ölüyorum kardeşlerim
evet kardeşlerim.ileri derecede ve kronikleşmiş astım hastasıyım.15 yıldır bu rahatsızlıkla beraber yaşıyorum.allahim izni ve büyüklerin duasıyla ayaktayım.çok kez krizlere girip ölümü bir nevi canlı canlı yaşadım.rabbim kimseyi bu rahatsızlıkla imtahan etmesin.edilen din kardeşlerimede sabır versin.şimdi asıl konuya gelmek istiyorum. Bundan kısa bir zaman önce yine rahatsızlaştım,ama nefesim daralmadıgı için hastaneye gidip bizim o meşhur serumu almadım.akşam saat 11 gibi yataga girip uyudum.yatmadan önce allaha dua edip yalvardım.eger bir kriz gelipte ölürsem,beni huzuruna iman ile çıkartmasını diledim.yani genelde hepimizin sık sık ettigi duadan bende ettim,uykuya daldım.
Bir adam geldi yanıma,elimden tutup gel dedi.bir adım attık,karanlık bir yere girdik.ikinci bir adımda ise,milyarlarca insanın bir arada oldugu,yüzlerinin kapkara oldugu,tarif edilemez acılar ve ızdıraplar içinde kıvrandıklarını gördüm. Benimle beraber olan kişiyle birlikte biz sanki havada asılı bir şekilde duruyor,orada ki yüzleri kapkara insanları film izler gibi izliyorduk.korkumdan aglamaya başladım."allahim ben bukadar kötü bir kulunmuydumki beni bunların arasına attın "diye kendi kendime kahretmeye başladım.yanımdaki kişide bir anda kaybolmuştu.ben aglıyor yukarıdan ızdırap çekenleri seyrediyordum.biri çok dikkatimi çekti,o daha çok kıvranıyordu.aglayaraktan sordum. Sen neden böyle oldun.bana verdigi cevab şu oldu."ufacık bir sebebden ötürü ben bu hale geldim.dünyada ezan okunurken,ben pek umursamaz,dikkate almazdım,işte bundan ötürü ben böyle oldum" dedi ve kıvranmaya devam etti.sonra aglayaraktan oradan ayrıldımki,gök yüzünde yüzleri yusyuvarlak,ay gibi pırıl pırıl parlayan,başları sarıklı insanlar gördüm.bu sefer sevincimden aglamaya başladım.allahim dedim,kendi kendime.böyle güzel insanların varya artık korkmam diyordumki,bir kadın yanımda peydah oldu.beraberce oradan çok kısa bir anda ayrıldık.her şey öyle anlık oluyorduki onu tarif edemiyorum.beraberce tünel gibi bir yere girdik,ama ne tünel.o güzelligi anlatmaya ne benim nede başka bir insanın gücü yeter.ben hayranlıkla saga sola bakarken,sag tarafımızdan bir kapı açıldı.inanın şu dünyada ne öyle yüzü güzel bir insan nede dili öyle tatlı bir insan vardır.orada epeyce bir konuştuk.ama şimdi orada ne konuştugumuzu inanın tam hatırlayamıyorum.yalnızca beni oraya göyüren kadının olmadıgın gördüm ve o kadının nereye gittigini sordum.bana onun gittigini,onun kadın degil hanım oldugunu söylediler.ve bana cenneti görmek istermisin diye sordular.bütün gücümle kafamı sallayıp sevinçle evet evet dedim.bana az ilri gidersen görürsün dedilerve kapı bir anda kapandı,sanki orada hiç kapı açılmamış gibi oldu.2-3 adım attımki,kafamın üstünden bir delik açıldı.50/60 cm genişliginde,sütten daha beyaz,dokundugunda insanın içini bir hoş eden bir delik.ayaklarım yerden kesilip yükselmeye başladım.o delikten içeri girmeye başladım,aynı zamanda o delik dedigim şeye ellerimi sürüyor,ve öyle tatlı bir haz alıyordumki anlatamam.göysüme kadar içeriye girdim.:a:a:a
aglayın kardeşlerim aglayın.şimdi anlatacagım şeylerden allahim bizleri mahrum etmemesi için aglayın.çünkü ben çok agladım.öyle bir temizlikvardıki,her yer elmas gibi parıl parıl parlıyordu.insanlar vardı,tertemiz ,güler yüzlü.hepsi bana bakıyor,gülümsüyorlr idi.evler vardı evler ama bu dünyanın sarayları,köşkleri o evlerin yanında baraka kalır.agaçlar vardı,hurma agacına benzer fakat uzun,up uzundular.hepsi ip gibi bir sıra dizilmişlerdi.ve her yer ter temiz,pırıl pırıldı.bir an dayanamadım ve allah diye bagırmaya başladım ki,yatagımdan ter kan içinde uyandım.kalbim yerinden çıkarcasına atıyordu.agzım dilim kup kuru olmuştu.saate baktım gecenin 4 dü olmuş.uyuyamadım.namazı bekledim.
Sabah hanım uyandıgında hanıma anlattım.tabi göz yaşları içinde. Eşimde agladı ve allah hayra çıkatsın dedi.o gün bugün her fırsatta eşe dosta yine anlatırım.her anlattıgımdada inanın o rüyayı tekrar yaşamış gibi olurum.allahim cümlemize oraya girmeyi nasip etsin .amin :gulegule
