Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
"KUR'AN-I KERİM'İ NE KADAR TANIYORUZ. (15 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan mtekik
- Başlangıç tarihi
RE: "KUR'AN-I KERİM'İ NE KADAR TANIYORUZ.
S.A
CEVABI BİLMİYORDUM AMA İNT.ARADIM BU ŞEKİLDE OLMASINDA SAKINCA YOKTUR İNŞAALLAH.KONU BÜTÜNLÜĞÜNÜ BOZMAMAK İÇİNDE ÖNCEKİ AYETLERİDE ALDIM.
Vakıa Sûresi, Mekke döneminde 46.sırada nazıl olmuştur... 96 ayettir... Adını, ilk ayetinde geçen ve sözlük olarak vaki gerçek, vuku bulacak, doğacak şey anlamına gelen “vakia”dan alır... Bir Kur’an kelimesi olarak ise “kıyamet”, “ölüm” ya da “ölüm-kıyamet ile keşfedilen gerçek” anlamlarına gelir...
Vakıa Sûresinde: Yalanlanması mümkün olmayan gereçeğin vuku bulması, kıyamet-ölüm olayı, insan sınıfları, ashabı yemin-ashabı şimal ve sabikun ile ilkler-sonlar, Muhammedilerin önemi, cennet-cehennem özellikleri ve nimetleri, israr edilen büyük günah, ilk ve son neş’etler, yıldızların mevkıleri, büyük yemin, Kur’an-ı Kerim saklı bir Kitab’ta korunmaktadır, arınmayan Kur’an-ı Kerim’e dokunamaz, vefat süreci ve ölümle keşfolunan gerçek, mukarrebun ve ashabı yeminin müşahadesi,... gibi bir çok önemli husus açıklanmaktadır...
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHIYM
1-) izâ vekâatil vâkıatü;
O vakıa (vuku bulacak gerçek; ölüm) vuku bulduğunda.
2-) leyse livak’atiha kazibeh;
Onun gerçekleşmesini yalanlayacak yoktur.
3-) Hafıdatün Râfiatün;
(O vakıa) alçaltıcıdır (nar ehlini), yükselticidir (Nur ehlini).
4-) iza rüccetil’Ardu recca;
Arz (beden) şiddetli bir sarsılışla sarsıldığında,
5-) ve büssetilcibalü bessa;
Dağlar hurdahaş edildiğinde,
6-) fekânet hebâen münbessa;
(Nihayet) dağılmış toz olduğunda.
7-) ve küntüm ezvâcen selâseh;
Siz üç nev’i olacaksınız:
feashabül meymeneti mâ ashabül meymeneh;
Ashab-ı Meymene (sağ taraf’ın ashabı; saiydler; kitapları sağ taraftan verilenler?), ne ashab-ı meymenedir?.
9-) ve ashabül meş’emeti ma ashabül meş’emeh;
Ashab-ı meş’eme (sol tarafın ashabı; şakıyler; kitapları sol taraftan verilenler), ne ashab-ı meş’emedir?.
10-) ves sabikunes sâbikun;
Sabikun (saadet ve şakavet ehlini öne geçenler), sabikundur (öne geçen türdür; ehlullah’dır).
11-) ülâikel mukarrebun;
İşte onlar mukarrebun’dur (Allah’a yaklaştırılmışlar; Yakiyn sahipleri).
12-) fiy cennatin naıym;
Naim (ni’met) cennetlerindedirler.
13-) sülletün minel’evveliyn;
Çoğunluğu evvelkilerdendir.
14-) ve kaliylün minel’ahıriyn;
Azı sonrakilerdendir.
15-) alâ sürurin mevdûnetin;
Mevdune (işlenip süslenmiş, bitişik, sıra sıra dizilmiş) tahtlar üzerindedirler.
16-) müttekiiyne aleyha mütekabiliyn;
Onlar (tahtlar) üzerinde karşılıklı yüz yüze durur halde yaslananlar olarak.
17-) yetufü aleyhim vildanün muhalledûn;
Üstlerinde (çevrelerinde) ebedi kılınmış (ölümsüz) vildan (veliyd’ler, genç-zinde hizmetçiler, kuvveler) tavaf eder/dolaşır.
1 Biekvabin ve ebâriyka ve ke’sin min maıyn;
Maiyn’den (kaynak’tan, gözle görünür akar sudan B sırrınca doldurulmuş) testilerle, ibriklerle ve kaselerle.
19-) lâ yusaddaune anha ve lâ yünzifun;
Ne başları ağrır ondan ne de akılları gider sarhoş olurlar (içimlerinin sonu yok; maiyn de tükenmez-sonsuz).
20-) ve fakihetin mimma yetehayyerun;
Seçip tercih edeceklerinden (beğeneceklerinden) de bir meyva.
21-) ve lahmi tayrin mimma yeştehun;
Ve iştahlandıklarından (canlarının çektiği) kuş eti.
22-) ve hurun ıyn;
Ve Hur-i Iyn (iri gözlü, gözlerinin beyazı çok beyaz, siyahı çok siyah beyaz tenli dişi eşler-huriler?).
23-) keemsalil lü’lüilmeknun;
Korunmuş-saklı (sedef’te büyümüş?) incilerin misali gibi.
24-) cezâen Bimâ kânu yamelûn;
Yaptıklarına bir ceza (karşılık; çalışmalarından hasıl olan B sırrınca neticeler) olarak.
25-) lâ yesmeune fiyha lağven ve la te’siyma;
Orada ne bir lağv (boş, batıl-fani) söz duyarlar ve ne de günah olan birşey.
26-) illâ kıylen Selâmen Selâma;
Sadece “Selam, Selam” denilir (kayıtlanmazlar?).
27-) ve ashabül yemiyni ma ashabülyemiyn;
Ashab-ı Yemiyn (sağ tarafın ashabı, saidler, mutlular) ne ashab-ı yemindir (bilir misiniz?) ?.
2 fiy sidrin mahdud;
Budanmış/soyulmuş/dikenleri alınmış (arındırılmış?) bir sidr (meyvesi nıbk olan sedir ağacı?) içinde,
29-) ve talhın mendud;
Meyvaları istiflenmiş (yemişleri tatlı-lezzetli) muz ağacı içinde,
30-) ve zıllin memdud;
Yayılmış (sonsuz) bir gölgede,
31-) ve mâin meskûb;
Çağlayarak dökülüp akan bir su’da,
32-) ve fâkihetin kesiyretin;
Pek çok meyva (türü) içinde,
33-) lâ maktuatin ve lâ memnuah;
(Ki o meyvalar) ne kesilir (tükenir) ve ne de yasaklanır,
34-) ve füruşin merfuah;
Ref’olunmuş döşekler içinde (dirler).
35-) inna enşe’nahünne inşâen;
Muhakkak ki biz onları (dişileri, yepyeni) bir inşa edişle inşa ettik.
36-) fecealnahünne ebkâra;
Onları bakireler kıldık (hep yeni; dokunulmamış gibi).
37-) uruben etraba;
(Ki o bakireler) eşlerine aşık (ve eşi tarafından sevilen) ve yaşıtlardır (rütbe farkı logosu olmayan nurdan cennet gözdeleridir).
3 liashabilyemiyn;
(Bunlar) ashab-ı yemin (saidler) içindir.
39-) sülletün minel’evveliyn;
(Ashab- Yemin) bir cemaat evvelkilerdendir.
40-) ve sülletün minel’ahıriyn;
Bir cemaat ta sonrakilerdendir.
S.A
CEVABI BİLMİYORDUM AMA İNT.ARADIM BU ŞEKİLDE OLMASINDA SAKINCA YOKTUR İNŞAALLAH.KONU BÜTÜNLÜĞÜNÜ BOZMAMAK İÇİNDE ÖNCEKİ AYETLERİDE ALDIM.
Vakıa Sûresi, Mekke döneminde 46.sırada nazıl olmuştur... 96 ayettir... Adını, ilk ayetinde geçen ve sözlük olarak vaki gerçek, vuku bulacak, doğacak şey anlamına gelen “vakia”dan alır... Bir Kur’an kelimesi olarak ise “kıyamet”, “ölüm” ya da “ölüm-kıyamet ile keşfedilen gerçek” anlamlarına gelir...
Vakıa Sûresinde: Yalanlanması mümkün olmayan gereçeğin vuku bulması, kıyamet-ölüm olayı, insan sınıfları, ashabı yemin-ashabı şimal ve sabikun ile ilkler-sonlar, Muhammedilerin önemi, cennet-cehennem özellikleri ve nimetleri, israr edilen büyük günah, ilk ve son neş’etler, yıldızların mevkıleri, büyük yemin, Kur’an-ı Kerim saklı bir Kitab’ta korunmaktadır, arınmayan Kur’an-ı Kerim’e dokunamaz, vefat süreci ve ölümle keşfolunan gerçek, mukarrebun ve ashabı yeminin müşahadesi,... gibi bir çok önemli husus açıklanmaktadır...
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHIYM
1-) izâ vekâatil vâkıatü;
O vakıa (vuku bulacak gerçek; ölüm) vuku bulduğunda.
2-) leyse livak’atiha kazibeh;
Onun gerçekleşmesini yalanlayacak yoktur.
3-) Hafıdatün Râfiatün;
(O vakıa) alçaltıcıdır (nar ehlini), yükselticidir (Nur ehlini).
4-) iza rüccetil’Ardu recca;
Arz (beden) şiddetli bir sarsılışla sarsıldığında,
5-) ve büssetilcibalü bessa;
Dağlar hurdahaş edildiğinde,
6-) fekânet hebâen münbessa;
(Nihayet) dağılmış toz olduğunda.
7-) ve küntüm ezvâcen selâseh;
Siz üç nev’i olacaksınız:
feashabül meymeneti mâ ashabül meymeneh;Ashab-ı Meymene (sağ taraf’ın ashabı; saiydler; kitapları sağ taraftan verilenler?), ne ashab-ı meymenedir?.
9-) ve ashabül meş’emeti ma ashabül meş’emeh;
Ashab-ı meş’eme (sol tarafın ashabı; şakıyler; kitapları sol taraftan verilenler), ne ashab-ı meş’emedir?.
10-) ves sabikunes sâbikun;
Sabikun (saadet ve şakavet ehlini öne geçenler), sabikundur (öne geçen türdür; ehlullah’dır).
11-) ülâikel mukarrebun;
İşte onlar mukarrebun’dur (Allah’a yaklaştırılmışlar; Yakiyn sahipleri).
12-) fiy cennatin naıym;
Naim (ni’met) cennetlerindedirler.
13-) sülletün minel’evveliyn;
Çoğunluğu evvelkilerdendir.
14-) ve kaliylün minel’ahıriyn;
Azı sonrakilerdendir.
15-) alâ sürurin mevdûnetin;
Mevdune (işlenip süslenmiş, bitişik, sıra sıra dizilmiş) tahtlar üzerindedirler.
16-) müttekiiyne aleyha mütekabiliyn;
Onlar (tahtlar) üzerinde karşılıklı yüz yüze durur halde yaslananlar olarak.
17-) yetufü aleyhim vildanün muhalledûn;
Üstlerinde (çevrelerinde) ebedi kılınmış (ölümsüz) vildan (veliyd’ler, genç-zinde hizmetçiler, kuvveler) tavaf eder/dolaşır.
1
Biekvabin ve ebâriyka ve ke’sin min maıyn;Maiyn’den (kaynak’tan, gözle görünür akar sudan B sırrınca doldurulmuş) testilerle, ibriklerle ve kaselerle.
19-) lâ yusaddaune anha ve lâ yünzifun;
Ne başları ağrır ondan ne de akılları gider sarhoş olurlar (içimlerinin sonu yok; maiyn de tükenmez-sonsuz).
20-) ve fakihetin mimma yetehayyerun;
Seçip tercih edeceklerinden (beğeneceklerinden) de bir meyva.
21-) ve lahmi tayrin mimma yeştehun;
Ve iştahlandıklarından (canlarının çektiği) kuş eti.
22-) ve hurun ıyn;
Ve Hur-i Iyn (iri gözlü, gözlerinin beyazı çok beyaz, siyahı çok siyah beyaz tenli dişi eşler-huriler?).
23-) keemsalil lü’lüilmeknun;
Korunmuş-saklı (sedef’te büyümüş?) incilerin misali gibi.
24-) cezâen Bimâ kânu yamelûn;
Yaptıklarına bir ceza (karşılık; çalışmalarından hasıl olan B sırrınca neticeler) olarak.
25-) lâ yesmeune fiyha lağven ve la te’siyma;
Orada ne bir lağv (boş, batıl-fani) söz duyarlar ve ne de günah olan birşey.
26-) illâ kıylen Selâmen Selâma;
Sadece “Selam, Selam” denilir (kayıtlanmazlar?).
27-) ve ashabül yemiyni ma ashabülyemiyn;
Ashab-ı Yemiyn (sağ tarafın ashabı, saidler, mutlular) ne ashab-ı yemindir (bilir misiniz?) ?.
2
fiy sidrin mahdud;Budanmış/soyulmuş/dikenleri alınmış (arındırılmış?) bir sidr (meyvesi nıbk olan sedir ağacı?) içinde,
29-) ve talhın mendud;
Meyvaları istiflenmiş (yemişleri tatlı-lezzetli) muz ağacı içinde,
30-) ve zıllin memdud;
Yayılmış (sonsuz) bir gölgede,
31-) ve mâin meskûb;
Çağlayarak dökülüp akan bir su’da,
32-) ve fâkihetin kesiyretin;
Pek çok meyva (türü) içinde,
33-) lâ maktuatin ve lâ memnuah;
(Ki o meyvalar) ne kesilir (tükenir) ve ne de yasaklanır,
34-) ve füruşin merfuah;
Ref’olunmuş döşekler içinde (dirler).
35-) inna enşe’nahünne inşâen;
Muhakkak ki biz onları (dişileri, yepyeni) bir inşa edişle inşa ettik.
36-) fecealnahünne ebkâra;
Onları bakireler kıldık (hep yeni; dokunulmamış gibi).
37-) uruben etraba;
(Ki o bakireler) eşlerine aşık (ve eşi tarafından sevilen) ve yaşıtlardır (rütbe farkı logosu olmayan nurdan cennet gözdeleridir).
3
liashabilyemiyn;(Bunlar) ashab-ı yemin (saidler) içindir.
39-) sülletün minel’evveliyn;
(Ashab- Yemin) bir cemaat evvelkilerdendir.
40-) ve sülletün minel’ahıriyn;
Bir cemaat ta sonrakilerdendir.
RE: "KUR'AN-I KERİM'İ NE KADAR TANIYORUZ.
s.a.
hayırlı sabahlar
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir yılda en büyük destekçileri olan hanımını ve amcası kaybetmişti.
Peygamber efendimiz (s.a.v.) ve bütün müslümanlar üzülmüşlerdi. Bu yıl siyer kitaplarında hüzün yılı olarak
zikredilmiştir. Peygamberimizi ve müslümanları teselli etmek için Allah (c.c.) üç sure indirmiştir.
Bu surelerin isimleri nelerdir?
s.a.
hayırlı sabahlar
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir yılda en büyük destekçileri olan hanımını ve amcası kaybetmişti.
Peygamber efendimiz (s.a.v.) ve bütün müslümanlar üzülmüşlerdi. Bu yıl siyer kitaplarında hüzün yılı olarak
zikredilmiştir. Peygamberimizi ve müslümanları teselli etmek için Allah (c.c.) üç sure indirmiştir.
Bu surelerin isimleri nelerdir?
RE: "KUR'AN-I KERİM'İ NE KADAR TANIYORUZ.
bakara suresi 97-98 ayetler :
“Ey Muhammed! Onlara de ki: “ Cebrail’e düşman olan kimse Allah’a düşman olur. Çünkü o, Allah’ın izniyle Kur-an-ı, kendinden önce gelen kitapları tasdik ederek, yol gösterici ve insanlara müjdeci olarak senin kalbine indirmiştir. Hiç şüphesiz Allah’a, meleklerine, peygamberlerine, Cebrail’e ve Mikail’e düşman olan kimse inkar etmiş olur. Doğrusu Allah, inkar edenlerin düşmanıdır.”
Kur-an-ı Kerimin anlattığı bu ayetteki mesele, Yahudilerin inkar hususunda ortaya koydukları hile ve desiselerin bir başka taktiğidir. Yahudiler, Yüce Allah’ın kendi bağışından ve kereminden peygamberliği ve vahyi, kendi kullarından dilediği kimselere vermesinden dolayı çılgına döndüler. Buna karşı çıkmak için akıl almaz yollara baş vurdular. Bir çok hile ve desise yollarını uydurdular, bununla inananları şaşırtmaya çalıştılar. İnananlara ve hak peygamberlere karşı içlerinde gizledikleri kin ve düşmanlığı kustular. Hak peygamber Hz.Muhammed(s.a.v.) in, yüce Allah’tan vahyi getirdiğini işitince şu akıl almaz hikayeyi uydurdular:
“Cebrail, İsrail oğullarının düşmanıdır. Çünkü, Cebrail İsrail oğullarını helak etmek için daima Allah’tan azap ve felaket getirmiştir. Eğer, Hz. Muhammed’e vahyi Mikail getirmiş olsaydı, biz de inanırdık. Çünkü Mikail, bolluk, yağmur, rahmet, bereket ve bağış meleğidir. Cebrail ise, azap ve felaketi getirmekle görevli bir melektir. Ve İsrail oğullarına düşmandır. Bu yüzden de O’nun getirdiklerine, inanmayacaklarını ileri sürdüler…”
s.a abi
bakara suresi 97-98 ayetler :
“Ey Muhammed! Onlara de ki: “ Cebrail’e düşman olan kimse Allah’a düşman olur. Çünkü o, Allah’ın izniyle Kur-an-ı, kendinden önce gelen kitapları tasdik ederek, yol gösterici ve insanlara müjdeci olarak senin kalbine indirmiştir. Hiç şüphesiz Allah’a, meleklerine, peygamberlerine, Cebrail’e ve Mikail’e düşman olan kimse inkar etmiş olur. Doğrusu Allah, inkar edenlerin düşmanıdır.”
Kur-an-ı Kerimin anlattığı bu ayetteki mesele, Yahudilerin inkar hususunda ortaya koydukları hile ve desiselerin bir başka taktiğidir. Yahudiler, Yüce Allah’ın kendi bağışından ve kereminden peygamberliği ve vahyi, kendi kullarından dilediği kimselere vermesinden dolayı çılgına döndüler. Buna karşı çıkmak için akıl almaz yollara baş vurdular. Bir çok hile ve desise yollarını uydurdular, bununla inananları şaşırtmaya çalıştılar. İnananlara ve hak peygamberlere karşı içlerinde gizledikleri kin ve düşmanlığı kustular. Hak peygamber Hz.Muhammed(s.a.v.) in, yüce Allah’tan vahyi getirdiğini işitince şu akıl almaz hikayeyi uydurdular:
“Cebrail, İsrail oğullarının düşmanıdır. Çünkü, Cebrail İsrail oğullarını helak etmek için daima Allah’tan azap ve felaket getirmiştir. Eğer, Hz. Muhammed’e vahyi Mikail getirmiş olsaydı, biz de inanırdık. Çünkü Mikail, bolluk, yağmur, rahmet, bereket ve bağış meleğidir. Cebrail ise, azap ve felaketi getirmekle görevli bir melektir. Ve İsrail oğullarına düşmandır. Bu yüzden de O’nun getirdiklerine, inanmayacaklarını ileri sürdüler…”
RE: "KUR'AN-I KERİM'İ NE KADAR TANIYORUZ.
s.a
ablam kusura bakmasın.soru sırası ondaydı ama ben sorayım.
efendimiz bir hırsızlık hadisesinde bir sahabe ve bir yahudi arasında çelişki içinde kalır.ve yahudilerin şahitliğine rağmen bu yahudiyi hırsız kabul eder.aslında diğer kişi yani sahabe hırsızlık yapmış ve yahudinin üzerine atmıştır. bu nun üzerine efendimizin hatası vahy ile bildirilir.ve uyarılır.bu ayet hangisidir.
s.a
ablam kusura bakmasın.soru sırası ondaydı ama ben sorayım.
efendimiz bir hırsızlık hadisesinde bir sahabe ve bir yahudi arasında çelişki içinde kalır.ve yahudilerin şahitliğine rağmen bu yahudiyi hırsız kabul eder.aslında diğer kişi yani sahabe hırsızlık yapmış ve yahudinin üzerine atmıştır. bu nun üzerine efendimizin hatası vahy ile bildirilir.ve uyarılır.bu ayet hangisidir.
Ulul azm peygamberler
Ulul azm peygamberler
Kuran-ı Kerimde Ahkaf Suresi 35. ayette "Ey Muhammed! Azim sahibi peygamberlerin sabrettikleri gibi sen de sabret! Onlar için (azab hususunda) acele etme. Sanki onlar kendilerine vaad edilen azabı gördükleri gün dünyada sadece gündüzün bir saati kadar kaldıklarını sanırlar. Bu bir tebliğdir. Hiç yoldan çıkan fasıklar topluluğundan başkası helak edilir mi?"
buyurulmaktadır.Bu ayette geçen "azim sahibi(yani ulu'l azm) peygamberler" ifadesi hayatı binbir zorlukla,çileyle geçen peygamberler için kullanılmış özel bir ifadedir.
Bu peygamberlerin hangisi olduğu konusunda ise el-Bağavî ve başkalarının İbn Abbas ve Katade’den naklettiği 2 ayet vardır.Bunlar:
1."Hani Biz peygamberlerden senden, Nuh’tan, İbrahim’den, Musa’dan ve Meryem oğlu İsa’dan ahidlerini almıştık." (el-Ahzab, 33/7)
2."O, ‘dini dosdoğru tutun, onda ayrılığa düşmeyin’ diye dinden Nuh’a tavsiye ettiğimizi, İbrahim, Musa ve İsa’ya tavsiye ettiğimizi size de şeriat yaptı." (eş-Şura, 42/13)
Bu iki ayetten yola çıkan alimler Ulul azm peygamberlerin ayetlerde ismi geçen;
-Hz.Nuh(a.s)
-Hz.İbrahim(a.s)
-Hz.Musa(a.s)
-Hz.İsa(a.s)
Hz.Muhammed(s.a.v) olduğuna karar vermişlerdir.
Bu peygamberlerin hayatı incelendiğinde neden bu özel ifadenin kullanıldığı daha iyi anlaşılacaktır.
Bilgisine ulaşabildim...
Ulul azm peygamberler
Kuran-ı Kerimde Ahkaf Suresi 35. ayette "Ey Muhammed! Azim sahibi peygamberlerin sabrettikleri gibi sen de sabret! Onlar için (azab hususunda) acele etme. Sanki onlar kendilerine vaad edilen azabı gördükleri gün dünyada sadece gündüzün bir saati kadar kaldıklarını sanırlar. Bu bir tebliğdir. Hiç yoldan çıkan fasıklar topluluğundan başkası helak edilir mi?"
buyurulmaktadır.Bu ayette geçen "azim sahibi(yani ulu'l azm) peygamberler" ifadesi hayatı binbir zorlukla,çileyle geçen peygamberler için kullanılmış özel bir ifadedir.
Bu peygamberlerin hangisi olduğu konusunda ise el-Bağavî ve başkalarının İbn Abbas ve Katade’den naklettiği 2 ayet vardır.Bunlar:
1."Hani Biz peygamberlerden senden, Nuh’tan, İbrahim’den, Musa’dan ve Meryem oğlu İsa’dan ahidlerini almıştık." (el-Ahzab, 33/7)
2."O, ‘dini dosdoğru tutun, onda ayrılığa düşmeyin’ diye dinden Nuh’a tavsiye ettiğimizi, İbrahim, Musa ve İsa’ya tavsiye ettiğimizi size de şeriat yaptı." (eş-Şura, 42/13)
Bu iki ayetten yola çıkan alimler Ulul azm peygamberlerin ayetlerde ismi geçen;
-Hz.Nuh(a.s)
-Hz.İbrahim(a.s)
-Hz.Musa(a.s)
-Hz.İsa(a.s)
Hz.Muhammed(s.a.v) olduğuna karar vermişlerdir.
Bu peygamberlerin hayatı incelendiğinde neden bu özel ifadenin kullanıldığı daha iyi anlaşılacaktır.
Bilgisine ulaşabildim...