Ebu Derda (radıyallahu anh) bir gün yoldan geçerken halkın günah işleyen bir kimseye sövüp küfrettiklerini gördü. Onlara:
“Eğer siz bu adamın bir kuyuya düştüğünü görseydiniz onu kurtarmaya çalışmayacak mıydınız?” dedi.
“Çalışacaktık,” dediler.
Ebu Derda:
“Öyle ise kardeşinize söveceğinize, sizi onun durumuna düşmekten koruyan Allah’a hamdedin,” dedi.
“Demek sen ona buğzetmiyorsun?” dediler.
Ebu Derda:
“Ben ona değil, onun ameline buğzediyorum. O, amelini bıraktığı zaman benim kardeşimdir,” dedi.
(İbn-i Asakir’den)
“Eğer siz bu adamın bir kuyuya düştüğünü görseydiniz onu kurtarmaya çalışmayacak mıydınız?” dedi.
“Çalışacaktık,” dediler.
Ebu Derda:
“Öyle ise kardeşinize söveceğinize, sizi onun durumuna düşmekten koruyan Allah’a hamdedin,” dedi.
“Demek sen ona buğzetmiyorsun?” dediler.
Ebu Derda:
“Ben ona değil, onun ameline buğzediyorum. O, amelini bıraktığı zaman benim kardeşimdir,” dedi.
(İbn-i Asakir’den)