RE: içten bir uda
RE: içten bir uda
Dûa'ya Davet...
Dua edenin, 'Rabbim' demesi, Allah'ın 'efendim' demesinin ta kendisidir.
Birisi her gece kalkıp Allah'ı aniyor, O'na dua ediyordu.. Şeytan ona dedi:
- Ey Allah'ı cok anan kişi, bütün gece 'Allah' deyip çağırmana karşılık seni buyur eden var mı? Sana bir tek cevap bile gelmiyor, daha ne zamana kadar dua edeceksin?..Adamın gönlü kırıldı, başını yere koydu ve uyudu. Rüyasında ona şöyle dendi:
- Kendine gel uyan! Niye duayı, zikri bıraktın?..Neden usandın?.. Adam:
- 'Buyur' diye bir cevap gelmiyor ki, kapıdan kovulmaktan korkuyorum dedi. Bunun üzerine dendi ki ona:
- Senin Allah demen, O'nun buyur demesi sayesindedir.. Senin yalvarışın, Allah'ın senin ruhuna haber uçurmasındandır.. Senin çabaların, çareler araman, Allah'ın seni kendine yaklaştırması,ayaklarındakı bağları çözmesindendir.. Senin korkun, sevgin, ümidin Allah'ın lütfunun kemendidir.. Senin her 'Yarabbi' demenin altında, Allah'ın buyur demesi vardir..Gafilin, cahilin cani, bu duadan uzaktır..Çünkü 'Yarabbi' demeye izin yok ona..Ağzında da kilit var, dilinde de..Zarara uğradığı zaman, ağlayıp, sızlamasın diye Allah ona dert, ağrı,sızı,gam, keder vermedi..Bununla anla ki, Allah'a dua etmeni, O'nu çağırmanı sağlayan dert, dünya saltanatından daha iyidir..Dertsiz dua soğuktur. Dertliyken yapilan dua gönülden kopar..
Mevlana Celaleddin-i Rumi Mesnevi 3:22