Islam
1. Muhammed(s.a.s)'e nazil olan ve kendisi tarafından insanlığa tebliğ edilen din, Allah'ın en son dini. 2. Allah'a teslim olma, onun emirlerine uyup, yasaklarından kaçınma. 3. İyi geçinme, barış içinde olma.
İhsan
1. İyilik etme. 2. Bağış bağışlama. 3. Verilen bağışlanan şey. 4. Lütuf, iyilik.
İhvan
. 1. Sadık, samimi candan dostlar. 2. Aynı tarikata mensup insanlar Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ikra
HZ. Muhammed (S.A.V) inen ilk Vahy. Oku Anlamına Geliyor. Yaradan Rabbi'nin Adı ile Oku (ikra)
İkrime
Kerem sahibi, cömert.
İlhami
(bkz. İlham).
İlker
İlk doğan çocuk.
İmadeddin
. 1. Dinin direği. Daha çok unvan olarak kullanılırTürk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.
İmam
1. Namazda kendisine uyulan kimse. 2. Önde bulunan, önayak olan kimse. 3. Halife. Devlet başkanı. 4. Mezhep kuran yüksek dereceli alim. 5. Hz. Ali neslinden gelen. 6. İmamı Âzam: Hanefiyye mezhebinin kurucusu.
İnayetullah
Allah'ın lütfü. Allah'ın ihsanı. İnayetullah Kenbu: Şah Cihan dönemini anlatan, Şahcihanname isimli yapıtın sahibi. Hintli tarihçi, yazar.
İsmail
Hz. İbrahim (a.s.)'in oğlu. İbrahim (a.s.) O'nu Allah'a kurban olarak adamış ve sözünde durmak için harekete geçmiştir. Fakat Allah (c.c.) O'nu son anda Cebrail aracılığıyla durdurmuş ve bu imtihanı kazandığını bildirmiştir. İsmail (a.s.) Kur'an'da ismi geçen peygamberlerdendir ve babasıyla beraber Ka'be'yi inşa etmişlerdir.
Kaan
1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.
Kabil
1. Olabilir, mümkün. 2. Cins, soy, sınıf, tür, çeşitHz. Âdem'in büyük oğlu olup kardeşi Habil'i öldürmüş ve yeryüzünde ilk kan döken insan olmuştur.
Kadem
. 1. Ayak. 2. Adım. 3. Yarım arşın uzunluğunda bir ölçek. 4 Uğur Kadın ve erkek adı olarak kullanılır.
Kadı
1. Hüküm, karar, hakimlik. 2. Seri devlette, mahkeme reisi. İlim sahibi yetkili. Kadı İyaz: (İyaz b. Musa b. Ümran esSebtî: (10831149). Meşhur fıkıh ve hadis bilgini. İspanya'da Gırnata kadılığı yaptı. 20'yi aşkın eseri vardır.
Kadir
1. Değer, kıymet, itibar. 2. Parlaklık. 3. Kudret sahibi kudretli, kuvvetli, güçlü. 4. Allah'ın isimlerinden. Kur'anı Kerim'de 50'ye yakın yerde geçmektedir. Başına"abd" takısı olarak "Abdülkadir" olarak kullanılır.
Kalender
1. Dünyadan elini eteğini çekip başı boş dolaşan. 2. Alçak gönüllü, gurur ve kibirden uzak, üstüne başına dikkat etmeyen bulduğu ile yetinen kimse.
Kamber
. 1. Sadık dost, köle. 2. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Kamran
İsteğine kavuşmuş olan.
Kasım
1. Taksim eden, ayıran bölen. Kasım b. Muhammed (s.a.): Hz. Muhammed (s.a.s)'in oğlunun ismi. Küçük yaşta vefat etmiştir. 2. Kinci, ezici, ufaltıcı. 3. Yılın 11. ayı. 4. Yılın kış bölümü.
Kazım
Öfkesini, gazabını yenen.
Keleş
Güzel yakışıklı, bahadır.
Kemal
1. Olgunluk, yetkinlik, tamlık, eksiksizlik. 2. En yüksek değer, mükemmellik, değer baha. 3. Bilgi, fazilet.
Keramet
1. Birine karşı ikramda bulunmak. 2. Allah'ın bir kimseye cömertliği, lütfü, himayesi ve yardımı olarak ele alınır.
Kerami
Soylu, şerefli.
Kerem
1. Asalet, asillik, soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı lütuf, bağış, bahşiş.
Keremşah
(bkz. Kerem).
Keşşaf
Keşfeden, sırları çözen, gizlileri açığa çıkaran
Key
Büyük hükümdar, padişah.
Kılıç
İki yüzü keskin eski bir silah.
Kiram
1. Soydan gelenler, soyu temizler, ulular, sergeliler. 2. Cömertler, eliaçıklar. Sahabenin lakabı olmuştur.
Korkut
1. Büyük dolu tanesi. 2. Korkusuz, yavuz, heybetli. 3. Cin, şeytan.
Kuddusi
1. Kuddus olan Allah'ın nimetine mazhar olan 2. 19. yy. Bor'lu meşhur mutasavvıf Türk şairi.
Kutbettin
1.Dinin kutb’u. 2. Dinin yücesi.
Levent
Bahriyeli. Boylu poslu, yakışıklı.
Levni
Renkli, boyalı
Levniz
1. Renk, boya, yüz. 2. Nevi, çeşit, Türk.
Mahdum
Hizmet edilen, evlat.
Mahmud
1. Hamd olunmuş, sena edilmiş, övülmeye değer. Makamı Mahmud: Hz. Muhammed'in en büyük şefaat makamı, cennet. 2. Ebrehe'nin Kabe'yi yıkmak üzere getirdiği filin adı. 3. Mahmud (Kaşgarlı) Karahanlılar'dan olan bu Türk bilgini "Divanu Lügati'tTürk" adlı eseriyle tanınmıştır. 4. Mahmudiye: 2. Mahmut devrinde basılan altın para.
Mahmur
1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış, ağırlaşmış, yan baygın göz.
Mazhar
1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Nail olma, şereflenme. 3. Bazı tekkelerde oturarak uyurken dayanılan kısa değerde. 4. Bir çeşit tef.
Mecdeddin
Dinin büyüğü.
Mecnun
1. Cin tutmuş, cinlenmiş. 2. Delice seven, tutkun. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı.
Medeni
1. Medine'ye mensup, şehirli, şehir halkından olan. 2. Bir memleketle ilgili olan. 3. Terbiyeli, görgülü, nazik. Daha çok lakab olarak kullanılır.
Memun
Emin bulunan, korkusuz, tehlikesiz, sağlam, (bkz. Emin).
Mestan
Mest olmuş, bayılmış.
Metin
1. Metanetli, sağlam, dayanıklı. 2. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.
Minel
Cennetteki inci tanesi
Miraç
. 1. Merdiven. 2. Göğe çıkan Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Hz. Muhammed (s.a.s)'in göğe çıktığı gece ki, Recep ayının 27'sine rastlayan kandil gecesidir. O gecede 5 vakit namaz farz kılınmıştır.
Mirkelam
Güzel, nazik konuşan kimse.
Mirza
1. Emiroğlu beyi, hükümdar soyundan gelen. 2. Doğu Türk devletlerinde asalet unvanı. 3. Dubbi Ekber yıldız kümesindeki parlak yıldız.
Misbah
Aydınlatma cihazı, ışık çırağı. Hz. Peygamber (s.a.s.)'in isimlerinden.
Mithat
Methetme, övme
Muammer
Ömür süren, yaşayan, yaşamış. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Muaz
1. Korunan, sığınan. 2. Çok aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, kıymetli, muhterem, sevgili. Muaz b. Cebel, sahabeden.
Muhammed
1. Birçok defalar hamdu sena olunmuş, tekrar tekrar övülmüş. 2. Birçok güzel huylara sahip. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerindendir. Dedesi Abdülmuttalib tarafından, gökte hak yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur. Kur'an'da dört yerde zikredilmiştir.
Muharrem
1. Tahrim olunmuş, haram kılınmış. 2. Kamer takviminin birinci ayı aşura ayı. Müslümanlıktan önce bu ayda savaşmak yasak olduğu için bu ad verilmiştir. Bu ayın ilk 10 gününde Kerbela vakasının yıldönümünde matem yapılır. 10. gününde aşure pişirilir.
Muhtar
1. İhtiyar eden, seçilmiş, seçkin. Hareketinde serbest olan, istediği gibi davranan, dilediğini yapan. 2. Köy veya mahalle işlerine bakmak üzere halkın seçtiği kimse. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.
Muhterem
İhtiram olunmuş. Saygıdeğer, sayılan.
Muhteşem
İhtişamlı, tantanalı, debdebeli, görkemli Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Muhyiddin
Dini ihya eden.
Muktedir
İktidarlı, gücü yeten, becerebilen.
Muktefi
1. İktifa eden. 2. Ardı sıra izinden gidilmiş örnek olan Hz. Peygamber (s.a.s.)'in isimlerinden.
Musab
Zor. Güçlü, dayanıklı. Ashabdan ünlü şehid Mus'ab b. Umeyr'in adıdır
Musaf
kuran ı kerim,inanılan kutsal kitap
Mushap
1. Merdiven. 2. Göğe çıkan. Hz. Muhammed (s.a.s)'in göğe çıktığı gece ki, Recep ayının 27'sine rastlayan kandil gecesidir. O gecede 5 vakit Zor, Çetin, Güç Olan;Güçlü, Dayanıklı; Hz. Musab bin Umeyr (Ünlü Sahabe, Hz. Muhammed Tarafından Medine’ye Tebliğe Gönderilen Seçkin Genç, Uhud Şehidi) namaz farz kılınmıştır
Muslih
İslah eden, iyileştiren, düzeltici, arabulucu. Barıştıran. Bu kelime Kur'an'da birkaç defa zikredilmiştir.
Mustafa
1. Temizlenmiş, seçilmiş, güzide. 2. Hz. Peygamberin isimlerinden. 3. Sa'd Suresi 47. ayette geçer.
Mutahhar
Takdir edilmiş, temizlenmiş, temiz. Temiz mübarek Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Mutasım
1. İtisam eden, eliyle tutan, yapışan. 2. Günahtan çekinen. 3. Allah'ın ipine sımsıkı sarılan.
Muteber
1. İtibarlı, hatırı sayılır, saygın. 2. İnanılır, güvenilir. 3. Yürürlükte olan geçer.
Mutemed
Kendisine itimat edilen, güvenilen
Mutlu
Talihli, uğurlu. Bahtiyar Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Muttalib
Talepte bulunan, isteyen, (bkz. Abdülmuttalib)
Mübarek
1. Bereketli, feyizli. Uğurlu, hayırlı, kutlu, mutlu. 2. Beğenilen, sevilen, kızılan şaşılan kimse. Bir şey hakkında sözleşme.
Mübeşşir
Müjdeci, muştucu Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.
Müjdat
Müjdeler, sevinçli haberler.
Mükerrem
Muhterem, aziz sayın, saygıdeğer, sayılan, onurlandıran, hürmet ve tazime erişmişErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Mülayim
1. Uygun, muvafık. 2. Yumuşak huylu, yavaş kimse. Pekliği olmayan.
Mümtaz
İmtiyaz tanınmış, ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. Seçkin.
Müren
Akarsu, dere, ırmak Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Mürsel
1. Gönderilmiş yollanılmış. Şeriat sahibi peygamberler. 2. Salıverilmiş suç. 3. Bir yazı sitili. Hz. Peygamberin isimlerinden.
Müşir
1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden. 3. Mareşal Daha çok lakab olarak kullanılır.
Müzdad
Artmış, çoğalmış, uzun.
Nabi
1. Haberci, haber veren. 2. Yüksek, yüce. 3. Büyük Türk şairidir. 17. asrın ikinci yarısında yaşamıştır.
Namdar
Namlı, ünlü.
Nasreddin
Dine yardım eden
Nebi
Haberci. Peygamber.
Necat
Kurtulma, kurtuluş. Selamet.
Necati
Kurtulmaya mensup, kurtuluşla ilgili. Necati: 15 asır meşhur Osmanlı şairi olup asıl adı İsa'dır.
Neccar
Dülger. Marangoz Daha çok lakab olarak kullanılır.
Necdet
Kahramanllık yiğitlik, efelik. Korkusuz olmak.
Necih
Başarılı, galip, muzaffer.
Necmi
Yıldızla ilgili. Necmüddin: Dinin yıldızı Dilimizde "Necmettin" şeklinde kullanılmaktadır.
Nefi
Çıkar ile ilgili faydacı, menfaat, kâr Nefi', Divan edebiyatının başarılı şairlerindendir. 4. Murad zamanında yaşamıştır.
Nejat
Soy nesil, nesep, tabiat.
Nesimi
Hoş ve mülayim.
Neşat
Sevinç, neşe, şenlik, keyif. İran şairlerinden birisinin adı.
Neşet
1. Meydana gelme, gelişme. 2. Kaynak olma, bir mecradan çıkış. Neşet: 19. yy. Türk şairlerinden biri.
Nevzat
Yeni doğmuş çocuk.
Nihat
Tabiat, huy, yaratılış, bünye, karakter.
Niyazi
1. (bkz. Niyaz). 2. Yalvarıcı, niyaz edici. Sevgili. Türk mutasavvıflarından birisi. 18. yy.'da yaşamıştır.
Nizam
1. Dizi, sıra. Düzen, usul, tertip, yol, kaide. 2. Kanun¬lar. 3. Hindistan'daki küçük devletlerin hükümdarlığı. Nizamüddin: Dinin nizamı, düzeni Dilimizde "Nizamettin" olarak kullanılır.
Numan
. 1. Kan. 2. Gelincik. Hanefi Mezhebi'nin imamı, Nu'man b. Sabit.
Nüzhet
. 1. Neşe, eğlence, eğlence yerlerini seyredip gezme. 2, Sevinç, ferahlık Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Oğuz
1. Mübarek, saf ve iyi yaratılışlı. 2. Genç, sağlam, güçlü. 3. Anlayışı kıt, bön. 4. Köylü. Tosun. 5. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu.
Oğuzhan
1. Yiğit han, hakan. 2. Oğuz boylarının efsanevi kahramanı.
Okan
1. Anlayışlı. Anlama, öğrenme. 2. Tanrı, oğuz.
Oktay
Öfkeli, sinirli, kızgın.
Orhan
Şehrin yöneticisi, hakimi. Orhan Gazi: Osmanlı imparatorluğunun ikinci padişahı.
Ozan
1. Şiir yazan, şair. Halk şairi. 2. Şakacı, tatlı, güzel konuşan.
Öktem
Güçlü, onurlu, gösterişli, korkusuz.
Ömer
İslam Devleti'nin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru'1Faruk adını almıştır.
Önder
Bir davada, fikri siyasi bir harekette önde giden, önayak olan, kitleyi idare eden kimse, lider, şef Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Peyami
Haberle, bilgi ile ilgili.
Raci
Rica eden, yalvaran, ümitli, dileyen.
Racih
Değerli, üstün. Fıkıhta: Delil ve Burhanların tercihinde delili öncelik kazanan taraf.
Rafet
Acıma, merhamet etme, esirgeme anlamında. Kur'anı Kerim'de Nur suresi 2. ayet. Hadid suresi 27. ayette geçmekledir.
Ramazan
Hicri (kameri) ayların dokuzuncusu, oruç ayı. Kur'an'da Bakara suresi 185. ayette ismi geçen ay ismi.
Ramiz
1. Akıllı, zeki. 2. İşaretlerle simgelerle gösteren.
Ramize
(bkz. Ramiz).
Rauf
Esirgeyen acıyan, çok merhametli Allah'ın isimlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılır(bkz. Abdürrauf). Kur'anı Kerim'de 10'dan fazla yerde geçmektedir.
Recai
İsteyen, rica eden, yalvaran. Allah'a yalvaran. Ashab'ın kullandığı isimlerdendir.
Recep
1. Hicri kameri ayların yedincisi, üç ayların ilki. 2. Gösterişli, haybetli.
Refah
Bolluk, rahatlık, sıkıntı içinde olmamak.
Reha
1. Kurtulma, kurtuluş. 2. (Ar.) Bolluk, genişlik, varlık.
Reis
Başkan, baş.
Resül
Yeni bir kitap ile gönderilen peygamber.
Reşat
Layık, değer, yakışır.
Reşid
1. Cenabı Hakk'ın isimlerinden. 2. İyi ve doğruyu seçebilen, malını idare gücü olan, rüşd yaşına ulaşmış akil ve baliğ (kişi) ergin, erişkin. 3. Akıllı hareket eden doğru yolda giden Abdürreşid olarak kullanılır. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
Rıdvan
1. Rıza, razılık, razı olma. 2. Cennet kapısında bekleyen melek. Kur'an'da 10'dan fazla yerde geçmektedir.
Rıza
Razılık, razı olma, hoşnutluk, memnuniyet, muvafakat, kabul. Bir şeyin olmasına muvafakat etme. Kadere mukadderata boyun eğme.
Rifat
Yükseklik, yücelik, büyük rütbe.
Rüçhan
Üstünlük, üstün olma.
Sadeddin
(bkz. Saadeddin).
Sadullah
Tanrının kullu, talihli kıldığı kimse.
Sadun
Mübarek, kutlu, uğurlu.
Safa
1. Üzüntü ve kederden uzak olma, endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı. 2. Eğlence. 3. Saflık, berraklık.
Saffan
Saf, halis.
Saffet
Saflık, temizlik, arılık, (bkz. Safvet).
Salahaddin
Dinine bağlı kimse Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılmakladır.
Saman
1. Zenginlik. Rahat, dinç. 2. Düzen.
Sedat
Doğru ve haklı
Selami
İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.
Selçuk
1. Güzel konuşma yeteneği olan. 2. XI. Anadolu, Kafkaslar ve Orta Doğu'da imparatorluk kuran Türk topluluğunun hükümdarı.
Selman
Barış içinde bulunma, huzur, erinç.
Serdar
Başkumandan, başbuğ. Sefer zamanında padişah yerine ordunun başında sefere giden veziri azamlara verilen unvan, serdarı ekrem.
Serhat
Sınır boyundaki asker.
Sertaç
Başa konan taç
Server
Baş, başkan, reis, ulu.
Sevban
Giyinen, kuşanan. Hz. Peygamber'in azatlısının adı.
Seyfettin
Dini koruyan, dinin kılıcı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. "
Seyfi
1. Kılıçla ilgili kılıç şeklinde. 2. Askerlikle ilgili. Askeri.
Seyfullah
Allah'ın kılıcı Ali (r.a.)'nin ve Hz. Halid b. Velid'in lakabı.
Seymen
Çiftlik bekçisi.
Seyyid
Efendi, bey, Peygamber efendimizin torunu Hazret-i
Sezgin
Sezen sezici, duygulu, hassas.
Sinan
Mızrak, süngü.
Sirac
Işık meşale, kandil, çerağ. 2. Nur saçan anlamında Rasulullah için kullanılmıştır.
Sirac
1. Işık meşale, kandil, çerağ. 2. Nur saçan anlamında Rasulullah için kullanılmıştır.
Siraceddin
– Dinin kandili, dinin verdiği aydınlık, ışık, ışıklandıran, aydınlatan Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
Siyami
Oruçlu, kendini kötülüklerden men eden.
Siyami
Oruç tutan, oruçlu, kötülükten kaçınan
Soner
Bir işte son yardımı yapan. Son olması istenen.
Sunullah
Allah’ın kudreti, meydana getirdiği varlığı.
Süveybe
peygamber efendimizin ilk sut annesinin ismi
Şaban
1. Aralık, fasıla. 2. Hicri, Kameri ayların sekizincisi, üç ayların ikinci ayı.
Şadan
Sevinçli, keyifli, neşeli, bahtiyar.
Şafi
1. Suçlunun bağışlanması için araya girip yalvaran kimse. 2. İyileştiren, şifa veren. 3. İnandırıcı, inandıran.
Şahap
1. Alev, ateş parçası. 2. Kayan yıldız, akan yıldız. 3. Cesur yürekli kimse.
Şahinalp
Şahin gibi güçlü yiğit, cesur.
Şahsüvar
Usta binici, çok iyi ata binen.
Şarani
Gür ve uzun saçlı kimse. İslam tarihinde bu isimde birçok meşhur vardır.
Şecaeddin
Dinin kahramanı, dinin yiğidi.
Şehlevent
Leventlerin şahı, boylu poslu, canlı, yakışıklı.
Şemseddin
Dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır (Şemsettin).
Şemsi
Güneşe ait, güneşle ilgili.
Şerafeddin
Dinin şereflisi, büyüğü Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
Şeref
1. Yücelik, ululuk, izzet, seçkinlik. İyi ahlak ve faziletler sonucu meydana gelen manevi yücelik. 2. İyi ün. İftihar edilecek şey.
Şevket
Azamet, büyüklük, ululuk, debdebe, haşmet.
Şevki
Şevkle ilgili, şevke ait, neşeli.
Şeyban
Saçlarına ak düşmüş yaşlı kimse. Moğol hükümdarlarından birisi.
Şihab
1. Kıvılcım. Akan yıldız. 2. Cesur, yürekli.
Şihabeddin
Dinin parlak yıldızı.
Şinasi
1. Tanımaya, anlamaya özgü, tanımak, bilmekle ilgili. 2. Tanzimat döneminin ünlü şairi ve gazetecisi.
Şir
Aslan.
Taceddin
Dinin tacı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
Taci
Taçla ilgili.
Tahsin
Güzel bulma, beğenme. Aferin deme alkışlama.
Taki
Günahtan haramdan kaçınan, dinine bağlı.
Talat
Yüz, çehre. Yüz güzelliği Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Talha
1. Zamk ağacı. 2. Talha b. Ubeydullah. İslam dinini kabul eden ilk 10 kişiden biri, cennetle müjdelenmiştir.
Tamer
Nitelikli, saygın kişi.
Taner
(bkz. Tan).
Tanju
Türk hükümdarlarına Çinliler tarafından verilen unvan.
Tarık
Sabah yıldızı, parlak yıldız.
Tarkan
1. İslam'dan önce Türklerin kullandığı, vekil, vezir, bey gibi unvan. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi.
Tayfur
Uçan, yükselen.
Taylan
1. İnce, kibar, güzel, boylu boslu kimse. 2. Çok yağmur yağdığı halde işlenebilir toprakErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Taylan
1. İnce, kibar, güzel, boylu boslu kimse. 2. Çok yağmur yağdığı halde işlenebilir toprakErkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Tayyar
Uçan, uçucu uçma kabiliyeti olan.
Tekin
1. Boş, ıssız. 2. Sakin, rahat, uslu. İçinde kötülük bulunmayan. 3. Tek, eşsiz. 4. Uyanık, tetikte. 5. Şehzade, prens. 6. Uğurlu.
Temel
1. Yapılardan toprak içinde kalan ve yapıya dayanak teşkil eden duvar ve taban kısımları, koyuk. Bu kısımların yapılması için açılan çukur. 2. Asıl, esas. 3. Dayanak. 4. Belli, başlı en mühim
Tevfik
1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Allah'ın yardımına kavuşma.
Tevfika
(bkz. Tevfik).
Timur
1. Demir. 2. Türk Moğol imparatoru.
Timurtaş
1. Demir ve taş gibi güçlü ve sert olan. 2. Mardin Artuklular'ın 2. Emiri.
Tufan
1. Hz. Nuh zamanında Allah'ın kötülüğe sapmış insanları cezalandırmak için gönderdiği bütün dünyayı su ile kaplayan yağmur. 2. Şiddetli yağmur ve sel.
Turan
Eski İranlılara göre Türk ülkesi. Bütün Türkler'in ve Turan kavimlerinin birleşmesiyle meydana gelecek devlet.
Turanşah
Cesur Türk hükümdarı.
Turgay
Boz renkli, küçük ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, torgay.
Turgut
1. Konut, oturulacak yer. 2. Ünlü Türk denizcisi Turgut Reis'in adı.
Ubeydullah
Allah'ın kulu.
Üsame
Bir aslan cinsi.
Vahap
Çok bağışlayan, ihsanı bol olan
Vakıf
1. Bir şeyi elde eden, bir işten haberli olan. 2. Duran, ayakta duran. Arafat'ta vakfe yapan.
Vakkas
Okçu, savaşçı. Sahabe isimlerindendir.
Vakur
Ağırbaşlı, temkinli.
Vala
Yüksek, yüce Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Vala
Yüksek, yüce Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Vecdi
Coşkunlukla ilgili, coşkunlukla oluşan.
Vecihi
Bir kavmin büyüğü.
Vecit
Vecde gelen, İlahi cezbe ile bayılan.
Vedat
Sevgi, dostluk.
Vefa
1. Sözünü yerine getirme, sözünde durma, borcunu ödeme. 2. Sevgi, dostluk ve bağlılıkta sebat. Yetme yetişme; ömrü vefa etme¬di.
Veli
1. Çocuğun bakımı ve idaresi üzerinde olan, hal ve hareketlerinden sorumlu bulunan kimse. 2. Dost, yakın. 3. Allah'ın sevgili kulu, ermiş evliya. Allah'ın isimlerinden. (bkz. Abdulveli).
Yahya
'Allah lütufkardır" anlamında. Kur'anı Kerim'de 5 yerde ismi geçen ve Zekeriyya (a.s.)'nın oğlu olan peygamber.
Yaver
Yardımcı.
Yavuz
1. Yaman güçlü, güzel. 2. Sert, şiddetli, çetin, keskin. 3. Fevkalade, ala, müstesna. 4. Kötü, fena azgın. Yavuz Sultan Selim. Hilafetin Osmanlılara geçmesini sağlayan dokuzuncu Osmanlı padişahı.
Yekta
1. Tek, yalnız. 2. Eşsiz, benzersiz.
Zafer
l. Amaca ulaşma, basan. 2. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Zâfir
Zafer kazanan, üstün gelen.
Zamir
1. İç, yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
Zekai
Zekayla ilgili, zekaya ait.
Zekeriyya
Erkek zat.
Zeyd
Artan, çoğalan.
Zeynel
Zeynelabidin adından kısalmış ad.
Ziver
Süs, bezek Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
Ziya
Aydınlık, parlaklık, nur, ışık.
Ziyad
Fazlalık, çokluk Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. Ziyat.
Zübeyr
Yazılı, küçük şey.