Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
GÜNLERDEN BİR GÜN KURBAĞA YARIŞI DÜZENLENMİŞ!!! (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan Aşkâ Mecnun
- Başlangıç tarihi
- Durum
GÖZYAŞI
GÖZYAŞI
Bir küçük gözyaşı varmış, bir gün dereyi görmüş. Çaresizliği gelmiş aklına "Tanrım yardım et bana ben çok güçsüz ve çaresizim. Bir de şu dereye bak nasılda salına salına gidiyor. Muhteşem. Beni bir dere yap lütfen. Bende salınayım ağaçların arasından." Tanrı duymuş gözyaşı damlasını, onu bir dere yapmış. Küçük gözyaşı damlası salına salına giderken ağaçların arasından. Nehiri görmüş. Bakmış gürüldüyor, önüne kattığını götürüyor. Bütün dereler saygıyla eğiliyor önünde. Kendini güçsüz hissetmiş nehirin yanında "Tanrım ben nehir olmak istiyorum. Bak gücüne nasılda mağrur , nasılda ihtişamlı ." Tanrı bu isteğini de geri çevirmemiş. Onu bir nehir yapmış. Başlamış gürlemeye , önüne kattığını almış götürmüş. Sonra bir deniz kenarına ulaşmış. Deniz bütün sonsuzluğuyla karşısında. Güçlünün de güçlüsü. Sonsuzluğunda sonsuzu. " Tanrım" demiş küçük gözyaşı damlası. "Ben aradığım gücü buldum demiş. İşte bu ben deniz olmak istiyorum. Şu güce bak. Nasılda hükmedici. " Tanrı bu dileğini de kabul etmiş. Küçük gözyaşı damlası mutlumu mutlu. Benden güçlüsü yok diye düşünürken. İskelede oturan genci fark etmiş. O çok üzgün ve ağlıyormuş. Sevdiğini nasıl kaybettiğini konuşuyormuş, bütün ağaçlar. Güneş, bulutlar, ağaçlar.yıldızlar gencin döktüğü gözyaşı damlası önünde saygıyla eğiliyorlarmış. Okyanuslar sessiz saygılı. Gözyaşı damlası kendine gelmiş, elindeki gücü nasıl kaybettiğini anlamış. Tanrıya yalvarmış "tekrar ver gücümü geri." Yücelerden bir ses;"O güce erişmek için bazı aşamalardan geçmen gerek, ilk önce denizden nehir olman lazım sonra bir dere olmalısın. Dereden sonra bir sevgi masalı. Ancak sonra bir gözyaşı damlası olabilirsin. Elindeki gücün farkına varamadın. Sendeki o güç değilmidir dereleri dere , nehirleri nehir, denizleri deniz yapan."
GÖZYAŞI
Bir küçük gözyaşı varmış, bir gün dereyi görmüş. Çaresizliği gelmiş aklına "Tanrım yardım et bana ben çok güçsüz ve çaresizim. Bir de şu dereye bak nasılda salına salına gidiyor. Muhteşem. Beni bir dere yap lütfen. Bende salınayım ağaçların arasından." Tanrı duymuş gözyaşı damlasını, onu bir dere yapmış. Küçük gözyaşı damlası salına salına giderken ağaçların arasından. Nehiri görmüş. Bakmış gürüldüyor, önüne kattığını götürüyor. Bütün dereler saygıyla eğiliyor önünde. Kendini güçsüz hissetmiş nehirin yanında "Tanrım ben nehir olmak istiyorum. Bak gücüne nasılda mağrur , nasılda ihtişamlı ." Tanrı bu isteğini de geri çevirmemiş. Onu bir nehir yapmış. Başlamış gürlemeye , önüne kattığını almış götürmüş. Sonra bir deniz kenarına ulaşmış. Deniz bütün sonsuzluğuyla karşısında. Güçlünün de güçlüsü. Sonsuzluğunda sonsuzu. " Tanrım" demiş küçük gözyaşı damlası. "Ben aradığım gücü buldum demiş. İşte bu ben deniz olmak istiyorum. Şu güce bak. Nasılda hükmedici. " Tanrı bu dileğini de kabul etmiş. Küçük gözyaşı damlası mutlumu mutlu. Benden güçlüsü yok diye düşünürken. İskelede oturan genci fark etmiş. O çok üzgün ve ağlıyormuş. Sevdiğini nasıl kaybettiğini konuşuyormuş, bütün ağaçlar. Güneş, bulutlar, ağaçlar.yıldızlar gencin döktüğü gözyaşı damlası önünde saygıyla eğiliyorlarmış. Okyanuslar sessiz saygılı. Gözyaşı damlası kendine gelmiş, elindeki gücü nasıl kaybettiğini anlamış. Tanrıya yalvarmış "tekrar ver gücümü geri." Yücelerden bir ses;"O güce erişmek için bazı aşamalardan geçmen gerek, ilk önce denizden nehir olman lazım sonra bir dere olmalısın. Dereden sonra bir sevgi masalı. Ancak sonra bir gözyaşı damlası olabilirsin. Elindeki gücün farkına varamadın. Sendeki o güç değilmidir dereleri dere , nehirleri nehir, denizleri deniz yapan."
RE: GÖZYAŞI
RE: GÖZYAŞI
O güce erişmek için bazı aşamalardan geçmen gerek, ilk önce denizden nehir olman lazım sonra bir dere olmalısın. Dereden sonra bir sevgi masalı. Ancak sonra bir gözyaşı damlası olabilirsin. Elindeki gücün farkına varamadın. Sendeki o güç değilmidir dereleri dere , nehirleri nehir, denizleri deniz yapan."
s.a
ne kadar güzel gerçektende öyle.insan için hatta yaşam için bile gözyaşı kadar gözyaşı akıtmak kadar masum birşey varmı acaba..
RE: GÖZYAŞI
O güce erişmek için bazı aşamalardan geçmen gerek, ilk önce denizden nehir olman lazım sonra bir dere olmalısın. Dereden sonra bir sevgi masalı. Ancak sonra bir gözyaşı damlası olabilirsin. Elindeki gücün farkına varamadın. Sendeki o güç değilmidir dereleri dere , nehirleri nehir, denizleri deniz yapan."
s.a
ne kadar güzel gerçektende öyle.insan için hatta yaşam için bile gözyaşı kadar gözyaşı akıtmak kadar masum birşey varmı acaba..
RE: BEN SENİ UNUTMAK İÇİN SEVMEDİM
RE: BEN SENİ UNUTMAK İÇİN SEVMEDİM
BENI UNUTMA
BİR GUN GELİRDE UNUTURMUS İNSAN
EN SEVDİGİ HATİRALARİ BİLE
BARİ SEN HER GECE YORGUN SESİYLE
SAAT ON İKİYİ VURDUGU ZAMAN
BENİ UNUTMA
CUNKU BEN HER GECE O SAATLERDE
SENİ YASAR VE SENİ DUSUNURUM
HAYAL İCİNDE PERİSAN YURURUM
SEN DE KARANLİGİN SUSTUGU YERDE
BENİ UNUTMA
O SAATLERDE SERPİLİR GÜLÜŞÜN
BİR AVUC SU GİBİ İCİME, EY YAR
SENİN DE BASİNDA O CİLGİN RUZGAR
DELİ DELİ ESİVERİRSE BİR GUN
BENİ UNUTMA
BEN AYAGİMDA CARİK, ELİMDE ASA
SENİN İCİN SU YOLLARA DUSMUSUM
SENELERCE SONRA SANA DONUSUM
BİR MAHSER GUNUNE DE RASLASA
BENİ UNUTMA
HALA DURUYORSA YESİL ELBİSEN
ONBİR GÜN BENİM İÇİN GİY
SAKSIDAKİ PENBE KARANFİLDE ÇİG
VE BAHCENDE YORGUN BİR KUŞ GÖRÜRSEN
BENİ UNUTMA
BÜYÜK ACILARA TUTUŞTUĞUM GUN
COK UZAKLARDA DA OLSAN YİNE GEL
BU ÖLÜRCESİNE SEVDİGİNE GEL
NE OLUR TANRIYA KAVUSTUGUM GÜN
BENİ UNUTMA
UMIT YASAR
RE: BEN SENİ UNUTMAK İÇİN SEVMEDİM
BENI UNUTMA
BİR GUN GELİRDE UNUTURMUS İNSAN
EN SEVDİGİ HATİRALARİ BİLE
BARİ SEN HER GECE YORGUN SESİYLE
SAAT ON İKİYİ VURDUGU ZAMAN
BENİ UNUTMA
CUNKU BEN HER GECE O SAATLERDE
SENİ YASAR VE SENİ DUSUNURUM
HAYAL İCİNDE PERİSAN YURURUM
SEN DE KARANLİGİN SUSTUGU YERDE
BENİ UNUTMA
O SAATLERDE SERPİLİR GÜLÜŞÜN
BİR AVUC SU GİBİ İCİME, EY YAR
SENİN DE BASİNDA O CİLGİN RUZGAR
DELİ DELİ ESİVERİRSE BİR GUN
BENİ UNUTMA
BEN AYAGİMDA CARİK, ELİMDE ASA
SENİN İCİN SU YOLLARA DUSMUSUM
SENELERCE SONRA SANA DONUSUM
BİR MAHSER GUNUNE DE RASLASA
BENİ UNUTMA
HALA DURUYORSA YESİL ELBİSEN
ONBİR GÜN BENİM İÇİN GİY
SAKSIDAKİ PENBE KARANFİLDE ÇİG
VE BAHCENDE YORGUN BİR KUŞ GÖRÜRSEN
BENİ UNUTMA
BÜYÜK ACILARA TUTUŞTUĞUM GUN
COK UZAKLARDA DA OLSAN YİNE GEL
BU ÖLÜRCESİNE SEVDİGİNE GEL
NE OLUR TANRIYA KAVUSTUGUM GÜN
BENİ UNUTMA
UMIT YASAR
ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
Kolay değil belki, ama imkansızda değil.
Hangi küskünlük bitmemiş, hangi dostluk başlamış ha !
Yüreğin senin elinde dostum. İnsanları değiştiremezsin, ancak onlara olan
düşüncelerini değiştirebilirsin.
Herkesi olduğu gibi kabul et, sen de olması gerektiğince ol. İnancının
kazanmasını , ondan uzaklaşarak elde etme saçmalığından kurtul.
Hatırla, İYİLİĞİN HALLEDEMEDİĞİNİ KÖTÜLÜK HİÇ HALLEDEMEZ Kİ. . Yüreğine de kaydet bunu.
ÜCRETSİZ BİLETTİR TEBESSÜM YÜREK YOLCULUĞUNDA. .
Sevgiye davet çıkar sen de hadi. Kanaat getir, olumsuzlukları eriteceğine.
Geçmişe üzülme. Yaptığın hatalardan ders aldıysan, mutlu edebildiysen eğer;
bugünü bugünle yaşa. Fakat biraz dur.
Hayatına deneyimler eklemen için şart değil yanlışlardan geçmen.
Başkalarının edindikleri doğruları yerleştir zihnine. Ölümün ne zaman
geleceğini bilmediğinden, yolu uzatıp kaderini zorlama. Güzellikleri de
bizzat kendin uygula.
Savrulma sakın. Bak BATSA DA GÜNEŞ, BIKMAMIŞTIR DOĞMAKTAN. SONUNDA TOPRAK
OLSA DA CANLI, YORULMAMIŞTIR NEFES ALMAKTAN.
Dostum, bedelsiz değildir ki mutluluklar unutma. O bedellerle olmanın neresi zarar de,yorulma. Dertlere de yenilme hiç, galiptir iyilikler sen ilerledikçe. Sonra benim varlığıyla mutluluk duyduğum güzel dostum. Bir martının yanında yer al. Gökyüzü meskenin olsun senin de. Kat kendini maviye, hayran bakışları çek üzerine. Özgürlüğü uçuşlarınla anlat. Hem , kırık olsaydı kanadın ne önemi kalırdı ki genişliği dünyanın. Kaldır başını ve eğilme, sakın güçsüzce.Dipsizse de karanlık, dal içeri...Öyle bir dal ki; sen değil o korksun..
Ne çıkar deme, bir nur da senden olsun.
GÜLÜMSE... Fakat cenneti kazanmışçasına değil, doğduğun güzel fıtrat için...
GÜLÜMSE.... O nun ümmetlerinden biri olarak yaşadığın için...
GÜLÜMSE... Duyduğun ezan sesi, kıblen KABE olduğu için..
GÜLÜMSE... Öldüğünde Azrail le buluşup, RABB ine kavuşacağın an için.HİÇ DEĞİLSE TATLI İNSAN, RAZI OLDUĞUN ALLAHın rızası için gülümser misin?
İYİ YOLCULUKLAR
ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
Kolay değil belki, ama imkansızda değil.
Hangi küskünlük bitmemiş, hangi dostluk başlamış ha !
Yüreğin senin elinde dostum. İnsanları değiştiremezsin, ancak onlara olan
düşüncelerini değiştirebilirsin.
Herkesi olduğu gibi kabul et, sen de olması gerektiğince ol. İnancının
kazanmasını , ondan uzaklaşarak elde etme saçmalığından kurtul.
Hatırla, İYİLİĞİN HALLEDEMEDİĞİNİ KÖTÜLÜK HİÇ HALLEDEMEZ Kİ. . Yüreğine de kaydet bunu.
ÜCRETSİZ BİLETTİR TEBESSÜM YÜREK YOLCULUĞUNDA. .
Sevgiye davet çıkar sen de hadi. Kanaat getir, olumsuzlukları eriteceğine.
Geçmişe üzülme. Yaptığın hatalardan ders aldıysan, mutlu edebildiysen eğer;
bugünü bugünle yaşa. Fakat biraz dur.
Hayatına deneyimler eklemen için şart değil yanlışlardan geçmen.
Başkalarının edindikleri doğruları yerleştir zihnine. Ölümün ne zaman
geleceğini bilmediğinden, yolu uzatıp kaderini zorlama. Güzellikleri de
bizzat kendin uygula.
Savrulma sakın. Bak BATSA DA GÜNEŞ, BIKMAMIŞTIR DOĞMAKTAN. SONUNDA TOPRAK
OLSA DA CANLI, YORULMAMIŞTIR NEFES ALMAKTAN.
Dostum, bedelsiz değildir ki mutluluklar unutma. O bedellerle olmanın neresi zarar de,yorulma. Dertlere de yenilme hiç, galiptir iyilikler sen ilerledikçe. Sonra benim varlığıyla mutluluk duyduğum güzel dostum. Bir martının yanında yer al. Gökyüzü meskenin olsun senin de. Kat kendini maviye, hayran bakışları çek üzerine. Özgürlüğü uçuşlarınla anlat. Hem , kırık olsaydı kanadın ne önemi kalırdı ki genişliği dünyanın. Kaldır başını ve eğilme, sakın güçsüzce.Dipsizse de karanlık, dal içeri...Öyle bir dal ki; sen değil o korksun..
Ne çıkar deme, bir nur da senden olsun.
GÜLÜMSE... Fakat cenneti kazanmışçasına değil, doğduğun güzel fıtrat için...
GÜLÜMSE.... O nun ümmetlerinden biri olarak yaşadığın için...
GÜLÜMSE... Duyduğun ezan sesi, kıblen KABE olduğu için..
GÜLÜMSE... Öldüğünde Azrail le buluşup, RABB ine kavuşacağın an için.HİÇ DEĞİLSE TATLI İNSAN, RAZI OLDUĞUN ALLAHın rızası için gülümser misin?
İYİ YOLCULUKLAR
RE: ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
RE: ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
TEBESSÜM, İNSANIN GÖNLÜNE ULAŞMAK İÇİN KULLANILAN BİR ARAÇ. VE BU ARACA BİNMEK KOLAY VE BEDAVA... AMA GERÇEKTEN HİÇBİR MUTLULUK VE MUTSUZLUK BEDELSİZ DEĞİL. YİNE GÜZEL BİR YAZI... SAYGILARIMLA.B)
RE: ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
TEBESSÜM, İNSANIN GÖNLÜNE ULAŞMAK İÇİN KULLANILAN BİR ARAÇ. VE BU ARACA BİNMEK KOLAY VE BEDAVA... AMA GERÇEKTEN HİÇBİR MUTLULUK VE MUTSUZLUK BEDELSİZ DEĞİL. YİNE GÜZEL BİR YAZI... SAYGILARIMLA.B)
BİR MUTLULUK DENEMESİ...
BİR MUTLULUK DENEMESİ...
Uzun geceliğimle hızla babamın kucağina koşarken üç yaşındaydım..Babam "Gel babaya gel" diye beni çağırırken bile çok heyecanlanır ve hızla onun kucağına atlardım.Böylece herşeyin bütün mutlulukların benim olacağını sanırdım. Şimdi altmış yaşlarını sürerken o anın gerçekten yaşamdaki en mutlu an olduğunu düşünüyorum. Acaba yaşam bu engin ve bana göre sonsuz limanda bitseydi daha mı ilginç olurdu? Henuz başka hiçbir mutluluk, heyecan ve telaş yaşamadan.
Sevginin ,sığınmanın, mutluluğun zirvesi o an değilmiydi"
Sonra hangi zamanlar daha net, sade ve içten oldu..Ve hangi paylaşım o kadar içtendi..
İşte yaşam bu noktada kalmadı....
Babamın kucağının rüyalardan bile çıktığı zamanlara geldik..Hemde inanılmaz bir süratle.Orada, oracıkta, o güçlü ellerin içinde ve o sevgi dolu gövdenin yanıbaşında.
Eminim bu sıcaklığı aramak için, bu güveni yeniden yakalamak için çok zaman geçirdim,
Hatta o an yaşam böyledir diye duşunmuş olabilirim.
Aynı hassasiyet ve aynı hız bütün yaşamı belirledi..Ama o anki mutluluk belki de hiç yaşanmadı..Tek gerçek yanı o an yaşanmış olmasıydı.
Annemin elleriyle işe gitmediği zamanlarda diktiği bu çiçekli gecelik, belkide tüm yaşamın kostümüydü.
Babamın kucağına hızla koştuğum an belkide dünyanın en güzel birlikteliğinin sahnesiydi.Zaten babamın kucağına, annemin kollarından kaçarak gitmiyor muydum?
Bu gerçek birkaç defa bir dakika olarak yaşandığı halde neden yaşamımın en mutlu anı oldu? Ve neden bu mutluluk bir daha olabilirmiş gibi heyecanlandım..Ve hep o hızla o duygusallıkla yaşamın içinde koştuğumu sandım.
Bu bir sanrı, bir rüya değildi..
Bir daha yaşanmadı, Yaşanamazdı..
Ancak annem beni belkide bu hızımdan ve duygusallığımdan dolayı geçen yıllar içinde Atlıhassas diye nitelemeye başladı.
Sürat ve hassasiyeti bana uygun buldu..Ancak benim o günlerde kendime uygun gördüğüm bu iki özellik beni sonradan böylesine mutlu etmedi.
Etmedi işte..
Yaşamda bu fantazi geçerli değildi..Sürat de, heyecan da, duygusallık da içten geldiği gibi yaşama geçirilince insanlar mutlu olmuyorlar.İçtenlik de, hız da, duygusallık da yaşamın tornasından geçmeden karmaşık dünyaya uymuyor.İnsanlar en mutlu anlarını O ile 6 yaş arası yaşıyorlarmış.
Buradaki mutluluğun faturası pek çıkmıyor..Sonra bütün mutlulukların bedeli var..Hatta mutsuzlukların da bedeli var .
Ölüm bile fatura ile geliyor yaşama..Galiba en haksız fatura da bu oluyor..Sonunda ölmek varsa , işkence niye?
Yok, buralarda fazla dolaşmak işime gelmiyor..Annemin kollarından babamın kucağına yeni yürüyen bir bebek olmak çok hoşuma gitti..
Keşke yaşamı burada bitirselerdi..
Ama bitmedi... Ben oralarda başka keyifler de çattım..Hepsi aynı hızla, hatta annemi de babamı da, yanlarına alarak yok oldular..
Nedense yokluk anlaşılmadık bir idrak ile varlığın altını çiziyor..Her saniye ölüme yaklaşarak.
Ve yaşanan her saniyede yaşama sarılarak..
BİR MUTLULUK DENEMESİ...
Uzun geceliğimle hızla babamın kucağina koşarken üç yaşındaydım..Babam "Gel babaya gel" diye beni çağırırken bile çok heyecanlanır ve hızla onun kucağına atlardım.Böylece herşeyin bütün mutlulukların benim olacağını sanırdım. Şimdi altmış yaşlarını sürerken o anın gerçekten yaşamdaki en mutlu an olduğunu düşünüyorum. Acaba yaşam bu engin ve bana göre sonsuz limanda bitseydi daha mı ilginç olurdu? Henuz başka hiçbir mutluluk, heyecan ve telaş yaşamadan.
Sevginin ,sığınmanın, mutluluğun zirvesi o an değilmiydi"
Sonra hangi zamanlar daha net, sade ve içten oldu..Ve hangi paylaşım o kadar içtendi..
İşte yaşam bu noktada kalmadı....
Babamın kucağının rüyalardan bile çıktığı zamanlara geldik..Hemde inanılmaz bir süratle.Orada, oracıkta, o güçlü ellerin içinde ve o sevgi dolu gövdenin yanıbaşında.
Eminim bu sıcaklığı aramak için, bu güveni yeniden yakalamak için çok zaman geçirdim,
Hatta o an yaşam böyledir diye duşunmuş olabilirim.
Aynı hassasiyet ve aynı hız bütün yaşamı belirledi..Ama o anki mutluluk belki de hiç yaşanmadı..Tek gerçek yanı o an yaşanmış olmasıydı.
Annemin elleriyle işe gitmediği zamanlarda diktiği bu çiçekli gecelik, belkide tüm yaşamın kostümüydü.
Babamın kucağına hızla koştuğum an belkide dünyanın en güzel birlikteliğinin sahnesiydi.Zaten babamın kucağına, annemin kollarından kaçarak gitmiyor muydum?
Bu gerçek birkaç defa bir dakika olarak yaşandığı halde neden yaşamımın en mutlu anı oldu? Ve neden bu mutluluk bir daha olabilirmiş gibi heyecanlandım..Ve hep o hızla o duygusallıkla yaşamın içinde koştuğumu sandım.
Bu bir sanrı, bir rüya değildi..
Bir daha yaşanmadı, Yaşanamazdı..
Ancak annem beni belkide bu hızımdan ve duygusallığımdan dolayı geçen yıllar içinde Atlıhassas diye nitelemeye başladı.
Sürat ve hassasiyeti bana uygun buldu..Ancak benim o günlerde kendime uygun gördüğüm bu iki özellik beni sonradan böylesine mutlu etmedi.
Etmedi işte..
Yaşamda bu fantazi geçerli değildi..Sürat de, heyecan da, duygusallık da içten geldiği gibi yaşama geçirilince insanlar mutlu olmuyorlar.İçtenlik de, hız da, duygusallık da yaşamın tornasından geçmeden karmaşık dünyaya uymuyor.İnsanlar en mutlu anlarını O ile 6 yaş arası yaşıyorlarmış.
Buradaki mutluluğun faturası pek çıkmıyor..Sonra bütün mutlulukların bedeli var..Hatta mutsuzlukların da bedeli var .
Ölüm bile fatura ile geliyor yaşama..Galiba en haksız fatura da bu oluyor..Sonunda ölmek varsa , işkence niye?
Yok, buralarda fazla dolaşmak işime gelmiyor..Annemin kollarından babamın kucağına yeni yürüyen bir bebek olmak çok hoşuma gitti..
Keşke yaşamı burada bitirselerdi..
Ama bitmedi... Ben oralarda başka keyifler de çattım..Hepsi aynı hızla, hatta annemi de babamı da, yanlarına alarak yok oldular..
Nedense yokluk anlaşılmadık bir idrak ile varlığın altını çiziyor..Her saniye ölüme yaklaşarak.
Ve yaşanan her saniyede yaşama sarılarak..
RE: ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
RE: ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
RE: ücretsiz bilettir tebessüm,yürek yolculuğunda...
Hayat yolculuğunda bize gerekli bilgilerdi, Allah razı olsun paylaştığınız için, selam ve dua ileB)B)B)B)
- Durum