Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
...Ö y l e s i n e... (3 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan **RaNa**
- Başlangıç tarihi
ya kusura bakmayın ama sız benı tanıyomusunuz hiç yabancı gelmiyorsunuz bana
devamını yazarım inş..
ya kusura bakmayın ama sız benı tanıyomusunuz hiç yabancı gelmiyorsunuz bana
devamını yazarım inş..
yok tanımıyorum burdan yazılarınızdan takip ettiğim kadarıyla biliyorum... konuşmalarımı birine mi benzettiniz yoksa...Ö y l e i n e....
...Ö y l e i n e....
dilim tövbe tutmazken,
elim düşe yazıyor..
Düşe Düşe ,
düşlerime yazık oluyor..
Kökü sağlam olan meşe ağacı,
.Ama geç kalma sakın!!
varacağın yer yakın..
...Ö y l e i n e....
dilim tövbe tutmazken,
elim düşe yazıyor..
Düşe Düşe ,
düşlerime yazık oluyor..
Kökü sağlam olan meşe ağacı,
fırtınayla boyun büker mi ey can?
.Ama geç kalma sakın!!
varacağın yer yakın..
Bir daha sevdim...
**
-"Oof!.." dedi.
-"Ne oldu?" dedim .
-"Hiiç..." dedi.
-"Herseyi bırak, gel benimle" dedim.
-"Olur mu?!.." dedi.
-"Topu topu bir tabak fazla koyarız soframıza" dedim.
-"Olmaz!" dedi.
-"Neden?" dedim.
-"Aynı tabaktan yeriz..." dedi.
Bir daha Sevdim...
Ağlamak..
Hassas ruhların işidir..
demiştin..
Peki ruh nasıl hassaslaşır?..
onu demedin..
Nicedir İhmal etmiştim onu sulamıyı,
Hayallerimi kuruttu gidişin,
Bir yanda o soldu bir yanda ben,
Dönde canlansın hayellerim,
Dönde kurumuş gülümüze su verelim...
**
-"Oof!.." dedi.
-"Ne oldu?" dedim .
-"Hiiç..." dedi.
-"Herseyi bırak, gel benimle" dedim.
-"Olur mu?!.." dedi.
-"Topu topu bir tabak fazla koyarız soframıza" dedim.
-"Olmaz!" dedi.
-"Neden?" dedim.
-"Aynı tabaktan yeriz..." dedi.
Bir daha Sevdim...
Ağlamak..
Hassas ruhların işidir..
demiştin..
Peki ruh nasıl hassaslaşır?..
onu demedin..
Nicedir İhmal etmiştim onu sulamıyı,
Hayallerimi kuruttu gidişin,
Bir yanda o soldu bir yanda ben,
Dönde canlansın hayellerim,
Dönde kurumuş gülümüze su verelim...
yanı evet benzettim
İsminizi sorsam ayıp edermiyim
Gönül gönül gönül gönül gönül
Gönül gönül gönül gönül gönül
Ta$ degilsin ki istedigim yere firlatayim
Kurudun diye yagmurda islatayim
Zamanın geldi artik diye satayim
Hem yarali, hem de asabisin be gönül!
Ne aklin var ne fikrin
Deli dedikce, delinin birisin
$u ba$ima olmadik coraplar örersin
Hem durgun, hem de delisin be gönül!
Akil sir erdiremedi kurnazligina $eytan
Biri cikiyor biri iniyor tahtindan
Bu kadar beceri ile yenik kalkilıir mi masadan
Sen hem bahtsiz, hem de $anssizsin be gönül!
Kac kere vuruldun sayamadim
Sana her zaman kol kanat geremedim
Kusura kalma bazen yarani saramadim
Hem yarali, hem de asabisin be gönül!
Senin gözün yok ki aglasin
Sacin yok ki agarsin
Neler cektigimi bir kez sormazsin
Vurdum duymazsin be gönül, vurdum duymazsin
Lisan-ı kal ile anlatılan sözde kalır. Lisan-ı hal ile anlatılan gözde kalır.
Hiçbir dil ondan daha etkileyici ve dünya çapında ondan yaygın olası değil.
O öyle bir dil ki; yerdeki karıncaya, gökteki kuşa, evdeki çiçeğe, beşikteki bebekten her yaştaki insana tesir eder.
Bu dilin bilgisi kalpten gelir; kalbi güzelleşenin hal dili de güzelleşir; muhâtabını da güzelleştirir. “
Büyük zatlardan biri, evinde otururken birden kapı çalınır. İnip bakar. Bir de ne görsün eski tanıdıklarından biri. Allah rızası için sadaka istemeye gelen bu eski dostu mahcup etmemek için kendisine görünmez. Hemen içeri koşup eline sandıktan ne geçerse hepsini getirip, kapı aralığından uzatır. Adam dua ederek gittikten sonra o zat hüngür hüngür ağlamaya başlar…
Hanımı, verdiklerin gözüne çok göründü, yaptığın cömertliğe pişman oldun da ondan dolayı mı ağlıyorsun? diye sorar. Adam şöyle cevap verir:
Hayır! Aklına gelen yanlış. Ben verdiğim para için değil, uzun zamandan beri görmediğim bir dostumun halini sorup araştırmadığım için, onu dilenmeye zorlanacak duruma getirişime ağlıyorum!
Gelin büyük zata eşlik edip biz de ağlayalım! Teselli bekleyen komşumuza çare olamayışımıza, cevabını unuttuğumuz mektuplara, aramadığımız dostlarımıza, ziyaret etmediğimiz hastalara ağlayalım. Belki en kötüsü de, bu hissimizi yitirişimize ve sevmeyi unutuşumuza ağlayalım. Çoğu şeyin farkına varmadan yaşıyoruz. Sokakta telaşla ilerlerken hayattan ümidini yitirmiş birisi geçiverir yanımızdan. Alaca karanlıkta pazar artıklarını toplayan yoksulları görürüz. Çöp bidonunu karıştıran adamın parmakları yırtık pabucunun içinde donarken, basit bir boya kutusu ile yaşam savaşı veren minik bir çocuk görürüz.
İyilik yapmayı uzaklarda aramayalım. Aslında o yanıbaşımızda bizi beklemektedir. Öyle insanlar vardır ki, parasızlıktan veya maddi yetersizliklerden dolayı değil, sadece sevgi sözcüğüne hasret olarak ilgisizlikten ölür giderler. Bazen, kedinin ayak tıkırtısı veya rüzgarın sürüklediği kağıdın hışırtısı, ümit uyandırmak için insanın yerini alabiliyor.
Bir aile “acaba hangi lokantaya gitsek?” diye düşünürken, yan komşusunun elektrik borcunu ödeyemediği için kullandığı mum devriliyor ve yangın çıkıyor. Yetimler akşama ne yiyecek?
İyilik, hayata anlam kazandırır.
İyilik öyle bir dildir ki hem dilsizler konuşabilir onunla, hem de sağırlar işitir onu.
Hayat bir iyilik yarışıdır ve sevmektir.
Sevmek ise boş sözle olmaz.
Sevmek ilgilenmektir.
Zaman ayırmaktır.
Paylaşmaktır...
La Edri
Nasıl ki fizik ve kimyadaki formüllerle, denklemlerle, teoremlerle binlerce problem çözülürse, her âyet ve hadis de bir formül, bir denklemdir. Bunlarla da hayatın binlerce problemi çözülür.
Hekimoğlu İsmail
"Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun?" dedi.
Öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o an... Bozmadım.
Öyle zengin bir sofradır ki yaşam, Acılardan sonra tatlıları beklemelidir insan..
Gönül gönül gönül gönül gönül
Ta$ degilsin ki istedigim yere firlatayim
Kurudun diye yagmurda islatayim
Zamanın geldi artik diye satayim
Hem yarali, hem de asabisin be gönül!
Ne aklin var ne fikrin
Deli dedikce, delinin birisin
$u ba$ima olmadik coraplar örersin
Hem durgun, hem de delisin be gönül!
Akil sir erdiremedi kurnazligina $eytan
Biri cikiyor biri iniyor tahtindan
Bu kadar beceri ile yenik kalkilıir mi masadan
Sen hem bahtsiz, hem de $anssizsin be gönül!
Kac kere vuruldun sayamadim
Sana her zaman kol kanat geremedim
Kusura kalma bazen yarani saramadim
Hem yarali, hem de asabisin be gönül!
Senin gözün yok ki aglasin
Sacin yok ki agarsin
Neler cektigimi bir kez sormazsin
Vurdum duymazsin be gönül, vurdum duymazsin
Lisan-ı kal ile anlatılan sözde kalır. Lisan-ı hal ile anlatılan gözde kalır.
Hiçbir dil ondan daha etkileyici ve dünya çapında ondan yaygın olası değil.
O öyle bir dil ki; yerdeki karıncaya, gökteki kuşa, evdeki çiçeğe, beşikteki bebekten her yaştaki insana tesir eder.
Bu dilin bilgisi kalpten gelir; kalbi güzelleşenin hal dili de güzelleşir; muhâtabını da güzelleştirir. “
Büyük zatlardan biri, evinde otururken birden kapı çalınır. İnip bakar. Bir de ne görsün eski tanıdıklarından biri. Allah rızası için sadaka istemeye gelen bu eski dostu mahcup etmemek için kendisine görünmez. Hemen içeri koşup eline sandıktan ne geçerse hepsini getirip, kapı aralığından uzatır. Adam dua ederek gittikten sonra o zat hüngür hüngür ağlamaya başlar…
Hanımı, verdiklerin gözüne çok göründü, yaptığın cömertliğe pişman oldun da ondan dolayı mı ağlıyorsun? diye sorar. Adam şöyle cevap verir:
Hayır! Aklına gelen yanlış. Ben verdiğim para için değil, uzun zamandan beri görmediğim bir dostumun halini sorup araştırmadığım için, onu dilenmeye zorlanacak duruma getirişime ağlıyorum!
Gelin büyük zata eşlik edip biz de ağlayalım! Teselli bekleyen komşumuza çare olamayışımıza, cevabını unuttuğumuz mektuplara, aramadığımız dostlarımıza, ziyaret etmediğimiz hastalara ağlayalım. Belki en kötüsü de, bu hissimizi yitirişimize ve sevmeyi unutuşumuza ağlayalım. Çoğu şeyin farkına varmadan yaşıyoruz. Sokakta telaşla ilerlerken hayattan ümidini yitirmiş birisi geçiverir yanımızdan. Alaca karanlıkta pazar artıklarını toplayan yoksulları görürüz. Çöp bidonunu karıştıran adamın parmakları yırtık pabucunun içinde donarken, basit bir boya kutusu ile yaşam savaşı veren minik bir çocuk görürüz.
İyilik yapmayı uzaklarda aramayalım. Aslında o yanıbaşımızda bizi beklemektedir. Öyle insanlar vardır ki, parasızlıktan veya maddi yetersizliklerden dolayı değil, sadece sevgi sözcüğüne hasret olarak ilgisizlikten ölür giderler. Bazen, kedinin ayak tıkırtısı veya rüzgarın sürüklediği kağıdın hışırtısı, ümit uyandırmak için insanın yerini alabiliyor.
Bir aile “acaba hangi lokantaya gitsek?” diye düşünürken, yan komşusunun elektrik borcunu ödeyemediği için kullandığı mum devriliyor ve yangın çıkıyor. Yetimler akşama ne yiyecek?
İyilik, hayata anlam kazandırır.
İyilik öyle bir dildir ki hem dilsizler konuşabilir onunla, hem de sağırlar işitir onu.
Hayat bir iyilik yarışıdır ve sevmektir.
Sevmek ise boş sözle olmaz.
Sevmek ilgilenmektir.
Zaman ayırmaktır.
Paylaşmaktır...
La Edri
Nasıl ki fizik ve kimyadaki formüllerle, denklemlerle, teoremlerle binlerce problem çözülürse, her âyet ve hadis de bir formül, bir denklemdir. Bunlarla da hayatın binlerce problemi çözülür.
Hekimoğlu İsmail
"Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun?" dedi.
Öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o an... Bozmadım.
Öyle zengin bir sofradır ki yaşam, Acılardan sonra tatlıları beklemelidir insan..
Bir Hayat Ki Sonu ''CENNET''tir Sıkıntıdan Ne Çıkar?
Bir Hayat Ki Sonu ''CEHENNEM''dir Rahatından Ne Çıkar?
...Ö y l e s i n e...
Hayat,kazançları dağıtırken HİÇ KİMSEYE ayrıcalık TANIMAYACAK,
Özürleri DUYMAYACAK ve herkese çilesini çektiği kadar KARŞILIK SUNACAKTIR.
BUGÜNKÜ emeğiniz YARIN Kİ YEMEĞİNİZDİR...
çalınan her kapı hemen açılsaydı
ümidin sabrın ve isteğin derecesi anlaşılmazdı
bir kelebek avcısı bile çalıların yırttıgı ayaklarla konuşmak
zorundaysa,
hayatın anlamını eliyle koymuş gibi kimin harcı
Ölümden zerre kadar korkum varsa, namerdim” diyemeyeceğim. Beden için biyolojik bir korku, mutlaka vardır. Ama benim asıl korkum, secdeden kovulmaktır. Eğer huzura kabul edilmezsem bedenim değil, ondan önce ruhum ölmüş demektir. Bu ise, bedenin ölmesi ile kıyaslanamayacak derecede, korkunç bir sıfır oluşturur.Sıfır olmaktan, Sonsuz’uma sığınırım.
Aman, aman, el-Aman.
Ya RAB !
Gönül ne gök, ne elâ, ne lâciverd arıyor
Ah bu gönül, bu gönül kendine derd arıyor
Kader beyaz kağıda sütle yazılmış yazı;
Elindeyse beyazdan gel de sıyır beyazı!
Sadécee
Huzur...
“Haykıran sükûtlar vardır ki, ancak Allah işitir
Bir gönülde iki sevda, iki Leyla olmaz!
Kimi Mecnun kimi Leyla olmaz ...
Bir gönülde bir sevda, bir Leyla olur…
O’da Mevla…
..Tez GeL Yarim.. ..Tez GeL.. ..Tez GeL..
..Tez GeL Kurbanın OLayım...
..Gözüm Yollarda... Hep seni Arar OLdu...
Özürleri DUYMAYACAK ve herkese çilesini çektiği kadar KARŞILIK SUNACAKTIR.
BUGÜNKÜ emeğiniz YARIN Kİ YEMEĞİNİZDİR...
çalınan her kapı hemen açılsaydı
ümidin sabrın ve isteğin derecesi anlaşılmazdı
bir kelebek avcısı bile çalıların yırttıgı ayaklarla konuşmak
zorundaysa,
hayatın anlamını eliyle koymuş gibi kimin harcı
Ölümden zerre kadar korkum varsa, namerdim” diyemeyeceğim. Beden için biyolojik bir korku, mutlaka vardır. Ama benim asıl korkum, secdeden kovulmaktır. Eğer huzura kabul edilmezsem bedenim değil, ondan önce ruhum ölmüş demektir. Bu ise, bedenin ölmesi ile kıyaslanamayacak derecede, korkunç bir sıfır oluşturur.Sıfır olmaktan, Sonsuz’uma sığınırım.
Aman, aman, el-Aman.
Ya RAB !
Gönül ne gök, ne elâ, ne lâciverd arıyor
Ah bu gönül, bu gönül kendine derd arıyor
Kader beyaz kağıda sütle yazılmış yazı;
Elindeyse beyazdan gel de sıyır beyazı!
Sadécee
Huzur...
“Haykıran sükûtlar vardır ki, ancak Allah işitir
Bir gönülde iki sevda, iki Leyla olmaz!
Kimi Mecnun kimi Leyla olmaz ...
Bir gönülde bir sevda, bir Leyla olur…
O’da Mevla…
..Tez GeL Yarim.. ..Tez GeL.. ..Tez GeL..
..Tez GeL Kurbanın OLayım...
..Gözüm Yollarda... Hep seni Arar OLdu...
Öylesine bi bakayım dedim yarım saat olmuş hala bu kanudayım
Kardeşim yüregine gönlüne sağlık çok güzel konu olmuş Allah razı olsun..
Kardeşim yüregine gönlüne sağlık çok güzel konu olmuş Allah razı olsun..
Öylesine bi bakayım dedim yarım saat olmuş hala bu kanudayım
Kardeşim yüregine gönlüne sağlık çok güzel konu olmuş Allah razı olsun..
Allah razı olsun yarım saatınızı burda sıkılmadan harcadıysanız sevınsım
Devam edıcegım inş
devam
devam
Yağmur olsan binlerce damlanın içinden bulur yere düşmeden tutardım seni ; Korkardım çünkü toprak aldığını vermiyor geri..
Yüzünde bir çizgi, saçında bir ak
Görünce: "En sonra hazan!" dedin mi?
Elini alnına koyup dalarak:
"Bahara döneyim bir an!" dedin mi?
Ve kalp õylece geride kaldı,,acılı ve yarım...Dilinde de hazin bir dua..!!
Beni yakanı yakma Allah"ım
Mevlâna Celaleddin Rûmî, Divan’ında aşkla ilgili şunları söyler:
“Âşıkların gönülleri ateşe benzer, bedenleri mangala.
Aşk uçuşuna dünya dardır.
Aşkla, taş yürekler bile yumuşar, yumuşar da gönül taş bile olsa mücevher kesilir.
Aşk yüreklere hayat verir.
Aşk atına bin, artık yolu düşünme çünkü aşk atı pek rahvandır.”
Aşkın bedeli sevgili uğruna canını verebilmektir.
devam
Yağmur olsan binlerce damlanın içinden bulur yere düşmeden tutardım seni ; Korkardım çünkü toprak aldığını vermiyor geri..
Yüzünde bir çizgi, saçında bir ak
Görünce: "En sonra hazan!" dedin mi?
Elini alnına koyup dalarak:
"Bahara döneyim bir an!" dedin mi?
Ve kalp õylece geride kaldı,,acılı ve yarım...Dilinde de hazin bir dua..!!
Beni yakanı yakma Allah"ım
Mevlâna Celaleddin Rûmî, Divan’ında aşkla ilgili şunları söyler:
“Âşıkların gönülleri ateşe benzer, bedenleri mangala.
Aşk uçuşuna dünya dardır.
Aşkla, taş yürekler bile yumuşar, yumuşar da gönül taş bile olsa mücevher kesilir.
Aşk yüreklere hayat verir.
Aşk atına bin, artık yolu düşünme çünkü aşk atı pek rahvandır.”
Aşkın bedeli sevgili uğruna canını verebilmektir.
bazen ve bazen....
bazen ve bazen....
bazen ve bazen....
Bazen, hayatta kalabilmek için nasıl ve kiminle mücadele ettiğinin farkında bile olmazsın...
Bazen sessizliğimi bozmuyayım diyorum...
Bazen nefesim daralıyor, son çığlığımla bağırasım geliyor...
Bazen çekip gitmek en iyisi diye düşünüyorum...
Bazen de düşünemiyorum, düşünecek ben bulamıyorum...
Bazen, işte al valizini eline git uzaklaş herşeyden...
Bazen kalbin ağır gelir bedenine, taşıyamazsın
. . .
İnsan bazen neyi kiminle paylaşması gerektiğini bilemez..
Yükü kime havale edeceğini unutur..
Efendimiz (s.a.v.) der ki;
“Sırtınızdaki içi taş dolu kefelerin yükünün azalmasını istiyorsanız secdelerinizi biraz daha uzatın“..
Dert ortağını beşerde değil, daimde aramak lazım..
Dertler ancak o zaman biter…
alıntı...
Bazen
Hayatın keşmekeşini bir kenara bırakıp
Üstüne düştüğün tek şeydir
Ö l ü m
...
Bazen sessizliğimi bozmuyayım diyorum...
Bazen nefesim daralıyor, son çığlığımla bağırasım geliyor...
Bazen çekip gitmek en iyisi diye düşünüyorum...
Bazen de düşünemiyorum, düşünecek ben bulamıyorum...
Bazen, işte al valizini eline git uzaklaş herşeyden...
Bazen kalbin ağır gelir bedenine, taşıyamazsın
. . .
İnsan bazen neyi kiminle paylaşması gerektiğini bilemez..
Yükü kime havale edeceğini unutur..
Efendimiz (s.a.v.) der ki;
“Sırtınızdaki içi taş dolu kefelerin yükünün azalmasını istiyorsanız secdelerinizi biraz daha uzatın“..
Dert ortağını beşerde değil, daimde aramak lazım..
Dertler ancak o zaman biter…
alıntı...
Bazen
Hayatın keşmekeşini bir kenara bırakıp
Üstüne düştüğün tek şeydir
Ö l ü m
...
alıntı...