Çok zor günlerin ardından ne yapacağımı şaşırmış bir kul gibi dolanıyorum ortalıkta, intiharın haram olduğu biliyorum belki ölmek bile istemiyorum, Arkamdan kalacak 3 yaşındaki oğlum ve dünyalar iyisi karımın ne olacağını düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyorum, Akıl bi yerde tükenip kalıyor... Şuan sadace allaha yalvarıyorum kurtarsın beni diye, hemde o kadar yalvarıyorum ki rabbime, kimisi acele etme diyor duaların gün gelir kabul olur diyor, ben bugüne kadaar rabbimden maddi anlamda bişey istemedim, ama son 3 ayki dularım hep maddi konuda, borçlarımın altında boğulup kaldım sabredecem diyorum borçlularım sabredmiyor ve gerçekten de içimde tek bi damla yaşama isteği kalmadı... Aklımda sadece ölümün getireceği kurtuluş var ama oda kurtuluş değil ne yapacağımı bilmiyorum arkdaşlar... Çaresizlik içinde boğulup kalıyorum, oğlumun gözlerine her bakışında onun babasına ne kadar muhtac ve sevgi ile baktığını görüyorum ama canım oğlum yapacak bişeyim kalmadı, ölüpte seni bırakmayı istemezki baban diyorum. Allah için bi akıl verin inanın dayanacak gücüm kalmadı... 3 aydır her gece 3 saat uykudan başka uyuyamıyorum, sağlığımda bozuldu. Hayy ve kayyum olan rabbim kurtar beni bu sıkıntılarımdan, içime huzur ver, saadet ver, ne olursun rabbim beni böyle çaresiz bırakma...
Tarih 28 eylül 2008 ve şuan perişan bi haldeyim, borç gırtlağımı geçti ve beni her geçen gün biraz daha içine almaya devam ediyor, her geçen gün ümitsizlik kuyusunda biraz daha derinlere iniyorum..Ümidimi kaybetmek istemiyorum, Allahım dualarıma ve benim yanımda olan siz değerli kardeşlerim benim için yaptığı dualara mutlaka cevap verecektir. Geçen yıl bu günü düşünüyorum da telefonlarım susmazdı, ne kadar da çok arkadaşım(!) varmış. Şuan ise tek biri bile aramıyor, heyy dünya neden insanların bu kadar acımasız ve kötü. Neden Varlıkta herkes dost görünürde neden yokluk vurunca kapıya tek bi dost bile bulamazsın.. İnsanın öz babası da sırt çevirir mi kendi öz oğluna, neden nefis bu kadar tatlı gelir insana, yarabbim bana dayanacak güc ver, Bu insanların arasında kafayı yememk için, daha düne kadar arkadaşım dediğim, dostum dediğim insanların şimdi bana sırt çevirmelerine dayanacak takadim kalmadı rabbim. İnsanların nankörlüğüne gördükçe içim daralıyor, oysa ben herkese iyi niyetle yanaşan, kimsenin kötülüğünü istemeyen biriydim. Fakat neden şimdi bu haldeyim demiyorum ama neden bu haldeyken etrafımda dostum yok yarabbim. Bu dünyada herşey para mı ya... Ne olur yarabbim kurtar beni içinde bullunduğum borçtan, yalvarıyorum sana allahım...
Tarih 28 eylül 2008 ve şuan perişan bi haldeyim, borç gırtlağımı geçti ve beni her geçen gün biraz daha içine almaya devam ediyor, her geçen gün ümitsizlik kuyusunda biraz daha derinlere iniyorum..Ümidimi kaybetmek istemiyorum, Allahım dualarıma ve benim yanımda olan siz değerli kardeşlerim benim için yaptığı dualara mutlaka cevap verecektir. Geçen yıl bu günü düşünüyorum da telefonlarım susmazdı, ne kadar da çok arkadaşım(!) varmış. Şuan ise tek biri bile aramıyor, heyy dünya neden insanların bu kadar acımasız ve kötü. Neden Varlıkta herkes dost görünürde neden yokluk vurunca kapıya tek bi dost bile bulamazsın.. İnsanın öz babası da sırt çevirir mi kendi öz oğluna, neden nefis bu kadar tatlı gelir insana, yarabbim bana dayanacak güc ver, Bu insanların arasında kafayı yememk için, daha düne kadar arkadaşım dediğim, dostum dediğim insanların şimdi bana sırt çevirmelerine dayanacak takadim kalmadı rabbim. İnsanların nankörlüğüne gördükçe içim daralıyor, oysa ben herkese iyi niyetle yanaşan, kimsenin kötülüğünü istemeyen biriydim. Fakat neden şimdi bu haldeyim demiyorum ama neden bu haldeyken etrafımda dostum yok yarabbim. Bu dünyada herşey para mı ya... Ne olur yarabbim kurtar beni içinde bullunduğum borçtan, yalvarıyorum sana allahım...
