Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
...Seccadem... (14 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan desertrose
- Başlangıç tarihi
RE: ...Seccadem...
Aleykum selam.. Asıl siz sorduğunuz soruyu biraz düşünürmüsünüz.. Herşeye gücü yeten Rabbim için seccadeye şahitlik yaptırmak çokmu zor.. Bilmiyormusunuzki ahirette herşey şahitlik yapacak.. Şuanda ayrıntılı yazacak vaktim yok kusura bakmayın ama "Sorularla İslamiyet" bölümüne sorabilirsiniz..
SelametleB)B)
Aleykum selam.. Asıl siz sorduğunuz soruyu biraz düşünürmüsünüz.. Herşeye gücü yeten Rabbim için seccadeye şahitlik yaptırmak çokmu zor.. Bilmiyormusunuzki ahirette herşey şahitlik yapacak.. Şuanda ayrıntılı yazacak vaktim yok kusura bakmayın ama "Sorularla İslamiyet" bölümüne sorabilirsiniz..
SelametleB)B)
RE: ...Seccadem...
aslında sen kendine sor Allah bez parçasının sana şahitlik yapacağına delil göster bakalımAllah sadece muhammed a.s insana işlediği amele göre sana şaitlik yapacaığını buyuruyor.ama bez parçası hakkında hiç bilgi yok bunlar uydurmadır.sana bir uyarı ben secade olsam bu halinden dolayı sana şahitlik yapmam
wesselam
aslında sen kendine sor Allah bez parçasının sana şahitlik yapacağına delil göster bakalımAllah sadece muhammed a.s insana işlediği amele göre sana şaitlik yapacaığını buyuruyor.ama bez parçası hakkında hiç bilgi yok bunlar uydurmadır.sana bir uyarı ben secade olsam bu halinden dolayı sana şahitlik yapmam
wesselam
RE: ...Seccadem...
Aleykum selam..
Yahu bir şiirdeki mecazi anlatımı nasılda abartmışsınız sanırım daha önce hiç şiir okumadınız ve mubalağa (abartma) sanatından haberiniz yok.. Uslubunuza dikkat edin..
Ben seccadenin kesin şahitlik yapacağını iddia etmiyorumki, sadece Rabbimin isterse herşeyi yapabileceğini söylüyorum.. Bunda abartılacak ne var, halimde ne varmış anlamadım..
Allah sadece muhammed a.s insana işlediği amele göre sana şaitlik yapacaığını buyuruyor.
Yukarıda tam olarak ne demek istendiğinide anlayamadım anlayan varsa banada söylesin..
Herşeye gücü yeten Rabbime amentsiniz..Selametle..
Aleykum selam..
Yahu bir şiirdeki mecazi anlatımı nasılda abartmışsınız sanırım daha önce hiç şiir okumadınız ve mubalağa (abartma) sanatından haberiniz yok.. Uslubunuza dikkat edin..
Ben seccadenin kesin şahitlik yapacağını iddia etmiyorumki, sadece Rabbimin isterse herşeyi yapabileceğini söylüyorum.. Bunda abartılacak ne var, halimde ne varmış anlamadım..
Allah sadece muhammed a.s insana işlediği amele göre sana şaitlik yapacaığını buyuruyor.
Yukarıda tam olarak ne demek istendiğinide anlayamadım anlayan varsa banada söylesin..
Herşeye gücü yeten Rabbime amentsiniz..Selametle..
RE: ...Seccadem...
Yaradan'la buluşma anlarımda, buseler konduruyorsun anlıma. Şairin dediği gibi; "öp beni anlımdan, öp beni seccadem..." Dudakların dokunsun kalbime, ellerim değsin avuçlarına, benim vefalı yârim seccadem...
ÖP BENİ ALNIMDAN .SEN ÖP SECCADEM....
KARDEŞİM ELLERİNE SAĞLIK.ÇOK GÜZEL BİR YAZI HAZIRLAMIŞSIN...
ALLAH (c.c.) RAZI OLSUN...DUA İLE KAL....
Yaradan'la buluşma anlarımda, buseler konduruyorsun anlıma. Şairin dediği gibi; "öp beni anlımdan, öp beni seccadem..." Dudakların dokunsun kalbime, ellerim değsin avuçlarına, benim vefalı yârim seccadem...
ÖP BENİ ALNIMDAN .SEN ÖP SECCADEM....
KARDEŞİM ELLERİNE SAĞLIK.ÇOK GÜZEL BİR YAZI HAZIRLAMIŞSIN...
ALLAH (c.c.) RAZI OLSUN...DUA İLE KAL....
RE: ...Seccadem...
Rasulullah'ın Şefaati:
Rasulullah (s.a.s) hayatta iken sahabeler ondan dua (şefaat) etmesini istemişlerdir. Bu hiçbir kimsenin inkar edemeyeceği sabit ve meşru bir gerçektir.
Fakat Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra ondan şefaat istemenin caiz olmadığı konusunda ilk üç yüz yıl içerisinde bütün alimler icma etmişlerdir. Ancak bu üç yüzyılın bitiminden sonra sapık batıni fırkaların (İsmailiyye, Fatımiyye gibi) yayılmasıyla bazı insanlar bu konuda şüpheye düşmeye başlamıştır.
Rasulullah (s.a.s)'in vefatından sonraki en hayırlı ilk üç yüz yıl içinde, Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra Rasulullah'tan şefaat istenebileceği müslümanların akıllarına bile getirmediği birşeydi. Dört halife zamanında da hiçkimse Rasulullah (s.a.s)'in mezarına gidip ondan kendilerine şefaat etmesini istememişti. Böyle birşey İslam'da meşru olsaydı ilk yapan elbette onlar olur ve Rasulullah (s.a.s) hayatta iken hırsla istedikleri şefaati öldükten sonra da istemeyi terk etmezlerdi.
Onlardan sonra gelen tabiin, tebeu tabin de bu konuda dört halife dönemindeki müslümanlar gibi amel etti. Bu durum ehli beyt sevgisini kendilerine maske edinmiş batıni tarikatların türemesine kadar böyle devam etti. Bu sapık tarikatlar, ehli beyte isnad ettikleri görüşleriyle iftira ederek Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra ondan şefaat istenebileceğine dair kitaplar yazdılar. İhvanı Safa, Fatimiyye ve İsmailiyye hareketlerini okuyanlar bu gerçeği açıkca görebilirler.
İlk üç yüz yılda yaşayan müslümanlar; Allah tarafından Rasulullah (s.a.s)'e bazı şefaatlerin verileceğine ve bu şefaatlerin kıyamet gününde geçerli olacağına inanıyorlardı. Onlardan hiçkimse; "Rasulullah (s.a.s) mezarında iken şefaat edecektir" dememişti.
Bu meseleyi şu hadis net bir şekilde açıklığa kavuşturmaktadır:
Rasulullah (s.a.s) mahşer günü, insanların mahşer sıkıntısından kurtulmaları için Allah'a yalvaracak Allah da ona şefaat hakkı verecektir. Rasulullah (s.a.s) bu şefaat hakkında şöyle buyuruyor:
"Ben (kıyamet gününde) ilk şefaat edici ve ilk şefaat ettirilenim." (Buhari, Müslim)
Bütün alimler bu sözün mahşer gününde insanların sıkıntıdan kurtulması için yapılacak büyük şefaat hakkında söylenmiş olduğunda ittifak etmişlerdir.
Bu delile göre, Rasulullah (s.a.s) şefaat hakkını ilk olarak mahşer gününde kullanacaktır. Şayet Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra kabrindeyken bile kıyamete kadar insanlara şefaat edecek olsaydı mahşer günü için: "Ben ilk şefaat edici ve ilk şefaat ettirilenim" demezdi.
Şefaat Konusuyla İlgili İddialar Ve Cevapları:
1. Mezarında Rasulullah (s.a.s) den şefaat istemenin caiz olmadığına dair Kur'an ve sünnette hiçbir nas yoktur.
Cevap: Sizler öldükten sonra Rasulullah (s.a.s)'den ve ölmüş salih kişilerden şefaat istemeyi Allah'ın razı olduğu bir ibadet düşüncesiyle yapıyorsunuz. Fakat ibadet seviyesinde olan şeylerin yapılması konusunda delil istenir. Eğer o konuda sahih bir delil varsa bu yapılır. Fakat o konuda sahih bir delil yoksa onun ibadet olarak yapılması caiz değildir. Çünkü birşeyin ibadet olması delil gerektirir: "Rasulullah (s.a.s) veya salih kimseler öldükten sonra onlardan şefaat istenir. Çünkü bu konuda bu amelden nehyeden bir delil yoktur" demek yanlıştır.
Ayrıca "Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra ondan şefaat istemenin caiz olmadığı konusunda delil yoktur" sözü de yanlıştır. Nasların genel manaları ölülerden şefaat istemeyi yasaklamaktadır. Çünkü ölülerin dünyaya herhangi bir etkileri yoktur.
Bu meseleyi daha iyi anlamak için Allah (c.c)'nun şu ayetini dikkatle okumak gerekir:
“Onlar Allah'ı bırakıp da kendilerine zarar veya fayda veremeyen şeylere ibadet ederler. Ve: "Bunlar Allah katında şefaatçilerimizdir" derler. (Ey Muhammed!) De ki: "Göklerde ve yerde Allah'ın bilmediği bir şeyi mi O'na haber veriyorsunuz? Allah onların ortak koştuklarından beridir, yücedir.”
(Yunus: 18)
Ayetteki: "Bunlar, Allah katında bizim şefaatçilerimizdir" sözünü ayetin başındaki "ibadet ederler" sözü tefsir etmektedir.
Bu ayetteki müşrikler Allah'tan başka varlıklardan şefaat isteyerek onlara ibadet ediyorlardı.
Onlar putlarını nebi ve salih kişilerin suretinde yapmışlardı Onlara ibadet ettiklerinde nebi ve salih kimselerin kendilerinden razı olacaklarını ve Allah katında şefat etme hakkına sahip oldukları için de kendilerine şefaat edeceklerini zannediyorlardı. İşte bu ayet böyle düşünen müşrikler hakkında inmiştir.
Halbuki, kendilerine ibadet ettikleri o varlıklar onlara ne zarar ne de fayda verebilme gücüne sahiptirler.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
"Allah'ı bırakıp da, kıyamet gününe kadar cevap veremeyecek olan ve kendisine yapılan dualardan habersiz kalan şeylere ibadet edenlerden daha sapık kim olabilir?" (Ahkaf: 5)
Zamanımızda da müslüman olduklarını iddia ettikleri halde nebi ve salih oldukları zannedilen kişilerin mezarlarını yücelten, böyle yaptıklarında onların kendilerinden razı olacaklarına ve Allah katında kendilerine şefaat edeceklerine inanan kimseler vardır. Bunların şirki de Rasulullah (s.a.s) zamanındaki müşriklerin şirkinden farksızdır.
2 Sahih hadislerde Allah (c.c) nebilere, salihlere hatta bazı mü'minlere şefaat hakkı vereceğini bildirmiştir. Demek ki şefaat onların hakkıdır. Öyleyse onlardan hakları olan şeyleri istemekte ne sakınca olabilir?
Cevap: Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
"(Ey Muhammed!) de ki: "Her türlü şefaat Allah' ındır. Göklerin ve yerin mülkü O'nundur. Sonra O'na döndürüleceksiniz." (Zümer: 44)
Bu ayet; mülk olarak şefaate yalnız Allah (c.c)'nun sahip olduğunu gösteriyor. Allah (c.c) sadece kendisinin sahip olduğu bu şefaati bazı kişilere şartlı olarak kıyamet gününde verecektir. Allah'ın böyle kişilere verdiği şefaat onların mülkü değildir. Çünkü kendilerine verilen bu şefaat hakkını istedikleri gibi kullanma yetkileri yoktur. Onlar sadece Allah (c.c)'nun kendilerinden razı olduğu kişiler için şefaatçi olabilirler. Yani şefaat onların mülkü değildir ve bir kimseden kendisine ait olmayan şey istenemez. Çünkü hiç kimse sahip olmadığı bir şeyi vermeye muktedir değildir..
Böyle olunca, "şefaat onların hakkı olduğu için onlardan istenir" sözünün yanlış olduğu ortaya çıkmış olur. Şayet şefaate sahip olsaydılar bunu istedikleri gibi kullanırlardı. Fakat istedikleri gibi kullanamamaları şefaatin onların mülkü olmadığını gösterir.
Şefaat isteyen şefaati asıl sahibinden istesin! Ancak bu düşünce, kalpleri, şefaate sahip olan Allah'a yöneltir. Zaten Zümer: 44 ayetinde de Allah (c.c) bunu istediğini bildirmektedir.
Allah (c.c)'nun kendilerine şefaat verdiği kişiler, izin ve rıza şartları dahilinde ancak belli bir zamanda şefaate hak kazanacaklardır. Fakat bu, onların mülkü olmayacaktır. Bu sebeble kendisine şefaat izni verilen kişinin her yaptığı şefaatte mutlaka Allah'ın izni ve rızası gerekir. Şefaat etme yetkisi kıyamet gününde Allah'ın izni ve rızası dahilinde nebilere, salihlere ve şehitlere verilecektir. Fakat onların yapacağı şefaat de sınırlıdır. Onlar da kim olursa olsun hiç bir müşriğe (Rasulullah (s.a.s)'in, amcası Ebu Talib'e belli ölçüdeki şefaati hariç) şefaat edemeyeceklerdir. Ayrıca bütün sahih hadislere göre şefaat sadece kıyamet gününde verilecektir. Hiçbir sahih rivayette kabir hayatında şefaatin olduğu bidirilmemiştir.
3 Biz ölmüş olan nebilerden, salihlerden dünyada şefaat isterken dünya için değil ahiret için şefaat istiyoruz. Çünkü onlar mezarlarında sağdırlar ve bizi duyarlar.
Cevap: İslam'ı bizden daha iyi anlayan ve Allah'ın kendilerinden razı olduğu sahabeler Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra hiç ondan şefaat istediler mi? Cennetle müjdelenen on kişi Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra hiç ondan şefaat istediler mi? Bedir'e katılan veya Rıdvan beyatı veren veya Rasulullah (s.a.s) ile birlikte Veda haccına katılan veya bunlar dışında herhangi bir sahabe Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra hiç ondan şefaat istedi mi? Bilakis kıtlık yılında dua etmesi için Rasulullah (s.a.s)'in mezarına değil mertebe olarak ondan daha düşük fakat henüz hayatta olan amcası Abbas'a gittiler.
Hayatta olan nebi ve salih kişilerden dünya ve ahiret için dua (şefaat) taleb edilebilir. Fakat bu kimseler öldükten sonra onlardan dua (şefaat) taleb edilemez. Çünkü onlar artık yardım etmeye kadir değildirler.
Rasulullah (s.a.s), öldükten sonra kendisinden hiçbirşey istenilmemesi için kabrinin mescid edinilmesini yasaklamıştır.
Aişe (r.a) şöyle rivayet etti:
Rasulullah (s.a.s) ahirete göçme sebebi olan hastalığında:
"Allah yahudi ve hristiyanlara lanet etsin! Onlar rasullerinin mezarlarını mescid edindiler." buyurmuştu. Böyle bir endişe olmasaydı sahabeler Rasulullah'ın kabrini yükseltirlerdi. Fakat ben mescid edinilmesinden korkarım"
(Buhari, Müslim)
Mescidlere aslında dua için gidilir. Duanın en büyüğü ise namazdır. Zaten namazın lügat manası da; dua etmektir.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
"Onlara namaz kıl (dua et). Çünkü senin namazın (duan) onlar için sekinettir." (Tevbe: 103)
Namazın hepsi duadır. Onda hem ibadet hem de istek duası vardır. Dolayısıyla mescidlere dua için gidilir. Bu sebeble Rasulullah (s.a.s), mezarının mescid edinilmesini, oraya dua için gidilmesini engellemek için yasaklamıştır. Rasulullah (s.a.s) mezarlara gidip oralarda, direkt olarak Allah'a yapılsa dahi dua edilmesini şiddetli bir şekilde yasakladığı halde oralara gidip direkt Allah'tan değil de ölülerden şefaat veya yardım isteyenlerin durumu bir düşünülsün.
Ömer (r.a), Enes b. Malik (r.a)'nun, göremediğinden dolayı bir mezarın yanında namaz kıldığını farketti ve:
"Dikkat et! Mezar var, mezar var." dedi. (Enes (ra)'yu mezar yanında namaz kılmaması için ikaz etti.)" (Buhari)
İşte Uhud şehidleri! Onlar fazilet ve Allah katındaki değerleri bilinen kimselerdir ve ölü olmadıklarını bildiren nasslar vardır. Hayatta (fakat bizim yeryüzündeki hayatımız gibi değil) oldukları bilindiği halde, ne Rasulullah' ın hayatında ne de vefatından sonra hiçbir sahabe onların mezarlarına gidip de onlardan şefaat istemiş değildir. Sağ olan sahabeler ne onlardan, ne de diğer ölülerden dua (şefaat) istemez, bilakis onlar için Allah'a dua ederlerdi.
Ömer (r.a) şöyle dedi: Rasulullah (s.a.s)'in şöyle buyurduğunu duydum:
"Tabiinlerin en hayırlısı Uveys denilen bir adamdır. Onun annesi vardır. Kendisinde de bir beyazlık vardır. Ona söyleyin de size dua etsin." (Müslim)
Ömer (r.a) Uveys'i gördüğünde ona şöyle dedi: "Ben Rasulullah (s.a.s)'in şöyle dediğini duydum:
"Size Uveys b Amire gelecektir. Allah'a yemin etse Allah (c.c) yeminini yerine getirir. Sizi bağışlaması için Allah'a dua ettirebilirseniz muhakkak bunu yapın!" Ömer Uveys'e:
"Artık bana dua et" dedi. Uveys de ona dua etti.
(Müslim)
Rasulullah (s.a.s) Allah (c.c) katında kendisinden kat kat düşük seviyede olan bir kimseden kendilerine dua ettirmelerini sahabelerine öğütlüyor. Allah'ın rasulü ilerde gelecek olan bir kişiden dua istemelerini sahabelerine öğütlüyor da ondan kat kat üstün olduğu halde öldüğünde kendisinden dua istenmesini niçin öğütlemiyor?
Akidesi sağlam ve tevhid üzere olan müslüman; Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra, onun kıyamet gününde kendisine şefaatçi olmasını Allah'tan ister. Bunu isterken tevhid üzere yaşamayı, tevhid üzere ölmeyi, tevhidin gerektirdiği şeyleri yapmayı, şirk ve şirk ehlinden uzak olmak için çalışmayı da Allah'tan ister. Çünkü müslüman bilir ki bu sayılanlar gerçekleştirilmeden Rasulullah (s.a.s) dahil hiç kimse kıyamet gününde kendisine şefaat edemez.
Allah (c.c) bu konuda şöyle buyuruyor:
"Allah'tan başkasına çağıranlar şefaate hak kazanamazlar. Ancak Kelimei Şehadet'in manasını bilerek Kelimei Şehadet getirenler müstesnadır."(Zuhruf: 86)
Ebu Hureyre (r.a) şöyle dedi:
Bir gün Rasulullah (s.a.s)'e: "Ey Allah'ın Rasulü! Kıyamette senin şefaatin en çok kimi sevindirecek?" diye sordum. O şöyle buyurdu:
"Ya Eba Hureyre! Hadis bellemede sende gördüğüm şevke göre bunu senden evvel hiç kimsenin bana sormayacağını zaten tahmin ediyordum. Kıyamet gününde şefaatime hak kazanacak olan, kalbinden (yahut içinden) halis olarak "La ilahe illallah" diyen kimsedir." (Buhari, Müslim)
Allah (c.c), Herşeyi Bilendir:
arkadaş okuda gör delil var kuran ve sünneten astığın şeyler bom boş şeyler seni kurtarmaz nurullah_55 arkadaşın yazdıkları gayet mantıklı anlaşılır yazılar
Rasulullah'ın Şefaati:
Rasulullah (s.a.s) hayatta iken sahabeler ondan dua (şefaat) etmesini istemişlerdir. Bu hiçbir kimsenin inkar edemeyeceği sabit ve meşru bir gerçektir.
Fakat Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra ondan şefaat istemenin caiz olmadığı konusunda ilk üç yüz yıl içerisinde bütün alimler icma etmişlerdir. Ancak bu üç yüzyılın bitiminden sonra sapık batıni fırkaların (İsmailiyye, Fatımiyye gibi) yayılmasıyla bazı insanlar bu konuda şüpheye düşmeye başlamıştır.
Rasulullah (s.a.s)'in vefatından sonraki en hayırlı ilk üç yüz yıl içinde, Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra Rasulullah'tan şefaat istenebileceği müslümanların akıllarına bile getirmediği birşeydi. Dört halife zamanında da hiçkimse Rasulullah (s.a.s)'in mezarına gidip ondan kendilerine şefaat etmesini istememişti. Böyle birşey İslam'da meşru olsaydı ilk yapan elbette onlar olur ve Rasulullah (s.a.s) hayatta iken hırsla istedikleri şefaati öldükten sonra da istemeyi terk etmezlerdi.
Onlardan sonra gelen tabiin, tebeu tabin de bu konuda dört halife dönemindeki müslümanlar gibi amel etti. Bu durum ehli beyt sevgisini kendilerine maske edinmiş batıni tarikatların türemesine kadar böyle devam etti. Bu sapık tarikatlar, ehli beyte isnad ettikleri görüşleriyle iftira ederek Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra ondan şefaat istenebileceğine dair kitaplar yazdılar. İhvanı Safa, Fatimiyye ve İsmailiyye hareketlerini okuyanlar bu gerçeği açıkca görebilirler.
İlk üç yüz yılda yaşayan müslümanlar; Allah tarafından Rasulullah (s.a.s)'e bazı şefaatlerin verileceğine ve bu şefaatlerin kıyamet gününde geçerli olacağına inanıyorlardı. Onlardan hiçkimse; "Rasulullah (s.a.s) mezarında iken şefaat edecektir" dememişti.
Bu meseleyi şu hadis net bir şekilde açıklığa kavuşturmaktadır:
Rasulullah (s.a.s) mahşer günü, insanların mahşer sıkıntısından kurtulmaları için Allah'a yalvaracak Allah da ona şefaat hakkı verecektir. Rasulullah (s.a.s) bu şefaat hakkında şöyle buyuruyor:
"Ben (kıyamet gününde) ilk şefaat edici ve ilk şefaat ettirilenim." (Buhari, Müslim)
Bütün alimler bu sözün mahşer gününde insanların sıkıntıdan kurtulması için yapılacak büyük şefaat hakkında söylenmiş olduğunda ittifak etmişlerdir.
Bu delile göre, Rasulullah (s.a.s) şefaat hakkını ilk olarak mahşer gününde kullanacaktır. Şayet Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra kabrindeyken bile kıyamete kadar insanlara şefaat edecek olsaydı mahşer günü için: "Ben ilk şefaat edici ve ilk şefaat ettirilenim" demezdi.
Şefaat Konusuyla İlgili İddialar Ve Cevapları:
1. Mezarında Rasulullah (s.a.s) den şefaat istemenin caiz olmadığına dair Kur'an ve sünnette hiçbir nas yoktur.
Cevap: Sizler öldükten sonra Rasulullah (s.a.s)'den ve ölmüş salih kişilerden şefaat istemeyi Allah'ın razı olduğu bir ibadet düşüncesiyle yapıyorsunuz. Fakat ibadet seviyesinde olan şeylerin yapılması konusunda delil istenir. Eğer o konuda sahih bir delil varsa bu yapılır. Fakat o konuda sahih bir delil yoksa onun ibadet olarak yapılması caiz değildir. Çünkü birşeyin ibadet olması delil gerektirir: "Rasulullah (s.a.s) veya salih kimseler öldükten sonra onlardan şefaat istenir. Çünkü bu konuda bu amelden nehyeden bir delil yoktur" demek yanlıştır.
Ayrıca "Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra ondan şefaat istemenin caiz olmadığı konusunda delil yoktur" sözü de yanlıştır. Nasların genel manaları ölülerden şefaat istemeyi yasaklamaktadır. Çünkü ölülerin dünyaya herhangi bir etkileri yoktur.
Bu meseleyi daha iyi anlamak için Allah (c.c)'nun şu ayetini dikkatle okumak gerekir:
“Onlar Allah'ı bırakıp da kendilerine zarar veya fayda veremeyen şeylere ibadet ederler. Ve: "Bunlar Allah katında şefaatçilerimizdir" derler. (Ey Muhammed!) De ki: "Göklerde ve yerde Allah'ın bilmediği bir şeyi mi O'na haber veriyorsunuz? Allah onların ortak koştuklarından beridir, yücedir.”
(Yunus: 18)
Ayetteki: "Bunlar, Allah katında bizim şefaatçilerimizdir" sözünü ayetin başındaki "ibadet ederler" sözü tefsir etmektedir.
Bu ayetteki müşrikler Allah'tan başka varlıklardan şefaat isteyerek onlara ibadet ediyorlardı.
Onlar putlarını nebi ve salih kişilerin suretinde yapmışlardı Onlara ibadet ettiklerinde nebi ve salih kimselerin kendilerinden razı olacaklarını ve Allah katında şefat etme hakkına sahip oldukları için de kendilerine şefaat edeceklerini zannediyorlardı. İşte bu ayet böyle düşünen müşrikler hakkında inmiştir.
Halbuki, kendilerine ibadet ettikleri o varlıklar onlara ne zarar ne de fayda verebilme gücüne sahiptirler.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
"Allah'ı bırakıp da, kıyamet gününe kadar cevap veremeyecek olan ve kendisine yapılan dualardan habersiz kalan şeylere ibadet edenlerden daha sapık kim olabilir?" (Ahkaf: 5)
Zamanımızda da müslüman olduklarını iddia ettikleri halde nebi ve salih oldukları zannedilen kişilerin mezarlarını yücelten, böyle yaptıklarında onların kendilerinden razı olacaklarına ve Allah katında kendilerine şefaat edeceklerine inanan kimseler vardır. Bunların şirki de Rasulullah (s.a.s) zamanındaki müşriklerin şirkinden farksızdır.
2 Sahih hadislerde Allah (c.c) nebilere, salihlere hatta bazı mü'minlere şefaat hakkı vereceğini bildirmiştir. Demek ki şefaat onların hakkıdır. Öyleyse onlardan hakları olan şeyleri istemekte ne sakınca olabilir?
Cevap: Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
"(Ey Muhammed!) de ki: "Her türlü şefaat Allah' ındır. Göklerin ve yerin mülkü O'nundur. Sonra O'na döndürüleceksiniz." (Zümer: 44)
Bu ayet; mülk olarak şefaate yalnız Allah (c.c)'nun sahip olduğunu gösteriyor. Allah (c.c) sadece kendisinin sahip olduğu bu şefaati bazı kişilere şartlı olarak kıyamet gününde verecektir. Allah'ın böyle kişilere verdiği şefaat onların mülkü değildir. Çünkü kendilerine verilen bu şefaat hakkını istedikleri gibi kullanma yetkileri yoktur. Onlar sadece Allah (c.c)'nun kendilerinden razı olduğu kişiler için şefaatçi olabilirler. Yani şefaat onların mülkü değildir ve bir kimseden kendisine ait olmayan şey istenemez. Çünkü hiç kimse sahip olmadığı bir şeyi vermeye muktedir değildir..
Böyle olunca, "şefaat onların hakkı olduğu için onlardan istenir" sözünün yanlış olduğu ortaya çıkmış olur. Şayet şefaate sahip olsaydılar bunu istedikleri gibi kullanırlardı. Fakat istedikleri gibi kullanamamaları şefaatin onların mülkü olmadığını gösterir.
Şefaat isteyen şefaati asıl sahibinden istesin! Ancak bu düşünce, kalpleri, şefaate sahip olan Allah'a yöneltir. Zaten Zümer: 44 ayetinde de Allah (c.c) bunu istediğini bildirmektedir.
Allah (c.c)'nun kendilerine şefaat verdiği kişiler, izin ve rıza şartları dahilinde ancak belli bir zamanda şefaate hak kazanacaklardır. Fakat bu, onların mülkü olmayacaktır. Bu sebeble kendisine şefaat izni verilen kişinin her yaptığı şefaatte mutlaka Allah'ın izni ve rızası gerekir. Şefaat etme yetkisi kıyamet gününde Allah'ın izni ve rızası dahilinde nebilere, salihlere ve şehitlere verilecektir. Fakat onların yapacağı şefaat de sınırlıdır. Onlar da kim olursa olsun hiç bir müşriğe (Rasulullah (s.a.s)'in, amcası Ebu Talib'e belli ölçüdeki şefaati hariç) şefaat edemeyeceklerdir. Ayrıca bütün sahih hadislere göre şefaat sadece kıyamet gününde verilecektir. Hiçbir sahih rivayette kabir hayatında şefaatin olduğu bidirilmemiştir.
3 Biz ölmüş olan nebilerden, salihlerden dünyada şefaat isterken dünya için değil ahiret için şefaat istiyoruz. Çünkü onlar mezarlarında sağdırlar ve bizi duyarlar.
Cevap: İslam'ı bizden daha iyi anlayan ve Allah'ın kendilerinden razı olduğu sahabeler Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra hiç ondan şefaat istediler mi? Cennetle müjdelenen on kişi Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra hiç ondan şefaat istediler mi? Bedir'e katılan veya Rıdvan beyatı veren veya Rasulullah (s.a.s) ile birlikte Veda haccına katılan veya bunlar dışında herhangi bir sahabe Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra hiç ondan şefaat istedi mi? Bilakis kıtlık yılında dua etmesi için Rasulullah (s.a.s)'in mezarına değil mertebe olarak ondan daha düşük fakat henüz hayatta olan amcası Abbas'a gittiler.
Hayatta olan nebi ve salih kişilerden dünya ve ahiret için dua (şefaat) taleb edilebilir. Fakat bu kimseler öldükten sonra onlardan dua (şefaat) taleb edilemez. Çünkü onlar artık yardım etmeye kadir değildirler.
Rasulullah (s.a.s), öldükten sonra kendisinden hiçbirşey istenilmemesi için kabrinin mescid edinilmesini yasaklamıştır.
Aişe (r.a) şöyle rivayet etti:
Rasulullah (s.a.s) ahirete göçme sebebi olan hastalığında:
"Allah yahudi ve hristiyanlara lanet etsin! Onlar rasullerinin mezarlarını mescid edindiler." buyurmuştu. Böyle bir endişe olmasaydı sahabeler Rasulullah'ın kabrini yükseltirlerdi. Fakat ben mescid edinilmesinden korkarım"
(Buhari, Müslim)
Mescidlere aslında dua için gidilir. Duanın en büyüğü ise namazdır. Zaten namazın lügat manası da; dua etmektir.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
"Onlara namaz kıl (dua et). Çünkü senin namazın (duan) onlar için sekinettir." (Tevbe: 103)
Namazın hepsi duadır. Onda hem ibadet hem de istek duası vardır. Dolayısıyla mescidlere dua için gidilir. Bu sebeble Rasulullah (s.a.s), mezarının mescid edinilmesini, oraya dua için gidilmesini engellemek için yasaklamıştır. Rasulullah (s.a.s) mezarlara gidip oralarda, direkt olarak Allah'a yapılsa dahi dua edilmesini şiddetli bir şekilde yasakladığı halde oralara gidip direkt Allah'tan değil de ölülerden şefaat veya yardım isteyenlerin durumu bir düşünülsün.
Ömer (r.a), Enes b. Malik (r.a)'nun, göremediğinden dolayı bir mezarın yanında namaz kıldığını farketti ve:
"Dikkat et! Mezar var, mezar var." dedi. (Enes (ra)'yu mezar yanında namaz kılmaması için ikaz etti.)" (Buhari)
İşte Uhud şehidleri! Onlar fazilet ve Allah katındaki değerleri bilinen kimselerdir ve ölü olmadıklarını bildiren nasslar vardır. Hayatta (fakat bizim yeryüzündeki hayatımız gibi değil) oldukları bilindiği halde, ne Rasulullah' ın hayatında ne de vefatından sonra hiçbir sahabe onların mezarlarına gidip de onlardan şefaat istemiş değildir. Sağ olan sahabeler ne onlardan, ne de diğer ölülerden dua (şefaat) istemez, bilakis onlar için Allah'a dua ederlerdi.
Ömer (r.a) şöyle dedi: Rasulullah (s.a.s)'in şöyle buyurduğunu duydum:
"Tabiinlerin en hayırlısı Uveys denilen bir adamdır. Onun annesi vardır. Kendisinde de bir beyazlık vardır. Ona söyleyin de size dua etsin." (Müslim)
Ömer (r.a) Uveys'i gördüğünde ona şöyle dedi: "Ben Rasulullah (s.a.s)'in şöyle dediğini duydum:
"Size Uveys b Amire gelecektir. Allah'a yemin etse Allah (c.c) yeminini yerine getirir. Sizi bağışlaması için Allah'a dua ettirebilirseniz muhakkak bunu yapın!" Ömer Uveys'e:
"Artık bana dua et" dedi. Uveys de ona dua etti.
(Müslim)
Rasulullah (s.a.s) Allah (c.c) katında kendisinden kat kat düşük seviyede olan bir kimseden kendilerine dua ettirmelerini sahabelerine öğütlüyor. Allah'ın rasulü ilerde gelecek olan bir kişiden dua istemelerini sahabelerine öğütlüyor da ondan kat kat üstün olduğu halde öldüğünde kendisinden dua istenmesini niçin öğütlemiyor?
Akidesi sağlam ve tevhid üzere olan müslüman; Rasulullah (s.a.s) öldükten sonra, onun kıyamet gününde kendisine şefaatçi olmasını Allah'tan ister. Bunu isterken tevhid üzere yaşamayı, tevhid üzere ölmeyi, tevhidin gerektirdiği şeyleri yapmayı, şirk ve şirk ehlinden uzak olmak için çalışmayı da Allah'tan ister. Çünkü müslüman bilir ki bu sayılanlar gerçekleştirilmeden Rasulullah (s.a.s) dahil hiç kimse kıyamet gününde kendisine şefaat edemez.
Allah (c.c) bu konuda şöyle buyuruyor:
"Allah'tan başkasına çağıranlar şefaate hak kazanamazlar. Ancak Kelimei Şehadet'in manasını bilerek Kelimei Şehadet getirenler müstesnadır."(Zuhruf: 86)
Ebu Hureyre (r.a) şöyle dedi:
Bir gün Rasulullah (s.a.s)'e: "Ey Allah'ın Rasulü! Kıyamette senin şefaatin en çok kimi sevindirecek?" diye sordum. O şöyle buyurdu:
"Ya Eba Hureyre! Hadis bellemede sende gördüğüm şevke göre bunu senden evvel hiç kimsenin bana sormayacağını zaten tahmin ediyordum. Kıyamet gününde şefaatime hak kazanacak olan, kalbinden (yahut içinden) halis olarak "La ilahe illallah" diyen kimsedir." (Buhari, Müslim)
Allah (c.c), Herşeyi Bilendir:
arkadaş okuda gör delil var kuran ve sünneten astığın şeyler bom boş şeyler seni kurtarmaz nurullah_55 arkadaşın yazdıkları gayet mantıklı anlaşılır yazılar
RE: ...Seccadem...
ben bunu muvahhide yazmıştım
sana ne oluyor...
aynen dediğim gibi hapiniz bir adamsınız.. hatta bir adam bile değilsiniz...
delil ile konuştuğunu söylüyorsun; aynı siteden kopyala yapıştır yapmak ne kadar sağlam bir delil ise...
sana 1400 yıl boyunca gelen ulemanın delilleri yetmemiş ise benim delilim asla yetmez..
cehalet mevzusuna gelince:
tahmin ediyorum sen bahsettiğin kur'an'ı okumayı bile bilmiyorsundur..hele arabça bildiğini hiç sanmıyorum.. okuduğun mevdudi.. seyyit kutup..ibni teymiye...ibni kayyım... cemalettin afgani ve aynı kafa adamlar.. bilmiyormusun ehli sünnet alimleri bunların fikirlerini reddetmişitr..
"tarikat şirktir" öylemi, peki bu fikiri savunan alimlerin listesini yazsana..
"Ey iman edenler! allahtan korkun ve sadıklar ile beraber olun"( tevbe119 )
bu salihler ile beraber olmak demek ne demek..
insan kiminle arkadalşlık yapsa ona meyl eder... bizde mevlanın dostları ( siz bunuda kabul etmezsiniz) ile arkadaşlık, yarenlik yapmaya çalışıyoruz bundan maksadımız ona ibadet değil.. onun da yaptığı gibi rabbimize ibadettir..tıpkı cemaatin hazır olan imama uyması gibi.
imamın arkasında ona uyan cemaat imama ibadet etmediği gibi bizde mürşidimize ibadet etmiyoruz..onun ilminden istifade etmeye çalışıyoruz...tıpkı sizin alimlerinizden istifade ettiğiniz gibi ....siz bütün fikirlerinizi kendi başınızamı edindiniz..elbette hayır bir takım kişilerden yardım aldınız öyle değilmi yoksa yazdığınız bütün yazıları kendi ilminizden mi yazıyorsunuz..hiç sanmam..
benim tarikatın varlığına ve gerekliliğine delile ihtiyacım yok...sizide buna ikna etme gibi bir niyetim yok...siz bilirsiniz ..ben doğma büyüme tarikat ehli değilim askerden gelene kadar namaz bile kılmıyordum fakat ne zaman tarikat ile tanıştım o zaman durum değişti...
yani bir bakıma ben size diyorum "ben içerideyim ve içeri aydınlık" siz içeri girmeden ve içerisini bilmeden; "içerisi karanlık" diye ısrar ediyorsunuz..
eğer tarikat şirk ise, ve tarikat ehli müşrik ise;
Abdullah İbn-i Bişr (Radıyallahu Anh) den rivayete göre, Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Elbette Kostantiniye (İstanbul) feth olunacaktır. O’nu feth eden ku-mandan ne güzel kumandan ve o ordu ne güzel ordudur."(4)
4. Ahmed İbn-i Hanbel: 4 / 335, Hakim, Müstedrek: 4 / 422
bu hadisi şerifi duydunuzmu....veya kabul ediyormusunuz..
efendimiz s.a.v. "istanbul feth edilecek tir ded" ve feth edildi..
"ne güzel komutan" dedi .. şimdi burayı iyi düşünün
fati sultan mehmet han'ın tarikat ehli olduğunu bilmeyen yoktur..mürşidide akşemseddin'dir
yani fatih'te akşemsettine rabıta yapıyordu...( yani size göre müşrikti..)
"ve ne güzel asker" dedi fatih sultan mehmedin ordusunun içinde onlarca tarikat şeyhi ve
binlerce tarikat ehli asker vardı ( yani sizin hesabınıza göre büyük bir müşrik ordusu,,)
O halde; efendimiz s.a.v. müşrik bir topluluğumu meth etti?
veya efendimiz s.a.v. hatamı yaptı.. bilemedimi?
yada istanbul halen daha müslümanlar tarafından feth edilemedi 1453 yılıda müşrikler
tarafından işgal edildi,, öylemi...
sakın "hadis'in senedi sağlam değil" demeyin zira bir çok sahabe bu müjdeye nail olmak için istanbul kuşatmalarına katılmıştır.. bunların başında halid bin zeyd (eba eyyub el ensari... eyûb sultan) gelir... bu size bir işaret olsun dahada isterseniz yine yazarım..
ben bunu muvahhide yazmıştım
sana ne oluyor...
aynen dediğim gibi hapiniz bir adamsınız.. hatta bir adam bile değilsiniz...
delil ile konuştuğunu söylüyorsun; aynı siteden kopyala yapıştır yapmak ne kadar sağlam bir delil ise...
sana 1400 yıl boyunca gelen ulemanın delilleri yetmemiş ise benim delilim asla yetmez..
cehalet mevzusuna gelince:
tahmin ediyorum sen bahsettiğin kur'an'ı okumayı bile bilmiyorsundur..hele arabça bildiğini hiç sanmıyorum.. okuduğun mevdudi.. seyyit kutup..ibni teymiye...ibni kayyım... cemalettin afgani ve aynı kafa adamlar.. bilmiyormusun ehli sünnet alimleri bunların fikirlerini reddetmişitr..
"tarikat şirktir" öylemi, peki bu fikiri savunan alimlerin listesini yazsana..
"Ey iman edenler! allahtan korkun ve sadıklar ile beraber olun"( tevbe119 )
bu salihler ile beraber olmak demek ne demek..
insan kiminle arkadalşlık yapsa ona meyl eder... bizde mevlanın dostları ( siz bunuda kabul etmezsiniz) ile arkadaşlık, yarenlik yapmaya çalışıyoruz bundan maksadımız ona ibadet değil.. onun da yaptığı gibi rabbimize ibadettir..tıpkı cemaatin hazır olan imama uyması gibi.
imamın arkasında ona uyan cemaat imama ibadet etmediği gibi bizde mürşidimize ibadet etmiyoruz..onun ilminden istifade etmeye çalışıyoruz...tıpkı sizin alimlerinizden istifade ettiğiniz gibi ....siz bütün fikirlerinizi kendi başınızamı edindiniz..elbette hayır bir takım kişilerden yardım aldınız öyle değilmi yoksa yazdığınız bütün yazıları kendi ilminizden mi yazıyorsunuz..hiç sanmam..
benim tarikatın varlığına ve gerekliliğine delile ihtiyacım yok...sizide buna ikna etme gibi bir niyetim yok...siz bilirsiniz ..ben doğma büyüme tarikat ehli değilim askerden gelene kadar namaz bile kılmıyordum fakat ne zaman tarikat ile tanıştım o zaman durum değişti...
yani bir bakıma ben size diyorum "ben içerideyim ve içeri aydınlık" siz içeri girmeden ve içerisini bilmeden; "içerisi karanlık" diye ısrar ediyorsunuz..
eğer tarikat şirk ise, ve tarikat ehli müşrik ise;
Abdullah İbn-i Bişr (Radıyallahu Anh) den rivayete göre, Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Elbette Kostantiniye (İstanbul) feth olunacaktır. O’nu feth eden ku-mandan ne güzel kumandan ve o ordu ne güzel ordudur."(4)
4. Ahmed İbn-i Hanbel: 4 / 335, Hakim, Müstedrek: 4 / 422
bu hadisi şerifi duydunuzmu....veya kabul ediyormusunuz..
efendimiz s.a.v. "istanbul feth edilecek tir ded" ve feth edildi..
"ne güzel komutan" dedi .. şimdi burayı iyi düşünün
fati sultan mehmet han'ın tarikat ehli olduğunu bilmeyen yoktur..mürşidide akşemseddin'dir
yani fatih'te akşemsettine rabıta yapıyordu...( yani size göre müşrikti..)
"ve ne güzel asker" dedi fatih sultan mehmedin ordusunun içinde onlarca tarikat şeyhi ve
binlerce tarikat ehli asker vardı ( yani sizin hesabınıza göre büyük bir müşrik ordusu,,)
O halde; efendimiz s.a.v. müşrik bir topluluğumu meth etti?
veya efendimiz s.a.v. hatamı yaptı.. bilemedimi?
yada istanbul halen daha müslümanlar tarafından feth edilemedi 1453 yılıda müşrikler
tarafından işgal edildi,, öylemi...
sakın "hadis'in senedi sağlam değil" demeyin zira bir çok sahabe bu müjdeye nail olmak için istanbul kuşatmalarına katılmıştır.. bunların başında halid bin zeyd (eba eyyub el ensari... eyûb sultan) gelir... bu size bir işaret olsun dahada isterseniz yine yazarım..
RE: ...Seccadem...
İbn-i ömer( radıyallahü anhüm) rivayet edilen bir hadis-i şerifte rasülüllah(sav) efendimiz şöyle buyurmuştur; Allah-u teala bu ümmeti ebediyyen sapıklık üzere toplamaz. Allah'ın kudret eli cemaatin üzerinedir.. o halde en büyük karatıya(topluluğa) uyun... çönkü ayrılan ateşe ayrılmıştır....(hakim el müstedrek no 391-400,1/200 ebu nuaym hilyetü'- evliya3/37)
abdullah ibn-i mes'ud ( radıyallahü anh) dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte rasülüllah(sav) efendimiz şöyle buyurmuştur; müslümanların güzel gördükleri, Allah(cc) katındada güzeldir..
müslümanların kötü gördüğü, allah (cc) indindede kötüdür...(hakim el müstedrek no 4465, 3/83 ebu davud et-teyalesi, el müsned sayfa 33 ahmet ibn-i hambel el müsned no;36002/16)
bu hadisi şeriflerin açık beyanıyla bu ümmetin alimlerinin ve velilerinin güzel gördükleri şeyler, Allah'ü teala indindede makbuldür.. sahabe'i kiramdan bu güne kadar gelmiş olan milyonlarca alim ve velinin ( allahü teala dostunun) kabul etmiş olduğu rabıtayı inkar etmek
icma'a karşı gelmektir...bir kaç tane alim geçinen sapığın bu konudaki itirazı asla itibara şayan değildir... zira hadis'i şerifte en büyük cemaate uymak emr edilmiştir ki; en büyük topluluklar rabıtayı, tarikati, mezhebi kabul etmektedir..
dört mezhep ulemasından rabıtayı kabul eden alimlerin çokluğu ve hikmetli sözleri bilinmektedir
ayrıca ayrıca örfe istinad eden (dayanan) bir nice fıkhı hükmün mesnedi (dayandığı nokta) bu ve benzeri hadis'i şeriflerdir...
şimdi düşünün tarikati kabul edenlermi..., yoksa şirktir diyenler mi kalabalık.
yani bizmi küfürde tek milletiz, yoksa....
İbn-i ömer( radıyallahü anhüm) rivayet edilen bir hadis-i şerifte rasülüllah(sav) efendimiz şöyle buyurmuştur; Allah-u teala bu ümmeti ebediyyen sapıklık üzere toplamaz. Allah'ın kudret eli cemaatin üzerinedir.. o halde en büyük karatıya(topluluğa) uyun... çönkü ayrılan ateşe ayrılmıştır....(hakim el müstedrek no 391-400,1/200 ebu nuaym hilyetü'- evliya3/37)
abdullah ibn-i mes'ud ( radıyallahü anh) dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte rasülüllah(sav) efendimiz şöyle buyurmuştur; müslümanların güzel gördükleri, Allah(cc) katındada güzeldir..
müslümanların kötü gördüğü, allah (cc) indindede kötüdür...(hakim el müstedrek no 4465, 3/83 ebu davud et-teyalesi, el müsned sayfa 33 ahmet ibn-i hambel el müsned no;36002/16)
bu hadisi şeriflerin açık beyanıyla bu ümmetin alimlerinin ve velilerinin güzel gördükleri şeyler, Allah'ü teala indindede makbuldür.. sahabe'i kiramdan bu güne kadar gelmiş olan milyonlarca alim ve velinin ( allahü teala dostunun) kabul etmiş olduğu rabıtayı inkar etmek
icma'a karşı gelmektir...bir kaç tane alim geçinen sapığın bu konudaki itirazı asla itibara şayan değildir... zira hadis'i şerifte en büyük cemaate uymak emr edilmiştir ki; en büyük topluluklar rabıtayı, tarikati, mezhebi kabul etmektedir..
dört mezhep ulemasından rabıtayı kabul eden alimlerin çokluğu ve hikmetli sözleri bilinmektedir
ayrıca ayrıca örfe istinad eden (dayanan) bir nice fıkhı hükmün mesnedi (dayandığı nokta) bu ve benzeri hadis'i şeriflerdir...
şimdi düşünün tarikati kabul edenlermi..., yoksa şirktir diyenler mi kalabalık.
yani bizmi küfürde tek milletiz, yoksa....
RE: ...Seccadem...
rasülüllah (sav) ; "çoğunluk" derken insanların içindeki çoğunluk demiyor ki;
netekim; "asr" suresinde insanların çoğunluğunun hüsranda olduğu rabbimiz tarafından açıklanmıştır...
ehli sünnet alimlerinin çoğunluğundan bahs ediliyor... bu benim yazımda gayet açık. ama sizin maksadınız, "üzüm yemek dağil bağcıyı dövmek" ise, biz sizinle anlaşamayız
tekrar ediyorum; insanların içinde çoğunluğa uyun denmiyor.... ümmetimin içinde çoğunluğa uyun deniliyor.. ve tehdit çok ağırdır, "ayrılan ateşe ayrılır" yani zeki bir müslüman islam ulemasının çoğunluğunun kabul ettiği, tarikat mezhep ve rabıtayı kabül eder ( velev ki; anlamasa bile)
siz illede azınlık olarak kalacağız derseniz... sizden daha azınlık cemaatler var fakat bunların allah ve peygamber ile pek alaksı yok...
Allahın hükümleri;
bir müslümanın, allahın hükümleri dışında bir hüküm ile yönetilmeyi istemesi imkansızdır..ve şunu bilinki "allahın hükümleri ile yönetilmeyi" en çok tarikat ehli olanlar ister..
tabi şunuda belirtmek lazımdır; allahın hükümleri ile çakışmayan beşeri hükümlere uymakta gereklidir.. meseleyi iyi idrak etmemiz lazım... rasülüllah (s.a.v) islam şeriatının allahın izni ile yaymaya başlayınca müşrik bir kavim olan kureyş'in islama aykırı olan adetleri kaldırıldı (kan davası,falcılık,faiz...vs.) fakat dikkat edin iyi adetleri ise sünnet olarak kaldı... (kabeye gelenlere ikram edilmesi, kalacak yer tayin edilmesi ....gibi) yani putperest bir kavmin bile iyi adetleri islamda yer buldu.... hemde bir çoğu sünnet-i seniyye olarak....
örneğin bu günki düzen faizi içkiyi zinayı vs. haram olan işleri serbest etmiştir yani allahın hükümleri ile çakışan hükümlerdir bu durumda tabiki allhın hükümlerine göre amel edeceğiz..
ama bazı hükümler varki allahın hükümleri ile çakışmaz örneğin; trafik kanunları, alım satımların noter ile yapılması,. iş yerlerinde çalışma saatlerinin belirlenmesi bunlar beşeri kanunlardır fakat bunları reddetmek ve bunlara isyan etmek pek akıl kârı değildir..
bu mesele üzerine bilinizki; hiçbir mürşidi kamil, hüküm koymaz, müridlerinden şer-i şerifin dışında bir iş istemez...
benim mürşidim..; "4000'in üzerinde sünnet-i seniyye vardır. benim bunlardan 3 tanesini terk ettiğimi gürürseniz benim peşimi bırakın" buyurur... islamda allah ve rasülünden başkasına ittiba edilmez/uyulmaz derseniz. rasülüllah buyurmadımı; ashabım gökteki yıldızlar gibidir hangisine uysanız kurtuluşa erersiniz.. veya veda hutbesinde meşhurdur... "burada olanlar olmayanlara ulaştırsın" şimdi söyleyin mürşidim bana diyor ki; "işrak namazı rasülüllahın sünnetidir bunu kıl" kılmayayım mı?... yahut kılarsam allaha değilde mürşidime mi ibadet etmiş olurum... bu sadece bir örnek... mürşidim bana diyor ki; "her gün en az 5000 kere allah lafzı ile mevlayı tesbih et...veya 5000 kelime-i tevhid ...şimdi ben bunları yapınca allah'a mı? yoksa mürşid'ime mi? ibadet etmiş olurum.. insaf ile konuşun..
ebu yezid bestami....
bu sözünü manevi bir hal üzerine iken söylemiştir bu hali ne siz nede ben anlayabilirim...
kendisi bu sözü söyledikten sonra (içinde bulunduğu manevi halden çıkınca) talebeleri ve müridleri kendisine; "hoca efendi siz az önce subhani... dediniz" dediler ve beyazıd-i bestami onlara evlatlarım ben doğru söyledim ben sizin rabbinizim(haşa) demedi...! "evlatlarım bir daha öyle dersem kılıçlarınızı çekin ve beni hemen öldürün..."dedi
hallacı mansur (k.s.) "enel hak" dediği için idam edilmiştir çünkü şeriat zahire bakar ve bu idama; ne kendisi, ne müridleri, ne başka tarikat ehli mürşid'ler, nede bugün ki, tarikat alimleri karşı gelmediler...,uygundur dediler...
muhiddin-i ibn-i arabi' ye gelince;
kendisinin bazı sözleride şeriata muhalifti, imam'ı rabbani onun hakkında bazı fikirleri ters olmasına rağmen kendisini makbul kullar arsında müşahede etmekteyiz der.
kitapları bu yüzden dolayı pek tavise edilmez...
rabıtaya gelince;
rabıtayı tarif etmek, baklavayı tarif etmek gibidir, hiç baklava görmemiş birisine; "hamuru üst üste koyup arasına ceviz koyuyorlar fırında pişiriyorlar sonrada üzerine şekerli su döküyorlar...işte baklava budur" desen baklavadan ne kadar anlamış olursa sende rabıtanın tarifinde o kadar anlarsın...nasıl ki baklavanın şeklini anlatırsın ama tadını anlatamazsan rabıtanında sadece yapılış şeklini anlatabilirsin ama mahiyetini tadını asla anlatamazsın...rabıtanın yapılış şeklinide burada anlatmama gerek yok zira yapılış şeklini sen benden daha iyi biliyorsundur..
ama rabıtadan gaye asla mürşide ibadet değildir.. insan kalbi ve beyni asla boş durmaz her daim bir şeyler ile meşguldür...madem öyle; masiva ile meşgul olacagına, mevlanın bir dostu ile meşgul olsun. bu müride bazı işlerde kolaylık sağlar..
sizin anlayacağınız; ben bu ilacı kullanıyorum ve kesinlikle faydasını görüyorum diyorum... siz ilacı kullanmadan işe yaramaz diyorsunuz....el insaf
örneğin; namazda gevşek olan bir müslüman 5 vakit namazını hiç aksatmayan ve cemaatle kılmaya çalışan biri ile arkadaşlık etse arkadaşının tesiri ile namazlarını aksatmadan kılmaya başlarsa...veya nasıl ki; tesettürüne dikkat etmeyen bir kadın mesture bir hanımla arkadaşlık etse, tesettür bilinci kendisinde yerleşirse....nasıl ki; bir ateist veya kitabi iyi bir müslümanla arkadaşlık veya komşuluk etse, müslümamdaki güzellikleri görüp islam dinine geçerse....
bizim gibi nefsinin esiri olmuş kişiler (namaz kılarken zorlanan, na mahremden gözlerini kaçıramayan, sabah namazına cemaate çıkmaya üşenen, allahtan gelen ve bize birer imtahan olan sıkıntılara sabr edemeyen veya bütün amellerimiz tam bile olsa gurur ve kibirden kendini kutaramayan), kemalatı bizden çok yüksek olan mürşid-i kamillerle yarenlik ediyoruz ki; ondaki güzel hasletlerden bizede bulaşsın ve bizde tıpkı onun gibi şeriatin hükümlerini yaşarken zorlanmayalım... her açtığımızda 2 sayfa yerine 100 sayfa kur'an okuyabilelim.. teheccüt namazına her gece aksatmadan kalkıp sabah namazına kadar mevlayı zikr edebilelim ve bizim mürşidlerimiz ile olan yarenliğimiz her zaman yan yana olmanın imkansızlığından dolayı rabıta'yladır ....
aslında bu mevzu; öyle forum küşelerinde anlatılacak veya anlaşılabilecek mevzu değildir hakkında yüzlerce cilt kitap yazılmış bir konudur .... derin meseledir..
selametle...
rasülüllah (sav) ; "çoğunluk" derken insanların içindeki çoğunluk demiyor ki;
netekim; "asr" suresinde insanların çoğunluğunun hüsranda olduğu rabbimiz tarafından açıklanmıştır...
ehli sünnet alimlerinin çoğunluğundan bahs ediliyor... bu benim yazımda gayet açık. ama sizin maksadınız, "üzüm yemek dağil bağcıyı dövmek" ise, biz sizinle anlaşamayız
tekrar ediyorum; insanların içinde çoğunluğa uyun denmiyor.... ümmetimin içinde çoğunluğa uyun deniliyor.. ve tehdit çok ağırdır, "ayrılan ateşe ayrılır" yani zeki bir müslüman islam ulemasının çoğunluğunun kabul ettiği, tarikat mezhep ve rabıtayı kabül eder ( velev ki; anlamasa bile)
siz illede azınlık olarak kalacağız derseniz... sizden daha azınlık cemaatler var fakat bunların allah ve peygamber ile pek alaksı yok...
Allahın hükümleri;
bir müslümanın, allahın hükümleri dışında bir hüküm ile yönetilmeyi istemesi imkansızdır..ve şunu bilinki "allahın hükümleri ile yönetilmeyi" en çok tarikat ehli olanlar ister..
tabi şunuda belirtmek lazımdır; allahın hükümleri ile çakışmayan beşeri hükümlere uymakta gereklidir.. meseleyi iyi idrak etmemiz lazım... rasülüllah (s.a.v) islam şeriatının allahın izni ile yaymaya başlayınca müşrik bir kavim olan kureyş'in islama aykırı olan adetleri kaldırıldı (kan davası,falcılık,faiz...vs.) fakat dikkat edin iyi adetleri ise sünnet olarak kaldı... (kabeye gelenlere ikram edilmesi, kalacak yer tayin edilmesi ....gibi) yani putperest bir kavmin bile iyi adetleri islamda yer buldu.... hemde bir çoğu sünnet-i seniyye olarak....
örneğin bu günki düzen faizi içkiyi zinayı vs. haram olan işleri serbest etmiştir yani allahın hükümleri ile çakışan hükümlerdir bu durumda tabiki allhın hükümlerine göre amel edeceğiz..
ama bazı hükümler varki allahın hükümleri ile çakışmaz örneğin; trafik kanunları, alım satımların noter ile yapılması,. iş yerlerinde çalışma saatlerinin belirlenmesi bunlar beşeri kanunlardır fakat bunları reddetmek ve bunlara isyan etmek pek akıl kârı değildir..
bu mesele üzerine bilinizki; hiçbir mürşidi kamil, hüküm koymaz, müridlerinden şer-i şerifin dışında bir iş istemez...
benim mürşidim..; "4000'in üzerinde sünnet-i seniyye vardır. benim bunlardan 3 tanesini terk ettiğimi gürürseniz benim peşimi bırakın" buyurur... islamda allah ve rasülünden başkasına ittiba edilmez/uyulmaz derseniz. rasülüllah buyurmadımı; ashabım gökteki yıldızlar gibidir hangisine uysanız kurtuluşa erersiniz.. veya veda hutbesinde meşhurdur... "burada olanlar olmayanlara ulaştırsın" şimdi söyleyin mürşidim bana diyor ki; "işrak namazı rasülüllahın sünnetidir bunu kıl" kılmayayım mı?... yahut kılarsam allaha değilde mürşidime mi ibadet etmiş olurum... bu sadece bir örnek... mürşidim bana diyor ki; "her gün en az 5000 kere allah lafzı ile mevlayı tesbih et...veya 5000 kelime-i tevhid ...şimdi ben bunları yapınca allah'a mı? yoksa mürşid'ime mi? ibadet etmiş olurum.. insaf ile konuşun..
ebu yezid bestami....
bu sözünü manevi bir hal üzerine iken söylemiştir bu hali ne siz nede ben anlayabilirim...
kendisi bu sözü söyledikten sonra (içinde bulunduğu manevi halden çıkınca) talebeleri ve müridleri kendisine; "hoca efendi siz az önce subhani... dediniz" dediler ve beyazıd-i bestami onlara evlatlarım ben doğru söyledim ben sizin rabbinizim(haşa) demedi...! "evlatlarım bir daha öyle dersem kılıçlarınızı çekin ve beni hemen öldürün..."dedi
hallacı mansur (k.s.) "enel hak" dediği için idam edilmiştir çünkü şeriat zahire bakar ve bu idama; ne kendisi, ne müridleri, ne başka tarikat ehli mürşid'ler, nede bugün ki, tarikat alimleri karşı gelmediler...,uygundur dediler...
muhiddin-i ibn-i arabi' ye gelince;
kendisinin bazı sözleride şeriata muhalifti, imam'ı rabbani onun hakkında bazı fikirleri ters olmasına rağmen kendisini makbul kullar arsında müşahede etmekteyiz der.
kitapları bu yüzden dolayı pek tavise edilmez...
rabıtaya gelince;
rabıtayı tarif etmek, baklavayı tarif etmek gibidir, hiç baklava görmemiş birisine; "hamuru üst üste koyup arasına ceviz koyuyorlar fırında pişiriyorlar sonrada üzerine şekerli su döküyorlar...işte baklava budur" desen baklavadan ne kadar anlamış olursa sende rabıtanın tarifinde o kadar anlarsın...nasıl ki baklavanın şeklini anlatırsın ama tadını anlatamazsan rabıtanında sadece yapılış şeklini anlatabilirsin ama mahiyetini tadını asla anlatamazsın...rabıtanın yapılış şeklinide burada anlatmama gerek yok zira yapılış şeklini sen benden daha iyi biliyorsundur..
ama rabıtadan gaye asla mürşide ibadet değildir.. insan kalbi ve beyni asla boş durmaz her daim bir şeyler ile meşguldür...madem öyle; masiva ile meşgul olacagına, mevlanın bir dostu ile meşgul olsun. bu müride bazı işlerde kolaylık sağlar..
sizin anlayacağınız; ben bu ilacı kullanıyorum ve kesinlikle faydasını görüyorum diyorum... siz ilacı kullanmadan işe yaramaz diyorsunuz....el insaf
örneğin; namazda gevşek olan bir müslüman 5 vakit namazını hiç aksatmayan ve cemaatle kılmaya çalışan biri ile arkadaşlık etse arkadaşının tesiri ile namazlarını aksatmadan kılmaya başlarsa...veya nasıl ki; tesettürüne dikkat etmeyen bir kadın mesture bir hanımla arkadaşlık etse, tesettür bilinci kendisinde yerleşirse....nasıl ki; bir ateist veya kitabi iyi bir müslümanla arkadaşlık veya komşuluk etse, müslümamdaki güzellikleri görüp islam dinine geçerse....
bizim gibi nefsinin esiri olmuş kişiler (namaz kılarken zorlanan, na mahremden gözlerini kaçıramayan, sabah namazına cemaate çıkmaya üşenen, allahtan gelen ve bize birer imtahan olan sıkıntılara sabr edemeyen veya bütün amellerimiz tam bile olsa gurur ve kibirden kendini kutaramayan), kemalatı bizden çok yüksek olan mürşid-i kamillerle yarenlik ediyoruz ki; ondaki güzel hasletlerden bizede bulaşsın ve bizde tıpkı onun gibi şeriatin hükümlerini yaşarken zorlanmayalım... her açtığımızda 2 sayfa yerine 100 sayfa kur'an okuyabilelim.. teheccüt namazına her gece aksatmadan kalkıp sabah namazına kadar mevlayı zikr edebilelim ve bizim mürşidlerimiz ile olan yarenliğimiz her zaman yan yana olmanın imkansızlığından dolayı rabıta'yladır ....
aslında bu mevzu; öyle forum küşelerinde anlatılacak veya anlaşılabilecek mevzu değildir hakkında yüzlerce cilt kitap yazılmış bir konudur .... derin meseledir..
selametle...
RE: ...Seccadem...
zeyd 65....
şimdi şu sorularıma cevap vermeni istiyorum.
devlet-i aliye-i osmaniye' nin padişahlarından hangileri müşrikti..?
çeçen mücahid şeyh şamil müşrikmiydi...
imamı rabbani, imamı halid(zülcenaheyn) şeyh edebali(osman gazi'nin şeyhi) akşemseddin(fatihin şeyhi) imamı gazali, aziz mahmud hüdai,
bu ismini zikr ettiğim şahıslar ve daha onlar gibi yüzbinlercesi(allah onlardan razı olsun)
sizce; şirk pisliğine bulaşmış hatta saplanmış birer müşrikmidirler..?
gerçekten bu isimlerini saydığım zatlara, müşrik diyecek kadar zalim değilsiniz değilmi...?
zeyd 65....
şimdi şu sorularıma cevap vermeni istiyorum.
devlet-i aliye-i osmaniye' nin padişahlarından hangileri müşrikti..?
çeçen mücahid şeyh şamil müşrikmiydi...
imamı rabbani, imamı halid(zülcenaheyn) şeyh edebali(osman gazi'nin şeyhi) akşemseddin(fatihin şeyhi) imamı gazali, aziz mahmud hüdai,
bu ismini zikr ettiğim şahıslar ve daha onlar gibi yüzbinlercesi(allah onlardan razı olsun)
sizce; şirk pisliğine bulaşmış hatta saplanmış birer müşrikmidirler..?
gerçekten bu isimlerini saydığım zatlara, müşrik diyecek kadar zalim değilsiniz değilmi...?
RE: ...Seccadem...
sen ishak yakup bizim bir olduğumuza dair delilin varmı yoksa gaybtan haber veriyorsun.senin bulunduğun cehaletin içinde kim olursa senin gibi konuşur.kimseye iftira atma.Allah ın azabı cetindir. delilin varsa konuş yoksa sus ahmak adam siz cehaletizle bildiğiniz 2 kelimeyle konuşuyorsunuz amaa takvamız ve kuran sünnetin ışığında konuşuyoruz
wesselam
sen ishak yakup bizim bir olduğumuza dair delilin varmı yoksa gaybtan haber veriyorsun.senin bulunduğun cehaletin içinde kim olursa senin gibi konuşur.kimseye iftira atma.Allah ın azabı cetindir. delilin varsa konuş yoksa sus ahmak adam siz cehaletizle bildiğiniz 2 kelimeyle konuşuyorsunuz amaa takvamız ve kuran sünnetin ışığında konuşuyoruz
wesselam
Selamın Aleyküm Taşovalı hemşerim...
Siteden uzun zamandır ayrısın herhalde...
Kaan Kardeşin formunda yazınızı gördüm onun için yazıyorum...
İnşaAllah bir sıkıntınız yoktur...Rabbime emanet olunuz...
vealeykum selam abim.. evet uzun zamandır yoktum bazı şeyler yüzünden.. Ben görmeyeli neler olmuş.. İnşaAllah hepiniz iyisinizdir.. Allaha emanetsiniz..
selamünaleyküm kıymetli değerli kardeşim..hoş geldin sefalar getirdin..nerelerdeydiniz çok uzun zamandır yoktunuz...
bir çok forum konusu içersinde ''desertrose'' nerde bilen var mı diye seslenişte bulunduk..temennimiz sağlık ve sıhhattinizde bir şey olmamasıydı...inanın burada olduğunuza ALLAH cc rızası için çok sevindim ve memnun oldum....çok şey değişti bakın site içeriği ve yeni daim üyeler...tekrar hoş geldin kardeşim....ALLAH cc emanet olun..selam ve dua ile kalın........
tekrar tekrar hoş geldiniz...selam ve dua ile...:H
hoş geldin sefalar getirdin..nerelerdeydiniz çok uzun zamandır yoktunuz...
bir çok forum konusu içersinde ''desertrose'' nerde bilen var mı diye seslenişte bulunduk..temennimiz sağlık ve sıhhattinizde bir şey olmamasıydı...inanın burada olduğunuza ALLAH cc rızası için çok sevindim ve memnun oldum....çok şey değişti bakın site içeriği ve yeni daim üyeler...tekrar hoş geldin kardeşim....ALLAH cc emanet olun..selam ve dua ile kalın........
tekrar tekrar hoş geldiniz...selam ve dua ile...:H
Aleykum selam canım kardeşim hoş buldum.. Unutulmadığıma çok sevindim valla çok özlemişim buraları ama çok değişmiş buldum..
Ama sizleri gördüğüme çok mutluyum.. Şimdilik cafeden giriyorum.. Bir taşınma işimiz oldu internetten uzak kaldım.. Çok şükür bunun dışında problem yok.. İnşaallah sizlerde iyisinizdir..