Nur_u Secde
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 5 Eki 2007
- Mesajlar
- 5,205
- Tepki puanı
- 3,577
- Puanları
- 163
- Yaş
- 46
selamün aleyküm.tek hatırladığım iftar vakti dua edip gelmicek babamı beklerdim
yazılanlara ek olarak hatırladıgım sey de,cocukken annemle teravi namazlarına gittiğimde secdede uyuya kalırdm hep.(cok yemekten agırlık cokuyodu heralde.)
Evet bir başkaydı çocuklukta yaşadığımız ramazanlar.Elimde yumurta ve susam fırın kapısında bekler.fırıncıya teslim ettikten sonra beklerdik büyük iştahla ramazan pidelerini.çıkar çıkmaz elimiz yansada bir pide yaptırmanın gururuyla koşarak eve gelirdik
Ramazan hazırlıkları yapılırdı evlerde gödek kokuları sarardı sokakları
iftar bittimi gece dışarı çıkmanın rahatlığı vardı üzerimizde.yoplaştıkmı arkadaşlarla doğru camiye.arasıra kaçamaklarımızda olurdu.ozaman salıngaçlar az.teravi bitene kadar salıngaçta sallanır eve dönerdik.bir de annemden babamdan aferim alırdım namaza gidiyorum diye.
yeni elbise almanın heyecanı vardı yüreklerimizde ha bugün alınacak ha yarın.alındıktan sonra onlarla beraber yatardım baş ucumda yeni ayakabılarım elbiselerim
sofralar bir başka dolu olurdu ramazanda.merakla o akşam iftar yemeklerini beklerdim.
bayram sabahı bir başka heyecanla uyanırdım.bazen heyecandan uyuyamadığımda olmuştur.
sabah kalkar babamın yanında gururla doğru namaza.birdede üzerine güzel bir kahvaltı ohh.doğru el öpmeye ozamanlar şekerden ziyade para veren çoktu.topladıkmı bahşişleri hemen bisiklet kiralamaya.bayram oyuncaklarına.o gün bitirirdik harçlıklarımızı.sonra bakar bakar iç geçirdik ama çok mutluyduk.
şimdi yaşım 36 o heyecanları özlüyorum hala
çocukluğumdaki ramazanlar
oo çok güzeldi
pişen yemekler,pide kokusu
biz küçükken top atılırdı onu beklerdim
ezan okununca doğru sofraya
sadece iftar değil sahur da benim için ayrı bir keyifti,annemim yaptığı gözlemelerin kokusuyla uyanırdım biz küçük olduğumuz için babamda bazen anneme yardım ederdi o ne huzur ve mutluluktu yarabbim yarı uykulu kalkar o nefis gözlemeleri yerdik ben her defasında çok yemek istesemde ancak bi tane yaerdim iftara kadar sahurdan kalan gözlemeler aklımda kalırdı
sanki başkaydı ben çocukken ramazan
ya ben büyüdüm ondan
yada ne biliyim kokusu bile farklı olurdu o günlerin
aynı şeyleri çocuklarımıza yaşatmayı rabbim nasip eder inşallah
çok güzel bi konuydu kaan kardeşim
elinize sağlık selametle.....
Fakir bir ailenin 7 inci çocugu.
Baba devlet memuru,aldıgı parayla şükrederek hem kira veriyor,hem çocukları okutuyor hemde bogazlarını doyuruyor.
Emsalim yaştaki çocuklar babalarının aldıgı yeni ayakkabı ile karşıma dikilip ayakkabısını boyattıktan sonra rengarenk bisikletiyle tur atarken ben gün sonuna kadar biriktirdigim parayla ekmek alıyorum.artan parayı anneme vermek için saklıyorum.
Sahura kalkar,ögle sıcagında orucumu bozar,adınıda takke orucu koyardık.Ama iftarı bekleyip agzımın kurudugu,vucudumun taakatsiz kaldıgı anlarda boya sandıgı bana dünyanın en agır yükü olaraktan gelirdi.Rahmetli babam akşam eve geldiginde elindeki koca karpuz ve mis gibi kokan pide bana cennet nimetleri gibi gelirdi.
Tabiiki unutamadıgım diger anı,teravihlerdeki yaramazlıklarımız ve kikirdemelerimiz.
Şimdi şükür ALLAHA nimete kavuştuk.Ama o çocukluktaki lezzeti bulamıyorum.O nur gölünede yatan babamı bulamıyorum. Herhangi bir menfaat beklemeyen o saf ve temiz arkadaşlarımıda bulamıyorum.
Sizler bulabiliyormusunuz?
ben hep ezanı beklerdim sokakta.sonra koşa koşa eve giderdim.anneeee ezan okunuyor diye.sabırsızlıkla beklerdim özellikle misafirler varken ezanı.çok güzel oluyordu sofra.inanın ki çocukluk ne güzelmiş.elimden gidince anladım degerini...
selamün aleyküm.tek hatırladığım iftar vakti dua edip gelmicek babamı beklerdim
selaym aleykum
yazilanalri okudum nersdeyse ani seyeri yasamisiz okurken kendimi o gunelrde hisettim, cok guzeldi o gunler. iftari disarda beklemk ezan okudugunda kardeslerimle eve kim once varacak yarisi. Sahur da ise herkez uykudan uyanmis suskun duruken ben hic susmadan butun zaman konustugmu hatirliyorum ama ise yaridyordu herkezin uykusunu kaciriyordum annemin babamin hosuna gidiyordu bu halim kardeslerim ise bana susmam icin yalavariyordu adeta cunku onalri derdi uykulari kacmadan tekrar yataga donemkti
Fakir bir ailenin 7 inci çocugu.
Baba devlet memuru,aldıgı parayla şükrederek hem kira veriyor,hem çocukları okutuyor hemde bogazlarını doyuruyor.
Emsalim yaştaki çocuklar babalarının aldıgı yeni ayakkabı ile karşıma dikilip ayakkabısını boyattıktan sonra rengarenk bisikletiyle tur atarken ben gün sonuna kadar biriktirdigim parayla ekmek alıyorum.artan parayı anneme vermek için saklıyorum.
Sahura kalkar,ögle sıcagında orucumu bozar,adınıda takke orucu koyardık.Ama iftarı bekleyip agzımın kurudugu,vucudumun taakatsiz kaldıgı anlarda boya sandıgı bana dünyanın en agır yükü olaraktan gelirdi.Rahmetli babam akşam eve geldiginde elindeki koca karpuz ve mis gibi kokan pide bana cennet nimetleri gibi gelirdi.
Tabiiki unutamadıgım diger anı,teravihlerdeki yaramazlıklarımız ve kikirdemelerimiz.
Şimdi şükür ALLAHA nimete kavuştuk.Ama o çocukluktaki lezzeti bulamıyorum.O nur gölünede yatan babamı bulamıyorum. Herhangi bir menfaat beklemeyen o saf ve temiz arkadaşlarımıda bulamıyorum.
Sizler bulabiliyormusunuz?
selamunaleykum
cocukluğumda ramazandan kalan ızlerın en buyuğu annemın mıs gıbı yemeklerı
bayramın gelme coşkusu
kı baş ucumda bayramlıklarla yatardım
annemlerle gece sahura kalkardım ve annem mıs gıbı yufkanın ıcıne peynır koyardı benı tok tutsun dıye
bırde o zamanlar baklavaları evımızde yapardık içleri cevız dolu mıs gıbı baklavalar
özluyoruz elbette
o heycanı yaşamayı ve yaşatmaya çalışıyoruz
allaha emanet ol
Selamün aleyküm...İlk oruç tutmaya başladığım zamanlar da futbol oynardık ben orucumu gazozla bozmuştum çok terlemiştim...Ama daha ilk başlamıştım yaklaşık 9-10 yaşlarında pek birşey bilmiyordum...
ben çocukken ramazan yaz mevsimindeydi evimizin tam karşısında cami vardı.. bizde çocuklarla caminin önündeki avluda oynardık...oruç tutanlar hava atardı ben bugün oruçluyum derdi..kimiside eskiden böyle kapalı dondurma nerde buz satılırdı buz alırdık...oruçluların karşısında yemeye bayılırdım..babam elinde pidelerle yanayana gelirdi...küçüğüz diye bizi kaldırmazlardı sahura okadar tedirgin yatardımki tık sese uyanırdım..babam yarın oruç tutarsan sana leblebi tozu alrım derdi..bende tutardım ve leblebi tozu ağzımda konuşur dururdum..annemin kadayıf dolmaları.. ayran çorbaları soframızdan eksik olmazdı...tüm aile beraber iftar ederdik... eskiden ailelerde kalabalıktı...ezan seslerii ahhh çok güzeldi ramazanlar.. şimdide güzel ramazanlar...