Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[Mustafa Cilasun]

Halimde eylediğiniz sürur!

Halimde eylediğiniz sürur!

Çok kıymetli ve tefekkür ehli bir okurum (reyyann) hanımefendi kardeşim, bir sayfama halimi duygulandıran ve yüreğinin güzelliğinden sürur salan kanaatini ve teveccühünü sayfama eklemiş.

Duygulandım, onurlandım ve bu sevincimi sizlerle paylaşmayı arzuladım, zira yazmak ve hali anlatmak bakımdan sizlere ola yakınlığım yüreğimle farkım müsaviliğindedir, arz ediyorum efendim…



Talihi Rana, bahtı cennet olasıca dediğim…

Satırlarınızda ;

Bazen ;

İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım...
İstanbul,
İstanbul...

Diyen Necip Fazıl'ı…

Bazen ;

Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım

Mısralarıyla Nurullah Genç’i…

Bazen ;

Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller ak güller

şiirinin sahibi Sezai Karakoç'u…

Bazense ;

O'na dair satırlara istinaden yorum yapamadığım, divan edebiyatının idolü olarak gördüğüm İskender Pala'yı buluyorum, görüyorum..

Nur alası, nur olası, nur olup bu alemden çıkası… Gözü, gönlü nurlanası…

Kaleme kuvvet, yüreğe sağlık, cedde rahmet...

Vakt-i Cuma… Duaların makbul olduğu vakitte, dualarınızda yer almak duasıyla...




Benim cevaben yazdığım:

Zaferinizle bu bedbin ve zavallılığı soluyan nefesi meftun eylediniz... Bilesiniz...

Ruhumun seyrinde, umutlarla şakıyan bir meşale misali yücesiniz... Bilesiniz...

Edebin yudumlandığı, edebiyatın sazendeleri üstatlarla anılmak...
Ne diyeyim ki yüreğinizin asudeliğine karşı...

Fazlasıyla hak ediyorsunuz, niyazlar için şimdi müsterih olunuz...
Fakir sefilliğimden sudur edecek dileklerimle...

Emanet sayfama fevkalade renk kattınız takdirler sizin hakkınız...
Bu anlamda kalbinizi, ruhunuzu sahibine bırakırız...

 

[Mustafa Cilasun]

Onu kırmak!

Onu kırmak!

İnsanı,
Her canı
Sadece yürekte kalmayan anı
Kalbin hükmünü anlayanı,
Sadece kan pompalayan yüreği,
Tüm canlılarda olduğu bilinmeli

Oysa
Kalp öyle mi?
Kulluğun öznesi,
Aklın zirvesi
Nazarın sahnesi
Aşkın yekparesi
Âlemlerin deşifresi,
Anlamanın gerekçesi,
Muhabbetin hazinesi,
Hamiyetin perdesi,
Edebin hal iksiri,
Dirliğin zaviyesi,
Birliğin adresi,
Husumetin reddiyesi,
Şefkatin davetçisi,
Arzın yaratılış sebebi
Sevginin müstesna yeri,
Halk edilen her şeyi,
Kulluğu ölçüsünde serdetmeyi nizam eden, iradeye yön veren erktir.

Onu kırmak;
Halden anlamamak,
Maksada bigane kalmak,
İşaret taşlarını okuyamamak,
Ötelerin sevdasıyla soluklanmadan yaşamaktır…

Acizliği,
Nefs iliğinde,
Zevkinin hükmünde,
Heveslerinin hadsizliğinde,
Enaniyetinin halinde ki yüzsüzlüğünde,

Görmeden,
Hırsı, hıncı nizam etmeden,
Nefesin müddetini hissetmeden,
Gideceğin adresin ürpertisiyle üşümeden,
Bir canı, kalbi taşıyan anlaşılmayanı kırmak,
Yozluğun, duyarsızlığın, vefasızlığın okunması,
Evrensel mesajın hiç anlaşılmadan okunması,
gül kokusunun hasretine uzanılmaması demektir…

 

[Mustafa Cilasun]

Diyor ki bir âlem:

Diyor ki bir âlem:

Bir
Yanım tevazuda,
Bir yanım dimdik ayakta

Misal lamelif
Elifi çözdüm, lamı düğümledim,
“kendi”me bir mim koydum

Dönüp
Dolaşıp sonunda
Bir noktada son buldum

Cevaben:

Noktanın,
Bitecek anın,
Hal ekseninde ki sayfanın,

Kalbi
İhsanın,
İradeyi saltanatın,

Tercihlerde ki maslahatın,
Kanaatteki eşsiz sofranın,

Tevazuda ki nazarın,
Ruhi açılımların,
Âlem senfonisinde ki meramın

Hükmüyle
Yegânenin huzurunda acizliğe,
Kulluk ekseninde ki köleliğe,

Aşkın
Dergâhı izzetiyle,
Meşkin seher afiyetiyle,

Hizmetin
Aşk çilesiyle,
Hamiyetin şevk hasletiyle,

Ülfetin
Letafetiyle,
Muhabbetin elzemliğinde

Hazzın
Derun iğinde göçüp gitmek dileğiyle...
Sevgi ve takdir hislerimle, teşekkürler ediyorum selam ile...

 

[Mustafa Cilasun]

Nasıl dilerseniz biliniz!

Nasıl dilerseniz biliniz!

Sizler
Düşünmenin membaı,
Mefkûrenin sağanısınız...

Hayatın
Öznesi, mananın
Kitabesi, şefkatin elisiniz...

Sevgi
Bahşedilen, sevmek
İse öğretilen ödevlerdir...

Nisa
Kimliği, yağmur misali,
Gülün ahengiyle ancak keyiftir...

Mübarektir,
Serinliktir, dirliğin
Adresi olan kalbi kanaattir...

Aşkın
Mefkûresi, mananın
Gerekçesi sebebi hedeftir...

Dirliktir
Birliğin gerekçesidir
Muhabbetin vazgeçilmezidir…

Özlemin,
Mücerretliğinde
Müşahhas olan bir öznedir…

Düşlerin
Serinliğinde hazine
Güzlerin sıcaklığında yelpazedir…

Halin müdavimi
Kalbin seyrinde ki ayanı
Sevginin en anlamlı sunulan baharı…

Şefkatin
Cehdi gayretin
Umutlarda baharlaşan aşiyandır…

 

[Mustafa Cilasun]

Sevgi ve muhabbetle!

Sevgi ve muhabbetle!

Sizde
Olmasanız...

Halden
Anlamak için
Halden uzaklaşsanız...

Kelamın
Kamilliğinde
Halimi sorgulamazsanız...

Yüreğin
Bizarlığında mısraları
Yorumlamaz bakmazsanız...

Yazmak,
Yanmadan aktarmak,

Melalin
Serzenişlerine
Bigane kalmak olacaktır...

Vesile olmak,
Gayretle tefekkür
Yolculuğuna çıkmak,

Refakatsiz
Solumak hazanı kadimdir...

Emeğin,
Meşk içinde
Nefeslenmenin,

Mefkûreyi
Saadetin, düşler
İkliminde beklemenin umuduyla...

Muhabbet
Ve niyazımla, gülün
Naifliğinde gizlenen kokuyla,

Sevginin
Hasrolunan yolculuğunda
Selamın bakiliğinde sevgilerimle…

 

[Mustafa Cilasun]

Hilmin güzelliği!

Hilmin güzelliği!

Halin
Bendinde ihsan
Eylediği latif serinliğidir...

Muhakkak ki
Tesirin banisi Rab
Mücerret bir hakikattir...

Muhabbet
İçin sevginin ilhamı,
Kalbin nazarı sürur için elzemdir...

Hakkı
Bilen, çileyle
Dirliğe erişen canı edep

Sabırla
Öteler için bilenen,
Vuslat için cehdi bekleyen...

Külfeti,
Nimet bilen,
Meşakkat karşısında

Tebessümle
Gülmeyi beceren
Eren kimliğinde yılmadan giden...

Kalbin
Sahibiyle kelamı
Kadimi hıfzederek

Muhabbetin
Meşkiyle cihanı âlemi
Temaşa ederek filizlenen...

Deşifre
Sanatını, esrarın
Sahanlığını, hakikatin baharını,

Fikrin
Çardağında meşk
Ederek suhulet için yeşeren...

Maksadın,
Hâsıl olan anlamaların,
Niyetle sabit olan kalbi mizanın,

İcmal
İçinde derlenen
Hazin hesabın ürpertisiyle...

Kelam
Eylemek, niyaz
İçin vefayı öncelemek,

Yürekten
Esinlenerek ruhi olgunluğa

Ötelerin
Haliyle nazar ederek
Nefeslenmeyi ziyadeleştirmektir…

 

[Mustafa Cilasun]

Ne sana ve ne yalnızlığa!

Ne sana ve ne yalnızlığa!

Zaman
Durmuyordu
Umutlarımı avuçlayarak

Sana
Saklayacağım,
Halimin yokuşlarından

Kalbine
Akacağım,
Düşlerimde bir solukta

Sana
Ulaşacağım anın
Uykusuzluğunda sabahın,

Seherin
Sessizliğinde ki
Tarumar olan bahtımın,

Güneşin
Sakince kuşattığı
Al güllerimde ki hicranın,

Aklımın,
Boşluğa efkârını
Kusan yalnızlığımın,

Teni
Kavuran sıcaklığın ayazıyla
Sukut eylemekten bizar oldum.

Sen
Benim
Gözlerimden akan damla,

Yüreğimde
Sessizce kanayan yara,
Umutlarımı kurutan efkâr oldun.

Bir türlü
Gelmedin, belki
Gelmeyi dilemedin,

Hissiyatını
Yıllarca gizledin, ser
Verip sırrına halimi erdirmedin.

Ne
Yapmalıyım
Artık bilmiyorum.

Dağların
Yamaçlarından hasreti
Desteleyerek, bir demet çile,

Kahır,
Sitem serzenişleriyle geceye
Yakın bir umutla bekliyorum…



Mustafa CİLASUN

 

[hakan torbalı]

Allahümmesallialaseyidinamuhammedinvelalaliseyidinamuhammed

 

[emrah gürses]

sağol kardesim

 

[Mustafa Cilasun]

Efendim çok teşekkürler ediyorum, halinizin güzelliğinde muhabbetle selam eğliyorum...

 

[Mustafa Cilasun]

Sizi kelamınızı okumak!

Sizi kelamınızı okumak!

Sizi
Dinlerken dinleniyorum,
Kalbimin seyrinde nefesleniyorum,

Düşünce ikliminin
Güzelliklerini buluyorum,
Büyük bir haz duyuyorum ve yoğruluyorum,

Anlaşılır
Olmak adına
Fevkalade bahtiyarlık duyuyorum,

Bir kahve
İçmeyi düşünüyorum
Ve her nedense içimden öyle diliyorum.

Sanki
Dağarcığınızda ki
Feveran eden güzellikleri bir çırpıda,

Kalbi
İtminanlığınızla ve sizin
Hislerinizi buğulayan hüznün burukluğuyla,

Halinize
Akıttığınız terennümler
Ve yutkunduğunuz hicranı hıçkırıklar,

Artık
Çıkmak istiyor
Ve sizi size bırakmıyor, öyle aksediyor.

Dost kimliğiniz
Fevkalade belirginleşiyor,
Muhabbete ramak kala tedirginliğiniz seziliyor,

Oysaki
Vefa her nefesi
İhata ederken ne hikmetse pek bilinmiyor.

Ötelerin
Serinliği zikredilirken,
Haşyet yanı başımızda fevkalade beliriyor,

Bu manada
Ve edebi yazım alanında
Sizinle kalbi müşterekliğimiz olduğu kanaatindeyim

Ve bunun için
İlk adımı ben atıyorum
Değerli düşüncelerinizi, edebi gayretinizi takdir ediyorum,

Selam
Ve muhabbetlerimi
Teslim ediyorum, latif yorumlarınız
Hiç eksilmesin diliyorum ve hassaten istirham ediyorum...



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Sancılar kime kaldı?


Artık hiç bilmiyorum
Ne zaman bahar açacak merak etmiyorum
Ruhumun darlığında boğulmak üzere umut arıyorum

Kalbim çok yorgun
Zihnim bir karmaşanın içinde solgun,
Hazan yaprakları kanadı kırılan kuşun çığlıkları ne acı

Oysaki derdim yaşamaktı
Anlamak adına hayatı tanımak haktı,
İnsan kimliğinde, müsvette olmak fevkalade ızdırapdı

Sancılar kime kaldı
Husumet kimi suhuletli yaptı
Kin ve hınç her geçen güm pik yaparak erdemi solladı

Arz her zaman kime lazımdı,
Bahşedilmişlik bu kadar mı hazin afaktı,
Adamlık, varlığın kadrinde soluk alan bir zavallı farktı

Kim kimi aldattı,
Hak ve batıl insan için vardı,
Rekabet hak olan bir sünnetullahtı ama hiç anlaşılmadı

Ağlayan hep ağladı,
Ötelerden itibaren adanmış soluklardı,
Masumluk zaten, hak olan bir korumanın altında acıydı

Tevhidi haykırışlar,
Aşkı sabırlar, meşk içinde dostluklar,
Sanki mazi sayfalarında bahsi mevzuu edilen sancılardı

Varlığım heba oldu,
Mütemadiyen aldanmışlığın kadrinde boğuldu,
Kim kime neyi anlattı, hukuk adına ne kaldı bir dramdı

Ben haykıramıyorsam,
Bizzat haklılığımı savunamıyorsan,
Adliye kapılarında daha ziyade mağdur oluyorsam ne acı,

İşte o vakit bir yılgınlık,
Sökün ediyor halime, kalbimi kuşatıyor,
Hakka sığınmak ama bilinçsizliğimle ziyadesiyle daraltıyor

Heveslerimde ki dikkatim,
Zevklerimde ki ilk sırada ehemmiyet verdiğim,
Duyarlılığım beni aciz bırakıyor, soluğum mecalsiz kalıyor…



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Sen fevkalade bir farksın!

Sen fevkalade bir farksın!

Ne kadar içlensem de,
Hiç söylenmeden halime dönsem de,
Senin hamiyetinin karşısında kar misali eriyorum.

Nefeslerinde soluyor,
Her ah çekmende bizar oluyorum,
Varlığım beş para etmez biliyorum aciz kalıyorum.

Ulvi hasletin güzelliği,
Metanetin dirliğinde ki hikmeti,
Sabrın karşısında, azimeti hissettikçe yoruluyorum.

Nasıl bu kadar eminsin,
Halin güzelliğinde kokan bir gülsün,
Ruhi zenginliğinle aşiyanı olan muhabbetli bülbülsün.

Bu minval üzerine hürsün,
Kalbi lekelerinden arî olan suhuletsin,
Edep zaviyesinden fevkalade zengin olan bir nefessin.

Hukukunu bilen mürebbiyesin,
Ve hatta hedefine aşkla uzanan bir öndersin,
Adamlık kimliğinde erkekliğe taş çıkartan net kimliksin.

Solgun nefesler için üzülen,
Yorgun yürekler için şefkati önceleyen,
Hayatını hizmet yoluna vakfeden nisa adına şahanesisin.

Hilkatin zenginliğine uzanan,
Aidiyetini ülfetle anlatan, ruhi aksın,
İnsan kimliğinde fevkalade bir farksın, nefsini tanıyansın.

Hiddet adına ne varsa dışlayan,
Nedamet içinde konuşmayan cansın,
Sabrın bir sanat olduğunu söyleyen çok engin kanaatsin.

Zamanı saadet addeden,
Evrensel beyan karşısında hicapla nefeslenen,
Gülün zarafeti ve renklerinde aşkın öteler için sezgisiyle,

Toprağın muhlis tevazusunda,
Semadan sudur eden sağanak karşısında,
Gecenin en mübariz gerdanında huzura avdet için koşardın.

İnsan olmasına insandım ama
Sende bulunan hasletlerden çok mahrumdum,
Kalbi fakirliğimle solurdum gözlerimin kuruluğuna yanardım.



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Nazarında eriyen bir nefestim!

Nazarında eriyen bir nefestim!

Kim ne derse desin,
İsterse ölümün adresini göstersin,
Her bir dost terk etsin lakin sen benim kaderimsin.

Hicran alıp götürsün,
Hüzün kapımda nöbette dursun,
İsterse ruhum, kendi serencamında sukutu yaşasın.

Kalbim an’a yaklaşsın,
Hayatımın her anı hazanla anlamlaşsın,
Yalnızlık kaderimden sahifelerde bir bir haykırsın.

Lakin sen derdimsin,
Muvazenem için vazgeçilmeyensin,
Halin derinliğinde, dilin sessizliğinde bir şevkimsin.

Yıllardır sabrettim,
Mütemadiyen çekindim söz etmedim,
Gözyaşlarım arkadaşım oldu, gece sığınağıma kondu,

Sen üzülmeyesin diye,
Bir maraz halini kuşatmasın hissiyle,
Kalbimin titremeleriyle ve ruhumun solgun haliyle,

Sana yaklaşmak,
Halimin perişanlığını anlatmak,
Yüreğimin hıçkırıklarını bırakmak için çok bekledim,

Hiç üzülmeni istemedim,
Çünkü sen müstesna bir derdimdin,
Kimseye söz etmedim, aşkını sinemde düğümledim,

Artık biliyorum ki tükendim,
Her şeyi göze alacağıma söz verdim,
Senin halini bilendim, nazarında eriyen bir nefestim.

Nelere direnmedim ki,
Diyarların hikâyelerinde nefeslendim,
Yıllardır çileyi demledim sabırda kemaliyeti keşfettim.

Adamlık kimliği için azmettim,
Âdemi beşerliğimle sürekli iftihar ettim,
Ölümle barışıklığımı biledim, tefekkürde aşkı hissettim,

Suhulete seninle eriştim,
Ülfeti idrak ettim, hamiyeti bildim,
Aşkın sahifelerinde mütemadiyen nefeslenerek geldim…



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Sen benim kaderim değilsin!

Sen benim kaderim değilsin!

Çok geçte olsa
Anladım ki artık sen
Benim, ne kaderimsin ve ne de dert hanemsin

Her ne kadar
Yılları sana hasretsem de
Yüreğimin burukluğuyla nefeslenip tükenmişsem,

Yetti artık,
Ne gözyaşlarıma,
Ve nede yılgın umutlarıma bir kapı aralamayacağım.

Ömür boyu
Sukutu hayal yaşamayacağım,
Nazarlarımı senden saklayacağım, kalbi burkacağım.

Diyarları arşınlayıp,
Solgun nefesleri arayacağım,
Sinemde bıraktığın uhdeleri hazine gibi saklayacağım.

Kimsenin sevdasında,
Kalbi kanamaların sancısıyla,
Hicran sağanağında kalmasına tahammül edemeyeceğim,

Mütemadiyen gideceğim,
Öteler için nefeslenip hamd edeceğim,
Zülfüyâr için, hüznü nefeslenmek olmayacak benim işim,

Aşk kimin nasibi
Kalbi vuslat, tahkikin hakkı değil mi?
Azimete ne demeli, çileyle nefeslenmeyi haz edebilmeli.

Her yağmur damlasında,
Yağan karın beyazlığında berivanın,
Suhuletini, kanaat içinde ki meşkini, o sabrın hikmetiyle,

Derlenmeyi,
Muvazene için birliği,
Aklın en zaruri refakatini, eren kimliğinde ki mefkûreyle,

Nefiste eriyerek,
Meclisin meşkinde nefeslenerek,
Keramete asla tevessül etmeyerek, terk etmeli mukallitliği,

Halin serinliğinde,
Aşkın bir dem olan güzelliğinde,
Müddeti nefes tefekkürüyle, ölümün müstesna iklimine şek ile…



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Gizlediğin hıçkırıkların!

Gizlediğin hıçkırıkların!

Aslında hissettiğim
Ne bir sevdanın başlangıcı
Ve ne de bir hicranın sancısıydı sadece bildiğim hazdı.

Uzak diyarlardan,
Serdettiğiniz kelamın karşısında,
Ne kadar yüreğim yansa da, lakin kuşandığın hicranla,

Lütfediyordunuz,
Kalbi kanaatinizi sevk ediyordunuz,
Sevgi adına halinizi hasrederek şevk bahşediyordunuz,

Okuduğum,
Satırlarınız karşısında,
Ne kadar hicrana yaslansam da içim hayli kabarıyordu.

Sinemden,
Seni daha yakinen tanımak,
Haline ram olmak, yaren ikliminde solumak istiyordum.

Çünkü biliyordum,
O kadar çok yutkunduğun,
Hıçkırıkların vardı ki, vakıf oldukça içim çok burkuluyordu.

Yaşadığın şarlar,
Çok acımasızdı, teslim olmak vardı,
Hayatın baharında, çilenin yumaklarıyla arkadaş olmuştun.

Melalinde demlediğin,
Ne kadar uhde varsa çaresizdi,
Suskunluğun karşısında anlaşılır olmak adına aşk bir seraptı

Mütemadiyen
Başarmaktan söz etseler de,
Hissiyat adına, kalbi yakarış sevdasıyla kuraklık karşındaydı,

İçinden geçirdiğin,
Sığınacağım iyi ki sabır var demen dahi
Zamanın girdabında ve yokuşun sancılarında pek yetmiyordu.

Düşlediğin her şey,
Solgunluğa maruz kalıyordu,
Umut adına, hasretin tavında kelam etmek dahi kifayetsizdi.

En bariz ihtiyacın,
Samimiyetle ve bakir hislerle sevilmekti,
Çünkü insan olmak yeterli bir sebepti, lakin aşk kimin derdiydi…



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Hicran sökün edince!

Hicran sökün edince!

Artık
Filizlenmiyor sinemde şevk,
Sen hicran içinde gözyaşlarınla nefeslenince.

Hadsiz
Yüküm artıyor söz etmesem de,
Kalbim çok titriyor her ne kadar sabretsem de.

Nihayet,
Bende anladım çok geçse de,
Sevgi yüreğe nakşedince, elden gelmiyor işte.

O vakit,
Hıçkırıklar sökün etse de,
Ruhum dirliğinden vazgeçse de, hüzün benimle.

Gel yaralım,
Bahtı karalı sevdalım,
Vazgeçelim bu tutkudan desem de sakın inanma.

Kendimi
Avutuyorum işte acizliğimle,
Yüreğim her ne kadar nedamet etse de sessizce,

Ne zamana,
Ve ne de nasipteki kadere,
İradem seninle lakin yinede olmuyor her nedense,

Aramızda
Çok engeller var sıralı,
Ben sana nasıl anlatırım ey bahtı karalı olan sevdalı,

Kalbim
Seninle, ama kiminle davalı,
Ömrün kalanıyla bu hicran nesillere çok anlatılmalı,

Yazılan,
Mısralar gözyaşlarıyla okunmalı,
Sahifeler sukut içinde harman olmalı ve canı yakmalı,

İbret
İçinde nefesler tutulmalı,
Aşk, hakkıyla anılmalı, ruhi olduğu hassaten anlaşılmalı,

Düşlerin,
Kuruntusuyla anılmamalı,
Zevkin girdabında boğulmamalı, ulviliği hakça solunmalı…



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Seni nasıl anabilirdim!

Seni nasıl anabilirdim!

Evet
Ne kadar hasreti yaşasam da,
Solgun bakışlarının karşısında yıkılıyordum.

Çare adına
Her neyi arasam yoruluyorum,
Ben sanırım sadece derdimi anlatamıyorum.

Hissetmeden,
Tefekküre yönelmeden,
Demin kıvamına ermeden sana gelmiyordum.

Sevdanın
Derinliğinde ki meşkini,
Feda olmakta, gösterdiğin yüceliği iyi bilirim,

İşte
O vakit ben çok sefilim,
Sana ram olmak adına fevkalade kifayetsizim.

Aşk için,
Nefeslenmeyi öncelerim,
Lakin kalbi lekelerimle çok çaresiz bir nefesim.

Ruhum için,
Mefkûre bilmem kimin,
Haysiyet için, elbette ki kul olmakta bir seçim.

İdrak,
Kimin için bilelim,
Aşkın halde bir dem olduğunu nasıl hissedelim.

Acizliğimle,
Şimdi kime ne deyim,
Nefsi marazlarımla ben çok çileliyim fark ederim.

Kalbi,
Nizama erişmeden,
Ruhi eminliği hissetmeden, seni nasıl anabilirdim.

Halinde,
Sudur eden o güzelliği,
İçselliğimde terennüm etikçe, fakirliğimi anıyorum.

Sana asla,
Layık olmadığımı biliyorum,
O bakımdan, sessizliğimle suhuletini yâd ediyorum.



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Ecrin kadrinde yoğrulmak!

Ecrin kadrinde yoğrulmak!

Bilir misin?
Sevdada kaybolmayı,
Ve ruhi muvazeneye ram olarak nefes almayı.

Hüccetin,
Gerekçelerinde solumayı,
Aşk için yanmayı yorgunluk hissettirmeyen anı.

Nefesin,
Kalan sayfalarını anlamayı,
Ömrün baharında sabrı kuşanmayı ve yılmamayı.

Önüne,
Serilen çilelerde coşmayı,
Nasibin halinde kanaati solumayı ve vefayı anmayı.

Hak adına,
Azimetle yol almayı,
Ecrin kadrinde yoğrulmayı kalbi itminanlığı bulmayı.

Yüreğin,
Çırpınırken durmayı,
Hissiyatın sağanağında keşkelere geçit vermeyen kanı.

Ne deyim,
Şimdi ki ben sana,
Var olan kıt aklımla, ziyadesiyle saflığımla hayırlar ola.

Öncelikle,
Şevkle hisset ve serinle,
Sakın ola sen hiç aldırma derinliğin var olacak girdabına.

Zaman,
Üzülme zaten ekendi yolunda,
Ruhun, asla değil iptidai bir harmanla nasip olmayacaksa.

Aşk,
Senin halinde nur olunca,
Aklın acizliği çıkacak karşına, nefsin hizmet sual olacaksa,

Aldırma,
O vakit asla kaygı yaşama,
Zira ruhi eminlik arkanda, enaniyet hurdalığın paslarında,

İnsan,
Kamil olarak anılacaksa,
Kalp bunun için varlıksa, işte aşk mütemadiyen yakınında.



Mustafa CİLASUN

 

[Mustafa Cilasun]

Kalbi olmayınca!

Kalbi olmayınca!

Biliyorum,
Bazen söz anlatmanın zorluğunu,
Kalbi duyarlılık olmayınca, ruh bizarlığı soluyunca!

İşte o vakit,
Kelam etmek şart olduysa,
Hüznün burukluğu kalbi yoruyorsa hissederek söyle!

Zihni
Bulanıklık karşısında,
Halin sahibi çaresizliğe gark olunca sen var git yoluna!

Sesler
Mütemadiyen duyulsa da,
Göz bakmaktan kamaşsa da neye yarar kalbi olmayınca!

Bazen,
Sahibince karıştırılıyor işte,
Yürekle kalp aynı kefeye konuyor bilinmeyince nedense!

Bu zaviyeden,
Nazar edilince, hissedilse de,
Akıl sahibine nefsi tuhaflığıyla marazlar geçit vermez yine!

Dil aşk dese,
Yürek mütemadiyen ritme girse,
Ruh, kendi ikliminde solgun ise, ötelerde idrak edilmeyince!

Bir düşün,
Şart olan muvazene nerede,
İnsan kimliğinde, hislerin renkleriyle ve zevkin keyfiliğiyle!

Kul olmak,
Lisanen zikredilse bile,
İnkişaf kim ile aşkın mefkûresiyle, kalbi inşirah serinliğiyle!

O zaman,
Ruhi serencamın tiziyle,
Her bir yanından nedamet sökün etse de, kalbin dirliğinde!

Her şeyi,
Merak etme, gereğince,
Nefeslerin müddetince, aklın bilgiyle, idrakin ise tecrübeyle!

Kitabı celil,
Evrensel bir beyan ise,
Kul olmak nasibin hükmüyse, sabır ve kanaat benim nefesimse!



Mustafa CİLASUN