Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
SOKAKTAN MEKTUP VAR (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan Aşkâ Mecnun
- Başlangıç tarihi
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
sevginin olduğu yerde birliktelik vardır
sevginin olduğu yerde yeşeren umutlar
Güzel yarınlar
Sevginin olduğu yerde taptaze bir hayat
sevginin olduğu yerde paylaşım vardır
sevginin olduğu yerde filizlenir mutluluklar
Sıcacık bir dokunuş
Sevginin olduğu yerde bambaşkadır duygular
RE: SEVGİ nedir?
sevginin olduğu yerde birliktelik vardır
sevginin olduğu yerde yeşeren umutlar
Güzel yarınlar
Sevginin olduğu yerde taptaze bir hayat
sevginin olduğu yerde paylaşım vardır
sevginin olduğu yerde filizlenir mutluluklar
Sıcacık bir dokunuş
Sevginin olduğu yerde bambaşkadır duygular
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
yukarıyıı okumadan başlıktayken aklıma geleni yazıyorum
SEVGİ BİR ANNENİN BİTMEKK TÜKENMEK BİLMEYEN SABRIYLA ÇOCUĞUNU BÜYÜTMESİ ONA YÜRÜMEYİ, KONUŞMAYI , ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞU İÇİN KAYGI DUYUP ONA DİNİNİ ÖĞRETMESİ VE GELECEGİNDEN KORKMASI
YANİ BENCE BİRİNNİN DİĞERİNE Bİ ŞEY VERMESİ BUNA AŞK MI DERSİNİZ SEVGİ Mİ ORASINI BİLMEM AMA ÖNEMLİ OLAN KARŞIDAKİNE Bİ ŞEY VERMEK İŞTE
BİRAZ SAÇMALADIM MI BİLMEM YA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
yukarıyıı okumadan başlıktayken aklıma geleni yazıyorum
SEVGİ BİR ANNENİN BİTMEKK TÜKENMEK BİLMEYEN SABRIYLA ÇOCUĞUNU BÜYÜTMESİ ONA YÜRÜMEYİ, KONUŞMAYI , ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞU İÇİN KAYGI DUYUP ONA DİNİNİ ÖĞRETMESİ VE GELECEGİNDEN KORKMASI
YANİ BENCE BİRİNNİN DİĞERİNE Bİ ŞEY VERMESİ BUNA AŞK MI DERSİNİZ SEVGİ Mİ ORASINI BİLMEM AMA ÖNEMLİ OLAN KARŞIDAKİNE Bİ ŞEY VERMEK İŞTE
BİRAZ SAÇMALADIM MI BİLMEM YA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
yukarıya bakmadaan yazıyorum arkadaşlar başlığı okurken aklıma gelenler
SEV Gİ BENC E BİR ANNENİN ÇOCUĞUNU BİTMEK BİLMEYEN SABRIYLA YETİŞTİRİP ONA YÜRÜMEYİ , KONUŞMAYI ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞUNA DİNİ BİLGİLERİ ÖĞRETMESİ VVE ONU GELECEĞE HAZIRLAMASI
YANİ SEVGİ BENCE BİRİNE BİŞEYİNİ VERMEKTİR BU KALP Mİ OLUR ASK MI OLUR ORASINI BİLEMEM
SAÇMALADIM AMA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
yukarıya bakmadaan yazıyorum arkadaşlar başlığı okurken aklıma gelenler
SEV Gİ BENC E BİR ANNENİN ÇOCUĞUNU BİTMEK BİLMEYEN SABRIYLA YETİŞTİRİP ONA YÜRÜMEYİ , KONUŞMAYI ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞUNA DİNİ BİLGİLERİ ÖĞRETMESİ VVE ONU GELECEĞE HAZIRLAMASI
YANİ SEVGİ BENCE BİRİNE BİŞEYİNİ VERMEKTİR BU KALP Mİ OLUR ASK MI OLUR ORASINI BİLEMEM
SAÇMALADIM AMA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
yukarıya bakmadaan yazıyorum arkadaşlar başlığı okurken aklıma gelenler
SEV Gİ BENC E BİR ANNENİN ÇOCUĞUNU BİTMEK BİLMEYEN SABRIYLA YETİŞTİRİP ONA YÜRÜMEYİ , KONUŞMAYI ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞUNA DİNİ BİLGİLERİ ÖĞRETMESİ VVE ONU GELECEĞE HAZIRLAMASI
YANİ SEVGİ BENCE BİRİNE BİŞEYİNİ VERMEKTİR BU KALP Mİ OLUR ASK MI OLUR ORASINI BİLEMEM
SAÇMALADIM AMA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
yukarıya bakmadaan yazıyorum arkadaşlar başlığı okurken aklıma gelenler
SEV Gİ BENC E BİR ANNENİN ÇOCUĞUNU BİTMEK BİLMEYEN SABRIYLA YETİŞTİRİP ONA YÜRÜMEYİ , KONUŞMAYI ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞUNA DİNİ BİLGİLERİ ÖĞRETMESİ VVE ONU GELECEĞE HAZIRLAMASI
YANİ SEVGİ BENCE BİRİNE BİŞEYİNİ VERMEKTİR BU KALP Mİ OLUR ASK MI OLUR ORASINI BİLEMEM
SAÇMALADIM AMA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
yukarıya bakmadaan yazıyorum arkadaşlar başlığı okurken aklıma gelenler
SEV Gİ BENC E BİR ANNENİN ÇOCUĞUNU BİTMEK BİLMEYEN SABRIYLA YETİŞTİRİP ONA YÜRÜMEYİ , KONUŞMAYI ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞUNA DİNİ BİLGİLERİ ÖĞRETMESİ VVE ONU GELECEĞE HAZIRLAMASI
YANİ SEVGİ BENCE BİRİNE BİŞEYİNİ VERMEKTİR BU KALP Mİ OLUR ASK MI OLUR ORASINI BİLEMEM
SAÇMALADIM AMA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
yukarıya bakmadaan yazıyorum arkadaşlar başlığı okurken aklıma gelenler
SEV Gİ BENC E BİR ANNENİN ÇOCUĞUNU BİTMEK BİLMEYEN SABRIYLA YETİŞTİRİP ONA YÜRÜMEYİ , KONUŞMAYI ÖĞRETMESİ
BİR BABANIN ÇOCUĞUNA DİNİ BİLGİLERİ ÖĞRETMESİ VVE ONU GELECEĞE HAZIRLAMASI
YANİ SEVGİ BENCE BİRİNE BİŞEYİNİ VERMEKTİR BU KALP Mİ OLUR ASK MI OLUR ORASINI BİLEMEM
SAÇMALADIM AMA İDARE ETTİRİN İŞTE ACİZANE BİR FİKİR
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
Kişi sevdiğiyle olmak ister!. Sevdiğinin hâliyle hâllenir… Sevgisi kadar, onunla yaşar!. Sevginin ne olduğunu tam olarak bilemediğimiz için, çoğunlukla, “beğeni” ile “sevgi”yi birbirine karıştırırız.
“Beğeni” yanında “sahip olma” arzusuyla açığa çıkar!.Bir nesneden hoşlandığında, beğendiğin şeye sahip olmak ve üzerinde tasarruf edebilmek arzusuyla yaşarsın… Bu tüm mahlukatta çok yaygın bir duygudur!. Kimi, beğendiğini cebine sokar; kimi beğendiğine tasma takıp yanında taşıyarak onunla hava atmak ister; kimi yakalayıp inine sürükler… Her mahlûk yaradılış fıtratına göre, beğendiği üzerinde tasarruf etmek ister.
“Sevmek” ise bundan çok farklıdır…
Sevince, yalnızca sevdiğin için yaşamak istersin!. Yalnızca yanında olmak, yalnızca onun olmak, yalnızca onun zevk aldığıyla zevk alıp, sevmediğinden kaçmak istersin! Sevdiğin öylesine sarmıştır aklını, fikrini, ruhunu ki, her şey sana, onu hatırlatır; yanında iken bile onun içinde olmak istersin!… Yakınlık bile uzak gelir sana!… Sen kaybolursun, sende; sevdiğin kalır yalnızca, beyninde!.. Onun bakışıyla bakar, onun değerlendirmesiyle değerlendirir, onun diliyle konuşmaya başlarsın!. Gözün ondan başkasını görmez, kulağın ondan başkasını duymaz, elin ondan başkasına uzanmaz olur!.
Her an sana sahip olmasını; varlığının, tasarrufunun her an üzerinde olmasını, her an seni kucaklamasını istersin!… Bedensel yakınlık bile, korkunç uzaklık gibi gelir sana; ve onunla tek bir beden, tek bir ruh, tek bir şuur olmayı dilersin!.
Sevgi, fıtratın müsait ise, sevdiğinde yok edesiye yakar seni; ve gün gelir kaşında-gözünde, yüzünde-dilinde sevdiğini görürler de, “sen o olmuşun” derler!
Beğenen sahip olmak ister…
Seven ise sevdiğinde yok olur; feda eder her şeyi sevdiği uğruna!.
Bazılarının da sevgi kokusu sürülür üstüne; “aşığım” sanır!. Ama sevdiği uğruna, fedakarlık etmeye gelince sıra, o koku siliniverir üzerinden “kopamama” sabunuyla!. Parasından kopamaz… Mevkiinden kopamaz… Yakınlarından kopamaz… İçinde yaşadığı ortamın güzelliklerinden kopamaz… “Etraf”tan kopamaz!. Derken kusurlar belirmeye başlar sevdiğini sandığının üzerinde… Eksiklikler görmeye başlar, yetersizlikler görmeye başlar… Bunlar önce acıma duygusuna dönüştürür sevgisini; uzaktan acıyarak seyretmeye başlar… Sonra tatlı bir anıya dönüşür, sevgi sandığı duyguları!. Bu tecrübe gösterir ki, onun fıtratında sevgi programı yoktur!.. Beğeniyi, sevgi sanmıştır!..
Uzaklaşma ondan gelmemiş de, karşısındakinden gelmişse, bu defa “nefret”e döner “beğeni”; ondan intikam alma duygusu gelişir içinde; ve vicdanla intikam dalgaları arasında bir o yana bir bu yana sürüklenir durur; terkedilmişliğin, uzaklaşmanın, layık olmadığını yaşamanın sanısı içinde!..
Oysa yalnızca, fıtratında olmayan gerçek sevginin sonuçlarını yaşamaktadır!. Cüzdanı için, güzelliği-yakışıklılığı için, kendisine hoş gelen huyları için, mevkii-koltuğu için, ilmi için beğenmiştir; sevdiğini sanmış; sahip olamayınca da arzusuna erişememenin düş kırıklığı içinde kopmuş; yalnızca çıkarları doğrultusunda yaşamayı tercih etmiştir…
Seven ise göze almıştır kopmayı… Dışlanmayı… Paradan-puldan, namdan nişandan, dosttan akrabadan uzak kalmayı…
Fıtratından gelir sevgi!. Kulluğu sevmek üzeredir!. Onunla, sevmeyi yaşamak istediği için yaratmıştır onu Yaratan… O yüzden kopar anadan-babadan; dünyadan paradan!
Seven, karşılıksız sever!…
Beğenen karşılığını ister!.
Benim istediğim gibi yaşarsan seni boğarım sahip olduklarıma, der beğenen!.. Onun zaten fıtratında yoktur sevgi, bilmez aşkın ne olduğunu!.. Ne üzere yaratılmışsa, odur tüm meşgalesi… Karınca gibi çalışır; maymun gibi çiftleşir; aslan gibi yavrularına sahip çıkar… Ama pervane gibi sevemez!. atamaz kendini ateşe!.
Sevgi sonunda yanmayı getirir!.. Beğeni ise sonunda kaçmayı!.
Beğenen mahlûkat çoğunluğuna göre, “sevgi” delilikten bir türdür!.. Anlamazlar onlar, sevdiği uğruna, etraf ne derse desin deyip, her şarta katlanmayı! Ve “delillik bu” derler…
Beğenme bir tür “hobi”dir!… Bazen ömür boyu sürer, bazen birkaç yıl, bazen bir kaç ay!..
Sevgi bir ömür boyudur!… Bitmez, tükenmez, bazen durulur, bazen coşar ama hiç gerilemez!. Çoğunlukla karşısındakinden yüzünü göstermesinden gelir sevgi insana!.. Bazen de özünden gösterir yüzünü O!… O zaman onlar için derler ki, “Allah”a aşık oldu!..
“Kendine seçtikleri”dir sevenleri bir çehreden!… Özünden sevgiyi yaşayanlardır, “mukarreb”leri!…
Hünerlerini sergilemek için yaratmıştır herşeyi…
Sevmek için yaratmıştır sevilenleri!.
Gözlerinde seyretmek için gözleri olarak yaratmıştır “aşk”ı yaşattıklarını!..
Avam anlamaz ve bilmez bu aşkı!. Bunun aşk olduğunu!..
Oysa gerçek “aşk” O’nun ateşine pervane gibi atılıp; varlığını O’nda yitirip; O’nun “Baki”liğini yaşattıklarıdır gerçek “aşık”lar!..
Özel bir fıtratla gelmişlerdir onlar, “aşık” olmak için!.. Yaşamları boyunca bir değer taşımamıştır dünya ve içindekiler!..
sevgi sözcüğü saymakla bitmez S.A
RE: SEVGİ nedir?
Kişi sevdiğiyle olmak ister!. Sevdiğinin hâliyle hâllenir… Sevgisi kadar, onunla yaşar!. Sevginin ne olduğunu tam olarak bilemediğimiz için, çoğunlukla, “beğeni” ile “sevgi”yi birbirine karıştırırız.
“Beğeni” yanında “sahip olma” arzusuyla açığa çıkar!.Bir nesneden hoşlandığında, beğendiğin şeye sahip olmak ve üzerinde tasarruf edebilmek arzusuyla yaşarsın… Bu tüm mahlukatta çok yaygın bir duygudur!. Kimi, beğendiğini cebine sokar; kimi beğendiğine tasma takıp yanında taşıyarak onunla hava atmak ister; kimi yakalayıp inine sürükler… Her mahlûk yaradılış fıtratına göre, beğendiği üzerinde tasarruf etmek ister.
“Sevmek” ise bundan çok farklıdır…
Sevince, yalnızca sevdiğin için yaşamak istersin!. Yalnızca yanında olmak, yalnızca onun olmak, yalnızca onun zevk aldığıyla zevk alıp, sevmediğinden kaçmak istersin! Sevdiğin öylesine sarmıştır aklını, fikrini, ruhunu ki, her şey sana, onu hatırlatır; yanında iken bile onun içinde olmak istersin!… Yakınlık bile uzak gelir sana!… Sen kaybolursun, sende; sevdiğin kalır yalnızca, beyninde!.. Onun bakışıyla bakar, onun değerlendirmesiyle değerlendirir, onun diliyle konuşmaya başlarsın!. Gözün ondan başkasını görmez, kulağın ondan başkasını duymaz, elin ondan başkasına uzanmaz olur!.
Her an sana sahip olmasını; varlığının, tasarrufunun her an üzerinde olmasını, her an seni kucaklamasını istersin!… Bedensel yakınlık bile, korkunç uzaklık gibi gelir sana; ve onunla tek bir beden, tek bir ruh, tek bir şuur olmayı dilersin!.
Sevgi, fıtratın müsait ise, sevdiğinde yok edesiye yakar seni; ve gün gelir kaşında-gözünde, yüzünde-dilinde sevdiğini görürler de, “sen o olmuşun” derler!
Beğenen sahip olmak ister…
Seven ise sevdiğinde yok olur; feda eder her şeyi sevdiği uğruna!.
Bazılarının da sevgi kokusu sürülür üstüne; “aşığım” sanır!. Ama sevdiği uğruna, fedakarlık etmeye gelince sıra, o koku siliniverir üzerinden “kopamama” sabunuyla!. Parasından kopamaz… Mevkiinden kopamaz… Yakınlarından kopamaz… İçinde yaşadığı ortamın güzelliklerinden kopamaz… “Etraf”tan kopamaz!. Derken kusurlar belirmeye başlar sevdiğini sandığının üzerinde… Eksiklikler görmeye başlar, yetersizlikler görmeye başlar… Bunlar önce acıma duygusuna dönüştürür sevgisini; uzaktan acıyarak seyretmeye başlar… Sonra tatlı bir anıya dönüşür, sevgi sandığı duyguları!. Bu tecrübe gösterir ki, onun fıtratında sevgi programı yoktur!.. Beğeniyi, sevgi sanmıştır!..
Uzaklaşma ondan gelmemiş de, karşısındakinden gelmişse, bu defa “nefret”e döner “beğeni”; ondan intikam alma duygusu gelişir içinde; ve vicdanla intikam dalgaları arasında bir o yana bir bu yana sürüklenir durur; terkedilmişliğin, uzaklaşmanın, layık olmadığını yaşamanın sanısı içinde!..
Oysa yalnızca, fıtratında olmayan gerçek sevginin sonuçlarını yaşamaktadır!. Cüzdanı için, güzelliği-yakışıklılığı için, kendisine hoş gelen huyları için, mevkii-koltuğu için, ilmi için beğenmiştir; sevdiğini sanmış; sahip olamayınca da arzusuna erişememenin düş kırıklığı içinde kopmuş; yalnızca çıkarları doğrultusunda yaşamayı tercih etmiştir…
Seven ise göze almıştır kopmayı… Dışlanmayı… Paradan-puldan, namdan nişandan, dosttan akrabadan uzak kalmayı…
Fıtratından gelir sevgi!. Kulluğu sevmek üzeredir!. Onunla, sevmeyi yaşamak istediği için yaratmıştır onu Yaratan… O yüzden kopar anadan-babadan; dünyadan paradan!
Seven, karşılıksız sever!…
Beğenen karşılığını ister!.
Benim istediğim gibi yaşarsan seni boğarım sahip olduklarıma, der beğenen!.. Onun zaten fıtratında yoktur sevgi, bilmez aşkın ne olduğunu!.. Ne üzere yaratılmışsa, odur tüm meşgalesi… Karınca gibi çalışır; maymun gibi çiftleşir; aslan gibi yavrularına sahip çıkar… Ama pervane gibi sevemez!. atamaz kendini ateşe!.
Sevgi sonunda yanmayı getirir!.. Beğeni ise sonunda kaçmayı!.
Beğenen mahlûkat çoğunluğuna göre, “sevgi” delilikten bir türdür!.. Anlamazlar onlar, sevdiği uğruna, etraf ne derse desin deyip, her şarta katlanmayı! Ve “delillik bu” derler…
Beğenme bir tür “hobi”dir!… Bazen ömür boyu sürer, bazen birkaç yıl, bazen bir kaç ay!..
Sevgi bir ömür boyudur!… Bitmez, tükenmez, bazen durulur, bazen coşar ama hiç gerilemez!. Çoğunlukla karşısındakinden yüzünü göstermesinden gelir sevgi insana!.. Bazen de özünden gösterir yüzünü O!… O zaman onlar için derler ki, “Allah”a aşık oldu!..
“Kendine seçtikleri”dir sevenleri bir çehreden!… Özünden sevgiyi yaşayanlardır, “mukarreb”leri!…
Hünerlerini sergilemek için yaratmıştır herşeyi…
Sevmek için yaratmıştır sevilenleri!.
Gözlerinde seyretmek için gözleri olarak yaratmıştır “aşk”ı yaşattıklarını!..
Avam anlamaz ve bilmez bu aşkı!. Bunun aşk olduğunu!..
Oysa gerçek “aşk” O’nun ateşine pervane gibi atılıp; varlığını O’nda yitirip; O’nun “Baki”liğini yaşattıklarıdır gerçek “aşık”lar!..
Özel bir fıtratla gelmişlerdir onlar, “aşık” olmak için!.. Yaşamları boyunca bir değer taşımamıştır dünya ve içindekiler!..
sevgi sözcüğü saymakla bitmez S.A
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
hafize annem çok tşk ediyorum rabbim sizden razı olsun dua ilehafize yazdı:
Kişi sevdiğiyle olmak ister!. Sevdiğinin hâliyle hâllenir… Sevgisi kadar, onunla yaşar!. Sevginin ne olduğunu tam olarak bilemediğimiz için, çoğunlukla, “beğeni” ile “sevgi”yi birbirine karıştırırız.
“Beğeni” yanında “sahip olma” arzusuyla açığa çıkar!.Bir nesneden hoşlandığında, beğendiğin şeye sahip olmak ve üzerinde tasarruf edebilmek arzusuyla yaşarsın… Bu tüm mahlukatta çok yaygın bir duygudur!. Kimi, beğendiğini cebine sokar; kimi beğendiğine tasma takıp yanında taşıyarak onunla hava atmak ister; kimi yakalayıp inine sürükler… Her mahlûk yaradılış fıtratına göre, beğendiği üzerinde tasarruf etmek ister.
“Sevmek” ise bundan çok farklıdır…
Sevince, yalnızca sevdiğin için yaşamak istersin!. Yalnızca yanında olmak, yalnızca onun olmak, yalnızca onun zevk aldığıyla zevk alıp, sevmediğinden kaçmak istersin! Sevdiğin öylesine sarmıştır aklını, fikrini, ruhunu ki, her şey sana, onu hatırlatır; yanında iken bile onun içinde olmak istersin!… Yakınlık bile uzak gelir sana!… Sen kaybolursun, sende; sevdiğin kalır yalnızca, beyninde!.. Onun bakışıyla bakar, onun değerlendirmesiyle değerlendirir, onun diliyle konuşmaya başlarsın!. Gözün ondan başkasını görmez, kulağın ondan başkasını duymaz, elin ondan başkasına uzanmaz olur!.
Her an sana sahip olmasını; varlığının, tasarrufunun her an üzerinde olmasını, her an seni kucaklamasını istersin!… Bedensel yakınlık bile, korkunç uzaklık gibi gelir sana; ve onunla tek bir beden, tek bir ruh, tek bir şuur olmayı dilersin!.
Sevgi, fıtratın müsait ise, sevdiğinde yok edesiye yakar seni; ve gün gelir kaşında-gözünde, yüzünde-dilinde sevdiğini görürler de, “sen o olmuşun” derler!
Beğenen sahip olmak ister…
Seven ise sevdiğinde yok olur; feda eder her şeyi sevdiği uğruna!.
Bazılarının da sevgi kokusu sürülür üstüne; “aşığım” sanır!. Ama sevdiği uğruna, fedakarlık etmeye gelince sıra, o koku siliniverir üzerinden “kopamama” sabunuyla!. Parasından kopamaz… Mevkiinden kopamaz… Yakınlarından kopamaz… İçinde yaşadığı ortamın güzelliklerinden kopamaz… “Etraf”tan kopamaz!. Derken kusurlar belirmeye başlar sevdiğini sandığının üzerinde… Eksiklikler görmeye başlar, yetersizlikler görmeye başlar… Bunlar önce acıma duygusuna dönüştürür sevgisini; uzaktan acıyarak seyretmeye başlar… Sonra tatlı bir anıya dönüşür, sevgi sandığı duyguları!. Bu tecrübe gösterir ki, onun fıtratında sevgi programı yoktur!.. Beğeniyi, sevgi sanmıştır!..
Uzaklaşma ondan gelmemiş de, karşısındakinden gelmişse, bu defa “nefret”e döner “beğeni”; ondan intikam alma duygusu gelişir içinde; ve vicdanla intikam dalgaları arasında bir o yana bir bu yana sürüklenir durur; terkedilmişliğin, uzaklaşmanın, layık olmadığını yaşamanın sanısı içinde!..
Oysa yalnızca, fıtratında olmayan gerçek sevginin sonuçlarını yaşamaktadır!. Cüzdanı için, güzelliği-yakışıklılığı için, kendisine hoş gelen huyları için, mevkii-koltuğu için, ilmi için beğenmiştir; sevdiğini sanmış; sahip olamayınca da arzusuna erişememenin düş kırıklığı içinde kopmuş; yalnızca çıkarları doğrultusunda yaşamayı tercih etmiştir…
Seven ise göze almıştır kopmayı… Dışlanmayı… Paradan-puldan, namdan nişandan, dosttan akrabadan uzak kalmayı…
Fıtratından gelir sevgi!. Kulluğu sevmek üzeredir!. Onunla, sevmeyi yaşamak istediği için yaratmıştır onu Yaratan… O yüzden kopar anadan-babadan; dünyadan paradan!
Seven, karşılıksız sever!…
Beğenen karşılığını ister!.
Benim istediğim gibi yaşarsan seni boğarım sahip olduklarıma, der beğenen!.. Onun zaten fıtratında yoktur sevgi, bilmez aşkın ne olduğunu!.. Ne üzere yaratılmışsa, odur tüm meşgalesi… Karınca gibi çalışır; maymun gibi çiftleşir; aslan gibi yavrularına sahip çıkar… Ama pervane gibi sevemez!. atamaz kendini ateşe!.
Sevgi sonunda yanmayı getirir!.. Beğeni ise sonunda kaçmayı!.
Beğenen mahlûkat çoğunluğuna göre, “sevgi” delilikten bir türdür!.. Anlamazlar onlar, sevdiği uğruna, etraf ne derse desin deyip, her şarta katlanmayı! Ve “delillik bu” derler…
Beğenme bir tür “hobi”dir!… Bazen ömür boyu sürer, bazen birkaç yıl, bazen bir kaç ay!..
Sevgi bir ömür boyudur!… Bitmez, tükenmez, bazen durulur, bazen coşar ama hiç gerilemez!. Çoğunlukla karşısındakinden yüzünü göstermesinden gelir sevgi insana!.. Bazen de özünden gösterir yüzünü O!… O zaman onlar için derler ki, “Allah”a aşık oldu!..
“Kendine seçtikleri”dir sevenleri bir çehreden!… Özünden sevgiyi yaşayanlardır, “mukarreb”leri!…
Hünerlerini sergilemek için yaratmıştır herşeyi…
Sevmek için yaratmıştır sevilenleri!.
Gözlerinde seyretmek için gözleri olarak yaratmıştır “aşk”ı yaşattıklarını!..
Avam anlamaz ve bilmez bu aşkı!. Bunun aşk olduğunu!..
Oysa gerçek “aşk” O’nun ateşine pervane gibi atılıp; varlığını O’nda yitirip; O’nun “Baki”liğini yaşattıklarıdır gerçek “aşık”lar!..
Özel bir fıtratla gelmişlerdir onlar, “aşık” olmak için!.. Yaşamları boyunca bir değer taşımamıştır dünya ve içindekiler!..
sevgi sözcüğü saymakla bitmez S.A
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
sevginin olduğu yerde birliktelik vardır
sevginin olduğu yerde yeşeren umutlar
Güzel yarınlar
Sevginin olduğu yerde taptaze bir hayat
sevginin olduğu yerde paylaşım vardır
sevginin olduğu yerde filizlenir mutluluklar
Sıcacık bir dokunuş
Sevginin olduğu yerde bambaşkadır duygular
RE: SEVGİ nedir?
sevginin olduğu yerde birliktelik vardır
sevginin olduğu yerde yeşeren umutlar
Güzel yarınlar
Sevginin olduğu yerde taptaze bir hayat
sevginin olduğu yerde paylaşım vardır
sevginin olduğu yerde filizlenir mutluluklar
Sıcacık bir dokunuş
Sevginin olduğu yerde bambaşkadır duygular
RE: SEVGİ nedir?
RE: SEVGİ nedir?
selamünaleyküm kardesim,
sevgi kavramın bu siteyi tanıdıktan sonra çok değişti. Bir çok kardeşimizin iyi gününde kötü gününde hep beraber olabiliyoruz. Bir derdimiz olduğunda birbirimiz için dua ediyoruz. Hepimiz ayrı ayrı şehirlerde de olsak hatta birbirimizi hiç tanımasak da birbirimizi ALLAH rızası için sevebilmek kadar güzeli de yokB)B)B)
selamünaleyküm
RE: SEVGİ nedir?
selamünaleyküm kardesim,
sevgi kavramın bu siteyi tanıdıktan sonra çok değişti. Bir çok kardeşimizin iyi gününde kötü gününde hep beraber olabiliyoruz. Bir derdimiz olduğunda birbirimiz için dua ediyoruz. Hepimiz ayrı ayrı şehirlerde de olsak hatta birbirimizi hiç tanımasak da birbirimizi ALLAH rızası için sevebilmek kadar güzeli de yokB)B)B)
selamünaleyküm