Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
GÜNLERDEN BİR GÜN KURBAĞA YARIŞI DÜZENLENMİŞ!!! (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan Aşkâ Mecnun
- Başlangıç tarihi
- Durum
Rabbim sizden de her daim razı olsun annem, dualarımızdasınız inş.
Güzel duanız için Rabbim razı olsun. yürekten "amin" inş..Rabbim sabrınızı artırsın inş..Selam ve dua ile kalın..
( ümidimi kaybettiğim anda ümidim, neş’emi kaybettiğim zamanlarda coşkum, kalbim işgale uğrarsa halaskârım ve rehberim olur musun? )
paylasim icin tesekkurler..Allah razi olsun
paylasim icin tesekkurler..Allah razi olsun
Olur Ya Unutursam...
Olur Ya Unutursam...
Olur Ya Unutursam...
Yagmurlu ve soguk bir kis gunu,yirtik pirtik paltolar giymis iki cocuk kapimi caldi.
"Eski gazeteniz var mi, bayan?"
Cok isim vardi. Once hayir demek istedim,ama ayaklarina gozum ilisince sustum.Ikisinin de ayaklarinda eski sandaletler vardi ve ayaklari su icindeydi.
"Iceri girin de size kakao yapayim." dedim.
Hic konusmuyorlardi. Islak ayakkabilari halida iz birakmisti. Kakaonun yaninda recel ekmek de hazirladim onlara, belki disaridaki sogugu unutturabilir, azicik da olsa isitabilirdim minikleri.Onlar sominenin onunde karinlarini doyururkenben de mutfaga dondum ve yarida biraktigim isleriyapmaya koyuldum.Oturma odasinda ki sessizlik dikkatimi cekti.
Bir an kafami uzattim iceriye kucuk kiz elindeki bos fincanabakiyordu.
Erkek cocugu bana dondu ve "Bayan, siz zengin misiniz?" diye sordu.
"Zengin mi? Yo hayir!" diye cevaplarken cocugu,gozlerim bir an Ayagimdaki eski terliklere kaydi.Kiz elindeki fincani tabagina dikkatle yerlestirdi ve "Sizin fincanlariniz ve fincan tabaklariniz takim." dedi.
Sesindeki aclik, karin acligina benzemiyordu. Sonra gazetelerini alip ciktilar disaridaki soguga.Tesekkur bile etmemislerdi, ama buna gerek yoktu.Tesekkur etmekten daha ote birsey yapmislardi. Duz mavi fincan tabaklarim takimdi. Pisirdigim patateslerin tadina baktim.
Sicacikti patatesler.Basimizi sokacak evimiz vardi.Bir esim vardi ve esimin de bir isi,bunlar da fincanlarim ve fincan tabaklarim gibi uyum icindeydi. Sandalyeleri sominenin onunden kaldirip, yerlerine yerlestirdim. Cocuklarin sandaletlerinin camur izleri halinin uzerindeydi hala.
Silmedim ayak izlerini. Silmeyecegim de. Olur ya;
unutuveririm ne denli zengin oldugumu. Siz sakin unutmayin ne kadar zengin oldugunuzu
Ben unutmayacagim.
"Eski gazeteniz var mi, bayan?"
Cok isim vardi. Once hayir demek istedim,ama ayaklarina gozum ilisince sustum.Ikisinin de ayaklarinda eski sandaletler vardi ve ayaklari su icindeydi.
"Iceri girin de size kakao yapayim." dedim.
Hic konusmuyorlardi. Islak ayakkabilari halida iz birakmisti. Kakaonun yaninda recel ekmek de hazirladim onlara, belki disaridaki sogugu unutturabilir, azicik da olsa isitabilirdim minikleri.Onlar sominenin onunde karinlarini doyururkenben de mutfaga dondum ve yarida biraktigim isleriyapmaya koyuldum.Oturma odasinda ki sessizlik dikkatimi cekti.
Bir an kafami uzattim iceriye kucuk kiz elindeki bos fincanabakiyordu.
Erkek cocugu bana dondu ve "Bayan, siz zengin misiniz?" diye sordu.
"Zengin mi? Yo hayir!" diye cevaplarken cocugu,gozlerim bir an Ayagimdaki eski terliklere kaydi.Kiz elindeki fincani tabagina dikkatle yerlestirdi ve "Sizin fincanlariniz ve fincan tabaklariniz takim." dedi.
Sesindeki aclik, karin acligina benzemiyordu. Sonra gazetelerini alip ciktilar disaridaki soguga.Tesekkur bile etmemislerdi, ama buna gerek yoktu.Tesekkur etmekten daha ote birsey yapmislardi. Duz mavi fincan tabaklarim takimdi. Pisirdigim patateslerin tadina baktim.
Sicacikti patatesler.Basimizi sokacak evimiz vardi.Bir esim vardi ve esimin de bir isi,bunlar da fincanlarim ve fincan tabaklarim gibi uyum icindeydi. Sandalyeleri sominenin onunden kaldirip, yerlerine yerlestirdim. Cocuklarin sandaletlerinin camur izleri halinin uzerindeydi hala.
Silmedim ayak izlerini. Silmeyecegim de. Olur ya;
unutuveririm ne denli zengin oldugumu. Siz sakin unutmayin ne kadar zengin oldugunuzu
Ben unutmayacagim.
Cümlemizden.Allaha(c.c) emanet olun.
allah razı olsun
aklıma izlediğim haber geldi 3 kardeş evde tusulayarak yürüyorlar oyun oynamıyorlar bu kardeşler yürüme engelli okula annesi babası götürüyor kızın söyledikleri çok etkiledi beni diyorki: 'çok zor oluyor okulda herkes tenefüse çıkarken sadece kardeşlerimle ben kalıyorum o zaman içim acıyor ama benden daha kötülerini görünce allaha şükrediyorum' bunları duyunca kendimden utandım ufacık birşeyde neler yapıyoruz bulunduğumuz duruma herzaman şükretmeliyiz unutmayalımki bizden daha kötüleri var 'ayakkabım yok diye üzülüyordum, ayaksız çocuk görene dek'
aklıma izlediğim haber geldi 3 kardeş evde tusulayarak yürüyorlar oyun oynamıyorlar bu kardeşler yürüme engelli okula annesi babası götürüyor kızın söyledikleri çok etkiledi beni diyorki: 'çok zor oluyor okulda herkes tenefüse çıkarken sadece kardeşlerimle ben kalıyorum o zaman içim acıyor ama benden daha kötülerini görünce allaha şükrediyorum' bunları duyunca kendimden utandım ufacık birşeyde neler yapıyoruz bulunduğumuz duruma herzaman şükretmeliyiz unutmayalımki bizden daha kötüleri var 'ayakkabım yok diye üzülüyordum, ayaksız çocuk görene dek'
- Durum