerden bir bahçe daha oluşuyor...
inandıkça,çabaladıkça açıyor büyüyor çiçekler...
Ben diyorum ki... Nefis dediğiniz şey sizin aslında susturabileceğiniz bir şey....
Elle tutulmayan ama hissedilen,kafanızı yoran...vicdanınızla karşı karşıya getiren,
Başkalarının seslerini duymanızı ! Önemsemenizi ! sağlayan bir şey NEFS.....
Şeytan zaten tabiri caizse parmağını kıpırdatmadan istediğini yaptıran...
Hele azcık zayıf tarafınızı gördü mü habire fısıldayıp aklınızı karıştıran MEL UN....
Oysa siz Tevekkül edin bakalım...HANGİSİ KARŞINIZDA DURACAK ?
SİZ " her düştüğünde kalkmayan bir bebek gördünüz mü? "
Siz size söylenen her kötü lafta "çekemem ben bu lafları deyip başınızdan örtünüzü mü atacaksınız ?"
Öyleyse..zamanında Gönüller Sultanı namaz kılarken sırtına konan pisliğe karşı ne yaptı? Bıraktı mı?
Ya öldürülen-şehit edilen müslüman kardeşlerimizi gören diğerleri bıraktılar mı bu yoldan gitmeyi?
Zoru görmeden kolaya nasıl ulaşılır?
Yemeği pişirmeden yemeği deneyin bakalım boğazınızdan nasıl geçecek ?
Hiç bir şey kolay elde edilmez...GÜZEL OLANDA KOLAY ELDE EDİLEBİLİR Mİ?
CENNETİ KAZANMAK BU KADAR MI KOLAY SANIYORSUNUZ?
Açık olan elbette çok...arkadaşları...ailesi..açık olan..tesettüre bürünmeyen...kapanmayan çok...
EEE ne yapsak...olmadı..arkadaşlarım ne der bana? Acaba arkadaşlıktan mı men ederler?
Ya ailem ? ne derler bana ? Hangisi doğru acaba...Karar veremiyorum...Ahhh şöyle süslensem güzel...şimdi de böyle tesettüre bürünülmez ki...son moda pantolonum vardı...tüh...ertelesem mi acaba ...ne yapsam...
Sizlerin bizlerin düşünceleri hiç bitmeyecek....
Eğer çok inandırıcı olsun istiyorsanız. Bir ölüme şahit olmanız lazım...
Soğuk...taş gibi bir beden...cansız gözler...cansız ten...
o andan itibaren yapacak bir şeyi kalmamış bir ölü beden!
Keşke namaz kılsaydım...kapansaydım...diyen...ama bizlerin bile duyamayacağı bir aleme gitmiş bir beden....
Hangi en yakın arkadaşınız , en yürekli olanlardan hangi anne , hangi evlat mahşerde bizim günahlarımızı taşıyacak sanıyorsunuz?
Rabbim her birimize akıl vermiş...
Gerçeği bildiğimiz halde halâ neden bu bahanelerimiz?
Neden sorguluyorsunuz kendinizi ya da başkalarını?
Hadi kapanın ?
Ne olacak?
Hangi dostunuz sizi bırakır uzun giyindiğiniz için?
Hangi anne evladına arkasını döner?
Sabrı öğreneceksiniz....sizin değiştiğinizi islamı yaşamak istediğini göstereceksiniz...siz öğrenirken yaşayacak yaşarken öğretecek inşallah vesile de olacaksınız?
Açık olacaksınız...yani dürüst...kem küm etmeden...hisssettiğiniz gibi yaşamayı istediğinizi göstereceksiniz...sebat edeceksiniz.
Siz Hz.Muhammed Mustafa'nın sallallahu teala aleyhi vessellim in ümmetinden değil misiniz?
Onlar kadar acı çekmeyen bizler neden bu kadar korkuyoruz?
Kimden?
Deneyin bakalım....kimler sizi bir parça bez için değişiyor?
Deneyin bakalım...islam mı ağır basıyor nefs mi?
YOL belli...
Tek vuruşta nakavt edin...nefsinizi ...
Kocaman bir adım atın bakalım....Dinlemeyin kötü olan her ne var sa....
Çiçekler açsın sizinde gönlünüzde......
Daha nice tomurcuklara sebeb olun..
Hep birlikte ahiretimizi kurtaralım...diyorum
Bekliyorum....
Bu yazıyı yazmamı sağlayan ALLAH' a Celle Celaluhu hamd olsun...
Değerli kardeşim....
Yazınızı okudum....okurken de sizin çok güçlü bir kişilikte olduğunuzu düşündüm....Çünkü büyük bir adım atmışsınız...
Şunu biliyorum ki Rabbim isterse eğer insan her istediğini yapabiliyor..
Sizin 120 kilonuz sağlık için sorun olabilir ama gerçek anlamda tesettüre mani değil...Ailelerimiz çevremiz mani değil...yani asıl olan bizim başkalarının düşüncesine ne ölçüde değer verdiğimiz?
Siz ailenize deseniz ki bundan sonra yalnız biriyle yaşayacağım ya da başka bir şehire gideceğim....ya da istemedikleri her ne var ise söyleseniz yine karşı çıkacaklar...ama bu konu herkesin zevkine kalmış bir konu değil ki...
Bu insanlar kapanmamızı istemezler ,dinini yaşamak istesen tarikata mı üye oldun der o da yetmez senin beynini kim doldurdu der , hatta kapalı görünce uzaylı görmüş gibi çığlık atar...
Bilakis bizde yaşadık bunları...ne oldu ? Söyleyeyim.... hiç...alıştılar...alışacaklar başka çareleri yok güzel kardeşim..
Ne yapalım yani onlar istiyor diye onların istediği gibi mi yaşayalım ? O zaman sizde onların yaptığı şeylerin tam zıddını söyleyin bakalım yapacaklar mı ? Annenize giyim tarzını beğenmediğinizi söyleyin...çevrenizdeki herkesi eleştirin bakın nasıl da bozulacaklar... O size " kapanmana gerek yok zaten dikkat çekmezsin " diyen kardeşimizin bir kadının göz süzmesiyle bile herşeyi yapabileceğini anlatmak lazım....İnsanlar dini bilmiyorlar...Önem vermiyorlar...Ahiret yokmuş gibi davranıyorlar çünkü en kolayı bu... KADIN HER ŞEKİLDE DİKKAT ÇEKER bunu unutmayın.
Siz kişilik sahibi birisiniz.Önce kararı siz vereceksiniz.Karşınızda her kim olursa olsun " ben bu şekilde yaşamak istiyorum" mesajını her türlü vermeniz lazım... Korkak ,çekimser,bilinçsizce yapmış gibi durmak yerine Rabbimize kendinizi teslim edin..
Allah celle celaluhu zaten yaşadıklarınızı gören ,bilen , nefsinizle biraz da savaşarak kazanmanızı isteyen yani bir adımınızı bekleyen Yüceler Yücesi size koşacaktır....Kulunu yalnız bırakır mı? Allah celle celaluhu için savaşan hiç yalnız kalır mı?
Sağlığınıza siz dilerseniz Rabbimin de yardımıyla zayıflayarak kavuşursunuz....Ama zamanla....sabırı öğrenmemiz ve bilmemiz lazım....
İbadetlerimizi de ancak biz kendi nefsimizle ve şeytanla savaşarak ,tevekkülle arttırabiliriz ve zevk alırız..
Güzel kardeşim..
Korkmayın...dimdik durun...bu yol gerçekten zor ama tarifi mümkün olmayan bir memnuniyet var..
Gönül bahçelerine bunu hissetmeyen giremez...
Öyle bir gönül ki...tevekkül edene Rabbim dilediğini veriyor..
Siz " Allah'ım ben kendimi sana adıyorum...Yolumu aç,doğru yoldan gitmemi nasip et,hidayet ver ve beni de diğer kardeşlerime vesile et,Senden başka yardımcım yok...yolumda terslik yapanların kalbine hidayet nasip eyle" diye duanızı eksik etmeyin..
İnanın bu mutluluğu hiç bir şeyde bulamıyorsunuz...
Biz de birçok engelden geçtik...Bitmedi..engeller ölene kadar bitmez..ama yardımcımız çok büyük LA İLAHE İLLALLAH...bu yüzden korkmayın...kötü baksınlar,laf söylesinler önemsemyin..
Ben ferace giydiğim zaman " karga gibi olmuşsun , çirkinleşmişsin diyen de vardı...![]()
Unutmayın ki....başkaları birşey yapamadığı zaman kıskanma hissi büyür...Sizin en büyük başarınız bu olacaktır..
Dünyanın en zengini de , Rabbi tanımaz atait de bu toprağın altına girdi..kıyametleri ölümle başladı...Unutmayın hiç birimiz baki değiliz...
Bu yüzden SİZDEN İYİ GÜZEL HABERLER BEKLİYORUM.....KORKU yok...CESARET vat..TEVEKKÜL var...Çünkü yardımcımız ALLAH var..
Ellerimiz size uzanmış....yüreğimiz dualarla sizde..