selamün aleyküm....Bu anlatacağım olay aslında ben doğmadan önce annemin başına gelmiş...ablam o zamanlar küçük bir öocukmuş ve bir gün hastalanmış ateşler içinde yanıyomuş...o zaman kaldıkları ev müstakil bahçeli bir evmiş...bir gün kapı çalınmış ...annem açmış bi bakmış yaşlı bir adam,beyaz sakallı,yüzüne bakınca insanın içine ferahlıkveren bir yüzü varmış...annem buyur amca demiş...adam kızım açım kaç gündür bişey yemiyorum bana biraz ekmek yanında birazda azık verirmisin diye sormuş...annem amca daha yeni çorba yaptım gel içeri sıcak sıcak iç karnını doyur demiş....yok kızım sen biraz ekmek birazda azık verirsen yeter demiş...bu arada bu olaya teyzemde şahitlik ediyo ...çünkü oda varmış annemin yanında o zaman...neyse annem ekmeğin arasına azıklık bişeyler koyup amcaya vermiş...amca anneme bakarak...kızım kalbin çok temiz Allah insallah içerde yatan kızını sana bağışlayacak demiş...annem donmuş kalmış tabi çünkü amca bahçede ama içerde yatan ablamın hasta olduğunu nerden biliyo...neyse teyzem o zaman bekar...oda amcaya amca bana da sanada iyi bi kısmet çıksın die dua etsene die diyo...amca çıkısıyo kızım nasıl laf o öle ablanın yanında ayıp die ...(teyzemin annemin kardesi olduğunu nerden biliyo)muhakkakki bi hayır var bu olayda ...bi ara arkaya dönüyolar bi bakıyolar adam yok ortada bahçe kapısından dısarı çıkıyolar dışarıda oturan kadınlara amcayı soruyolar aldıklar cevap şu sizin kapıdan kimse çıkmadıki...Annem hep anlattıkça duygulanır...neyse kardeslerim anlatacaklarım bu kadar...Allaha emanet olun ...hayırlı geceler...