Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
MERHAMETSİZ İNSAN KALMADI DEMEYESİNİZ DİYE (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan medahms
- Başlangıç tarihi
aleykümselam kardeşim ALLAH RAZI OLSUN
S.aleyküm Mewlam Bizleri öylelerden Etsin Inş. Slmm We Dua Ile
Selamünaleyküm Hafızkız kardeşim. Gönlüne, emeğine sağlık. Çok güzel bir paylaşımdı.
ALLAHım Sen onlardan ebeden razı ol...Onlar ki SANA büyük bir aşkla bağlıydılar.
ALLAHım bizleri onların yollarından gidenlerden eyle...Onlarla beraber olanlardan eyle..
CeNNeTTe Efendimiz ve ashabına komşu olanlardan eyle...amin amin
ALLAHa emanet olunuz hafızkız kardeşim
selam ve dua ile...
ALLAHım Sen onlardan ebeden razı ol...Onlar ki SANA büyük bir aşkla bağlıydılar.
ALLAHım bizleri onların yollarından gidenlerden eyle...Onlarla beraber olanlardan eyle..
CeNNeTTe Efendimiz ve ashabına komşu olanlardan eyle...amin amin
ALLAHa emanet olunuz hafızkız kardeşim
selam ve dua ile...
_______amin amin amin ecmain inşallah kardeşim
kardeşimin söylediklerine katlıyorum ablam
emegine saglık olsun ne kadar güzel bir paylaşım sunmuşsun
rabbimize emanetimsin inşallah
selam ve dua ileB)B)_________
amin ecmain inş
insanlik öldümü
insanlik öldümü
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler.
Derler ki 'Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
' Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek :
Söyledikleri doğru mu diye sorar. Suçlanan genç der ki
evet doğru Bu söz üzerine Hz Ömer anlat bakalım nasıl
oldu diye sorar. Bunun üzerine genç anlatmaya baslar,
der ki "Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde
olan bir insanim ailemle beraber gezmeye çıktık, kader
bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Affedersiniz
hayvanlarımın arasında bir güzel atim var ki dönen bir
defa daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu
arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel
olamadım, arkadaşların babası içerden hısımla çıktı
atıma bir tas attı atim oracıkta öldü.
Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir tas attım,
babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni
yakaladı, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer "Söyleyecek bir şey yok, bu
suçun cezası idam. Madem suçunu da kabul ettin"
dedi.
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak
"Efendim bir özrüm var" diyerek konuşmaya başladı "Ben
memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli
olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim
küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. ªimdi siz
bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkini zayi
ettiğiniz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz,
bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime
teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini
bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki "Bu topluluğa yabancı
birisin senin yerine kim kalır ki?"
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki
"Bu zat benim yerime kalır." O zat Hz. Peygamber
Efendimizin (sav) en iyi arkadaşlarından daha yasarken
cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası değildir.
Hz. Ömer Amr'a dönerek "Ey Amr, delikanlıyı duydun"
der. O yüce sahabe "Evet, ben kefilim" der ve genç
adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten
bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz.
Ömer'e çıkarak genç'in gelmeyeceği, dolayısıyla Amr
Ibni As'a verilecek idam yerine maktulün diyetini
vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve
babamızın kani yerde kalsın istemiyoruz derler, Hz.
Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa fark etmez cezayı infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der
ki "Biz de sözümün arkasındayız." Bu arada
kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların
arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki
evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden
geldin?" Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz
insani için pek de önemli olmayan)
AHDE VEFASIZLIK ETTI demeyesiniz diye geldim der.
Hz. Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki
"Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu
onun yerine kefil oldun". Amr Ibni As Allah
kendisinden ebediyen razı olsun vakurla kanımızı
donduracak bir cevap verir, "Bu kadar insanın
içerisinden beni seçti. İNSANLIK ÖLDÜ dedirtmemek
için kabul ettim" der.
Sıra gençlere gelir, derler ki "Biz bu davadan
vazgeçiyoruz." Bu sözün üzerine Hz Ömer "Ne oldu,
biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz
ne oldu da vazgeçiyorsunuz?"der.
GENÇLERİN CEVABI DA DEHŞETLİDİR :
MERHAMETSİZ İNSAN KALMADI DEMEYESİNİZ DİYE...
KULUN KULDA ARADIĞI, ALLAH'IN KULDA GİZLEDİĞİDİR...ALINTIDIR
insanlik öldümü
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler.
Derler ki 'Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
' Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek :
Söyledikleri doğru mu diye sorar. Suçlanan genç der ki
evet doğru Bu söz üzerine Hz Ömer anlat bakalım nasıl
oldu diye sorar. Bunun üzerine genç anlatmaya baslar,
der ki "Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde
olan bir insanim ailemle beraber gezmeye çıktık, kader
bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Affedersiniz
hayvanlarımın arasında bir güzel atim var ki dönen bir
defa daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu
arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel
olamadım, arkadaşların babası içerden hısımla çıktı
atıma bir tas attı atim oracıkta öldü.
Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir tas attım,
babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni
yakaladı, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer "Söyleyecek bir şey yok, bu
suçun cezası idam. Madem suçunu da kabul ettin"
dedi.
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak
"Efendim bir özrüm var" diyerek konuşmaya başladı "Ben
memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli
olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim
küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. ªimdi siz
bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkini zayi
ettiğiniz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz,
bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime
teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini
bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki "Bu topluluğa yabancı
birisin senin yerine kim kalır ki?"
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki
"Bu zat benim yerime kalır." O zat Hz. Peygamber
Efendimizin (sav) en iyi arkadaşlarından daha yasarken
cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası değildir.
Hz. Ömer Amr'a dönerek "Ey Amr, delikanlıyı duydun"
der. O yüce sahabe "Evet, ben kefilim" der ve genç
adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten
bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz.
Ömer'e çıkarak genç'in gelmeyeceği, dolayısıyla Amr
Ibni As'a verilecek idam yerine maktulün diyetini
vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve
babamızın kani yerde kalsın istemiyoruz derler, Hz.
Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa fark etmez cezayı infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der
ki "Biz de sözümün arkasındayız." Bu arada
kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların
arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki
evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden
geldin?" Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz
insani için pek de önemli olmayan)
AHDE VEFASIZLIK ETTI demeyesiniz diye geldim der.
Hz. Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki
"Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu
onun yerine kefil oldun". Amr Ibni As Allah
kendisinden ebediyen razı olsun vakurla kanımızı
donduracak bir cevap verir, "Bu kadar insanın
içerisinden beni seçti. İNSANLIK ÖLDÜ dedirtmemek
için kabul ettim" der.
Sıra gençlere gelir, derler ki "Biz bu davadan
vazgeçiyoruz." Bu sözün üzerine Hz Ömer "Ne oldu,
biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz
ne oldu da vazgeçiyorsunuz?"der.
GENÇLERİN CEVABI DA DEHŞETLİDİR :
MERHAMETSİZ İNSAN KALMADI DEMEYESİNİZ DİYE...
KULUN KULDA ARADIĞI, ALLAH'IN KULDA GİZLEDİĞİDİR...ALINTIDIR
Ahde'Vefa...!!
Ahde'Vefa...!!
Hz.Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler, derlerki
-Ey halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek:
-Söyledikleri doğrumu diye sorar.
Suçlanan genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:
-Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar.
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar,derki :
-Ben bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Hayvanlarımın arasında bir güzel atım varki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadşlar beni yakaladı,durum bundan ibaret,dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem suçunu da kabul ettin...
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı ifnaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettğiniz için Allah indin'de sorumlu olursunuz, bana üç gün izin veriseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün için de yerime birini bulurum der.
Hz Ömer dayanamaz derki:
-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalırki? der,
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar derki,
-Bu zat benim yerime kalır, o zat Amr ibni As' dan başkası değildir. Hz Ömer Amr 'a dönerek
-Ey Amr delikanlıyı duydun, der.
O yüce sahabi:
-Evet, ben kefili, der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur, Medinenin ileri gelenleri Hz Ömere çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla Amr'ın idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz, derler.
Hz Ömer kendinden beklenen cevabı verir, derki,
-Bu kefil babam olsa farketmez, cezayı infaz ederim.
Amr tam bir teslimiyet içerisinde derki,
-Biz de sözümüzün arkasındayız.
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür.
Hz Ömer gence dönerek derki,
-Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin.
Genç vakurla başını kaldırır ve:
-Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der.
Hz Ömer başını bu defa çevirir ve Amr'a derki,
-Ey amr sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?
Amr :
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim der.
Sıra gençlere gelir derlerki,
-Biz bu davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer :
-Ne oldu biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?
Gençlerin cevabı dehşetlidir :
- Merhametsiz insan kalmadı demeyesiniz diye.
Ahde'Vefa...!!
Hz.Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler, derlerki
-Ey halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek:
-Söyledikleri doğrumu diye sorar.
Suçlanan genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:
-Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar.
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar,derki :
-Ben bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Hayvanlarımın arasında bir güzel atım varki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadşlar beni yakaladı,durum bundan ibaret,dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem suçunu da kabul ettin...
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı ifnaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettğiniz için Allah indin'de sorumlu olursunuz, bana üç gün izin veriseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün için de yerime birini bulurum der.
Hz Ömer dayanamaz derki:
-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalırki? der,
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar derki,
-Bu zat benim yerime kalır, o zat Amr ibni As' dan başkası değildir. Hz Ömer Amr 'a dönerek
-Ey Amr delikanlıyı duydun, der.
O yüce sahabi:
-Evet, ben kefili, der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur, Medinenin ileri gelenleri Hz Ömere çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla Amr'ın idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz, derler.
Hz Ömer kendinden beklenen cevabı verir, derki,
-Bu kefil babam olsa farketmez, cezayı infaz ederim.
Amr tam bir teslimiyet içerisinde derki,
-Biz de sözümüzün arkasındayız.
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür.
Hz Ömer gence dönerek derki,
-Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin.
Genç vakurla başını kaldırır ve:
-Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der.
Hz Ömer başını bu defa çevirir ve Amr'a derki,
-Ey amr sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?
Amr :
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim der.
Sıra gençlere gelir derlerki,
-Biz bu davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer :
-Ne oldu biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?
Gençlerin cevabı dehşetlidir :
- Merhametsiz insan kalmadı demeyesiniz diye.
