aleykümselam hayırlı cumalar B)
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
MERHAMETSİZ İNSAN KALMADI DEMEYESİNİZ DİYE (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan medahms
- Başlangıç tarihi
ALLAH razı olsun kardeşim
Bin Defa Okunmaya Değer !!!!!
Bin Defa Okunmaya Değer !!!!!
Bin Defa Okunmaya Değer !!!!!
Hazret-i Ömer (RadiyAllahu Anh) Arkadaşlariyla Sohbet Ederken, Huzura Üç Genç Girerler. Derler ki :
"Ey Halife, Bu Aramizdaki Arkadaş Bizim Babamizi
Öldürdü. Ne Gerekiyorsa Lütfen Yerine Getirin."
Bu söz üzerine Hazret-i Ömer suçlanan gence dönerek :
Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet dogru.
Bu söz üzerine Hazret-i Ömer;
-Anlat bakalim nasil oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim
ailemle beraber gezmeye çiktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere
getirdi. Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen
bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti , atima bir taş, atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim, babasi öldü. Kaçmak istedim fakat
arkadaslar beni yakaladi, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hazret-i Ömer:
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezasi idam.Madem suçunu da
kabul ettin" dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan
bana epey bir altin birakti. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak
zorunda kaldim. Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi
ettiginiz için Allah(Celle Celaluhu) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin
verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde
yerime birini bulurum" der.
Hazret-i Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hazret-i Peygamber Efendimizin
(SallAllahu Teala Aleyhi ve Sellem) en iyi arkadaşarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen
Amr Ibni As' dan başkasi değildir. Hazret-i Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest birakilir.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber
yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hazret-i Ömer'e çikarak genc'in
gelmeyecegi, dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün
diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve "babamizin
kani yerde kalsin istemiyoruz" derler.
Hazret-i Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hazret-i Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasindayiz."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan
genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladim gelmeme gibi önemli bir nedenin vardi neden geldin?" Genç vakurla basini kaldirir ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan) "AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hazret-i Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibn As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine
kefil oldun".
Amr Ibn As(RadiyAllahu Anh) Allah kendisinden ebediyyen razi olsun, vakurla
kanimizi donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin içerisinden beni seçti.
"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.
Sira gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."
Bu sözün üzerine Hazret-i Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamızın kani yerde kalmasın" diyordunuz
ne oldu da vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabı da dehşetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE ...
Şimdi sıra bizde Gül Ablalarım ve Abilerim... Okumakla kalmamalı bu güzel kıssalar...Şimdi, bu devirde...Ahir zamanda... Kimse birbirinin yüzüne bakamazken...Biz, O Şanlı RESUL'ün (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) ümmeti olmakla şereflendirilen kullar, inadına tebessümle bakalım kardeşlerimizin yüzlerine...İnadına infak eyleyelim RABB'imizin bize verdiği maldan mülkten...İnadına okşayalım başını yolda gördüğümüz her çocuğun...Ve inadına anlatalım İslam'ı her an ve her yerde...Yanlış anlaşılmasın..Sırf inad olsun diye değil..."Ahde vefasızlık olmasın diye...!" desinler diye... "İnsanlık daha ölmemiş!" desinler diye...Ve Merhametli insanlar hala yaşıyor..!" desinler diye....
RABBİM utandırmasın hiçbirimizi...<AmiN>
Dua Temennisiyle...
Es Selamunaleyküm ve Rahmetullah...
"Ey Halife, Bu Aramizdaki Arkadaş Bizim Babamizi
Öldürdü. Ne Gerekiyorsa Lütfen Yerine Getirin."
Bu söz üzerine Hazret-i Ömer suçlanan gence dönerek :
Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet dogru.
Bu söz üzerine Hazret-i Ömer;
-Anlat bakalim nasil oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim
ailemle beraber gezmeye çiktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere
getirdi. Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen
bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti , atima bir taş, atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim, babasi öldü. Kaçmak istedim fakat
arkadaslar beni yakaladi, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hazret-i Ömer:
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezasi idam.Madem suçunu da
kabul ettin" dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan
bana epey bir altin birakti. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak
zorunda kaldim. Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi
ettiginiz için Allah(Celle Celaluhu) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin
verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde
yerime birini bulurum" der.
Hazret-i Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hazret-i Peygamber Efendimizin
(SallAllahu Teala Aleyhi ve Sellem) en iyi arkadaşarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen
Amr Ibni As' dan başkasi değildir. Hazret-i Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest birakilir.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber
yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hazret-i Ömer'e çikarak genc'in
gelmeyecegi, dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün
diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve "babamizin
kani yerde kalsin istemiyoruz" derler.
Hazret-i Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hazret-i Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasindayiz."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan
genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladim gelmeme gibi önemli bir nedenin vardi neden geldin?" Genç vakurla basini kaldirir ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan) "AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hazret-i Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibn As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine
kefil oldun".
Amr Ibn As(RadiyAllahu Anh) Allah kendisinden ebediyyen razi olsun, vakurla
kanimizi donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin içerisinden beni seçti.
"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.
Sira gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."
Bu sözün üzerine Hazret-i Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamızın kani yerde kalmasın" diyordunuz
ne oldu da vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabı da dehşetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE ...
Şimdi sıra bizde Gül Ablalarım ve Abilerim... Okumakla kalmamalı bu güzel kıssalar...Şimdi, bu devirde...Ahir zamanda... Kimse birbirinin yüzüne bakamazken...Biz, O Şanlı RESUL'ün (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) ümmeti olmakla şereflendirilen kullar, inadına tebessümle bakalım kardeşlerimizin yüzlerine...İnadına infak eyleyelim RABB'imizin bize verdiği maldan mülkten...İnadına okşayalım başını yolda gördüğümüz her çocuğun...Ve inadına anlatalım İslam'ı her an ve her yerde...Yanlış anlaşılmasın..Sırf inad olsun diye değil..."Ahde vefasızlık olmasın diye...!" desinler diye... "İnsanlık daha ölmemiş!" desinler diye...Ve Merhametli insanlar hala yaşıyor..!" desinler diye....
RABBİM utandırmasın hiçbirimizi...<AmiN>
Dua Temennisiyle...
Es Selamunaleyküm ve Rahmetullah...
Nuşirevan ve Hz.Ömer'in Adaleti
Nuşirevan ve Hz.Ömer'in Adaleti
Nuşirevan ve Hz.Ömer'in Adaleti
Hazreti Ömer ve Sa'd İbni Vakkas Hazretleri, İran'a at satmaya gitmişlerdi. İran'a vardıkları zaman şehrin girişinde cirit oynayan bir kısım genç görüp seyre daldılar.Bir ara yabancıların kendilerini seyretmekte olduğunun farkına farkına varan gençlerden birisi yanlarına gelip "Bedeviler" gibi sözlerle hakaret ettikten sonra, satmak için getirdikleri ve üzerine bindikleri Arap atlarını ellerinden zorla aldılar.
Hazreti Ömer ve Sa'd ibni Ebi Vakkas Hazretleri ticaret maksadıyla geldikleri şehre meyüs ve mükedder vaziyette girdiler.Yanlarında yiyecek bir şeyleri olmadığı gibi paraları da kalmamıştı.Aç susuz akşam olmasını beklediler.Akşam olunca da bir hana vardılar.Kapıdan girer girmez hancı, misafirlerin yabancı olduğunu ve üzüntülü olduklarını anladı.Neden üzüntülü olduklarını sordu.Hazreti Ömer daha üzüntülü görünüyordu.O hiç konuşmadı.İbni Vakkas Hazretleri ise başından geçenleri hancıya dert yanarak anlattı.Hancı misafirlerini dinledikten sonra:
- Siz kederlenmeyin, bizim hükümdarımız son derece âdildir.Ya atlarınızı buldurur, yahut bedelini tazmin eder.Sizin anlattığınıza göre elinizden atları alan hükümdarın kendi oğludur.Ama o mutlaka bu meseleyi halleder, diyerek teselli verdikten sonra:
-Her sabah hükümdarımız pazar yerinde halkın önünden geçer ve halk ona dert ve dileklerini bildirirler.O da ne icab ediyorsa hemen yapar.Siz sabahleyin hemen pazar yerine gidin vaziyeti anlatın dedi.
Sabah, Hazreti Ömer ve arkadaşı pazar yerine çıkıp hükümdarı beklemeye başladılar.Biraz sonra hükümdar yanında tercümanları olduğu halde geldi.Herkes nesi varsa açık açık söylüyor o da gerekeni hemen orada yapıyor veya yapılmasını emrediyordu.Sıra Hz. Ömer ve İbni Vakkas'a geldi.Onlarda başlarından geçenleri anlattılar,atlarının bulunup geri verilmesini dilediler.Hükümdar bunları dinleyince yüzü çok asıldı ve üzüntülü olduğu her halinden belli idi.Bir kese altın verdi ve atlarının da bulunacağını söyledi.Hükümdar tercüman vasıtası ile konuşuyordu, tercüman ise atı alanların hükümdarın oğlu olduğunu söylememişti.Hazreti Ömer ve Ebû Vakkas Hazretleri yine akşam kaldıkları hana geldiler.Bu sefer yanlarında paraları da vardı, karınları da toktu.Hancının parasını verdiler, o gece de orada kalıp sabahleyin yola çıkmayı düşünüyorlardı. Hancı ne olduğunu sordu. Onlar hükümdarla görüştüklerini ve atları bulacağını söylediler,dedi.
Hancı birden öfkelendi ve:
-Demek kendi oğlu olduğu zaman iş değişiyor, dedi.Sabah oldu bu sefer hükümdarın karşısına hancı çıkıp:
-Hükümdarım, suçu işleyen başkası olur ceza verirler de, sizin oğlunuz olursa cezasız kalır öyle mi? dedi.
Nuşirevan bunu duyunca rengi değişti ve çok sinirli olduğu besbelli idi:
-At sahipleri yarın şehir terketsinler... Fakat biri şehrin kuzey, biri güney kapısından çıksın dedi.
Sabah oldu ve atların değerinden fazla para verdi.Hazreti Ömer ve Ebû Vakkas Hazretleri şehri terkediyorlardı.Bir de ne görsünler, şehrin bir kapısına atı alan genç, diğer kapısına ise hükümdara yanlış bilgi veren tercüman asılmışlar ve ölmüşler bile...
Fakat ne yazıktır ki, adaletiyle meşhur bu hükümdara iman nasip olmamış ve Efendimiz ((S.A.V).) imansız gittiklerine teessüf ettiği isimler arasında bunu da saymıştır.
Aradan zaman geçti, Hazreti Ömer Halife-i İslâm , Sa'd ibni Ebi Vakkas ise Mısır valisi oldu. Mısır'i İslamlaştırma ameliyesinde bir de cami yapılacaktı. Bu camiye en müsait yer ise bir yahudinin yeri idi. Mısır valisi yahudinin yerine cami yapımına başladı. Yahudi çaresiz bir şekilde düşünürken müslümanlardan bir zat:
-Nedir senin bu halin? diye sordu.
-Bir evim vardı, başka bir şeyim yoktu. Vali şimdi oraya cami yapıyor. Ben ne yapabilirim? Şimdi açıkta kaldım, dedi.
-Sen git Medine'ye... Orada Halife Ömer vardır. Derdinei ona anlat. Senin derdine mutlaka çare bulur, dedi.
Yahudi daha islamiyetin nasıl bir din olduğunu bilmiyordu.Medine'ye vardı. Halife'yi sordu, bahçede olduğunu söylediler.Gitti Bahçeyi buldu.Baktı ki, orada bir adam çalışıyor.Yanına yaklaşıp:
-Ben Halife Ömer'le görüşmek istiyorum, dedi.Ona göre hükümdarın tarlada ne işi vardı. Karşısındaki:
-Derdini anlat! Ömer benim, dedi.Yahudi derdini anlatıp, bir çare bulunmasını söyleyince Hazreti Ömer, öfkeli bir şekilde , bir kemiğin üzerine bir şeyler yazıp adamın eline verdi:
-Götür bunu valiye ver, dedi.
Yahudi bu yazışmadan pek bir şey anlamamıştı. Bundan bir şey çıkmaz, diyordu kendi kendine...
Mısır'a gelip kemiği Sa'd ibni Ebi Vakkas'a verince, vali çok korkmuştu.Hemen evi eskisinden daha güzel bir şekilde tamir etti ve yahudiye verdi.Hemde memnun etmek için bir miktar yardımda bulundu.Hazreti Ömer'in gönderdiği kemiğin üzerinde sadece şu kelimeler yazılı idi:
-BEN NUŞİREVAN'DAN DAHA ADİLİM!...
Nuşirevan ve Hz.Ömer'in Adaleti
Nuşirevan ve Hz.Ömer'in Adaleti
Hazreti Ömer ve Sa'd İbni Vakkas Hazretleri, İran'a at satmaya gitmişlerdi. İran'a vardıkları zaman şehrin girişinde cirit oynayan bir kısım genç görüp seyre daldılar.Bir ara yabancıların kendilerini seyretmekte olduğunun farkına farkına varan gençlerden birisi yanlarına gelip "Bedeviler" gibi sözlerle hakaret ettikten sonra, satmak için getirdikleri ve üzerine bindikleri Arap atlarını ellerinden zorla aldılar.
Hazreti Ömer ve Sa'd ibni Ebi Vakkas Hazretleri ticaret maksadıyla geldikleri şehre meyüs ve mükedder vaziyette girdiler.Yanlarında yiyecek bir şeyleri olmadığı gibi paraları da kalmamıştı.Aç susuz akşam olmasını beklediler.Akşam olunca da bir hana vardılar.Kapıdan girer girmez hancı, misafirlerin yabancı olduğunu ve üzüntülü olduklarını anladı.Neden üzüntülü olduklarını sordu.Hazreti Ömer daha üzüntülü görünüyordu.O hiç konuşmadı.İbni Vakkas Hazretleri ise başından geçenleri hancıya dert yanarak anlattı.Hancı misafirlerini dinledikten sonra:
- Siz kederlenmeyin, bizim hükümdarımız son derece âdildir.Ya atlarınızı buldurur, yahut bedelini tazmin eder.Sizin anlattığınıza göre elinizden atları alan hükümdarın kendi oğludur.Ama o mutlaka bu meseleyi halleder, diyerek teselli verdikten sonra:
-Her sabah hükümdarımız pazar yerinde halkın önünden geçer ve halk ona dert ve dileklerini bildirirler.O da ne icab ediyorsa hemen yapar.Siz sabahleyin hemen pazar yerine gidin vaziyeti anlatın dedi.
Sabah, Hazreti Ömer ve arkadaşı pazar yerine çıkıp hükümdarı beklemeye başladılar.Biraz sonra hükümdar yanında tercümanları olduğu halde geldi.Herkes nesi varsa açık açık söylüyor o da gerekeni hemen orada yapıyor veya yapılmasını emrediyordu.Sıra Hz. Ömer ve İbni Vakkas'a geldi.Onlarda başlarından geçenleri anlattılar,atlarının bulunup geri verilmesini dilediler.Hükümdar bunları dinleyince yüzü çok asıldı ve üzüntülü olduğu her halinden belli idi.Bir kese altın verdi ve atlarının da bulunacağını söyledi.Hükümdar tercüman vasıtası ile konuşuyordu, tercüman ise atı alanların hükümdarın oğlu olduğunu söylememişti.Hazreti Ömer ve Ebû Vakkas Hazretleri yine akşam kaldıkları hana geldiler.Bu sefer yanlarında paraları da vardı, karınları da toktu.Hancının parasını verdiler, o gece de orada kalıp sabahleyin yola çıkmayı düşünüyorlardı. Hancı ne olduğunu sordu. Onlar hükümdarla görüştüklerini ve atları bulacağını söylediler,dedi.
Hancı birden öfkelendi ve:
-Demek kendi oğlu olduğu zaman iş değişiyor, dedi.Sabah oldu bu sefer hükümdarın karşısına hancı çıkıp:
-Hükümdarım, suçu işleyen başkası olur ceza verirler de, sizin oğlunuz olursa cezasız kalır öyle mi? dedi.
Nuşirevan bunu duyunca rengi değişti ve çok sinirli olduğu besbelli idi:
-At sahipleri yarın şehir terketsinler... Fakat biri şehrin kuzey, biri güney kapısından çıksın dedi.
Sabah oldu ve atların değerinden fazla para verdi.Hazreti Ömer ve Ebû Vakkas Hazretleri şehri terkediyorlardı.Bir de ne görsünler, şehrin bir kapısına atı alan genç, diğer kapısına ise hükümdara yanlış bilgi veren tercüman asılmışlar ve ölmüşler bile...
Fakat ne yazıktır ki, adaletiyle meşhur bu hükümdara iman nasip olmamış ve Efendimiz ((S.A.V).) imansız gittiklerine teessüf ettiği isimler arasında bunu da saymıştır.
Aradan zaman geçti, Hazreti Ömer Halife-i İslâm , Sa'd ibni Ebi Vakkas ise Mısır valisi oldu. Mısır'i İslamlaştırma ameliyesinde bir de cami yapılacaktı. Bu camiye en müsait yer ise bir yahudinin yeri idi. Mısır valisi yahudinin yerine cami yapımına başladı. Yahudi çaresiz bir şekilde düşünürken müslümanlardan bir zat:
-Nedir senin bu halin? diye sordu.
-Bir evim vardı, başka bir şeyim yoktu. Vali şimdi oraya cami yapıyor. Ben ne yapabilirim? Şimdi açıkta kaldım, dedi.
-Sen git Medine'ye... Orada Halife Ömer vardır. Derdinei ona anlat. Senin derdine mutlaka çare bulur, dedi.
Yahudi daha islamiyetin nasıl bir din olduğunu bilmiyordu.Medine'ye vardı. Halife'yi sordu, bahçede olduğunu söylediler.Gitti Bahçeyi buldu.Baktı ki, orada bir adam çalışıyor.Yanına yaklaşıp:
-Ben Halife Ömer'le görüşmek istiyorum, dedi.Ona göre hükümdarın tarlada ne işi vardı. Karşısındaki:
-Derdini anlat! Ömer benim, dedi.Yahudi derdini anlatıp, bir çare bulunmasını söyleyince Hazreti Ömer, öfkeli bir şekilde , bir kemiğin üzerine bir şeyler yazıp adamın eline verdi:
-Götür bunu valiye ver, dedi.
Yahudi bu yazışmadan pek bir şey anlamamıştı. Bundan bir şey çıkmaz, diyordu kendi kendine...
Mısır'a gelip kemiği Sa'd ibni Ebi Vakkas'a verince, vali çok korkmuştu.Hemen evi eskisinden daha güzel bir şekilde tamir etti ve yahudiye verdi.Hemde memnun etmek için bir miktar yardımda bulundu.Hazreti Ömer'in gönderdiği kemiğin üzerinde sadece şu kelimeler yazılı idi:
-BEN NUŞİREVAN'DAN DAHA ADİLİM!...
amin güzel kardeşim allah razı olsun
emeğine saglık
emeğine saglık
sizdende allah razı olsun okudugunuz için tşk ederim allh yar ve yardımız olsun... Selam ve dua ile...
allah razı olsun kardeşim sizdende allaha emanet olun dualarda beraber olmak dilegiyle... Selam ve dua ile...
selamün aleyküm canım kardeşim
çok güzel bir paylaşımdı
okurken insan duygulanıyor
allah senden razı olsun.
çok güzel bir paylaşımdı
okurken insan duygulanıyor
allah senden razı olsun.
vealeyküm selam canım. ALLAH HEPİMİZDEN RAZI OLSUN İNŞ .BENİDE COK ETKİLEDİ O YÜZDEN SİZİNLE PAYLAŞTIM. SELAM VE DUA İLE..
tşk ederim canım yok kızmam diye bilirsin allah razı olsun kardeşlerim okudugunuz için sizden allaha emanet olun... Selam ve dua ile..
dila çok güzel bir hikaye...öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, ne merhamet ne ahde vefa ne de insanda insana yakışır haller göremiyoruz malesef..hani terim olarak bile unutuldu nerdeyse
çok tşk kardeşim
ben tşk ederim çok dogru diyorsun ama öyle diyede kendimizi bırkmamalıyız yani ögrenmeliyiz ögretmeliyiz o zaman o merhametli insanlar ve ahde vefada olur kardeşim inş ALLAH razı olsun selam ve dua ile...
ibretlik hikayeler..!!!
ibretlik hikayeler..!!!
ibretlik hikayeler..!!!
Hazreti Ömer, halifeliği zamanında sütçülerin süte su katmasını yasaklamış ve bu emrini her tarafa duyurmuştu. Şehrin asayişini kontrol etmek için bir gece Medine�de dolaşırken yoruldu ve biraz dinlenmek üzere bir evin duvarına yaslandı. Evin içinde anne ile kızı arasında geçen şu konuşmayı duydu:
Anne:
� Haydi kızım kalk da sütlere biraz su katıver.
Kız:
� Halifenin sütlere su katılmasını yasakladığını bilmiyor musun?
Anne:
� Evet, biliyorum.
Kız:
� Öyleyse Halifenin yasakladığı işi nasıl yapabilirim?
Anne:
� Kalk da su koy şu sütlere, Ömer seni nereden görecek?
Kız:
� Ömer görmez ama Rabb�im görür. VAllahi ben O�nun göreceği yerde yapmadığım bir işi görmediği yerde de yapmam.
Hazreti Ömer, bu konuşmaları dinledikten sonra evine döndü. İyi bir din terbiyesi görmüş bu yüksek ahlâklı fakir kızı oğlu Âsım ile evlendirdi.
İşte Allah inancının insanın davranışlarına olumlu tesiri.....Harun Reşit Veziri ile birlikte tedbili kıyafet dolaşırken bahçesinde hurma fidanları diken bir ihtiyar görür. Selam verir ve aralarında şu konuşma geçer:
- Kolay gelsin, ne yapıyorsun böyle?
- Hurma fidanları dikiyorum.
- Peki bu diktiğin hurma fidanları ne zamana kadar büyür ve meyve vermeye başlar?
- Kim bilir belki on, belki yirmi sene sonra yetişir ve meyve vermeye başlar.
- Peki onların meyvelerini görebilecekmisin?
- Bu yaşlı halimle belki göremem. Ama bizden öncekilerin diktikleri ağaçların meyvelerini biz yedik. Biz de bizden sonrakilerin istifadeleri için bu hurma fidanlarını dikiyoruz.
Bu cevap Harun Reşid�in hoşuna gider ve bir kese altın verir. İhtiyar, Allah�a hamdeder ve:
- Diktiğim ağaçlar hemen meyve verdi.
Bu söz üzerine Harun Reşid bir kese daha altın verir ve ihtiyar yine Allah�a hamdeder ve:
- Herkesin diktiği meyve ağaçları yılda bir defa mahsül verir, benim diktiğim fidan hem hemen meyve verdi hemde senede iki defa ürün vermeye başladı
Anne:
� Haydi kızım kalk da sütlere biraz su katıver.
Kız:
� Halifenin sütlere su katılmasını yasakladığını bilmiyor musun?
Anne:
� Evet, biliyorum.
Kız:
� Öyleyse Halifenin yasakladığı işi nasıl yapabilirim?
Anne:
� Kalk da su koy şu sütlere, Ömer seni nereden görecek?
Kız:
� Ömer görmez ama Rabb�im görür. VAllahi ben O�nun göreceği yerde yapmadığım bir işi görmediği yerde de yapmam.
Hazreti Ömer, bu konuşmaları dinledikten sonra evine döndü. İyi bir din terbiyesi görmüş bu yüksek ahlâklı fakir kızı oğlu Âsım ile evlendirdi.
İşte Allah inancının insanın davranışlarına olumlu tesiri.....Harun Reşit Veziri ile birlikte tedbili kıyafet dolaşırken bahçesinde hurma fidanları diken bir ihtiyar görür. Selam verir ve aralarında şu konuşma geçer:
- Kolay gelsin, ne yapıyorsun böyle?
- Hurma fidanları dikiyorum.
- Peki bu diktiğin hurma fidanları ne zamana kadar büyür ve meyve vermeye başlar?
- Kim bilir belki on, belki yirmi sene sonra yetişir ve meyve vermeye başlar.
- Peki onların meyvelerini görebilecekmisin?
- Bu yaşlı halimle belki göremem. Ama bizden öncekilerin diktikleri ağaçların meyvelerini biz yedik. Biz de bizden sonrakilerin istifadeleri için bu hurma fidanlarını dikiyoruz.
Bu cevap Harun Reşid�in hoşuna gider ve bir kese altın verir. İhtiyar, Allah�a hamdeder ve:
- Diktiğim ağaçlar hemen meyve verdi.
Bu söz üzerine Harun Reşid bir kese daha altın verir ve ihtiyar yine Allah�a hamdeder ve:
- Herkesin diktiği meyve ağaçları yılda bir defa mahsül verir, benim diktiğim fidan hem hemen meyve verdi hemde senede iki defa ürün vermeye başladı