Hz. Ömerin rivayetine göre, Resulullah (asm.) şöyle buyurmuştur:
"Mutlaka Allah´ın kullarından bazı insanlar vardır ki, onlar ne Peygamber, ne de şehitlerdir. Fakat kıyamet gününde, Allah katındaki makamlarından dolayı nebiler ve şehitler onlara gıpta edecekler."
Sahabeler dediler:
"Ey Allah´ın Resulü bize haber ver, onlar kimlerdir?"
Resulullah:
"Onlar öyle bir topluluk ki, aralarında bir akrabalık, alıp verecekleri mal- mülk olmaksızın Allah için birbirlerini severler. Hem, vallahi şüphesiz onların yüzleri pırıl pırıl nurdur. Şüphesiz onlar nur üzerindedirler. (İşleri nurdur) insanlar korktuğu zaman onlar korkmazlar, halk mahzun olduğu zaman onlar mahzun olmazlar" (1) buyurdu ve şu ayeti okudu: "iyi bil ki, Allah´ın velilerine, sevdiklerine korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir."
---
Bir başka rivayet de şöyledir:
"Mutlaka Allah´ın kullarından, nebilerin ve şehitlerin kendilerine gıpta edecekleri kullar vardır. Sahabeler tarafından denildi ki: Onlar kimlerdir ey Allah´ın Resulü, bize haber ver ki onları sevelim. Resulullah onların bu isteği üzerine, şöyle buyurdu: Onlar öyle bir topluluktur ki, aralarında mal (ticari ilişki) ve akrabalık olmaksızın birbirlerini severler. Onların yüzleri nurdur. Nurdan minberler üzerindedirler. Halk korktuğu zaman korkmamayı sürdürürler. İnsanlar mahzun oldukları zaman onlar üzülmezler" dedi ve sonra "Dikkat edin! Mutlaka Allah´ın evliyası için korku yoktur, onlar mahzun da olmazlar." ayetini okudu. (2)
---
Kaynaklar:
1. Mecma'ût-Tefasir (Lubabu´t-Te´vil) III, 267; Hak Dini IV, 2731; Tefsiru´l-Kurani´l-Azim, II, 422-423; III, 291 (Nur Sûresi 35. ayeti tefsir edilirken, Nur üzerinde olan kimse hakkında: "kelamı nurdur, ameli nurdur, medhali nurdur, mahrecleri nurdur, kıyamet gününde dönüşü nura cennetedir" açıklaması yapılır. Ayrca bk. Hak Dini IV, 2730; Yunus, 64. ayeti ile ilgili olarak yüzleri nur, nurdan mimberler üzerinde olan müminlerden, Allah´ın evliyasından bahsedilmektedir. Ayrıca bk. Tefsiru´l-Kurani´l-Azim II, 423. Her muttaki Allah´ın evliyasıdır. Yine yüzleri nur olan kimselerin, onlar olduğu belirtilir. Ayrıca, III, 291: O Allah velilerinin, kelamları nur amelleri nur, medhalleri nur, mahrecleri nur, varacakları yer cennet de nurdur.
2. Tefsiru´l Kurani´l-Azim II, 422; Hak Dini IV, 2731; Riyazu´s-Salihin s. 874.