Tüm özelliklerimize erişmek için şimdi bize katılın. Kaydolduktan ve oturum açtıktan sonra, konular oluşturabilir, mevcut konulara yanıtlar gönderebilir, diğer üyelerinize itibar kazandırabilir, kendi özel mesajınızı edinebilir ve çok daha fazlasını yapabilirsiniz. Ayrıca hızlı ve tamamen ücretsizdir, peki ne bekliyorsunuz?
Eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Uzakta... Bir yerdeyim Issız rıhtımlar gibiyim Gözler bakar, gönül umar biçareyim Secdeye kapansam da ben, kendimle dertliyim Gel refik ol, halime derman bul, sen bu bedbin halimden kurtul Söyleyemem, kalbine sürur zerk edemem, hicran içinde bir daha gülemem
Yıllardır... Anlatmak istedim Hali derunuma vakıf olmanı beklerdim Garip düşünce ve ithamlarından arınmanı dilerdim Fakat sen kolayı seçtin, nefsine ödün verdin, inanmak istemedin Her şarta sana tabi olmamı ve zanlarına göre yaşama mı nasıl beklerdin Her bakımdan farklılığımızı biraz olsun anlamalıydın, sevgiye tutunmalıydın Önyargılarından kurtulmalıydın, aklım ve irademe saygı duymayı başarmalıydın Ama yapmadın, yalnızlaştırdın, uzaklardan umut arar hale getirdin, güven bırakmadın
Sen... Hep ağlattın Firkati ruhuma yaşattın Umuda sabırla kandım, ona inandım Hiç pişman olmadan sevdama sahip çıktım Beklentisiz bir sevgiyle bağlıydım, onun hazzına razıydım Sen bilsen, bilmek istemesen de, ben bu yolda yalnızlığa adanmışım
Bırak... Zindan olsun geceler Ağlasın makberde bekleyenler Yakarsın kalbi lekeler içinde ki çaresizler Anlasınlar arifler, fakihler, felsefeciler umut versinler Kim olursa olsun yalnızlığa itmesinler, düşmana imrendirmesinler İnsandır, zafiyetiyle yaşayandır, sevgi ve muhabbetle her badire aşılır güvendirsinler
Babalık... Zaten farkındalıktır İdrakinde olmayan her kimse alıktır Mesuliyet ve ahde vefa onun için sadakattir Varlığını feda etmeyen ve ya edemeyen babalar kimdir Kimlik ve kişilik sorunu yaşayan her kimse himmete haizdir Yapısı ve karakteri bu sorumluluğu taşıyamayacak durumdaysa çaresizdir Her evlat ve eş, babanın hak ve hukukunu en az kendi kadar değerli bilmelidir
Her kim... Tefrikayı ateşliyor Kendi zehap ve emelleri için oyalıyorsa Necip ve aziz milletin samimiyetini, deniyorsa Her şatta zafere ulaşmak için sınırları zorlayarak davranıyorsa Her ailenin ve samimi insanların çocuklarını dağa çıkartmak için uğraşıyorsa Kime ve hangi hainlere hizmet ettiği aşikârdır, niyetler ne kadar alalansa da açığa çıkacaktır
Fikirler... Her şartta özgür olmalıdır Her insan aklı ve iradesiyle tercih yapmalıdır Bir başkasının düşüncelerine zarar vermeden savunmalıdır Edep ve nezaket içinde düşüncelerini naif bir şekilde anlatmalıdır Başkalarını yanlış ve hatalı tutumları sebebiyle bir devlet ve millet sorumlu tutulmamalıdır İnsanca ve kardeşçe yaşamanın zemini ve ortamı her imkân zorlanarak bulunmalıdır, yoksa düşmana yarayacaktır
Böyle... Bitmemeliydi Bir ömür böyle kararmalıydı Makber açılıp hüzünle konmamalıydı Umudu yok eden neydi, dinlemeli ve anlaşılmalıydı İrade sahibi diye yalnızlığa, çaresizliğe adım adım bırakılmamalıydı İnsaniyet her bakımdan kemali yetin, münevverliğin haşyetini korumalıydı Yalnızca kendi ve çıkarları için değil, başkalarını yaşatmak içinde umut olmalıydı
Artık... Dengeler değişti Milletimiz gereğini söyledi Anlamak isteyenlere imkân verdi Çözümsüzlüğü savunanı tanımak istedi Her kim söz ve vaat içine girdiyse, özü için ümitlendi Bir çözüme gitmeyen ve gariplikler içine giren kimlerse sabrı seçti Milletin ve ülkenin istikbali için vakit yok, bir araya gelerek çözüm üretin dedi
Hicran... Yoksa yine mi hicran Milletin sabrını deneme yok mu vicdan Akletmeyen, düşünmeyen söyle nasıl bir insan Her imkânı fırsat sayan, millet ve devletin kuyusunu kazan Huzur ve istikrarda çözüm bulamayan, kan ve şiddet içinde halkı korkutan Çare adına imkân bulamayan, devlete sığınan ve fakat evladına sahip çıkamayan
Gel... Kalbinin sesini duy Basiret ve şevkle albir yol Edep ve nezaketi her halinde bul Yoksa nefsine, emeline, hırsına kul, köle ol İnsan, akıl ve irfan sahibiyse elbette ki aşikârdır hak yol İradesini, azmini, vicdanını yok sayarsa açıktır her batıl kor
İster... Kız, istersen darıl Lakin hiçbir şey yapamıyorsan Değer verdiğin insana sevgiyle sarıl Muhalif olmak, nafile yere inatçılık yapmak ruha kahır Her fikir ve düşünce edep ve nezaketle yer bulmalı bunun içindir akıl Ey saki bakma bana öyle mahzun bir şekilde, insanlar uzaklaşıyor irfandan her kelamda satır satır
Sessiz... Ve sakin bir şekilde Dostun kapısını çal,unutma O dost seni yıllarca ihmal eden biri olmalı Ve senden bu nazik tavrın netice vereceğine inanmamalı Ki o şimdi ne kadar yalnız, varlığını kaybetmiş biçare olarak kalmış Varlık sahibiyken etrafında kümelenen riyakârlar yok olmuş, umudu solmuş Haline yansıyan bitap hal, ruhuna yansımış, şimdi cemiyet içinde çıkmaktan korkuyormuş
İnsanın... Ruhundan Tezahür eden sevgi Muhteremdir, latiftir, külfetlidir Ve fakat bunun idrakinde olmak kemali yettir Olmamak ise nadanlık, hakiyetsizlik ve cehalettir İnsan her iş ve niyetini sevgi üzerine inşa etmeli ve bundan imtina etmemelidir Ve bu sevgi sermayesiz olduğu gibi, samimiyet ve kalbi hassasiyetin göstergesidir
Geçen... Zamanı acı bir tebessümle Derin bir hüzün içinde anıyorum Silinmeyen izleri birkez daha yaşıyorum Bazen kendimi alamıyor evet, hayıflanıyorum İçinde bulunduğum ve çaresiz kaldığım şartları anlıyorum Birilerini suçlamak, şikâyet etmek ne çare demek ki yaşanacakmış diyorum Çünkü içinde bulunduğum birçok şartta takdir hakkım yoktu, umutla bekliyordum
Artık... Söyle ki neyleyim Halini sana anlatamayan biçareyim Ne yapsam, hangi çareye tutunsam divaneyim Seni anlayacak, umutlarında açacak bir can değilim Dünya hevesini nideyim, bir lokma ekmek, bir urba zaruret bilirim Tulu hülyalar derdiyle mi cevap vereyim, yoksa kendimden mi geçeyim Adam gibi adam olmaktır benim derdim, yaşamak için yaşayanlardan değilim
Artık... Yolda kaldı dilekler Nice saklı ümitler, hülyalı hevesler Umut beslediğimiz umdeler, iç sancısı ukdeler Ne sen sor ne ben söyleyeyim, yolda kalana sabır dileyelim Bir hayatı, bir ömrü her mevsimiyle yaşadığımız için yaşatana Hakka hamt edelim
Bana... Çocukluğumu sorma İçim acır, duygularım kabarır Her açtığım bir sayfada dram yatar Bir kez daha içim kan ağlar, gözler uzaklara dalar Ruhumun dinmeyen hicran damlaları harf, hece, kelime olarak gün yüzüne çıkar
Elbette... Kimse davasından Ödün vermeyecek, düşüncesine Sahip çıkarak doğruları tespit ederek hatalarda direnmeyecek Kararan akılla, bağnazlık içindeki tutumla muzafferiyete erişilmeyecek Her şartta samimiyet ve sevgi dili hasredilerek gönül ve zihinlere muhabbet zerk edecek Yoksa ne sloganik anlayış, ne otoriter davranış kalıcı olmayacak ve güven sunmayacaktır
