Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[Reyhani_konyevi]

Behlül-i Dânâ Hazretleri bir gün Bağdât sokaklarından birinde giderken, oynayan çocuklar gördü. Çocuklardan biri ise bir köşeye çekilmiş onlara bakıyor ve ağlıyordu. Behlül-i Dânâ o çocuğun yanına gitti ve;

"Ey çocuk niçin ağlıyorsun? Gel sana bir şeyler alayım da sen de arkadaşlarınla oyna." dedi ve çocuğun başını okşadı.

Çocuk bakışlarını Behlül'e çevirdi ve;

"Ey aklı az adam! Biz oyun için yaratılmadık." dedi.

Behlül bu söze şaştı ve çocuğa;

"Ey oğlum! Peki niçin yaratıldık." diye sordu.

Çocuk;

"Allahü teâlâyı bilmek ve O'na ibâdet etmek için." dedi.

Behlül hazretleri;

"Peki bunun öyle olduğunu nereden biliyorsun?" diye sordu.

Çocuk, Mü'minûn sûresinin 115. âyet-i kerîmesini okuyuverdi. Meâlen; "Sizi ancak boşuna yarattığımı ve gerçekten bize döndürülmeyeceğinizi mi zannettiniz?"

Hazret-i Behlül tekrar;

"Ey çocuk. Sen hakîmâne konuştun. Bana biraz daha nasîhat et." dedi ve ağlamaya başladı. Kendinden geçmişti.

Kendine geldiğinde çocuğa;

"Ey oğlum! Senin günâhın yok. Sen bir çocuksun. Nasıl oluyor da böyle düşünebiliyorsun?" diye sordu.

Çocuk da;

"Ey Behlül! Babamı ateş yakarken gördüm. İri odunları küçük çırpılarla tutuşturuyordu. Ben de Cehennem'in yanan küçük odunlarından olacağımdan korkuyorum." dedi.

Bu sözler üzerine Behlül-i Dânâ hazretleri tekrar ağladı. Kendinden geçti. Kendine geldiğinde çocuğu yanında göremedi. Oradakilere bu çocuğun kim olduğunu sordu.

Onlar;

"Tanımadın mı?" dediler.

Behlül;

"Hayır." deyince, onlar;

"Bu, hazret-i Hüseyin evlâdından seyyid bir çocuktur." dediler.

Behlül de; "Ancak böyle bir ağacın meyvesi bu kadar olgun olabilirdi." deyip oradan ayrıldı.

 

[Reyhani_konyevi]

Ya Rabbi dostlarını ne kadar kıymetli yapmışsın; Onları tanıyan,sana kavuşuyor.Sana kavuşamayacaklar onları tanıyamıyor..! (Şeyhül islam Abdullah Ensari k.s)

 

[Reyhani_konyevi]

Tövbe eden genç Allahu zülcelal'in HABİBİDİR! (Kutbu-s Sakaleyn Sultan Seyda Muhammed KONYEVİ K.S)

 

[Reyhani_konyevi]

 

[Reyhani_konyevi]

 

[Reyhani_konyevi]

 

[Reyhani_konyevi]

 

[Reyhani_konyevi]

Kapımıza gelen her kim ki nefsini şeytandan ve firavundan aşağı bilmezse bizden birşey alamaz"
Şah-ı Nakşibend Hz.leri k.s

Allah bir kulu severse,sevdiğine gönderir,terbiye ettirir, azametine yakışacak edeb öğrettirir. Sonra onu sever.Sana müjdeler olsun.
Seni bir mürşide gönderdiyse haberin olsun, seni seviyor (Şah-ı Nakşibendi hz.leri)

 

[Reyhani_konyevi]

"Himmet kuşağını beline kuvvetlice sarmayan insan,dünyaya olan meyil muhabbetten kurtulamaz.
Allah yolunda gözyaşlari dökerek ağlamadikca,
Allahu teala'ya ait ince sırlara kavuşamaz ve bu yolda ilerleyemez."

Hoca Ahmed Yesevi k.s

 

[Reyhani_konyevi]

 

[Reyhani_konyevi]

Ey oğlum! Mümin dünyada sıkıntı çeker... Fakat hiç şüphe yok ki, o bu sıkıntılar içinde de, darlıktan sonra huzur bulur... Fakat sen hemen rahata talip oluyorsun. Biliyormusun, müminin rahatı, Rabbine kavuştuğu gün olacaktır...

Şah-ı Nakşibend ( Kaddesellahu Sırruhu )

 

[Reyhani_konyevi]

Evliyaya dil uzatan, onlara karşı edep dışı harekette bulunan ve onları inkâr eden kimse, en kötü hal üzere ölür. ''

Hazreti Ebû Abdullah el- Kureyşî k.s

 

[Reyhani_konyevi]

Nefs'tir seni yolda koyan Yolda kalır nefse uyan.

~ Yunus Emre (k.s) ~

 

[Reyhani_konyevi]

Bir gece Şeyh Seyyid Tâhâ-i Hakkârî’nin (k.s) kilerine bir hırsız girmiş ve un çuvalını sırtlayıp kaçmak istemişti. Fakat kaldırmaya güç yetiremeyince çuvalın ağzını açtı ve içinden bir miktar un boşalttı. Tekrar kaldırmak için hamle ettiyse de başaramadı. Yine boşaltıp kaldırmaya çalıştığı sırada Seyyid Tâhâ hazretleri (k.s) kilere girdi. Çuvalın arkasından tutup,

- Evladım, yardım edeyim. Herhalde kaldıramıyorsun, dedi.

Şeyhin önce ayak sesini, ardından da söylediklerini işiten hırsız iyice korkmuştu. Durumu farkeden Şeyh Seyyid Tâhâ konuşmasını şöyle sürdürdü:

- Hadi ben yardımcı olayım da çuvalı sırtına yükleyelim; ama dikkat et, bizim adamlarımız görmesin. Belki seni üzerler. Bir daha da ihtiyacın olduğunda kilere değil, bize gel. Biz senin ihtiyacını görelim.

Hırsız bu müsamaha ve cömertlik karşısında çok etkilendi, iyice mahcup oldu. Şeyhten af dileyerek kendisine hizmet eden kimseler arasına katıldı.

Kaynak : Hal Dili, Semerkand Yayınları

 

[Reyhani_konyevi]

Güncelleme..

 

[Reyhani_konyevi]

Pek aziz ve muhterem kardeşlerim,büyüklerim yarın artık son final sınavıma girip,gece de memlekete gideceğim bu konuyu devam ettiren tasavvuf ehli kardeşlerimiz olmasını rica ederim.Allahu zülcelal hepimize razı olacağı şekilde amel-i salih nasip etsin amin.Gönlünü kırdığımız kardeşlerimiz olduysa haklarınızı helal inşaAllah..

 

[buket_zeynep]

yolun bahtın şansın açık olsun can kardeşim.. NURUN EKSİLMESİN İNŞALLAH.....ailene selamlar.. biz seni böyle seviyoruz...ışığını yansıtırken.. hadi ALLAHA emanet...

 

[repsol]

yolun açık olsun kardeşim Rabbime emanet ol inşallah

 

[Reyhani_konyevi]

Allahu zülcelal razı olsun..

 

[gecekondu]

Tasavvuf yolunun büyüklerinden Mevlânâ Halid-i Bağdâdî hazretleri (k.s) şöyle der:

“Mürid, yerken ve içerken bir lokma veya bir yudum dahi israf etmez. Yani yemeği hırsla, aç gözlülükle ve Rabb’inden gafil bir kalple yemez. Çünkü gafletle yenilen bir lokma daha çok gaflete, Allah’ı hatırlayarak yenilen bir lokma ise daha çok huzura sebep olur.”