hayırlı akşamlar herkese, ismim ceylan
yeni üye oldum siteye, internette başörtüsü nasıl bağlanır diye ararken karşılaştım sizlerle.
26 yaşındayım, çalışıyorum, nişanlıyım, Allah izin verirse bu sene evleneceğiz.
genç kızlığımdan beri hiç bir zaman çok açık dolaşmadım, çok sıcak günlerde bile daima pantolon ve tişört (askılı değil) giyiyordum, yazlığa gidersek o da ailemin küçüklükten beri yönlendirmesi ve büyüyünce de yumuşak da olsa zorlaması nedeniyle denize girdim bikiniyle :a36::a03:
lisede, üniversitede kimse de yönlendirmedi beni hiçbir şeye, ateist arkadaşım da vardı, cemaat üyesi de
3 sene önce çalışmaya başladığım şirkette başörtülü personel çalışabiliyor, isterseniz namaz kılmak için de mesai saatlerinde izin alabiliyorsunuz, hatta sizi çok acil arasalar ama ulaşamazlarsa, eğer namazda iseniz bir şey demiyorlar, ama eğer lavabodasanız orda bile sizi bulup çıkartıyorlar :a21:
neyse, ben yaklaşık 2 sene önce namaza başladım, aksatmamaya çalışıyorum, geçen ramazan da kuran okumayı öğrendim, şimdi yasinimi arapçadan okuyabiliyorum rahatça.
ne kadar uzattı diyeceksiniz, hakkınızı helal edin lütfen, ama içimdeki fırtınayı bir türlü dindiremiyorum.
dinimi öğrendikçe cahiliyetimin farkına vardım ve boşa geçirdiğim 26 sene için içim yanıyor, Allaha şükür bu günleri gördüm, farkına vardım bazı şeylerin, ya bunları anlamasaydım benim öbür dünyada halim ne olurdu diye düşünmekten uykularım kaçıyor :a36:
ben kapanmak istiyorum, bunu aileme de açtım, başta annem olmak üzere babam çok sert tepki verdiler, nişanlımın ailesi de kapalı, sen onlar için yapıyorsun dediler, annem "biz seni laik bir kız yetiştirdik, okuttuk, bunun için mi uğraştık, ben seni çok zor doğurdum, ölüyordum seni doğururken, sen böyle bir şeyi nasıl yaparsın, asla kabul etmiyorum, bu eve bone ya da eşarp giremez, bilseydim bunu yapacağını nişanlanmana izin vermezdim, hakkımı helal etmiyorum sana, benim ölümüme sebep olursun...." gibi ve daha çook şeyler söylendi bana son 3 ayda. Artık eve gelmekten hiç mutluluk duymuyorum, şimdi yazlığa gittiler, biraz rahatım, bu sefer de her gün telefonda üzülüyorum
nişanlımla bu konuyu sadece bir kere konuştuk, kapanmak bundan sonraki hayatımı da etkileyeceğinden müstekbal eşimle paylaştım, durumdan haberdar ettim, bana verdiği cevap özetle şu : " ben seni açık beğendim, böyle de kabul ettim, ama kapanırsan da asla karşı çıkmam, hatta çok memnun edesin beni..."
ben bi de evlenince işten ayrılacağım, sadece evimin hanımı olmak ve çocuklarımı hayırlı bir evlat olarak yetiştirmek istiyorum, ailem buna da karşı çıkıyor, 4 yıllık üniversiteyi bitirdin, o kadar çalıştın didindin, şimdi elin parasına mı bakacaksın diye tepki gösteriyorlar
çook bunalıyorumm, bu yazıyı bile neredeyse 1 saatte yazdım ağlamaktan. forumda 100 sayfa var, yaklaşık yarısını okuyabildim, en kısa zamanda sizlerle durumumu paylaşmak için
bu akşam sabaha kadar uyku yok bana yine, yarın nişanlımla dışarı çıkarsak beni kapanmış olarak görecek inşallah.
ama aileme nasıl söyleyeceğim, annemin yaklaşık 2,5 senedir kan rahatsızlığı var, geçici felç geçirdi, ya benim kararım yüzünden hastalığı kansere dönerse üzüntüden ya da daha kötü bi şey olursa :A
hakkınızı helal etsin tekrar lütfen, çok uzun oldu, ama inanın bu yazdıklarım içimden geçenlerin milyonda biri bile etmez
hayırlı geceler
bu yüzden kapanamıyorum.sizce ne yapmalıyım?