Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[Kaan Erdem]

selam ve dua ile kalınız.ALLAH celle celalühu'ya emanet olunuz selametle.

(estf.kardeşim biz kimiz ki sizin özürünüzü kabul etmeyeceğiz.rahat olunuz inşaALLAH.haddimiz olmadan kabul ettik :a03​

ahh o günler ogünleri tadı bir başkaydı yaa.küçükken ögleye kadar tutardım ögle yemegını yerdım sonra tekrar aksama kadar tutardım annem;çocukların orucu böyle olur derdi.6 yaşımdan berı hiç teravihi kaçırmam tabi küçükken uyur kalırdım camıde bi daha namaz bitince uyanırdım.en cokta ünüversite ögrencılerı gelirdi iftara evimiz dolar taşardı.ne günlerdi yazacak daha cok sey var cocukluguma dair ama hanı derleya anlatılmaz yasanır benımkıde öyle işte.selametle kalın gecenız mubarek olsun.buarada kaan kardeşim sizden özür dılemıstım hanı forumda yasak oldugu halde soru sordugum için sanırım özürüm kabul olmadı

 

[BULENT TUNALI]

o çocukluk günlerini hep özlemle güzel hatıralarla anıyoruz.benimde bir okadar üzücü olduğu kadar bir okadar ders almama hayatıma farklı bir yön vermeme sebep olan bir ramazan baytramı hikayesini paylaşmak isterim
çoçukluğumda can arkadaşım vardı adı hüseyin.hüseyinle hiç ayrılmaz.yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez.bir şeyimiz olsa hemen paylaşır.mahalle oyunlarında hep aynı takımda olur.birbirimiz olmadan yapamazdık.yalnız bayramlarda ayrı kalırdık.hüseyin her bayram ya hasta yada bir mazeret bulup bize katılmazdı.üzülürdüm tabiki.bir bayram öncesi arkadaşlarla sohbetimizde herkez kendisine alınan bayramlığı anlatırken.o neşe dolu arkadaşımın gözlerinin buğlandığını derin düşüncelere daldığını farkettim.ne kadar aptalmışım niye anlayamadım hüseyinler fakirdi.hüseyine bayramlık alınmıyordu büyük olasılıkla.ama hüseyini dışarı çıkarmanın yolunu biliyordum
bayram sabahı kahvaltımızı yaptıktan sonra eski elbiselerimi giyip doğru hüseyinlere koştum.hüseyin her zamanki gibi.geldiğimi duymuş olacak yine hasta numarası yapıyor.odasına girdim.sırtı bana dönük yüzüme bile bakmıyor.hadi hüseyin el öpmeye çıkmıyormuyuz dedim.
siz çıkın ben hastayım dedi.
tuttum kendime çevirdim beni görünce senin bayramlığın yokmu dedi
hayır yok dedim.böyle çıkacağım el öpmeye hadi beraber çıkalım dedim
o anda o asık suratlı hüseyinin yüzündeki o tebessüm hala gözümün önünde.birden evin içi hüseyinin sesiyle çoşmaya başladı.annee pantolonum nerdeee.anneee şuu nerde buu nerdee.hadi anne yaaa geç kalıyoruz
hatta ayakabılarımızı bile dışarıda hem giymeye çalışıyor hem koşuyorduk.o bayram hayatımın en güzel bayramıydı.
ve o bayramdan sonra hiçbir bayramda yeni elbise giymedim.hala giymiyorum.
Hüseyin şimdi mimar.yurt dışında camiler yapıyor her bayram mutlaka çocukları giydiriyor
bir bayramda bir çoçuğu mutlu etmekten büyük bir mutluluk yok
selam ve dua ile

 

[emin-43]

Çocukluğumdaki Ramazanlardan birinin ilk gecesiydi gece sahura kalkılacak ,
davulcular öyle bir davul çalıyorki , ben de rüya görüyormuşum ,o günlerdeki
meşhur konu ilk aya gidiliyor , büyük uzay aracının içindeyim gürültülü bir şekilde uçarken uyanıyorum ki oh çok şükür evimdeyim , aillemle beraberim.
Anneme , Babama sarılıyorum, yemege oturuyoruz.
Herkese ailesiyle beraber mutlu Ramazanlar dileğiyle...:a21:

 

[Kaan Erdem]

selam ve dua ile kalınız.ALLAH celle celalühu'ya emanet olunuz selametle.
​

annem yavaş yavaş sahur sofrasını hazırlardı çocuklar uyanmadan yiyip kalkalım diye...

ben tabi sahura uyanma hevesiyle kapatmışım gözlerimi annemin sofrayı getirişine yada ışığın gözlerime vurmasıyla açardım gözlerimi çaktırmamaya çalışarak...

sonra herşey hazır sofraya otururlar,yanlarına hemen ilişiverirdim usulca... :a15:hemen yer,yatardım yerime tekrar...babam kızardı azıcık birşey yedin,nasıl dayanıcaksın deyince afacan bir tebessümle bakardım babama bende...

ertesi güze uyanırdım bakardımki vakit bir türlü geçmiyor,o kadar zamandan sonra yeni öğlen oluvermiş.benimde dilim damağım kurumuştu tabiii,o kadar yaramazlığa vücut mu dayanır

salona annem hep su koyardı sürahi içerisinde,evimiz sobalıydı oda sıcaklığında suyumuzda ısınsın,soğuk soğuk içipte hasta olmasınlar düşüncesiyle...

annemin mutfakta işi vardı bende kendimce oyalanıyordum salonda,gözüm birden suya ilişti(!)...
hayır olmaz orucum gider diyorum,:a36:bir yandan da azıcık içsem ne olcakki diye allah kabul eder diye düşünüyorum...:a40:

büyük bir hevesle yavaş yavaş gittim suyu aldım,usulca kapıyı dinledim gelen varmı gibisine...baktımki annem hala mutfakta,fırsat bu fırsat dedim ve dayanamadım içtim azıcık üzerinden.
akşamada hiçbirşey olmamış gibi orucumu açtım maaşallah kelimeleri arasında

o zaman herşey ayrı bir güzeldi...,hey gidi günler

selametle,rabbime emanetsiniz...

 

[Kaan Erdem]

selam ve dua ile kalınız.ALLAH celle celalühu'ya emanet olunuz selametle.​

Hatırladığım bi şey var ki şimdi çok gülüyorum,Babanneme orucumu satardım

 

[Kaan Erdem]

sayın abimiz bu olayı içim acıyarak hatta sızlayarak okudum desem hissiyatımı belirtmeye belki yinede yetmeyecek.t.ederim bu anıyı bizle paylaştığınız için.Hüseyin abimizede selam olsun ALLAH celle celalhü'ya sonsuz şükürler olsun selametle kalınız abimiz.​

o çocukluk günlerini hep özlemle güzel hatıralarla anıyoruz.benimde bir okadar üzücü olduğu kadar bir okadar ders almama hayatıma farklı bir yön vermeme sebep olan bir ramazan baytramı hikayesini paylaşmak isterim
çoçukluğumda can arkadaşım vardı adı hüseyin.hüseyinle hiç ayrılmaz.yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez.bir şeyimiz olsa hemen paylaşır.mahalle oyunlarında hep aynı takımda olur.birbirimiz olmadan yapamazdık.yalnız bayramlarda ayrı kalırdık.hüseyin her bayram ya hasta yada bir mazeret bulup bize katılmazdı.üzülürdüm tabiki.bir bayram öncesi arkadaşlarla sohbetimizde herkez kendisine alınan bayramlığı anlatırken.o neşe dolu arkadaşımın gözlerinin buğlandığını derin düşüncelere daldığını farkettim.ne kadar aptalmışım niye anlayamadım hüseyinler fakirdi.hüseyine bayramlık alınmıyordu büyük olasılıkla.ama hüseyini dışarı çıkarmanın yolunu biliyordum
bayram sabahı kahvaltımızı yaptıktan sonra eski elbiselerimi giyip doğru hüseyinlere koştum.hüseyin her zamanki gibi.geldiğimi duymuş olacak yine hasta numarası yapıyor.odasına girdim.sırtı bana dönük yüzüme bile bakmıyor.hadi hüseyin el öpmeye çıkmıyormuyuz dedim.
siz çıkın ben hastayım dedi.
tuttum kendime çevirdim beni görünce senin bayramlığın yokmu dedi
hayır yok dedim.böyle çıkacağım el öpmeye hadi beraber çıkalım dedim
o anda o asık suratlı hüseyinin yüzündeki o tebessüm hala gözümün önünde.birden evin içi hüseyinin sesiyle çoşmaya başladı.annee pantolonum nerdeee.anneee şuu nerde buu nerdee.hadi anne yaaa geç kalıyoruz
hatta ayakabılarımızı bile dışarıda hem giymeye çalışıyor hem koşuyorduk.o bayram hayatımın en güzel bayramıydı.
ve o bayramdan sonra hiçbir bayramda yeni elbise giymedim.hala giymiyorum.
Hüseyin şimdi mimar.yurt dışında camiler yapıyor her bayram mutlaka çocukları giydiriyor
bir bayramda bir çoçuğu mutlu etmekten büyük bir mutluluk yok
selam ve dua ile

 

[Kaan Erdem]

sayın abimiz bu olayı tebessüm ederek okuduk.:a04:t.ederim bu anıyı bizle paylaştığınız için.selametle kalınız abimiz.​

Çocukluğumdaki Ramazanlardan birinin ilk gecesiydi gece sahura kalkılacak ,
davulcular öyle bir davul çalıyorki , ben de rüya görüyormuşum ,o günlerdeki
meşhur konu ilk aya gidiliyor , büyük uzay aracının içindeyim gürültülü bir şekilde uçarken uyanıyorum ki oh çok şükür evimdeyim , aillemle beraberim.
Anneme , Babama sarılıyorum, yemege oturuyoruz.
Herkese ailesiyle beraber mutlu Ramazanlar dileğiyle...:a21:

 

[HiLaL-i_AhmeR]

Ne Günlerdi ya ne günlerdi o günleri çok özlüyorum çok bende fırsatçı bir çocuktum açıkcası hemen akrabalarımın elini öper gözleerine masum masum bakardım ya şeker ya çikolata yada cüzzi miktarda para verirlerdi herkes o günün bayram olduğunu derdin tasanın bir yana bırakıldığını bilirdi kücük odada bir soba ve tüm iyi yürekli insanlar her bir ağızdan muhabbete dalarlardı çok gürültü başımıza ağrıtsada bu gürüldü hep hoşumuza giderdi bizse yaşıtımız ile bir köşede ya paramızı sayar yada şekerlerimizi tüketirdik hele bayram kışa denk geldiyse zaten üstümüz başımız çoraplarımız ıslaktır ve sobayla bütünleşirdik resmen çok iyi hatırlıyorum ayağım çok üşümüştü sobaya çok yakınlaştırdım bir süre durduktan sonra ayağımın yandığını hiissettim çok kötüydü o günden sonra sobalara düşman oldum =) eski çocukluktaki bayramlar artık yok malesef keşke olsa ama olsada biz çocuk değiliz artık=(


birde sahurda annem hep muska yapardı gece yatarken yufka ıslatırdı gece bizden önce kalkar tüm muskaları tek başına hazırlardı zaten biz onla kalksakta pek bi yardımımız dokunmazdı tek kızı vardı oda gurbetteydi benim annem melek gibi bir insandı hep sahurda yufka ile çok güzel yemekler hazırlardı şimdi o uzakta olsada sanki o varmış gibi sahura kalkıp sanki o varmış gibi sahur yapacagım canım annem sensiz ilk ramazan sensiz ilk sahur bana zor gelsede takdir-i ilahi böyle olması gerekiyormuş Allah mekanını cennet etsin...

 

[sevgi dinc]

ahhh o gunler diye başlıyorum
sabahtan başlardım annemın başının etini yemeye anne bak benı uyandır gece sahura bende oruc tutacam derdım annem artık benden bıkardı tuttugum oructa ögleye kadar
ama 9 yaşından sonra hep tam gun başladım tutmaya camı evımıze cok uzaktı ezan sesi duyulmazdı ben uzaktan görünen camıye bakar mahlesinin yanmasını beklerdım tabi bıde bayram sabahını beklerdım heyacanla camı cok uzak oldugundan teraviler komşunun evınde toplanarak kılınırdı erkekler bı r odada kadınlar bır odada cocuklarda bı odada ama bız yuksek sesle konuşur hocayı yanıltırdık sonrada kıkır kıkır gülerdık tabı namaz sonrasıda bı azar neye ugradıgımızı şaşardık
tabi bıde bayram sabahını beklerdım
cocucklugum antalyada gectı orda bı adet var bayram sabahı buyukler camıye namaza cocuklarda camı havlusuna toplanır namazdan sonra ortaya bır sürü sofra bezlerı serılır herkes gönlünden ne kopuyosa şeker cıkolata 3er 5er kilo alır sofra bezlerıne döker ler bır güzel harmanlayıp buyuk halka kuran cocuklara 1er 2 şer kase torbalarına koyarlar her cocugun o kadar cok şekeri olurkı ben hatırlıyorum bı keresınde eve zor taşımıştım şeker torbamı annem komşulara vermıştı şerkerleri ve ben üzülmüştüm cocukluk işte

 

[Kaan Erdem]

selam ve dua ile kalınız.ALLAH celle celalühu'ya emanet olunuz selametle.

ALLAH celle calalühu rahmet eylesin kardeşim.sizleride sorumluluklarını bile ve anneciğine duyduğu sevgi dışında bilerekte hayrı dokunan ve ona zararı olmayan geri kalanlardan eylesin.

anlattığınız bu iç acıtan anı'yada derinden üzüldüm selametle kalın kardeşim.​

Ne Günlerdi ya ne günlerdi o günleri çok özlüyorum çok bende fırsatçı bir çocuktum açıkcası hemen akrabalarımın elini öper gözleerine masum masum bakardım ya şeker ya çikolata yada cüzzi miktarda para verirlerdi herkes o günün bayram olduğunu derdin tasanın bir yana bırakıldığını bilirdi kücük odada bir soba ve tüm iyi yürekli insanlar her bir ağızdan muhabbete dalarlardı çok gürültü başımıza ağrıtsada bu gürüldü hep hoşumuza giderdi bizse yaşıtımız ile bir köşede ya paramızı sayar yada şekerlerimizi tüketirdik hele bayram kışa denk geldiyse zaten üstümüz başımız çoraplarımız ıslaktır ve sobayla bütünleşirdik resmen çok iyi hatırlıyorum ayağım çok üşümüştü sobaya çok yakınlaştırdım bir süre durduktan sonra ayağımın yandığını hiissettim çok kötüydü o günden sonra sobalara düşman oldum =) eski çocukluktaki bayramlar artık yok malesef keşke olsa ama olsada biz çocuk değiliz artık=(


birde sahurda annem hep muska yapardı gece yatarken yufka ıslatırdı gece bizden önce kalkar tüm muskaları tek başına hazırlardı zaten biz onla kalksakta pek bi yardımımız dokunmazdı tek kızı vardı oda gurbetteydi benim annem melek gibi bir insandı hep sahurda yufka ile çok güzel yemekler hazırlardı şimdi o uzakta olsada sanki o varmış gibi sahura kalkıp sanki o varmış gibi sahur yapacagım canım annem sensiz ilk ramazan sensiz ilk sahur bana zor gelsede takdir-i ilahi böyle olması gerekiyormuş Allah mekanını cennet etsin...

 

[mavci]

Selamünaleykum Kaan Kardeşim...

Selamünaleykum Kaan Kardeşim...

Eski günlerimizi, çocukluk günlerimizi yad ettirdiğiniz için teşekkürler...

Yine böyle yaz-sonbahar aylarıydı bizim çocukluğumuz...
Yani günler uzundu...
Çukurova da, sıcakta oruç tutmak zordur...
Ama çocukluk işte..
Bize oyun gibi geliyordu...
Hele hele o iftar vaktinin yaklaşması...
Herkeste bir heyecan, bir bekleyiş...
Radyoda güzel bir ramazan faslı...
Hele sahur vakitleri...
Uykulu uykulu sahura kaldırılmamız...
Pilav ve hoşaf...Vazgeçilmez menü...
Teravih namazından kaçmalar ve mahalle oyunları...
Hey gidi günler hey....
Çocukluk işte...:a12::a03:

 

[ferahhfeza]

o çocukluk günlerini hep özlemle güzel hatıralarla anıyoruz.benimde bir okadar üzücü olduğu kadar bir okadar ders almama hayatıma farklı bir yön vermeme sebep olan bir ramazan baytramı hikayesini paylaşmak isterim
çoçukluğumda can arkadaşım vardı adı hüseyin.hüseyinle hiç ayrılmaz.yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez.bir şeyimiz olsa hemen paylaşır.mahalle oyunlarında hep aynı takımda olur.birbirimiz olmadan yapamazdık.yalnız bayramlarda ayrı kalırdık.hüseyin her bayram ya hasta yada bir mazeret bulup bize katılmazdı.üzülürdüm tabiki.bir bayram öncesi arkadaşlarla sohbetimizde herkez kendisine alınan bayramlığı anlatırken.o neşe dolu arkadaşımın gözlerinin buğlandığını derin düşüncelere daldığını farkettim.ne kadar aptalmışım niye anlayamadım hüseyinler fakirdi.hüseyine bayramlık alınmıyordu büyük olasılıkla.ama hüseyini dışarı çıkarmanın yolunu biliyordum
bayram sabahı kahvaltımızı yaptıktan sonra eski elbiselerimi giyip doğru hüseyinlere koştum.hüseyin her zamanki gibi.geldiğimi duymuş olacak yine hasta numarası yapıyor.odasına girdim.sırtı bana dönük yüzüme bile bakmıyor.hadi hüseyin el öpmeye çıkmıyormuyuz dedim.
siz çıkın ben hastayım dedi.
tuttum kendime çevirdim beni görünce senin bayramlığın yokmu dedi
hayır yok dedim.böyle çıkacağım el öpmeye hadi beraber çıkalım dedim
o anda o asık suratlı hüseyinin yüzündeki o tebessüm hala gözümün önünde.birden evin içi hüseyinin sesiyle çoşmaya başladı.annee pantolonum nerdeee.anneee şuu nerde buu nerdee.hadi anne yaaa geç kalıyoruz
hatta ayakabılarımızı bile dışarıda hem giymeye çalışıyor hem koşuyorduk.o bayram hayatımın en güzel bayramıydı.
ve o bayramdan sonra hiçbir bayramda yeni elbise giymedim.hala giymiyorum.
Hüseyin şimdi mimar.yurt dışında camiler yapıyor her bayram mutlaka çocukları giydiriyor
bir bayramda bir çoçuğu mutlu etmekten büyük bir mutluluk yok
selam ve dua ile

hüseyinin durumunda olan çocuklar çok fazla ne olur görmemezlikten gelmeyelim onları.. bir çocugu sevindirmekten daha güzel bir şey varmı....
selam ve dua ile

 

[Kaan Erdem]

selam ve dua ile kalınız.ALLAH celle celalühu'ya emanet olunuz selametle.
​

ahhh o gunler diye başlıyorum
sabahtan başlardım annemın başının etini yemeye anne bak benı uyandır gece sahura bende oruc tutacam derdım annem artık benden bıkardı tuttugum oructa ögleye kadar
ama 9 yaşından sonra hep tam gun başladım tutmaya camı evımıze cok uzaktı ezan sesi duyulmazdı ben uzaktan görünen camıye bakar mahlesinin yanmasını beklerdım tabi bıde bayram sabahını beklerdım heyacanla camı cok uzak oldugundan teraviler komşunun evınde toplanarak kılınırdı erkekler bı r odada kadınlar bır odada cocuklarda bı odada ama bız yuksek sesle konuşur hocayı yanıltırdık sonrada kıkır kıkır gülerdık tabı namaz sonrasıda bı azar neye ugradıgımızı şaşardık
tabi bıde bayram sabahını beklerdım
cocucklugum antalyada gectı orda bı adet var bayram sabahı buyukler camıye namaza cocuklarda camı havlusuna toplanır namazdan sonra ortaya bır sürü sofra bezlerı serılır herkes gönlünden ne kopuyosa şeker cıkolata 3er 5er kilo alır sofra bezlerıne döker ler bır güzel harmanlayıp buyuk halka kuran cocuklara 1er 2 şer kase torbalarına koyarlar her cocugun o kadar cok şekeri olurkı ben hatırlıyorum bı keresınde eve zor taşımıştım şeker torbamı annem komşulara vermıştı şerkerleri ve ben üzülmüştüm cocukluk işte

 

[Kaan Erdem]

aleykümselam sayın abimiz t.ederim bu anıları bizle paylaştığınız için.selametle kalınız.​

Eski günlerimizi, çocukluk günlerimizi yad ettirdiğiniz için teşekkürler...

Yine böyle yaz-sonbahar aylarıydı bizim çocukluğumuz...
Yani günler uzundu...
Çukurova da, sıcakta oruç tutmak zordur...
Ama çocukluk işte..
Bize oyun gibi geliyordu...
Hele hele o iftar vaktinin yaklaşması...
Herkeste bir heyecan, bir bekleyiş...
Radyoda güzel bir ramazan faslı...
Hele sahur vakitleri...
Uykulu uykulu sahura kaldırılmamız...
Pilav ve hoşaf...Vazgeçilmez menü...
Teravih namazından kaçmalar ve mahalle oyunları...
Hey gidi günler hey....
Çocukluk işte...:a12::a03:

 

[senokli]

çok mutlu bir çocuktum

 

[odtulu.seyma]

Katiliyorum...!

sahi biz ramazan'da nasıl bir çocuktuk?

ben ramazanın ve orucun nasıl bir şey oldugunu .. Düşündügüm zamanlardan bahsetmek istiyordum.. Galiba hayal dünyası geniş bir çocuktum..benim gibi düşünen benim gibi tasvir eden başka çocuk varmıydı onuda bilemiyorum...

elimizdeki metaryallar..
-oruç tutmak
-sahura kalkmak
-iftar etmek
- horoz şekeri...

bunlar= ramazan

iftar etmegi biliyordum.. Sahit oluyordum ve horoz şekerinide biliyordum..(bilmeyenler için tarif edeyim uzun bir çubugun ucunda horoz şekillleri olan renki renkli şekerler vardı ve bunlar sadece ramazanda olurdu.. Ben kırmızısını çok severdim)

bildigim şeylerle bilmedigimi düşünmem kafamda kurgulamam tasarlamam lazımdı..çok soru soran çok meraklı geveze bir çocuktum..


sahurada şahit oluyordum biliyordum gece kalkılıp yemek yeniyor.. Ama hepsi tamamda oruç neydi nasıl tuluyordu oruç tut-mak nasıl birşey olabilirdi..

tut-mak bir eylem bir fiil gerçekleşiyordu..

o halde elimizdekilerden biri tutuluyordu ramazana has _özgü .. Ramazanda ortaya çıkan birşey ve ..herkes tutmaya bu kadar hevesli olduguna göre tatlı birşeyler olmalıydı belki şekerli .. Tamamm buldum !! Horoz şekeri!! Düşün düşün sonunda neyi nasıl tutduklarına dair fikirler hayal dünyamda canlanmaya başlamıştı..


o halde oruç şöyle tutuluyordu..
saatler kuruluyor sahura kalkılıyor yemek yeniyor ve sonra .. Horoz şekerleri havada uçuyor .. Evet yanlış okumadınız havada uçuyor .. Onu tut-maya çalışıyorlar hemde bir sürü horoz şekeri dönüyor odada havada onu tutan .. Ertesi güne kadar saklıyor yemiyor iftarda yiyor.. Evet ** oruç tutmak ** böyle birşey olmalıydı..



selam ve dua ile kardeşim.. Bakalım nasıl anılarımız varmış...

 

[Kaan Erdem]

selam ve dua ile kalınız selametle inşaALLAH.​

hüseyinin durumunda olan çocuklar çok fazla ne olur görmemezlikten gelmeyelim onları.. bir çocugu sevindirmekten daha güzel bir şey varmı....
selam ve dua ile

çok mutlu bir çocuktum

Katiliyorum...!

 

[Kaan Erdem]

sahi biz ramazan'da nasıl bir çocuktuk?

 

[ayşe-rana]

s.a benim ilk hatırladığım balkona kurulan iftar sofrası,rahmetli babacığımın aldığı karpuz.ablalarım ve bizim takım(biryaş büyük abim ve bir yaş küçük erkek kardeşim) oturuyoruz.ben karpuzu yemek için sabırsızlanıyorum ama topun atmasını bekliyoruz.çok küçük olmamıza rağmen büyükler başlamadan başlamıyoruz.
bu güzel anıyı şimdi gözlerim dolarak hatırlıyorum.yine bir ramazan bizler çoooooook büyüdük.çocuklarımız var.kardeşlerin hepsi bir yerde,bize karpuz alacak babamız da yok.
ezanı çok beklerdik sokakta.minarelerin şerefeleri yandımı koşarak anneme haber verirdik.bizim takım çok yaramazdı,birbirimizi geçmeye çalışırdık.kardeşim oruç konusunda pek başarılı olamazdı,sakız çiğner yine bozardı.ben daha sebatkardım.çok zorlanmıştım bir keresinde 7 yaş filan,ablam zorla ağzıma bir şey sürmüştü.ben de çok kızmıştım.
9 yaşında yarısını sonraki yıl tamamını tutmaya başlamıştım.
arefeler çok önemliydi.bizde şeker toplama adeti vardır.''memmeciğimin giliği'' diye çocuklar kapı kapı dolaşır bu şarkı türü maniyi okurduk.
bir gün abim ve kardeşim halamlara gitmiştik şeker için.bize mevlüt şekeri vermişti.çok ağrımıza gitmişti, çıkınca atmıştık ve hala hatırlıyoruz nedense!
bayram dokunulmazlığımızın olduğu günlerdi.hala öyle gelir,hep mutlu olunmalı.annemle geçirdiğimiz bayramlar yine aynı telaş ve hazırlıklarla geçer.ş
şimdi bile bayram sabahı bayramlığımı giyip anneme yardım etmek çok sevinç verir.tabi yanında olabilirsem.......:a12::a12::a12:

 

[Kaan Erdem]

aleykümselam sayın ablamız t.ederiz bu anıları bizle paylaştığınız için.selametle kalınız.​

s.a benim ilk hatırladığım balkona kurulan iftar sofrası,rahmetli babacığımın aldığı karpuz.ablalarım ve bizim takım(biryaş büyük abim ve bir yaş küçük erkek kardeşim) oturuyoruz.ben karpuzu yemek için sabırsızlanıyorum ama topun atmasını bekliyoruz.çok küçük olmamıza rağmen büyükler başlamadan başlamıyoruz.
bu güzel anıyı şimdi gözlerim dolarak hatırlıyorum.yine bir ramazan bizler çoooooook büyüdük.çocuklarımız var.kardeşlerin hepsi bir yerde,bize karpuz alacak babamız da yok.
ezanı çok beklerdik sokakta.minarelerin şerefeleri yandımı koşarak anneme haber verirdik.bizim takım çok yaramazdı,birbirimizi geçmeye çalışırdık.kardeşim oruç konusunda pek başarılı olamazdı,sakız çiğner yine bozardı.ben daha sebatkardım.çok zorlanmıştım bir keresinde 7 yaş filan,ablam zorla ağzıma bir şey sürmüştü.ben de çok kızmıştım.
9 yaşında yarısını sonraki yıl tamamını tutmaya başlamıştım.
arefeler çok önemliydi.bizde şeker toplama adeti vardır.''memmeciğimin giliği'' diye çocuklar kapı kapı dolaşır bu şarkı türü maniyi okurduk.
bir gün abim ve kardeşim halamlara gitmiştik şeker için.bize mevlüt şekeri vermişti.çok ağrımıza gitmişti, çıkınca atmıştık ve hala hatırlıyoruz nedense!
bayram dokunulmazlığımızın olduğu günlerdi.hala öyle gelir,hep mutlu olunmalı.annemle geçirdiğimiz bayramlar yine aynı telaş ve hazırlıklarla geçer.ş
şimdi bile bayram sabahı bayramlığımı giyip anneme yardım etmek çok sevinç verir.tabi yanında olabilirsem.......:a12::a12::a12: