herkese merhaba.
forumdan okuduğum kadarıyla herkes pembe gözlük takıp olaya yaklaşmış.ama bazende insanların neler çektiğini anlamak lazım.evet saygı sevgi hoşgörü mutlaka şart ve güzeldir.ama nereye kadar bi sınırı yokmu bunun.evliliğimin 3. yılındayım tabiri caizse kayınvalidem nişan süresinide katarsak 4 yıldır eziyet ediyor.üstelik ben hukuk mezunu olmama rağmen hiçbir zaman kendi hakkımı savunmadım taki şu son bir kaç aya kadar.
-nişanlandık hacca gittiler dönüşte ziyaretine gittim.misafirlerine hizmet ettim ki okuyordum öğrenciydim okulumdan gittim yanına.nişanlımla geri okuduğumuz şehre dönerken yolda bir telefon geldi.oğlum trenden inince nişanlının eşyalarını sakın bir yere bırakma annenin telefonu kayıp o çalmış olabilir.ben daha ömrümde kendi evimde babamın bıraktığı ekmek parasını izinsiz almış insan değilim.beni iki dakikada hırsız ettiler acısı ciğerimi deldi geçti.
-hasta oldum ne olduğunu bi türlü anlayamadık.neyse beraber tatile gittik orada rahatsızlandım beni acile yetiştirin çok fenayım diyorum üstelik eşim yanımda değildi.kayınvalidem diyorki dur telefonda konuşuyorum.neyse eşimi aradım ben çok kötüyüm diye ablasının kocası saolsun yetiştirdi hastaneye.
-bu olayın akabinde eşim ailesine sert çıktı nasıl vicdanınız var dedi.hastalığın nedeni belli olmadığı için onlara göre ben rol yapıyormuşum.kayınvalidem senin yüzünden oğlum bana sert çıktı diyerek tatilin ortasında bağrış çağrış tüm insanların önünde görümcelerimle birlikte beni kapıya attı.bunu yaparkenki sözlerini aynen aktarıyorum.kafir münafık arabozan oğlumdan ayıran yılan sinsi hastalıklı vs... görümcem ise aynen şunları söyledi seni gardaşımdan boşayacam yerine davullu zurnalı yeni gelin alacam.
-kapıyıda çarptılar suratıma ev kıyafetiyle beş parasız ayakkabısız kapıda kaldım.eşim delirdi vurdu çıktı kapıyı aldı beni yanına.sonra arkadan kayınbaba çıktı bizi arabaya bindirdi otobüse götürüyor.bir yandanda oğlum bu yılan bizi ayırır.bu yılanın doğurduğu çocuktan hayır gelmez.hasta değil bu rol yapıyor.seni kandırıyor.hiçbişeyi yok bunun.yalan söylüyor.sinsinin teki.vs... derken evimize geldik aylarcada eşim ailesiyle görüşmedi.buna rağmen dedimki ben aramam ama sen ara çünkü anan babandır.hakları var üzerinde dedim dinlemedi aramadı.
-ve daha sonraki muayenelerde bende kalp sorunu çıktı birde guatr yani rol yapmadğımı herkes anladı.yinede oralı olunmadı.bu seferde demekki hastalıklıymış bak dendi.hastalıklı kız aldık dendi
yani hiç utanılmadı sıkınılmadı bide pişkinlik yapıldı.
-düğün gecemizde kayınvalidem alın şurdan bir yastık yorgan kıvrılın bir yere dedi.
-nikahımız olacak telefonla aradılar eşime diyorlarki önce doktora götür iyice muayene ettir bi sorunu varmı baktır varsa nikahı yapma.
-eşimden küçüğüm 83 doğumluyum buna rağmen sırf inadına kaynanam diyorki sen çok yaşlısın bence sen oğlumdan büyüksündür ama ailen küçük göstermek için öyle yazmıştır diyor nerden aklına hayaline geliyor bunlar aklım sırrım ermiyor.
-bu son bir kaç aya kadar bütün bu sözlere rağmen verdiğim tek cevap ona bi dur be kadın halimize acı Allahtan kork oldu.bunuda bizi delirttiği bigün eşim resmen intihara kalkıştı o zaman hala kaynanam yeri göğü inletiyordu sussun diye can havliyle söyledim.
-ama oğlunun canına bakmayıp bu seferde bana nasıl be kadın dersin diye başıma kaktı.
-ha asla minnetim yoktur ama kendileri o kadar zenginler varlıklılar bana kayınvalidemin düğünümde tek taktığı hacdan getirdiği inci kolye oldu.en büyük altınım eşimdir dedim sustum
-kayınbabam daha baştan şart koştu oğlunuz olursa adım konacak yoksa ikinizide nüfusumdan silerim diye ki daha çocuğumuzu bırakın hamile bile değilim.tabi bide ister inanın ister inanmayın ailedeki bütün erkek çocukların adı kayınbabamın adı.ilk başta çok şaşırmıştım bu duruma.bi çağırıyorsun bütün çocuklar birden dönüyor.ilk defa bir kız torun doğdu onun adıda kayınvalideminki bundan sonraki doğacaklarda öyle olacak heralde
-zaten ailemle görüşmüyorlar.gerçi bir dünürleri hariç hiçbir dünürleriyle görüşmüyorlar.
-yani bunlar daha şu 4 senede yaşadıklarımın belki onda biri yüzde biri bile değil.ama diyorsunuzki sabır.nasıl sabır nereye kadar sabır.haksızlık karşısında susanda dilsiz şeytan değilmi.yinede şu internete girip baktım nasıl olmalıyım ne yapmalıyım da bir çözüm bulmalıyım diye.öyle güzel güzel yazıyorsunuz ama insanın yediği ekmeğine kan doğranınca ne hale düşüyor biliyormusunuz.şimdi kayınvalidemin adı söylense elimde olmadan titreme krizine girip ağlamaya başlıyorum.peki ona saygı duyayım derken kendi bedenime ettiğim eziyet haram olmadımı.çocuklarıma sağlıksız bir anne vericek olmam hayata küsmem haram olmadımı.yani bu saygının sabrın bir sınırı yokmu.
-bir gelininde ya bir durun yeterrrrr artık demeye hakkı yokmu.