aleykum selam ablam faydalı olur inşa-ALLAH her daım kalbımızı yoklamalı onun kırlemsıne zemın hazırlamamalıyız.
selam ve dua ile ablam.
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
NİÇİN NAMAZ KILARIZ? (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan sevil1
- Başlangıç tarihi
aleykum selam ablam faydalı olur inşa-ALLAH her daım kalbımızı yoklamalı onun kırlemsıne zemın hazırlamamalıyız.
selam ve dua ile ablam.
evet abla aslında cok agır bi söz bu iman duygusu olan her kalbe derınden tesır etmelı
kalbin ayarı kaçarsa ibadetlerinde terk eder senı rabbım hakkını verenlerden eylesın ibadetlerımızın.selam ve dua ile.
Ben, namazı sizin gibi çulsuzlara bıraktım?
Ben, namazı sizin gibi çulsuzlara bıraktım?
ADAM, binecegi otobusun kalkmasina bir saatten fazla sure oldugu icin, terminalin yari aydinlik koridorlarini arsinliyordu. Ellerini yikamak uzere biraz ilerideki mescide yanastiginda, is tulumlari giymis bir genc ona dogru gelerek:
— Herhalde namaz kilacaksiniz, dedi. Abdest alma yerimiz de mevcuttur.
Adam, elindeki sigaranin kulunu delikanlinin ayaklari dibine silkelerken:
— Sen herhalde gorevlisin, diye diklendi. Ne is yaparsin burda?
Delikanli, kosedeki supurgeye isaret ederek:
— Temizlikciyim efendim, diye kekeledi. Lavabo ve tuvaleti temizliyorum.
Adam, onu alayci gozlerle suzerken:
— Ben, namazi senin gibi culsuzlara biraktim, diye siritti. Bu is size oyle yakisiyor ki…
Temizlikci genc, adamin hakaretine aldirmayacak kadar olgundu. Fakat namaza karsi yapilan saygisizlik, canini cok sıkmıstı. Verecegi cevabi bir sure dusundukten sonra, susmayi tercih ederek isine dondu.
Adam, magrur adimlarla oradan uzaklasirken, basinin dondugunu hissetti. Sirtindan cikartarak koluna aldigi kaşe paltonun agirligini da ilk defa farkediyordu. Biraz once yedigi iki porsiyon kebap, herhalde tansiyonunu yukseltmis ve kendisini hâlsiz birakmisti. Birkac adim daha attiginda âniden fenalasarak dizleri uzerine coktu. Allah’tan ki kolundaki palto ondan once yere serilmis ve yeni aldigi takim elbisenin kirlenmesini engellemisti.
Adam, comelmis vaziyette olmasina ragmen firildak gibi donen basini yere dayayarak bir muddet dinlendi ve tekrar dogruldugunda, ayni rahatsizligi duyarak hareketini tekrarladi. Fakat, baskalari tarafindan gorulmus olmaktan endise ediyordu. Bunun icin basini yerden kaldirip saga sola bakindiginda, terminalin caycisi oldugu anlasilan bir gencle burun buruna geldi. Delikanli, adami saygili bir ifadeyle selâmlarken:
— Allah kabul etsin bey amca, dedi. Ama kible biraz daha saga dogruydu
Ben, namazı sizin gibi çulsuzlara bıraktım?
ADAM, binecegi otobusun kalkmasina bir saatten fazla sure oldugu icin, terminalin yari aydinlik koridorlarini arsinliyordu. Ellerini yikamak uzere biraz ilerideki mescide yanastiginda, is tulumlari giymis bir genc ona dogru gelerek:
— Herhalde namaz kilacaksiniz, dedi. Abdest alma yerimiz de mevcuttur.
Adam, elindeki sigaranin kulunu delikanlinin ayaklari dibine silkelerken:
— Sen herhalde gorevlisin, diye diklendi. Ne is yaparsin burda?
Delikanli, kosedeki supurgeye isaret ederek:
— Temizlikciyim efendim, diye kekeledi. Lavabo ve tuvaleti temizliyorum.
Adam, onu alayci gozlerle suzerken:
— Ben, namazi senin gibi culsuzlara biraktim, diye siritti. Bu is size oyle yakisiyor ki…
Temizlikci genc, adamin hakaretine aldirmayacak kadar olgundu. Fakat namaza karsi yapilan saygisizlik, canini cok sıkmıstı. Verecegi cevabi bir sure dusundukten sonra, susmayi tercih ederek isine dondu.
Adam, magrur adimlarla oradan uzaklasirken, basinin dondugunu hissetti. Sirtindan cikartarak koluna aldigi kaşe paltonun agirligini da ilk defa farkediyordu. Biraz once yedigi iki porsiyon kebap, herhalde tansiyonunu yukseltmis ve kendisini hâlsiz birakmisti. Birkac adim daha attiginda âniden fenalasarak dizleri uzerine coktu. Allah’tan ki kolundaki palto ondan once yere serilmis ve yeni aldigi takim elbisenin kirlenmesini engellemisti.
Adam, comelmis vaziyette olmasina ragmen firildak gibi donen basini yere dayayarak bir muddet dinlendi ve tekrar dogruldugunda, ayni rahatsizligi duyarak hareketini tekrarladi. Fakat, baskalari tarafindan gorulmus olmaktan endise ediyordu. Bunun icin basini yerden kaldirip saga sola bakindiginda, terminalin caycisi oldugu anlasilan bir gencle burun buruna geldi. Delikanli, adami saygili bir ifadeyle selâmlarken:
— Allah kabul etsin bey amca, dedi. Ama kible biraz daha saga dogruydu
Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır.
Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbimiz...
Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır.
Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbimiz...
Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır.
Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbimiz...
Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbimiz...
Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır.
Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbimiz...
Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır.
Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbimiz...
çocuk ve namaz
çocuk ve namaz
çocuk ve namaz
Türkan Hanım dindar bir ailede büyümüştü. Annesi her fırsatta ona ve kardeşlerine namaz kılmalarını söyler, hatta kızarak onları uyarırdı. Türkan Hanım namazın kılınması gerektiğine inanır, ama yine de kılmazdı, çünkü kılmak nefsine zor geliyordu. Bazen başlar, sonra terk ederdi.
Evlendi ve çocukları oldu. Annesi her geldiğinde aynı şekilde namaz kılmaları için ikaz etmeyi sürdürüyor, o da ısrarla kılmamaya devam ediyordu. Çok istemesine rağmen bir türlü nefsine galip gelemiyordu. Bir gün arkadaşları ona oturmaya geldi. İçlerinden biri annesini de yanında getirmişti. Teyze çok mübarekti. Öyle tatlı konuşuyordu ki, onu dinleyen saatler geçse usanmazdı. Teyze bir ara namaz konusuna değindi. O anlatırken, Türkan Hanım annesini hatırlamış ve annesinin eski günlerdeki namaz ikazlarını düşünüyordu. Misafirler de teyzeyi zevkle dinliyordu.
Türkan Hanımın küçük oğlu Zekeriya, dört yaşındaydı. Oynadığı oyunu bırakmış, teyzenin koltuğu dibinde iki elini yumruk yapıp yüzüne dayamış bir şekilde, kıpırdamadan dinliyordu. Annesi ikram için mutfakla salon arasında koşturup dururken mevzu değişmişti. O da onların yanına oturup sohbetin güzelliğine kapılarak çayını yudumlamaya başladı.
“Anne, senin yerine ben namaza başlayacağım”
Tam bu sırada mutfaktan bir gürültü geldi. Arkasından da oğlunun çığlığı duyuldu. Telâşla mutfağa koştu Türkan Hanım. Misafirler de korkuyla peşinden gittiler. Oğlu bir sandalye koyarak lavaboya çıkmıştı. Bir ayağı lavabonun içinde, diğeri ise dışarıdaydı. Sandalye devrilmiş yerde dururken, oğlu da lavabonun kenarında korkmuş bir şekilde asılı duruyordu. Koşup kucağına aldı. Su içeceğini zannederek:
“İsteseydin ben verirdim yavrum, ya düşüp bir yerine zarar verseydin” diye çıkıştı.
Türkan Hanım oğlunun verdiği cevabı, uzun yıllar geçmesine rağmen hâlâ unutamaz; çünkü şöyle demişti çocuğu:
“Anne, ben abdest alacaktım. Teyze dedi ya, namaz kılmayanlara Allah ceza verecekmiş diye. Ben de, sen ceza almayasın diye senin yerine namaza başlayacaktım.”
O an Türkan Hanım, tepeden tırnağa titrediğini hissetti. Allah, yıllarca namaz kılmayan Türkan Hanıma oğlunun davranışıyla müthiş bir ders vermişti. Yavrusuna sarılıp dakikalarca ağladı.
Bu hikâye birçok bakımdan ders verici. Aslında çocuklar büyüklere değil, anne babalar evlâtlarına namazı öğretmeli. Çünkü, Peygamber Efendimiz (s.a.v.) çocuklarımıza yedi yaşına geldiklerinde namaz kıldırmamızı ve on yaşına geldiklerinde ise ciddi bir şekilde üzerinde durmamızı emreder.
Çocuklarımıza -küçük yaşlarda gerek camilere götürerek, gerek ise evde cemaat yaparak- namazı sevdirmeli ve onlara örnek olmalıyız. Namaz çocuklara tatlı bir üslûpla, sevdirilerek anlatıldığı takdirde çocukların namaza karşı ilgi ve sevgileri kaçınılmaz olur.
ALINTI
Evlendi ve çocukları oldu. Annesi her geldiğinde aynı şekilde namaz kılmaları için ikaz etmeyi sürdürüyor, o da ısrarla kılmamaya devam ediyordu. Çok istemesine rağmen bir türlü nefsine galip gelemiyordu. Bir gün arkadaşları ona oturmaya geldi. İçlerinden biri annesini de yanında getirmişti. Teyze çok mübarekti. Öyle tatlı konuşuyordu ki, onu dinleyen saatler geçse usanmazdı. Teyze bir ara namaz konusuna değindi. O anlatırken, Türkan Hanım annesini hatırlamış ve annesinin eski günlerdeki namaz ikazlarını düşünüyordu. Misafirler de teyzeyi zevkle dinliyordu.
Türkan Hanımın küçük oğlu Zekeriya, dört yaşındaydı. Oynadığı oyunu bırakmış, teyzenin koltuğu dibinde iki elini yumruk yapıp yüzüne dayamış bir şekilde, kıpırdamadan dinliyordu. Annesi ikram için mutfakla salon arasında koşturup dururken mevzu değişmişti. O da onların yanına oturup sohbetin güzelliğine kapılarak çayını yudumlamaya başladı.
“Anne, senin yerine ben namaza başlayacağım”
Tam bu sırada mutfaktan bir gürültü geldi. Arkasından da oğlunun çığlığı duyuldu. Telâşla mutfağa koştu Türkan Hanım. Misafirler de korkuyla peşinden gittiler. Oğlu bir sandalye koyarak lavaboya çıkmıştı. Bir ayağı lavabonun içinde, diğeri ise dışarıdaydı. Sandalye devrilmiş yerde dururken, oğlu da lavabonun kenarında korkmuş bir şekilde asılı duruyordu. Koşup kucağına aldı. Su içeceğini zannederek:
“İsteseydin ben verirdim yavrum, ya düşüp bir yerine zarar verseydin” diye çıkıştı.
Türkan Hanım oğlunun verdiği cevabı, uzun yıllar geçmesine rağmen hâlâ unutamaz; çünkü şöyle demişti çocuğu:
“Anne, ben abdest alacaktım. Teyze dedi ya, namaz kılmayanlara Allah ceza verecekmiş diye. Ben de, sen ceza almayasın diye senin yerine namaza başlayacaktım.”
O an Türkan Hanım, tepeden tırnağa titrediğini hissetti. Allah, yıllarca namaz kılmayan Türkan Hanıma oğlunun davranışıyla müthiş bir ders vermişti. Yavrusuna sarılıp dakikalarca ağladı.
Bu hikâye birçok bakımdan ders verici. Aslında çocuklar büyüklere değil, anne babalar evlâtlarına namazı öğretmeli. Çünkü, Peygamber Efendimiz (s.a.v.) çocuklarımıza yedi yaşına geldiklerinde namaz kıldırmamızı ve on yaşına geldiklerinde ise ciddi bir şekilde üzerinde durmamızı emreder.
Çocuklarımıza -küçük yaşlarda gerek camilere götürerek, gerek ise evde cemaat yaparak- namazı sevdirmeli ve onlara örnek olmalıyız. Namaz çocuklara tatlı bir üslûpla, sevdirilerek anlatıldığı takdirde çocukların namaza karşı ilgi ve sevgileri kaçınılmaz olur.
ALINTI
Kalbin ayarı kaçarsa namaz insanı terk eder!
Önce azaltır ziyaretlerini…
Ekstraları keser; günde yalnızca beş kez uğrar.
Sonra dörde indiriverir.
Sabahın o sağaltan bereket ikliminden mahrum kalırsınız.
İkindiler meşgaleye takılır, öğleyi de sürükler peşinden.
Akşam nazlı bir gelinin duvağının ardındaki tebessüm gibidir.
Yatsıyı yitirmek geceyi direksiz bırakmaktır.
Sabahı savsaklamanın gündüzü savunmasız bırakması gibidir bu.
Önce azaltır ziyaretlerini…
Ekstraları keser; günde yalnızca beş kez uğrar.
Sonra dörde indiriverir.
Sabahın o sağaltan bereket ikliminden mahrum kalırsınız.
İkindiler meşgaleye takılır, öğleyi de sürükler peşinden.
Akşam nazlı bir gelinin duvağının ardındaki tebessüm gibidir.
Yatsıyı yitirmek geceyi direksiz bırakmaktır.
Sabahı savsaklamanın gündüzü savunmasız bırakması gibidir bu.