Sevgilim, nasıl isterdim bilemezsin şuan yanında olup her şeyi sana anlatmayı ve defalarca özür dilemeyi…
Ne kadar oldu ben gideli bilmiyorum, kim bilir ne kadar bensiz bıraktım. Seni sensiz kalmanın yarısı kadar zorsa bensizlik, beni ömür boyu affetmesen yeridir, ama yine de hep diledim affetmeni anlatabilmemin bir yolu olsaydı inan denerdim cevapsız bırakmazdım ama bir yol bulamadım.
Buna tek bildiğim yanında kalsaydım daha kolay olmayacaktı bana, sordun ya ‘gitmeye cesaretin var mı ? ’ diye kalmaya cesaretim olsaydı bir an olsun ayırmazdım yanağımı göğüsünden, göğüsün cennetin provasıydı işte…
Kapatma kapılarını ilk defa aşık oluyormuş gibi sev, biliyorum sevmek kolay herkes için ama hiç yaralanmamış gibi sevmek ne zor aslında ne kıyas ne kin ne beklenti olsun hayatında.
Hayatının köşesinde olmak değil niyetim, sadece gülümse arada benim köşem orada gizli çünkü…
KENDİME İYİ BAK…