ALEYKÜM SELAM ALLAH RAZI OLSUN MAŞALLAH ÇOK ÖZENDİM AŞMIŞSINIZ İNŞALLAH BEN DE ÖYLE RABİME UYGUN İBADET EDEBİLİRİM UYGULAMAYA ÇALIŞACAM YALNIZ HAYAL GUCUM GELİŞMİŞ DEĞİL MALESEF BEN DE KAZILMIŞ MEZARIMI HAYAL ETMEYE ÇALIŞIYORUM VE DÜNYADAKİ TÜM MÜSLÜMANLAR İLE BERABER CEMAAT HALİNDE HEP AYNI KIBLEYİ VE ALLAH HUZURUNDA OLDUĞUMU DÜŞÜNEREK KENDİMİ VERMEYE ÇALIŞIYORUM SİZİN DEDİKLERİNİZ DE ÇOK GUZEL UYGULAMAYA ÇALIŞACAM İNŞALLAH AH KABEYİ HAYAL BİLE EDEMİYORUM ÇOK ÇOK İSTİYORUM HATTA BAYANLAR YALNIZ GİDEMİYOR BU SORUN OLMASA BEN ÇOKTAN GİTMİŞTİM ORAYI GÖRDÜKTEN VE YAŞADIKTAN SONRA ZATEN ORAYI DÜŞÜNÜP KILMAK KOLAY OLURDU SANIRIM ALLAH RAZI OLSUN SİZDEN ÇOK ŞEY ÖĞRENİYORUM RABBİM YAR VE YARDIMCINIZ OLSUN İKİ CİHANDA AF VE AFİYET VERSİN İNŞALLAH RABBİME EMANET OLUN
Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
NAMAZ VAKİTLERİNİN SIRRI.... (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan meftun61
- Başlangıç tarihi
selam arkadaşım allah kabul etsin inşallah allah razı olsun veda hutbesi de değişik bir düşünce allah razı olsun faydalanacam inşallah amin inşallah yaradana layık ibadet edebiliriz ona layık kul olabiliriz rabbime emanet ol
Cuma namazı hakkında bir sorum var
Cuma namazı hakkında bir sorum var
Cümleten selamunaleyküm,
Ben bu cuma (22 Mart 2008) hayatımda 2. defa cuma namazına gittim, 23 yaşındayım ve ne yazık ki bu henüz 2. gidişim
dolayısı ile tam olarak nasıl kılınacağını kavrayamadım. Teorik olarak biliyorum ancak pratiğe gelince doğaldır ki biraz karışıklık oluyor. Sorum şöyle; ben sadece 2 rekat farzı kılmak için gitmiştim camiiye. Hoca hutbeyi okudu ve sonra ilk 4 rekatlık sünnet kılındı(ben bunu sonradan anladım) ben bu ilk 4 rekat sünneti 2 rekatlık farz sandım ve normal 2 rekatlık farzı kıldım bu esnada. Ardından camii içinde ikinci ezan okununca anladım ki yanlış kıldım ve farz zamanı aynı şekilde 2 rekat farzı kıldım selamımı verdim çıktım. Bu durumda bu namaz kabul olur mu yoksa bozulmuş mu olur? aydınlatabilirseniz çok memnun olurum, saygılarımla...
Cuma namazı hakkında bir sorum var
Cümleten selamunaleyküm,
Ben bu cuma (22 Mart 2008) hayatımda 2. defa cuma namazına gittim, 23 yaşındayım ve ne yazık ki bu henüz 2. gidişim
dolayısı ile tam olarak nasıl kılınacağını kavrayamadım. Teorik olarak biliyorum ancak pratiğe gelince doğaldır ki biraz karışıklık oluyor. Sorum şöyle; ben sadece 2 rekat farzı kılmak için gitmiştim camiiye. Hoca hutbeyi okudu ve sonra ilk 4 rekatlık sünnet kılındı(ben bunu sonradan anladım) ben bu ilk 4 rekat sünneti 2 rekatlık farz sandım ve normal 2 rekatlık farzı kıldım bu esnada. Ardından camii içinde ikinci ezan okununca anladım ki yanlış kıldım ve farz zamanı aynı şekilde 2 rekat farzı kıldım selamımı verdim çıktım. Bu durumda bu namaz kabul olur mu yoksa bozulmuş mu olur? aydınlatabilirseniz çok memnun olurum, saygılarımla...S.A.İNŞALLAH RABBİM KABEYİ GÖRMENIZE O GÜZELLER TOPRAKLARA AYAK BASMANIZA VESİLE VERİR.BENDE ÇOK İSTİYORUM.AMA YALNIZ GİTMEK YERİNE EVLENİNCE EŞİMİNDE GİTMESİNE VESİLE OLMAK İSTİYORUM.ALLAH İNŞALLAH NASİP EDER SELAM VE DUA İLE
aLEYKUMSELAM.biliyormusun ne kadar degerlı bır insansın sen....ALLAH seni layık görmüş ve huzuruna kabul etmiş camiye gitmişsin.....yani seni secde etmeye çağıran RABBİN senin hata yapacagınıda zaten bılıyordu...herseyın acemılıgı yokmu arkadasım....hemen bu hafta içi bir dua kitapı al ve namazları öğren ....haftaya senı yüce ALLAH yine cağırsın,seni yine hakettiğin gibi huzuruna kabul etsın dılıyorum.....seninle Cuma günü KABEDE görüşelim arkadaş
Selamun aleykun canım Kardeşim.
Ne kadar güzel bir cevap,ne tatli dil,ne güzel söz,ne gönül sizinki
Arkadaşım ben de yıllar sonra yeniden Namaza başlamaya karar verdim.Yıllar önce (11-12 yaslarinda) kuran kurslarından öğrendiğim ve hatırlamış olduğum sureleri okuyorum.
Namaz ve dua kitabi alicam diye niyetlendim bir süre önce.Amma velakin baktığım kitapcılarda bulamadım.Her kitapcı raflara böyle kitap koymuyor sanırım.Nereden bulabilirim ,ben Istanbulluyum?
Bir de peygamber efendimizin hayatı ile ilgili hikayeler anlatan kitaplar da bulmayı istiyorum.Bazen kanal7 de bir kardeş mübarek günlerde anlatıyorya gözlerim yaşla doluyor."Nasıl aşkmış sahabilerin aşkı efendimize" diyorum.
Onlar ne güzel örnekler öyle. insan olmanın yolunu gösteren.
Kalbe sahib olmanın yolunu gösteren.Bazen olayın içine dalıp yaşıyorum sanki.Sanki ebu -bilmem kim- ben oluyorum efendimizle ayni hikayede.Kimi zaman ilk ezanı okuyan Bilal (ra),Efendimizin yatağına uzanarak kendini feda eden Hz. Ali,Kimi zaman pişmanlıktan ağlayarak müslüman olan Hz. Ömer olmak,Efendimizin "Beni Allah kurtaracak senden" derken...:A
Kitapları bulabileceğim bir yer söyleyebilirmisiniz?Allah razı olsun...
namazın rahmeti
namazın rahmeti
selamun aleyküm arkadaşlar bu olay yabancı bir ülkede yaşanmış bir dr hasta muayene ederkenodaya biri girmiş dr bey benm dizlerimde belimde çok ağrım var demiş dr başından savmak için bakmadan egzeriz vermiş 1hafta sonra gel demiş adam 1 hafta sonra dr yanına gider ve çok ii olduğunu hiçbirşeyinin kalmadığını söyler dr şaşırır birde burda yap nasıl oldu hasta başlar egzersize dr iyice şaşırır yahu adam sen müslümanlar gibi namaz kılıyorsun deyince adamda şaşırır ne yani ben namaz kılarak mı bu hastalığı yendim der ve müslüman olmaya karar verir,ve 3şeyi birden yapar hem egzersiz hem namaz kılar hemde sevap kazanır......sizde istemezmsnz?
namazın rahmeti
selamun aleyküm arkadaşlar bu olay yabancı bir ülkede yaşanmış bir dr hasta muayene ederkenodaya biri girmiş dr bey benm dizlerimde belimde çok ağrım var demiş dr başından savmak için bakmadan egzeriz vermiş 1hafta sonra gel demiş adam 1 hafta sonra dr yanına gider ve çok ii olduğunu hiçbirşeyinin kalmadığını söyler dr şaşırır birde burda yap nasıl oldu hasta başlar egzersize dr iyice şaşırır yahu adam sen müslümanlar gibi namaz kılıyorsun deyince adamda şaşırır ne yani ben namaz kılarak mı bu hastalığı yendim der ve müslüman olmaya karar verir,ve 3şeyi birden yapar hem egzersiz hem namaz kılar hemde sevap kazanır......sizde istemezmsnz?
ALEYKÜM SELAM
İNŞALLAH İSTEDİĞİNİZ HERŞEY OLUR ALLAHIN İZNİYLE
RABBİME EMANET OLUN
Nazlım, Niyazlım! Namazım! Niye Terk Ettin Beni!?
Nazlım, Niyazlım! Namazım! Niye Terk Ettin Beni!?
Bekledim... Baktım ki geldiğin yok... Dedim hele şuna bir mektup yazayım... Hâlimi anlatıp, "Gel!” diye yalvarayım... De hele, neye gücendin? De hele, niye bıraktın beni?
Hakkını veremedim hiç tamam... Bir zamanlar hiç unutmazken buluşacağımız vakti, sonraları unutur oldum... Bazen yük geldiğin oldu bana... Seni beklerken, eski heyecanım kalmadı... Sana aşkla bakamadım... Seni ilgisiz bıraktım... Ettim bir eşeklik! Ama be canım, ne demeye uydun sen bana! Ne demeye çekip gittin!?
Gerçi, haksız değilsin... Ne desen, ne etsen haktır bana... Oyalanmazsın elbet ben gibi dökük bir handa... Herkes gibi sen de pek, sağlam yerler ararsın... Çürükle halvetlikten, elbette hoşlanmazsın... De ki mecnûn ararım, beni unutmayacak... Benimçün işin gücün bir kenara koyacak... Ne diyeyim, doğrudur, gün geldi, işim için seni ihmal ettim.
Bilenler, farzını, sünnetini, hükmünü anlatıyor... Edebinden bahsediyor. Seni huşû ile ifâ etmekten, sana dalıp, dünyayı unutmaktan bahsediyor. A canım, ben ne anlarım o işlerden... Ben senin az biraz huyunu bilirim o kadar. Ve sanırım, huyuna suyuna gidemedim...
Az biraz dedimse, küçümseme!.. Aslında tanırım seni... Bilirim ne nazlı olduğunu... Bilirim incelik beklediğini... Şimdi, aramızda yabancı yok, bak, hadi söyle, niye bıraktın beni?
Derdin ki bana, abdestini al... Güzel elbiselerini giyin... Kokularını sürün... El âleme giderken süslenmeyi biliyorsun! Hadi, benimle buluşacağında da şık ol... Ama ben, bazen pek güzel geldim sana... Bazen pek darmadağın... Acep diyorum, bu mu zoruna gitti? Kılığımı kıyafetimi, kokumu mu beğenmedin? Hani suyla, sabunla, miskle gidermeye çalıştım da, yine de o hassas burnun, kalbimdeki necâsetin kokusunu aldı, beni ondan mı terk ettin?
İsterdin ki, buluşacağımız yer tertemiz olsun... Ne bileyim, temizdi zannederim... Öyle pek sevmem iş yapmayı bilirsin... Ama be canım; toz, necâset değil ki... Yine de, acep diyorum, ona mı gücendin?
Ört derdin... Ört kendini... Tek teli görünmesin saçlarının... Topuklarını kapatsın çorapların... Bana edeple gel... Nizamla gel... Ama ben, üşendim bazen, çorap giymeye bile... Bazen, özensiz olurdu başörtüm... Yoksa, buna mı içerledin?
Yoksa hiçbiri değil de... Sana hakkıyla yönelemeyişim mi üzdü seni? Yönümü, bir silüet olarak sana dönmüşken, aklımın nice başka yönlere koşturması mı zoruna gitti... Hani, sana doğruymuş gibi dururken, aslında, nice yerlerde gezinir gelirdim... Bedenim seninleyken, kalbim, ruhum, dolaşır dururdu uzaklarda... Seninle hemhâl olmuş görüntümün altında, nice keder, nice şüphe, nice vesvese yaşayışım mı mâlûm oldu ki, bırakıp gittin?
Nazlım! Yoksa, dediğin saatte gelmediğim için miydi sitemin? Hani, sana yönelmem gerekirken, işlerimi bitirmeye çalıştığım, hattâ bazen, seni her şeyden sonraya bırakıp mahzun ettiğim zamanların acısını mı çıkartıyorsun? De hele, ne olur! Tâ ezelden verdiğim: "Vaktinde gelmek” sözünü tutamadığım için mi kırıldın? Tamam haklısın... Vakitli olursa güzeldir, her iş... Ve elbet sen, vaktinde hazır olunmaya pek lâyıksın...
Ya da belki, o firâsetli gözlerinle, kim bilir nasıl derûnuna baktın da, gördün, kalbimin harap vaziyetini... Hani, sana niyetlenirken dilimle, kalbimin nasıl da başka başka arzulara dalıp gittiğini fark ettin... Ne bileyim, belki, sana niyet ederken, nice gaflet yaşadı da kalbim, riyaya, kibre sürüklendim, bunun için terk ettin...
Ah be nazlım! Ne yapayım, kalbimin bir ipi yok, ki tutsam da çeksem, uzağa kaçtığı zaman... İşte, sana bunları yazarken bile, sırf gidişinin değil, başka düşlerin kederiyle içi yanmada... Ne yapayım ki, sadece sana değil, bu sebeple, kalbim herkese yaban kalmada...
A nazlım! Sana niyetlenip de, başkalarına dalışım üzdüyse seni... Sende gibi görünüp de, uzaklarda oluşum üzdüyse, ne diyebilirim?
Ama kim bilir, belki de, seninleyken, dünyayı ellerimin arkasında bırakamayışımdan rahatsız olmuşsundur. Başım secdede iken, az mıydı sanki, kaybettiğim bir eşyayı düşünmelerim? İsterdin bilirim... Seninleyken, bütün kâr-zarar hesaplarından sıyrılıp, sadece sana bakayım, bakışlarınla sarhoş olayım isterdin... Seni seveyim, o kadar ki, sana durmuşken, ne sağımı, ne solumu göreyim... Hani, aşkın gözü kördür derler... Bilirim sana aşk ile durmamı beklerdin.
Kim bilir ne de çok özlüyorsun, sahabenin kıldığı o namazları... Hani, baldırlarına bir ok saplansa, kendilerini unutmak için sana niyetlenir de... Okun çıktığını hissetmezlermiş bile... Ah be nazlım! Şimdi âhir zaman bilmez misin? Bilmez misin ki, imanımız elimizde kor gibi durmada! Zaten o kor dahî hikâye! Zaten her şeyim şüpheli, her hâlim defolu! Ne olduğum belli değil zaten! Sırası mıydı yani, bir de sen bıraktın gittin!?
Belki de, sadece sendeyken ayakta durup, haksızlıklar karşısında pısmışlığımdır, seni kızdıran... Hani, sendeyken, başım, sırtım dimdik kıyama durup, sağda solda ezilmekte olan nicesi için, parmağımı bile kımıldatmayışıma kızmışsındır belki... Öyle ya... Kıyam, sadece senin bir parçan olarak kalmamalıydı. Tüm hayatıma yayılan ve cesurca, haksızlıklar karşısında da dimdik durabilmemi sağlayan bir idman olmalıydı. Kıyam... Evet ya... Kıyamı sadece sana mahsus bir basit harekete dönüştürüp, korkaklığa ve yılgınlığa düşüşümden rahatsız olmuşsundur belki... Nefsimin azgınlığı ve yersiz istekleri karşısında da... Şeytanın fısıltıları karşısında da kıyama geçebilmeliydim... Tabi yaa... Seni, bütün hayatımı kaplayan bir sevda gibi yaşayamadığıma içerledin!
Ya da, belki sadece dilde kalan duâlarımdı seni üzen... Doğru düzgün hissetmekten geçtim, anlamlarından bile gâfil olduğum âyetleri, sadece, ağız alışkanlığıyla, hızlı hızlı okuyup da, bunu da okumadan sayışıma mı bozuldun? Ki dile gelişleri bile yarım yamalak, eksik gedikti... Hâlbuki Hak'la konuşmak olmalıydı, sende okumak! Bulaşık yıkarken türkü mırıldanmaya benzememeliydi. Ne yalan söyleyeyim, çoğu zaman, sendeyken alamadığım hazzı, bir türkü söylerken hissettim. E tabiî bakmazsın yüzüme! Ben sana âşık olamadım!
Eğildim... Kıyamlarımın beni dik başlı yapmaması için, eğilmemi öğütlerdin çünkü. Yoksa, diyorum, rukûlarda söylediğim o, "Sübhâne Rabbiye'l-Azîm”lerin içi mi boştu ki? Hani hem, O'nun bütün eksikliklerden münezzeh bir güç olduğunu söyleyip, hem de yine O'nun yaptıklarında kusur buluşlarım mıydı seni küstüren? Öyle ya, mademki eksiklikten münezzehti, her yaptığı da mutlaka, bir sebeple, bir hikmetleydi... Sabredemeyip, şikâyet ettim. Bel çalıştırmaktan ibaret bir beden hareketinden öteye geçmeyince... Ubûdiyete götürmeyince rukûlar beni, dedin ki belki: Boşa kürek sallıyorum, burada vakit kaybetmeyeyim!
Âhh, neler neler geliyor aklıma... Yoksa diyorum, alnım yere değmişken, aklım havada olduğu için mi darıldın? Kalıbım, sevgilisinin ayaklarına kapanmış, mahcup ve yanık birininkini andırırken, kalbim, ukalaca ve âsice çarptığı için mi? Hani "Subhâne Rabbiye'l-A‘lâ!” sözleriyle yüceltirken Rabbini, bir yandan, o en Yüce'nin râzı olmayacağı laflar edişine mi kızdın dilimin? Âhh, o dil var ya, o dil! Kemiği yok işte mübâreğin! Hem canım, sen ne diye takıldın ki, o densize?!
Ya da ona takılmadın da belki, yerinde duramayan, jet hızıyla bir çukura, bir zirveye gidip gelen hâllerimdi seni üzen... Ânı yaşayamadım doğru-düzgün, evet... Sadece, anlık yaşadım her şeyi... Samimiyet ve istikrar bekledin... Veremedim...
Selamlarım, Kirâmen Kâtibîn'e idi ama... Beş vakit selam verip, yine de onların varlığından gaflete düşüşümdü belki, gidişinin sebebi... Her yaptığımı... Ve yapmam gerekirken yapmadıklarımı yazan... Her söylediğimi... Ve söylemem gerekirken sustuklarımı yazan... Her kaçtığımı... Ve kaçmam gerekirken yakalanıp kaldıklarımı belgeleyen o yazıcılar mı şikâyet etti beni sana? Bilmiyorum ki...
Şimdi söyle! Sıradan bir kumaş parçası, işe yarar bir elbise olana kadar, kaç iğne darbesi alıyor, kaç kez ateş altına yatıyor bilir misin?! Sitem yüklü gidişini, hasret çektirişini, işte buna yoracağım! Zira, sen benimleyken, ben benimleydim. Seni benden ötürü zannederdim. Ben sana sahibim, sen bana tâbîsin sanırdım... Meğer ben, başıma bile sahip değilmişim nazlım! Meğer tâbî olmak öyle kolay mesele değilmiş! «Kıldım» demesi kolay da seni... «Kılması» zor imiş...
Diyorlar ki: O gittiyse gelir... Sen ondan gittiysen, seni beklemededir... Ben işte burada, eli-kolu kırık, gücü bitik, kendine pek yenik ve ezik bir hâlde, gelişini bekliyorum. Bir yere gitmedim... Şimdi, dersin ki belki, ben seni nasıl duyayım, uzaklara gittim, seni terk ettim...
İnanmam be güzelim! Hissediyorum, yakınlarımdasın... Sana bunca ihtiyaçlıyken, seni bunca dibimde hissederken, Fîzan'da olsan ne çıkar?
Bilmem mi seni! Terk etmiş gibi yapıp, beni peşine düşürmek niyetin... Ama işte... Peşine düşüp de yakalayacağımı ve seni hiç bırakmayacağımı söyleme zamanlarım gerilerde kaldı. Büyük konuşmamayı öğrendim. Anladım ki, sen benim hakkıyla beklemeye ve karşılamaya güç yetiremeyeceğim, ancak, bana lûtfedilen ve şükründen âciz kaldığım bir nimetsin... Emirsin... Boynumun borcusun... Fakat o kadar miskin ve öylesine fakirim ki... VALLAHi, senden ancak, âmirler âmiri seni bana hediye ederse, istifade edebilirim. Hakkında, "Ben namaz kıldım!” demekle, ancak gafletteymişim. Bütün hayatıma yayılmayan kıyamlar, kıraatlar, secdeler ve rukûlardan ötürü, seni de sahte etmişim.
Şimdi, işte tüm bunlara rağmen, gel!.. Ben böyle çürükken, sen sapasağlam lûtfet, bana kendini... Ben böyle hastayken, sen sıhhatle lûtfet seni... Ben yaşayan bir ölüyken, sen, dipdiri, capcanlı ve coşkulu bir âşık gibi, bana gel! Hakkını veremeyeceğimi bil, râzıysan gel! Yok, işte ne yapayım, yok, sarhoş olamıyorum! Ben böyle yarı ayık ve kayıkken, sen mest ü hayran ol, bana rağmen bana gel! Ben eksikken, bütün varlığınla sen koş bana... Zira "Ben” sana koştuğunu zannedince, burnu havaya dikiliyor. Burnumu sürtercesine utandır da, tüm pişkinliğime karşın, hadi, gel! "Ben” i beklersen, işte, dokuz canlı bir nefisle, keçi gibi inat edip, ayak diremede! Yahu ne olur ki, uyma da ona, yola çık, gel!
İşte dedim diyeceğimi! Daha bundan sonra da uğramazsan, senden sorsun hesâbını! A benim nazlım! A benim niyazlım! Sana, "Gözümün nûrudur” diyenin hatırına, yalnızca beş vakit değil, ah keşke, vakitli vakitsiz, çat kapı çık gel! Yetsin artık, küskün durduğun bana...
Hem, beni sakın cehennemle korkutma! Yokluğun zaten yangın! Yokluğun zaten musibet! Cehennemden kurtulayım diye değil! Hem bırak, isteyenine kalsın üstelik cennet!! Çok naz, âşık usandırır derler... "Gafil Ben”in zaten canına minnet... Ne olur, uzatma artık hasreti... Ne olur, insâf et!
Yahu her şeyi ko!! Beni de ko da kenara, gel! Mâbudun aşkına çık gel! Kucaklaşalım..
Neslihan Nur Türk....
Nazlım, Niyazlım! Namazım! Niye Terk Ettin Beni!?
Bekledim... Baktım ki geldiğin yok... Dedim hele şuna bir mektup yazayım... Hâlimi anlatıp, "Gel!” diye yalvarayım... De hele, neye gücendin? De hele, niye bıraktın beni?
Hakkını veremedim hiç tamam... Bir zamanlar hiç unutmazken buluşacağımız vakti, sonraları unutur oldum... Bazen yük geldiğin oldu bana... Seni beklerken, eski heyecanım kalmadı... Sana aşkla bakamadım... Seni ilgisiz bıraktım... Ettim bir eşeklik! Ama be canım, ne demeye uydun sen bana! Ne demeye çekip gittin!?
Gerçi, haksız değilsin... Ne desen, ne etsen haktır bana... Oyalanmazsın elbet ben gibi dökük bir handa... Herkes gibi sen de pek, sağlam yerler ararsın... Çürükle halvetlikten, elbette hoşlanmazsın... De ki mecnûn ararım, beni unutmayacak... Benimçün işin gücün bir kenara koyacak... Ne diyeyim, doğrudur, gün geldi, işim için seni ihmal ettim.
Bilenler, farzını, sünnetini, hükmünü anlatıyor... Edebinden bahsediyor. Seni huşû ile ifâ etmekten, sana dalıp, dünyayı unutmaktan bahsediyor. A canım, ben ne anlarım o işlerden... Ben senin az biraz huyunu bilirim o kadar. Ve sanırım, huyuna suyuna gidemedim...
Az biraz dedimse, küçümseme!.. Aslında tanırım seni... Bilirim ne nazlı olduğunu... Bilirim incelik beklediğini... Şimdi, aramızda yabancı yok, bak, hadi söyle, niye bıraktın beni?
Derdin ki bana, abdestini al... Güzel elbiselerini giyin... Kokularını sürün... El âleme giderken süslenmeyi biliyorsun! Hadi, benimle buluşacağında da şık ol... Ama ben, bazen pek güzel geldim sana... Bazen pek darmadağın... Acep diyorum, bu mu zoruna gitti? Kılığımı kıyafetimi, kokumu mu beğenmedin? Hani suyla, sabunla, miskle gidermeye çalıştım da, yine de o hassas burnun, kalbimdeki necâsetin kokusunu aldı, beni ondan mı terk ettin?
İsterdin ki, buluşacağımız yer tertemiz olsun... Ne bileyim, temizdi zannederim... Öyle pek sevmem iş yapmayı bilirsin... Ama be canım; toz, necâset değil ki... Yine de, acep diyorum, ona mı gücendin?
Ört derdin... Ört kendini... Tek teli görünmesin saçlarının... Topuklarını kapatsın çorapların... Bana edeple gel... Nizamla gel... Ama ben, üşendim bazen, çorap giymeye bile... Bazen, özensiz olurdu başörtüm... Yoksa, buna mı içerledin?
Yoksa hiçbiri değil de... Sana hakkıyla yönelemeyişim mi üzdü seni? Yönümü, bir silüet olarak sana dönmüşken, aklımın nice başka yönlere koşturması mı zoruna gitti... Hani, sana doğruymuş gibi dururken, aslında, nice yerlerde gezinir gelirdim... Bedenim seninleyken, kalbim, ruhum, dolaşır dururdu uzaklarda... Seninle hemhâl olmuş görüntümün altında, nice keder, nice şüphe, nice vesvese yaşayışım mı mâlûm oldu ki, bırakıp gittin?
Nazlım! Yoksa, dediğin saatte gelmediğim için miydi sitemin? Hani, sana yönelmem gerekirken, işlerimi bitirmeye çalıştığım, hattâ bazen, seni her şeyden sonraya bırakıp mahzun ettiğim zamanların acısını mı çıkartıyorsun? De hele, ne olur! Tâ ezelden verdiğim: "Vaktinde gelmek” sözünü tutamadığım için mi kırıldın? Tamam haklısın... Vakitli olursa güzeldir, her iş... Ve elbet sen, vaktinde hazır olunmaya pek lâyıksın...
Ya da belki, o firâsetli gözlerinle, kim bilir nasıl derûnuna baktın da, gördün, kalbimin harap vaziyetini... Hani, sana niyetlenirken dilimle, kalbimin nasıl da başka başka arzulara dalıp gittiğini fark ettin... Ne bileyim, belki, sana niyet ederken, nice gaflet yaşadı da kalbim, riyaya, kibre sürüklendim, bunun için terk ettin...
Ah be nazlım! Ne yapayım, kalbimin bir ipi yok, ki tutsam da çeksem, uzağa kaçtığı zaman... İşte, sana bunları yazarken bile, sırf gidişinin değil, başka düşlerin kederiyle içi yanmada... Ne yapayım ki, sadece sana değil, bu sebeple, kalbim herkese yaban kalmada...
A nazlım! Sana niyetlenip de, başkalarına dalışım üzdüyse seni... Sende gibi görünüp de, uzaklarda oluşum üzdüyse, ne diyebilirim?
Ama kim bilir, belki de, seninleyken, dünyayı ellerimin arkasında bırakamayışımdan rahatsız olmuşsundur. Başım secdede iken, az mıydı sanki, kaybettiğim bir eşyayı düşünmelerim? İsterdin bilirim... Seninleyken, bütün kâr-zarar hesaplarından sıyrılıp, sadece sana bakayım, bakışlarınla sarhoş olayım isterdin... Seni seveyim, o kadar ki, sana durmuşken, ne sağımı, ne solumu göreyim... Hani, aşkın gözü kördür derler... Bilirim sana aşk ile durmamı beklerdin.
Kim bilir ne de çok özlüyorsun, sahabenin kıldığı o namazları... Hani, baldırlarına bir ok saplansa, kendilerini unutmak için sana niyetlenir de... Okun çıktığını hissetmezlermiş bile... Ah be nazlım! Şimdi âhir zaman bilmez misin? Bilmez misin ki, imanımız elimizde kor gibi durmada! Zaten o kor dahî hikâye! Zaten her şeyim şüpheli, her hâlim defolu! Ne olduğum belli değil zaten! Sırası mıydı yani, bir de sen bıraktın gittin!?
Belki de, sadece sendeyken ayakta durup, haksızlıklar karşısında pısmışlığımdır, seni kızdıran... Hani, sendeyken, başım, sırtım dimdik kıyama durup, sağda solda ezilmekte olan nicesi için, parmağımı bile kımıldatmayışıma kızmışsındır belki... Öyle ya... Kıyam, sadece senin bir parçan olarak kalmamalıydı. Tüm hayatıma yayılan ve cesurca, haksızlıklar karşısında da dimdik durabilmemi sağlayan bir idman olmalıydı. Kıyam... Evet ya... Kıyamı sadece sana mahsus bir basit harekete dönüştürüp, korkaklığa ve yılgınlığa düşüşümden rahatsız olmuşsundur belki... Nefsimin azgınlığı ve yersiz istekleri karşısında da... Şeytanın fısıltıları karşısında da kıyama geçebilmeliydim... Tabi yaa... Seni, bütün hayatımı kaplayan bir sevda gibi yaşayamadığıma içerledin!
Ya da, belki sadece dilde kalan duâlarımdı seni üzen... Doğru düzgün hissetmekten geçtim, anlamlarından bile gâfil olduğum âyetleri, sadece, ağız alışkanlığıyla, hızlı hızlı okuyup da, bunu da okumadan sayışıma mı bozuldun? Ki dile gelişleri bile yarım yamalak, eksik gedikti... Hâlbuki Hak'la konuşmak olmalıydı, sende okumak! Bulaşık yıkarken türkü mırıldanmaya benzememeliydi. Ne yalan söyleyeyim, çoğu zaman, sendeyken alamadığım hazzı, bir türkü söylerken hissettim. E tabiî bakmazsın yüzüme! Ben sana âşık olamadım!
Eğildim... Kıyamlarımın beni dik başlı yapmaması için, eğilmemi öğütlerdin çünkü. Yoksa, diyorum, rukûlarda söylediğim o, "Sübhâne Rabbiye'l-Azîm”lerin içi mi boştu ki? Hani hem, O'nun bütün eksikliklerden münezzeh bir güç olduğunu söyleyip, hem de yine O'nun yaptıklarında kusur buluşlarım mıydı seni küstüren? Öyle ya, mademki eksiklikten münezzehti, her yaptığı da mutlaka, bir sebeple, bir hikmetleydi... Sabredemeyip, şikâyet ettim. Bel çalıştırmaktan ibaret bir beden hareketinden öteye geçmeyince... Ubûdiyete götürmeyince rukûlar beni, dedin ki belki: Boşa kürek sallıyorum, burada vakit kaybetmeyeyim!
Âhh, neler neler geliyor aklıma... Yoksa diyorum, alnım yere değmişken, aklım havada olduğu için mi darıldın? Kalıbım, sevgilisinin ayaklarına kapanmış, mahcup ve yanık birininkini andırırken, kalbim, ukalaca ve âsice çarptığı için mi? Hani "Subhâne Rabbiye'l-A‘lâ!” sözleriyle yüceltirken Rabbini, bir yandan, o en Yüce'nin râzı olmayacağı laflar edişine mi kızdın dilimin? Âhh, o dil var ya, o dil! Kemiği yok işte mübâreğin! Hem canım, sen ne diye takıldın ki, o densize?!
Ya da ona takılmadın da belki, yerinde duramayan, jet hızıyla bir çukura, bir zirveye gidip gelen hâllerimdi seni üzen... Ânı yaşayamadım doğru-düzgün, evet... Sadece, anlık yaşadım her şeyi... Samimiyet ve istikrar bekledin... Veremedim...
Selamlarım, Kirâmen Kâtibîn'e idi ama... Beş vakit selam verip, yine de onların varlığından gaflete düşüşümdü belki, gidişinin sebebi... Her yaptığımı... Ve yapmam gerekirken yapmadıklarımı yazan... Her söylediğimi... Ve söylemem gerekirken sustuklarımı yazan... Her kaçtığımı... Ve kaçmam gerekirken yakalanıp kaldıklarımı belgeleyen o yazıcılar mı şikâyet etti beni sana? Bilmiyorum ki...
Şimdi söyle! Sıradan bir kumaş parçası, işe yarar bir elbise olana kadar, kaç iğne darbesi alıyor, kaç kez ateş altına yatıyor bilir misin?! Sitem yüklü gidişini, hasret çektirişini, işte buna yoracağım! Zira, sen benimleyken, ben benimleydim. Seni benden ötürü zannederdim. Ben sana sahibim, sen bana tâbîsin sanırdım... Meğer ben, başıma bile sahip değilmişim nazlım! Meğer tâbî olmak öyle kolay mesele değilmiş! «Kıldım» demesi kolay da seni... «Kılması» zor imiş...
Diyorlar ki: O gittiyse gelir... Sen ondan gittiysen, seni beklemededir... Ben işte burada, eli-kolu kırık, gücü bitik, kendine pek yenik ve ezik bir hâlde, gelişini bekliyorum. Bir yere gitmedim... Şimdi, dersin ki belki, ben seni nasıl duyayım, uzaklara gittim, seni terk ettim...
İnanmam be güzelim! Hissediyorum, yakınlarımdasın... Sana bunca ihtiyaçlıyken, seni bunca dibimde hissederken, Fîzan'da olsan ne çıkar?
Bilmem mi seni! Terk etmiş gibi yapıp, beni peşine düşürmek niyetin... Ama işte... Peşine düşüp de yakalayacağımı ve seni hiç bırakmayacağımı söyleme zamanlarım gerilerde kaldı. Büyük konuşmamayı öğrendim. Anladım ki, sen benim hakkıyla beklemeye ve karşılamaya güç yetiremeyeceğim, ancak, bana lûtfedilen ve şükründen âciz kaldığım bir nimetsin... Emirsin... Boynumun borcusun... Fakat o kadar miskin ve öylesine fakirim ki... VALLAHi, senden ancak, âmirler âmiri seni bana hediye ederse, istifade edebilirim. Hakkında, "Ben namaz kıldım!” demekle, ancak gafletteymişim. Bütün hayatıma yayılmayan kıyamlar, kıraatlar, secdeler ve rukûlardan ötürü, seni de sahte etmişim.
Şimdi, işte tüm bunlara rağmen, gel!.. Ben böyle çürükken, sen sapasağlam lûtfet, bana kendini... Ben böyle hastayken, sen sıhhatle lûtfet seni... Ben yaşayan bir ölüyken, sen, dipdiri, capcanlı ve coşkulu bir âşık gibi, bana gel! Hakkını veremeyeceğimi bil, râzıysan gel! Yok, işte ne yapayım, yok, sarhoş olamıyorum! Ben böyle yarı ayık ve kayıkken, sen mest ü hayran ol, bana rağmen bana gel! Ben eksikken, bütün varlığınla sen koş bana... Zira "Ben” sana koştuğunu zannedince, burnu havaya dikiliyor. Burnumu sürtercesine utandır da, tüm pişkinliğime karşın, hadi, gel! "Ben” i beklersen, işte, dokuz canlı bir nefisle, keçi gibi inat edip, ayak diremede! Yahu ne olur ki, uyma da ona, yola çık, gel!
İşte dedim diyeceğimi! Daha bundan sonra da uğramazsan, senden sorsun hesâbını! A benim nazlım! A benim niyazlım! Sana, "Gözümün nûrudur” diyenin hatırına, yalnızca beş vakit değil, ah keşke, vakitli vakitsiz, çat kapı çık gel! Yetsin artık, küskün durduğun bana...
Hem, beni sakın cehennemle korkutma! Yokluğun zaten yangın! Yokluğun zaten musibet! Cehennemden kurtulayım diye değil! Hem bırak, isteyenine kalsın üstelik cennet!! Çok naz, âşık usandırır derler... "Gafil Ben”in zaten canına minnet... Ne olur, uzatma artık hasreti... Ne olur, insâf et!
Yahu her şeyi ko!! Beni de ko da kenara, gel! Mâbudun aşkına çık gel! Kucaklaşalım..
Neslihan Nur Türk....
Neden Namaz Kilmiyorsunuz?
Neden Namaz Kilmiyorsunuz?
[/COLOR]Namaz Kılıyor musun?
Lütfen okuyun ve biraz düşünün...
Neden namaz kılmıyorsun???
namaz kılmamak için bir sebebin mi var yoksa?
ne olabilir ki namazdan önemli olan sebep???
dur ben tahmin edeyim:
namaz kılacak vaktin yok değil mi?
ama onların da yoktu...
ya bedir savaşına ne demeli:
savaş hiç durulmuyordu aksine gittikçe kızgınlaşıyordu, bu arada ikindi vakti çıkmak üzereydi, ama kılacak zamanda yoktu karşında en az on katın düşman vardı.
kenara çekilipte namaza duramazdın, yada namazı kılmıyacaksın di mi bence en kolayı bu...
ya onlar ne yaptı Peygamberimiz 300 kişilik ordusun ikiye ayırdı yarısı geriye çekildi diğer yarısıdaha ileri atıldı ve daha bir kuvvetle savaştı,
ve geriye çekilenler Peygamberimizin imamlığında namazı kıldılar;bitince de digerleri ile yerdeğiştirip onlar savaşmaya başladı diğerleri geri çekilip namazı eda ettiler...
sence onların zamanı varmıydı? ya da bunların...
ama o zaman bu yoktu değil mi?
yada bu
( resimdeki yazılar için tıklayın: http://img70.imageshack.us/img70/6154/huuml6li7.jpg )
eee tek sebebin bu mu yani? başkaları da yok mu?
hem vakit bulsan bile nerde kılacaksın ki namazı yer yok ki evde değilsin zaten başka yerde yok değil mi?
sence onların yeri var mı?
buda tutmadı başka yokmu bahanen?
yada yolculuk yapıyosundur değil mi, kılacak yer yok ki olsa kılardın...
peki onların var mı?
buda olmadı galiba?
yada çok yoğunsundur, çok işin vardır hiç ayıracak vaktin yoktur değil mi?
onların da işi çok ama bi on dakika ayırabiliyorlar
ama senin bir dakikan bile yok değil mi?
bir düşün bakalım bu kadar vakti ne için harcıyosun, dünyalık için değil mi?
iyi para kazanıyım, rahat yaşıyım, param pulum olsun hepsi bunun için mi?
bir daha düşün sen önce kim götürmüş bir bez parçasından başka bir şey, orada rahat etmek için kim biriktirebilmiş veya götürebilmiş kazandıklarını?
oraya gittiğinde ilk sorulacak soru ne biliyor musun?
yaa o zaman ne cevap vereceksin, vaktim yok diyemezsin, yer bulamadım diyemezsin, işim vardı diyemezsin değil mi?
belki şunu dersin: 'bu kadar çabuk beklemiyordum ölümü yoksa kılacaktım ileride namazımı kaza namazıda kılacaktım'...ama senin yaşın genç daha yaşlanınca kılarsın değil mi hem o zaman bol bol vaktinde olacak,
ya yaşlanmazsan...
ya sen namaz kılmadan, senin namazını kılarlarsa...
bunlar kadar gençmisin sen,ama bak onlar kılıyor neden?
namaza yetişmek için koşan bir çocuğa Hz.Ömer(r.a) 'sen daha çocuksun bu kadar telaş etmene gerek yok sen daha küçüksün namaz sana farz değil'demişti de çocuk cevap vermişti:'Amca, amca! Bu işin büyüğü küçüğü olur mu? Daha dün mahallemizde bir çocuk öldü. Üstelik benden de küçüktü. Ölüm denen gerçeğin büyük küçük ayırdığı yok. En iyisi her yaşta buna hazır olmalı. Hem bu yaşta Namaza alışmazsam, büyüyünce kılmak zor gelebilir.'
sen hala gencim de...?
aaa olmadı hastasın değil mi onun için kılamıyorsun, özür dilerim...
ama iyileşmen için namaz kılman gerektiğini biliyor musun? öyle dememiş mi Peygamberimiz'namazda şifa var' kalk bir kıl bakalım namazın hastalığın kalıyor mu o zaman???
bak oda hasta üstelik kaç yaşına gelmiş...(HİÇ UNUTMAM DEDEM ÖLÜM DÖŞEGİNDE DAHİ KILIYORDU)
ama ayakta duramıyosun değil mi?
oturarak kıl, oturamıyosunda(yatalaksın)
kafanla kıl o zaman, yoksa tamamen felç mi geçirdin (şimdi yırttın galiba) zannetme ki yırttın o zaman da gözlerinle kıl bak bu kadar kolaylık var, eminim başka bahanelerinde vardır...değil mi?
yaaa boş ver hem sen niye namaz kılacaksın önemli olan kalp değil mi? senin kalbin temiz kılsan ne olacak ki?
O 'Güzeller Güzeli'(s.a.v)nin kalbi kapkara mıydı, pislik içinde miydi de, ayakalarının altı şişinceye kadar namaz kılardı?
eee gördün mü kalbin Efendimizin kalbinden de mi temiz acaba???
değil, değil mi?
bu da olmadı var mı başka bahanen kalmadı mı yoksa uyduracak bir şeyler?
tamam hepsini kılamıyorsun bari bir iki vakiti kıl olmaz mı?
oda mı yok?
bahanelerini dinleme(me)k isterim veya dur bunlarıda ben tahmin ediyim...
sabah namazına uyanamıyorsun, sabahın köründe kim kalkacak ki uykunu mahvedeceksin değil mi?
ya böyle bir ilan görsen ne yapardın acaba?
ama gitmezdin değil mi değmez onun için uykunu bozmana, sen mi gitmeyeceksin bari yalan söyleme ilk sen olmak için geceyi orda geçirirdin...
olmadı, gelelim öğleye, off öğle vakti o kadar telaşede namaza vakit mi ayırcaksınbir sürü işin gücün var yetişemiyorsun zaten, bir de namaz hiç olmaz bu kadar işin arasında namaz mı olur?
ama yemeğini yemeden öğleyi geçirmiyorsun belkide zevkini çıkara çıkara 1 saatte yiyosun yemeği değil mi, yemek daha önemli değil mi???
ya ikindi ne olacak??
dur şimdi zaten yoruldun bütün gün işler hala bitmedi bu yorgunlukla namazını felan kılamazsın, ama dedim ya az önce bir daha diyeyim ne demiş Peygamberimiz'hasta mısın, yorgun musun, çaresiz misin,... o zaman namaz kılda geçsin bunların hepsi...
ya akşam namazı???
oooo sende yaaa daha eve gidilecek, yemek yenilecek, zaten akşam vaktide kısa yetişemiyorsun değil mi?
evine 10 dakika sonra girsen ne olacak kaçmıyor ya ev, ama vakit gidiyor bir daha bulabilecekmisin o vakti???
yatsı namazını hiç sormuyum değil mi?
o saatte namaz mı kılınır insanın uykusu geliyor uykulu uykulu namaz kılınmaz ki...
ama nedense başka zamanlar uykun gelmiyor, mesela bunlara bakarken hiç uykun gelmiyor değil mi?
eee bunlarda olmadı vakitlerin birinden bile sıyıramadın yakayı,var mı başka bahanen benim aklıma bu kadarı geliyor, seninde aklına gelmiyor değil mi? kalmadı çünkü başka bahane... aslında var ben sana söyleyim mi üstelik bu sefer kesin kurtulursun namaz kılmaktan(zaten kılmıyosunda) üstelik bir tane değil, ne mi dur söyleyim:
1 : ÖLÜ İSEN
2: DELİ İSEN
3: ÇOCUK İSEN
4: HAYVAN İSEN
5: İNKARCI(KAFİR) İSEN
ne dersin sıyırdın bu sefer ha?
ama yok, nasıl olur sen ölü veya deli değilsin, üstelik kocaman adamsın ve insansın, Allah korusun kafirde değilsin eee demek ki neymiş namazdan kurtulamazsın................
sana sesleniyorum ey insan boşver sen nefsini o zaten hiç namaz kılmak istemez ki sen dinleme onu bak yukarda birden sıraladı bahaneleri sonuç ne peki? koskoca bir hiç. yani gel namazını kıl uyma sen ona yoksa sende mi uyduracaksın bahane ama kalmadı ki bahane, niye mi namaz kılacaksın? dur onuda söyleyim:
sen müslümansın degil mi?(elhamdülillah) eee kanıtın ne nasıl ispatlarsın bana müslüman oldugunu, tabi ki namaz kılarak islam demek namaz demektir namaz dinin direğidir onun için...
bir de gözünü çevirde bak etrafına
bu güzellikleri Yaratan övülmez mi, ona sana verdiği binlerce nimet için şükredilmez mi, tabi ki şükredilir bu da en güzel şekli olan namazla olur, hem sen namaz kılmakla Allah 'ı yüceltemezsin O zaten Yüceler Yücesi , sen ancak Rabbimin katında kendini yüceltirsin...
tamam sen boşver hepsini sen bunlara da mı acımıyorsun
Yüce Allah buyurmuyor mu:
'namazdan sonra edilen dua reddolunmaz' diye, haydi onlar için başka bir yapmıyorsun(yapamıyorsun) madem en azından dua et...
hem bak doğada herşey ona secde ediyor sen daha ne duruyorsun
(mihraba vuran ışık namaz kılan insan figürünü andırıyor!)
şimdi gel ne dersin artık başlayalım mı namaza?
haydi Hz.Mevlana'ca namaz kılmaya var mısın??
onun gibi secde ede ede seccadeyi lime lime etmeye var mısın?
veysel karani gibi geceleri gündüzleri namazla geçirmeye var mısın?
öyle güzel bir namaz kılarmış ki mübarek bir geceyi sadece kıyamda, bir gece sadece ruküda, bir gece sadece secdede geçirirmiş...
Hz. Ali gibi, savaşta yediği okun acısından çıkaramıyorlar, ancak Hz. Ali namaza durunca çıkarıyorlar hem de kılı bile kıpırdamıyor, soranlara da 'biz namaz kılarken can kuşumuzu salıveririz' demiş, var mısın böyle namaz kılmaya?,
Hz.Rabia gibi, gözlerinde yaş kalmayıncaya kadar namaz da ağlamaya var mısın?
ve O GÜZELLER GÜZELİ Peygamberimiz, namazı en güzel kılan O kimse onun gibi Kılamazdı, varmısın onun ümmeti olarak namaz kılmaya?
biliyorum sen onlar gibi namaz kılamazsın, onlar gibi olsan zaten bahane uydurmaz, namaz kılmak için kendine yollar arardın bu zamanda...nasıl mı namaz kılacaksın?
öyle bir namaz kılacaksın ki ezanı okuyan Bilal-i Habeşi olacak, namaz kıldığın yer Mescid-i Haram(KABE) olacak ve imamın Hz. Muhammet Mustafa olacak ve Hz. ebubekir, Hz. Ömer, Hz.Osman, Hz.Ali ve sahabeyle birlikte namaza duracaksın....
öyle bir namaz kılacaksın ki, sırat köprüsünün üzerinde olacaksın aşağısı cehennem ve karşında YÜCELER YüCESİ Allah TEALA ve meleklerle saf tutarak...
öyle bir namaz kılacaksın ki Mevlana'ca:
Namaza tekbirle girmek,'İlahi,biz Senin huzurunda kurban olduk !' demektir. Tekbir getirerek kurban kesildi ğibi, tekbirle namaza başlamak da, 'Allah 'ım canımız Sana feda olsun!' anlamındadır.
Namazda kıyama durmak, Allah 'ın huzurunda kıyametteki muhasebeyi hatırlatır. Kul, biraz sonraki hakkıyla yerine getiremediği kullundan ve işledği günahlardan dolayı, utancından ayakta durmaya dermanı kalmaz, rükuya eğilir.
Başı rükuda iken'Hakk'ın suallerine cevap ver' diye İlahi ferman gelir. Kul, rükudan başını mahcup olarak kaldırır. Ayakta duramaz, yüzüstü secdeye kapanır.
Tekrar ona,'Secdeden başını kaldır! Yapmış olduklarından haber ver' diye ferman gelir. O, yine mahcup bir halde başını kaldırsa da, tekrar yüz üstü kapanır.
Aslında sen namazı Kabe de kılıyorsun biliyor musun? evet sen o safın içindesin aslında, ilk saf Kabe'nin etrafını çeviren ilk halkadır ve sende gittikçe büyüyen bu halkanın içindesin bu safın içindesin sen namazı orda kılıyorsun sadece biraz arka saflardasın o kadar, inşAllah ön saflarda da kılmak nasip olur...
var mısın böyle namaz kılmaya?
hadi ey kalbim durma artık tövbe et ve Yaradanına en güzel hamdını sun, temizle kalbini pislikten, dünyalıktan ve kula yakışır bir şeklide MEVLA'ya yaklaş...
hadi be ruhum hadi be kalbim uymayın siz o nefsime o hep konuşur ve sizi kötüye götürür, siz ondan güçlüsünüz, siz ona hükmedersiniz hadi kırın onun gücünü
biliyorum yapacaksın sen bunu hadi o zaman bak Bilal-i Habeşi ezanı okumaya başladı
haydi şimdi namaz zamanı, haydi şimdi kurtuluş zamanı...
KURTAR KENDİNİ...
Neden Namaz Kilmiyorsunuz?
[/COLOR]Namaz Kılıyor musun?
Lütfen okuyun ve biraz düşünün...
Neden namaz kılmıyorsun???
namaz kılmamak için bir sebebin mi var yoksa?
ne olabilir ki namazdan önemli olan sebep???
dur ben tahmin edeyim:
namaz kılacak vaktin yok değil mi?
ama onların da yoktu...
ya bedir savaşına ne demeli:
savaş hiç durulmuyordu aksine gittikçe kızgınlaşıyordu, bu arada ikindi vakti çıkmak üzereydi, ama kılacak zamanda yoktu karşında en az on katın düşman vardı.
kenara çekilipte namaza duramazdın, yada namazı kılmıyacaksın di mi bence en kolayı bu...
ya onlar ne yaptı Peygamberimiz 300 kişilik ordusun ikiye ayırdı yarısı geriye çekildi diğer yarısıdaha ileri atıldı ve daha bir kuvvetle savaştı,
ve geriye çekilenler Peygamberimizin imamlığında namazı kıldılar;bitince de digerleri ile yerdeğiştirip onlar savaşmaya başladı diğerleri geri çekilip namazı eda ettiler...
sence onların zamanı varmıydı? ya da bunların...
ama o zaman bu yoktu değil mi?
yada bu
( resimdeki yazılar için tıklayın: http://img70.imageshack.us/img70/6154/huuml6li7.jpg )
eee tek sebebin bu mu yani? başkaları da yok mu?
hem vakit bulsan bile nerde kılacaksın ki namazı yer yok ki evde değilsin zaten başka yerde yok değil mi?
sence onların yeri var mı?
buda tutmadı başka yokmu bahanen?
yada yolculuk yapıyosundur değil mi, kılacak yer yok ki olsa kılardın...
peki onların var mı?
buda olmadı galiba?
yada çok yoğunsundur, çok işin vardır hiç ayıracak vaktin yoktur değil mi?
onların da işi çok ama bi on dakika ayırabiliyorlar
ama senin bir dakikan bile yok değil mi?
bir düşün bakalım bu kadar vakti ne için harcıyosun, dünyalık için değil mi?
iyi para kazanıyım, rahat yaşıyım, param pulum olsun hepsi bunun için mi?
bir daha düşün sen önce kim götürmüş bir bez parçasından başka bir şey, orada rahat etmek için kim biriktirebilmiş veya götürebilmiş kazandıklarını?
oraya gittiğinde ilk sorulacak soru ne biliyor musun?
yaa o zaman ne cevap vereceksin, vaktim yok diyemezsin, yer bulamadım diyemezsin, işim vardı diyemezsin değil mi?
belki şunu dersin: 'bu kadar çabuk beklemiyordum ölümü yoksa kılacaktım ileride namazımı kaza namazıda kılacaktım'...ama senin yaşın genç daha yaşlanınca kılarsın değil mi hem o zaman bol bol vaktinde olacak,
ya yaşlanmazsan...
ya sen namaz kılmadan, senin namazını kılarlarsa...
bunlar kadar gençmisin sen,ama bak onlar kılıyor neden?
namaza yetişmek için koşan bir çocuğa Hz.Ömer(r.a) 'sen daha çocuksun bu kadar telaş etmene gerek yok sen daha küçüksün namaz sana farz değil'demişti de çocuk cevap vermişti:'Amca, amca! Bu işin büyüğü küçüğü olur mu? Daha dün mahallemizde bir çocuk öldü. Üstelik benden de küçüktü. Ölüm denen gerçeğin büyük küçük ayırdığı yok. En iyisi her yaşta buna hazır olmalı. Hem bu yaşta Namaza alışmazsam, büyüyünce kılmak zor gelebilir.'
sen hala gencim de...?
aaa olmadı hastasın değil mi onun için kılamıyorsun, özür dilerim...
ama iyileşmen için namaz kılman gerektiğini biliyor musun? öyle dememiş mi Peygamberimiz'namazda şifa var' kalk bir kıl bakalım namazın hastalığın kalıyor mu o zaman???
bak oda hasta üstelik kaç yaşına gelmiş...(HİÇ UNUTMAM DEDEM ÖLÜM DÖŞEGİNDE DAHİ KILIYORDU)
ama ayakta duramıyosun değil mi?
oturarak kıl, oturamıyosunda(yatalaksın)
kafanla kıl o zaman, yoksa tamamen felç mi geçirdin (şimdi yırttın galiba) zannetme ki yırttın o zaman da gözlerinle kıl bak bu kadar kolaylık var, eminim başka bahanelerinde vardır...değil mi?
yaaa boş ver hem sen niye namaz kılacaksın önemli olan kalp değil mi? senin kalbin temiz kılsan ne olacak ki?
O 'Güzeller Güzeli'(s.a.v)nin kalbi kapkara mıydı, pislik içinde miydi de, ayakalarının altı şişinceye kadar namaz kılardı?
eee gördün mü kalbin Efendimizin kalbinden de mi temiz acaba???
değil, değil mi?
bu da olmadı var mı başka bahanen kalmadı mı yoksa uyduracak bir şeyler?
tamam hepsini kılamıyorsun bari bir iki vakiti kıl olmaz mı?
oda mı yok?
bahanelerini dinleme(me)k isterim veya dur bunlarıda ben tahmin ediyim...
sabah namazına uyanamıyorsun, sabahın köründe kim kalkacak ki uykunu mahvedeceksin değil mi?
ya böyle bir ilan görsen ne yapardın acaba?
ama gitmezdin değil mi değmez onun için uykunu bozmana, sen mi gitmeyeceksin bari yalan söyleme ilk sen olmak için geceyi orda geçirirdin...
olmadı, gelelim öğleye, off öğle vakti o kadar telaşede namaza vakit mi ayırcaksınbir sürü işin gücün var yetişemiyorsun zaten, bir de namaz hiç olmaz bu kadar işin arasında namaz mı olur?
ama yemeğini yemeden öğleyi geçirmiyorsun belkide zevkini çıkara çıkara 1 saatte yiyosun yemeği değil mi, yemek daha önemli değil mi???
ya ikindi ne olacak??
dur şimdi zaten yoruldun bütün gün işler hala bitmedi bu yorgunlukla namazını felan kılamazsın, ama dedim ya az önce bir daha diyeyim ne demiş Peygamberimiz'hasta mısın, yorgun musun, çaresiz misin,... o zaman namaz kılda geçsin bunların hepsi...
ya akşam namazı???
oooo sende yaaa daha eve gidilecek, yemek yenilecek, zaten akşam vaktide kısa yetişemiyorsun değil mi?
evine 10 dakika sonra girsen ne olacak kaçmıyor ya ev, ama vakit gidiyor bir daha bulabilecekmisin o vakti???
yatsı namazını hiç sormuyum değil mi?
o saatte namaz mı kılınır insanın uykusu geliyor uykulu uykulu namaz kılınmaz ki...
ama nedense başka zamanlar uykun gelmiyor, mesela bunlara bakarken hiç uykun gelmiyor değil mi?
eee bunlarda olmadı vakitlerin birinden bile sıyıramadın yakayı,var mı başka bahanen benim aklıma bu kadarı geliyor, seninde aklına gelmiyor değil mi? kalmadı çünkü başka bahane... aslında var ben sana söyleyim mi üstelik bu sefer kesin kurtulursun namaz kılmaktan(zaten kılmıyosunda) üstelik bir tane değil, ne mi dur söyleyim:
1 : ÖLÜ İSEN
2: DELİ İSEN
3: ÇOCUK İSEN
4: HAYVAN İSEN
5: İNKARCI(KAFİR) İSEN
ne dersin sıyırdın bu sefer ha?
ama yok, nasıl olur sen ölü veya deli değilsin, üstelik kocaman adamsın ve insansın, Allah korusun kafirde değilsin eee demek ki neymiş namazdan kurtulamazsın................
sana sesleniyorum ey insan boşver sen nefsini o zaten hiç namaz kılmak istemez ki sen dinleme onu bak yukarda birden sıraladı bahaneleri sonuç ne peki? koskoca bir hiç. yani gel namazını kıl uyma sen ona yoksa sende mi uyduracaksın bahane ama kalmadı ki bahane, niye mi namaz kılacaksın? dur onuda söyleyim:
sen müslümansın degil mi?(elhamdülillah) eee kanıtın ne nasıl ispatlarsın bana müslüman oldugunu, tabi ki namaz kılarak islam demek namaz demektir namaz dinin direğidir onun için...
bir de gözünü çevirde bak etrafına
bu güzellikleri Yaratan övülmez mi, ona sana verdiği binlerce nimet için şükredilmez mi, tabi ki şükredilir bu da en güzel şekli olan namazla olur, hem sen namaz kılmakla Allah 'ı yüceltemezsin O zaten Yüceler Yücesi , sen ancak Rabbimin katında kendini yüceltirsin...
tamam sen boşver hepsini sen bunlara da mı acımıyorsun
Yüce Allah buyurmuyor mu:
'namazdan sonra edilen dua reddolunmaz' diye, haydi onlar için başka bir yapmıyorsun(yapamıyorsun) madem en azından dua et...
hem bak doğada herşey ona secde ediyor sen daha ne duruyorsun
(mihraba vuran ışık namaz kılan insan figürünü andırıyor!)
şimdi gel ne dersin artık başlayalım mı namaza?
haydi Hz.Mevlana'ca namaz kılmaya var mısın??
onun gibi secde ede ede seccadeyi lime lime etmeye var mısın?
veysel karani gibi geceleri gündüzleri namazla geçirmeye var mısın?
öyle güzel bir namaz kılarmış ki mübarek bir geceyi sadece kıyamda, bir gece sadece ruküda, bir gece sadece secdede geçirirmiş...
Hz. Ali gibi, savaşta yediği okun acısından çıkaramıyorlar, ancak Hz. Ali namaza durunca çıkarıyorlar hem de kılı bile kıpırdamıyor, soranlara da 'biz namaz kılarken can kuşumuzu salıveririz' demiş, var mısın böyle namaz kılmaya?,
Hz.Rabia gibi, gözlerinde yaş kalmayıncaya kadar namaz da ağlamaya var mısın?
ve O GÜZELLER GÜZELİ Peygamberimiz, namazı en güzel kılan O kimse onun gibi Kılamazdı, varmısın onun ümmeti olarak namaz kılmaya?
biliyorum sen onlar gibi namaz kılamazsın, onlar gibi olsan zaten bahane uydurmaz, namaz kılmak için kendine yollar arardın bu zamanda...nasıl mı namaz kılacaksın?
öyle bir namaz kılacaksın ki ezanı okuyan Bilal-i Habeşi olacak, namaz kıldığın yer Mescid-i Haram(KABE) olacak ve imamın Hz. Muhammet Mustafa olacak ve Hz. ebubekir, Hz. Ömer, Hz.Osman, Hz.Ali ve sahabeyle birlikte namaza duracaksın....
öyle bir namaz kılacaksın ki, sırat köprüsünün üzerinde olacaksın aşağısı cehennem ve karşında YÜCELER YüCESİ Allah TEALA ve meleklerle saf tutarak...
öyle bir namaz kılacaksın ki Mevlana'ca:
Namaza tekbirle girmek,'İlahi,biz Senin huzurunda kurban olduk !' demektir. Tekbir getirerek kurban kesildi ğibi, tekbirle namaza başlamak da, 'Allah 'ım canımız Sana feda olsun!' anlamındadır.
Namazda kıyama durmak, Allah 'ın huzurunda kıyametteki muhasebeyi hatırlatır. Kul, biraz sonraki hakkıyla yerine getiremediği kullundan ve işledği günahlardan dolayı, utancından ayakta durmaya dermanı kalmaz, rükuya eğilir.
Başı rükuda iken'Hakk'ın suallerine cevap ver' diye İlahi ferman gelir. Kul, rükudan başını mahcup olarak kaldırır. Ayakta duramaz, yüzüstü secdeye kapanır.
Tekrar ona,'Secdeden başını kaldır! Yapmış olduklarından haber ver' diye ferman gelir. O, yine mahcup bir halde başını kaldırsa da, tekrar yüz üstü kapanır.
Aslında sen namazı Kabe de kılıyorsun biliyor musun? evet sen o safın içindesin aslında, ilk saf Kabe'nin etrafını çeviren ilk halkadır ve sende gittikçe büyüyen bu halkanın içindesin bu safın içindesin sen namazı orda kılıyorsun sadece biraz arka saflardasın o kadar, inşAllah ön saflarda da kılmak nasip olur...
var mısın böyle namaz kılmaya?
hadi ey kalbim durma artık tövbe et ve Yaradanına en güzel hamdını sun, temizle kalbini pislikten, dünyalıktan ve kula yakışır bir şeklide MEVLA'ya yaklaş...
hadi be ruhum hadi be kalbim uymayın siz o nefsime o hep konuşur ve sizi kötüye götürür, siz ondan güçlüsünüz, siz ona hükmedersiniz hadi kırın onun gücünü
biliyorum yapacaksın sen bunu hadi o zaman bak Bilal-i Habeşi ezanı okumaya başladı
haydi şimdi namaz zamanı, haydi şimdi kurtuluş zamanı...
KURTAR KENDİNİ...
allaha şükür namazımı kılıyorum hatta 18 yaşında pırıl pırıl dünya tatlısı bi erkek kardeşim var onuda namaz kılmaya alıştırdım allaha şükür abla kardeş namaz kılarken çok huzurlu oluyoruz allah inşallah tüm kardeşlerime bu nimeti tattırsın benden de küçük bi tavsiye namaz kılmaya başladığım ilk zamanlarda namaz vakti hep uykum gelirdi üşenirdim kılmak istemezdim sonra nefsime seni yenicem kılmadığım her namaz şeytanın zaferi olucak diye beynime kazıdım allaha çok şükür şimdi her işimden önce namazım ondan sonra diğer işlerim neyse uzatmayım çok önemli konu alah razı olsun slm ve dua ile allaha emanet olun
S.A. KARDEŞİM.ALLAH (C.C.) KABUL ETSİN TÜM NAMAZLARIMIZI.
NE GÜZEL HEM SEN HEMDE KARDEŞİNE KILDIRMAYA ÇALIŞMIŞSIN.
BENDE KARDEŞİMLE BERABER KILIYORUZ. DEDİGİN GİBİ SABAHLARI KALKMAK ZOR OLUYOR. BAZEN ZORLA KALDIRIYORUM. DOGRU İNSANIN İÇİ HUZURLA DOLUYOR.HAYATA DAHA SIKI SARILIYOR.
TÜM NAMAZLARIMI ALLAH KAUL ETSİN
SENDE SELAM VE DUAYLA KAL KARDEŞİM