Hani bazen aklın-yüreğin yelken açar ya senden?
Sende değilsen, O'nda hiç yoksundur ya hani?..
Farketmezsin ya hani çoğu kez, tâ uzaklara kaçtıklarını..
Ordasındır ama yoksundur. Varsındır ama yoksunsundur.
İşte o an sobele kendini!
Geri çağır uzaklardan seni.. Seni sana döndür.
Yoktan var edenin adıyla;
Lâilaheillâ ente subhânek innî kuntu minezzâlimîn..
Geri çağır kendini!
.....................
..........................
...............
Namazdasın şimdi de..
Vahy sağnağında söyleşmektesin O'nunla, O'ndasın..
Birden!..
Aniden bir sapma!
Bak aklın-yüreğin kaçıverdi senden!
Ve düşüş..
......
............
Huzurdan.
-Ne yapayım..
-Ne söyleyeyim..
-Ne giyeyim..
-Ne olacak?..
-Ne..
-Ne..
-Ne..
Ne sendesin, ne O'nda; başkalardasın..Başkalarlasın!..
Gurbetlerdesin..
İşte o an sobele kendini!
-''Allâhuekber'' de, geri çağır seni!
-Allâhuekber! Bak Seninleyim..
-Allâhuekber! Bak Sendeyim!
Çünkü namazdan sana kalan, "O'nda olduğun" kadardır..
-Allâhuekber!
-Allâhuekber!
-Allâhuekber!
-Sendeyim, Seninleyim, Senliyim..
- Şükür ki ben bendeyim, şükür ki Sana bendeyim.
.....Alıntı....