Kaan Erdem
Yönetici
- Katılım
- 9 Ara 2006
- Mesajlar
- 11,197
- Tepki puanı
- 230
- Puanları
- 63
sahi biz ramazan'da nasıl bir çocuktuk?
Selamün Aleyküm muhterem kardeşim KAAN
Ben hatırlayamıyacağım ne yaptığımı
Malum cocuktumya:a21:
Ama emeğine sağlık güzel anılar paylaşılmış
Allah'a emanet
Selametle
bir köşede oturur saate bakip dururdum cok susardim cunkuannem e yardim etmeye calişirdim ki bi an önce soframiz hazirlansin da ezan okunsun diye babamin gelmesini 4 gözle beklerdim sicacik ekmek ohh ne guzel olurdu ama ezan okundugundada nedense sanki hemen acarsam gunaha girermişim gibi uzunca beklerdim annemin kizmasina ragmencocukluk işte keşke şşimdiki ramazanlarda öyle guzel olsa benim ailemden ayri ilk ramazanim malesef onlarsiz tadi tuzu olmuyo içim buruk geciyo razaman hamdolsun varolsunlar benim için yeterli emegine saglik
ramazanda ben küçükken babam gençti bizlere çok iyi dinimizi öğretti ozamanki iftarları çok özlüyorum babamı çok özledim çocukluktaki ramazanları çok özlüyorum selametle kardeşim.
ramazan çocukken daha güzeldi şuan 16 ma girecem ama küçükken aldığım heycanı pek fazlasıyla alamıyorum mesala;
pencerede ezannın okunmasını beklerdik
dayanamayıp öğleyin büyüklerimiz sizin vaktiniz geldi deyip orucumuzu açtırmaları ama
ben sabır ederdim açmazdım
babbamın iftara doğru iftarlık para verirdi
yine büyüklerimizin oruçlarımızı para karşılığı satın almaları
teraviye gittiğimizde kıs kıs gülmek
gerçekten şimdide ramazanlar güzel ama o zaman daha başkaydı ah gençlik ahhhhhhhhhhh
Esselamü Aleyküm ve rahmetullah kardeşim...
Çocukluğumda Ramazan'ı düşündüğümde;
İftar ve Sahur zamanındaki tatlı telaşlar geliyor aklıma...
Sahur vaktinde soğuk kış günlerinde anneciğimin sobanın yakmasıyla ısınmış odadaki güzel soframız geliyor aklıma...
Normal günlere göre daha samimi ve ailece hepimizin bir araya geldiği anlardı Ramazan...
O zamanlarda TV'de dini filmler vardı çok severek izlediğimiz...
Haftasonları tatillerde gece uyumazdım annemle dini filmler izlerdik...
ve herzamanki gibi güzel programlar vardı...
Oruç çocukken çok özel bir ibadet olarak gelirdi bana...
Çok susasam bile su içmek yoktu...
ve çok dikkatli olmam gerekiyordu...
Çocuklukya yüzümü yıkarken ağzımı yıkarken çok korkardım..
aman bir damla su yutarsam diye
Ramazan'da çocukken ezanlarda daha çok anlam kazanırdı..
Öğlen ezanı okundu... İftar için ikindi namazı kaldı diye akşam namazını beklerdim...
Tabiki bütün gün evde herzamankinden daha hoş bir telaş olurdu..
Annem mutfakta bizim sevdiğimiz yemekleri yapmaya çalışırdı...
Ve Çocukluğumdan kalan Ramazan'da aklıma sütlaç tatlısı lokma ve tulumba tatlısı geliyor aklıma
şimdi lokma ile tulumba tatlısı tamam sütlaç tatlısı niye diye sorarsanız..
Oruç tutuğum zamanlarda annem çok seviyorum diye bana sütlaç tatlısı yapardı...
Ve Ramazan'nın simgesi pide fırında sıcacık pideleri almaya giderdim...
Ve ençok iftara yakın sofrada beklemek çok hoşuma giderdi...
Ezanı sabırsızlıkla bekleyip...Oruç tutmanın verdiği mutluluk...
Oruç tutmak aslında çocukluğumda büyüdüğümünde bir ifadesiydi aslında...
Sonra sabırsızlıkla teravilere hazırlanma telaşı...
Caminin verdiği huzur..
Arefe günleri bayramlıklar hazırlanır askıya asılırdı...
Ama hala unutamadığım arefelerden biri..
Bayramda eteğim vardı Onun üzerine bir bluz alacaktık...
Çocukluk işte ben bir bluz beğendim annem kızım bunu alamayız demişti...
Anneme belli etmemeye çalışımıtım ama çok üzülmüştüm...
Sabah bayram için kalktığımda bir baktımki beğendiğim bluz duruyordu karşımda...
Canım anneciğim almıştı
O anki sevincimi anlatamam çok mutlu olmuştum... :a12:
Beklenen gün Bayram günü bayramlaşma ve bayram harçlıkarı,lunapark ,şeker toplama telaşı onun keyfi bambaşkaydı... çantalarımız şekerle dolardı...:a15:
Hey gidi güzel günler...
Her Ramazan çocuk olmak var..Çocuklar kadar saf olabilmek...
Selametle kalın....
Selâmûn Alekûm güzel bir bölüm olmuş gönlünüze sağlık.Her yazılanı bazen gülerek bazen hüzünlenerek okudum.Bir tanesi var ki abicim küçücük yaşta bu ne güzel yürek (Bülent Tunalı) walla çook şaşırdım.Küçük yaşta büyük gönül maşallah ...Şimdi bende paylaşmak istiyorum anılarımın çokkk küçük bir bölümünü;
ben çok küçük yaşta heveslendim oruç tutmaya kaç mı dersiniz hadi tahmin edin neyse neyse ben söyleyeyim 5 yaşında walla ben de şaşırıyorum bazen düşünüyorum o yaşta ki bir çocuğu ama özenirdim işte.Gece tıkırtıya uynırdım sahura herkes gülmeye başlardı tilki uykusuna yatmışım diye bense ''bana seslenmediniz diye kızmaya.neyse yerdim yemeğimi yatrdım tabi sabah annem elinde tabak koşardı peşimden bazen yüzüme bazen ağzıma tıkardı lokmaları.
7 yaşlarında inatla bir kaç kez tam tuttum arkadaşlarla.dilimizden anlardık oruç olduğumuzu dil beyazsa oruç,değilse güler dalga geçerdik onla oruç değil diye.
ve benim şehrimde top atılır iftar vakti bütün çocuklar biraraya gelir bağıra bağıra geri sayardık topu tutturunca daha bi sevinirdik patladığına koşardık doğru evlere...bizde az ezan okumadık diil erkek sesini taklit etmeye çalışarak.Güya milleti kandırcaktık...Hadi siz erkeksiniz ya biz
Komşularımız ,dyılarım sorardı bana oruç musun diye oruç oduğumu duyan tutardı elimden doğru bakkala bisküvi,halley,etipuf...alırlardı ben yüzümde başka bi seniçle giderdim eve...
ya anlatacak çok şey var ama sıkmayım sizi ha birini daha sölemeden geçemem hala hatırladığımızda güleriz...
o zaman ortaokula gidiyordum.annemlerin canı sahurda yumurta salatası istemiş (sahurdada olmazki ama ) benimde haberim yok sahurdada uykuyu zor bölmüşüm zaten gözlerimi açmadan yiyorum ne yediğimi hiç bilmiyorum belki sahurda olduğumun bile farkında diilim.nerdeyse tam doydum kalkıcam anne hani bunun içinde patetes dedim bir kahkaha bir kahkaha anlatamam koptu millet.ben uyku sersemi patetes piyazı yiyorum sanıyorum.Fatih abimde bizdeydi ozaman iii dalga geçmişlerdi benle....
nys bendn bukadar...
Allah'a Emanet OLun...
Küçükken yaşanılanlar unutulmuyor ve daha bir seviliyor değil mi? Ben de hiç unutamam çocukluktaki Ramazanları. Denildiği gibi o zamanlar kışa geliyordu Ramazan. Sahura kalkmak ayrı bir zevk ve telaştı benim için. Yediklerimi de suyu da alelacele yerdim içerdim. Heyecan verirdi sahura kalkmak. Sahur sonrasında okuduğumuz Kur'an-ı Kerimler ayrı bir tat, ayrı bir lezzetti benim için. Tüm gün Orucu hatırlamak, yanlış bir şey yapmaktan korkmak...
Akşamları gidilen teravihler de öyle zevkliydi. Mahalledeki tüm arkadaşlarımla Camiye girerken verilen hayırlar için sabırsızlanmak, içeri girdiğimizde en güzel gördüğümüz köşeyi kapmak, daha onlarcası.... Özlemle anıyorum şimdi.
Şu yaşın da ayrı bir zevki var tabi. Şimdi de yeğenimle yaşıyorum o günleri, yine yeniden...
valla benimde içim heycan dolu olurdu.. sınıfta arkadaslarla ne cok sevinirdik oruc tutcaz die. cok kucuk olmama ragmen yatmadan önce benim kaldır anne oruc tuttcam die cok yalvardım.annem de kaldırmazdı kucuksun tutma derdi bende iice siir olmustum bikere yine kaldırmadı bende ona ragmen cocukhalimle tutmustum kadın ne cok zulmustu bida da kaldırmamazlık etmemisti...)) ve daha bi sürü sey iste
Katkı ve paylaşımlarınızdan dolayı t.ederim.Selametle kalınız.Hayırlı,bereketli geceler ve ramazanlar dilerim kardeşimiz.
gittiğimiz iftar davetlerindeki eve dönüşlerimizde 5 dakikalık yolu yürümemek için uyuma numarasındaki verdiğim mücadelede eve kadar babamın kucağında gelmekteki kurnazlığımın sevinci.
selamünaleyküm KAAN kardeşimiz...
Çok güzel bir konuyu paylaşıma açmışsınız ; ancak ben henüz farkedebildim ,ne kadar da hızlıyım değil mi ?
Çocukluğuma dair Ramazan Ayında hatırladıklarım :
Çok küçük olduğumuz dönemlerde ,oruca alıştırma niyetiyle ailemizin bizlere '' Direkli Oruç '' tutturmaları...
İftar vaktinde orucumuzu satın almaları ve ödül olarak ya istediğimiz birşeyi yapmaları ya da omuzlarında gezdirmeleri ...( Ki biz hep omuzda gezdirilmeyi tercih ederdik.)
Yumurtalı Ramazan pidelerini almak için , mahalle çocuklarıyla fırının önünde sırada beklemelerimiz...
Ve tabii ki sahur için annemizin uyandırma çabalarını işkenceye çevirmelerimiz...
Bu arada ben sadece kendimi akıllı sanırdım , aynı taktikleri kullanan başka çocuklar da varmış...
Hayırlı bir Ramazan geçirme duasıyla...
Ben hic orucumu ezan sesiyle acmadim bu ya$ima kadar hic davul sesiyle uyanmadim sahura. Bu yüzden bizim gurbet eldeki Ramazan ayimiz cok baska geciyor. Hic unutamadigim bir$ey var ben kücüktüm Babam Iftar vaktinde teyipte ezan acmisti ve aglamisdi öyle acmistik orucumuzu. O zamanlari anlamamistim babamin o hüznünü ama simdi cok iyi anliyorum. Televizyonda istanbul icin iftar vakti denilip birde ezan sesini duyunca benimde aglayasim geliyor. Siz cok $anslisiniz Namazlarinizi ezan sesiyle kiliyorsunuz orucunuzu ezan sesiyle aciyorsunuz...