Hamdolsun Verdiğin Nimetlere...
Hamdolsun Verdiğin Nimetlere...
Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafındakigüzelliklere bakıyormuş.
Evrim ne güzellikler yaratıyor! diye düşünüp mest oluyormuş.
Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya başlamış.
Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına bakışında ayının daha hızlıolduğunu fark ediyormuş.
Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda adamın ayağı yerdeki bir dala takılmış, ayı adamın üzerine atlamış,
pençesini kaldırmış, tam vurmaya hazırlanırken adam
´Allahım! diye
bağırmış. Biranda zaman durmuş ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş
bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık huzmesi adamın üzerine
parlamış. Çok derinden gelen ilahi bir ses adama
´Yıllarca bana inanmadın,yaratılışı kozmik bir kazaya bağladın,
sana bu durumda yardımetmemi mi istiyorsun?
Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım´ demiş
Adam utanç içinde:
´Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem
haksızlık, ama hiç olmazsa ayıyı dindar yapabilir misin?´ demiş.´
Peki´ diye
karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş.
Nehir tekrar akmayabaşlamış her şey eski haline dönmüş.
Ayı pençesini indirmiş, iki pençesini de göğe doğru çevirmiş
ve konuşmaya başlamış;
´Allahım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun bana verdiğin nimetlere...
Hamdolsun Verdiğin Nimetlere...
Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafındakigüzelliklere bakıyormuş.
Evrim ne güzellikler yaratıyor! diye düşünüp mest oluyormuş.
Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya başlamış.
Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına bakışında ayının daha hızlıolduğunu fark ediyormuş.
Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda adamın ayağı yerdeki bir dala takılmış, ayı adamın üzerine atlamış,
pençesini kaldırmış, tam vurmaya hazırlanırken adam
´Allahım! diye
bağırmış. Biranda zaman durmuş ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş
bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık huzmesi adamın üzerine
parlamış. Çok derinden gelen ilahi bir ses adama
´Yıllarca bana inanmadın,yaratılışı kozmik bir kazaya bağladın,
sana bu durumda yardımetmemi mi istiyorsun?
Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım´ demiş
Adam utanç içinde:
´Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem
haksızlık, ama hiç olmazsa ayıyı dindar yapabilir misin?´ demiş.´
Peki´ diye
karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş.
Nehir tekrar akmayabaşlamış her şey eski haline dönmüş.
Ayı pençesini indirmiş, iki pençesini de göğe doğru çevirmiş
ve konuşmaya başlamış;
´Allahım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun bana verdiğin nimetlere...