NEYDİ HÜKMÜ İSLAMDA EHLİ KİTABIN MANEVİ GİDİŞATI KONUSUNDA MÜMİN OLABİLMELERİ KONUSUNDA ŞEK ŞÜPHE DUYANLARIN, YA DA
Hristiyanlık gibi İslâm'dan gayri bir din edinen kimseyi küfre düşmüş saymayan kişi veya onların küfürde oldukları hususunda şek-şüphe içinde olan kişi yahut da onların manevi gidişatının doğru olduğu kanaatini taşıyan kişi İslâm'dan çıkmış olur, küfre düşer. Ümmet-i Muhammed'in sapıklık içinde olduğu şeklinde lakırdılar sarf eden kişi de kafir olur. Gayr-ı müslimlerin tapınaklarını (kilise, havra, katedral...vs) kutsayarak veya oralara ibadet kastıyla gitmek oralardaki ibadetlerin Yüce Allah katında makbul olduğuna inanmak, kişiyi kafir yapar. [Muhammed b. İsmail er-Reşîd, Tehzib'ü Risalet'il Bedri'r-Reşîd fi Elfâz'il Mükeffirat, vr 12, Yahya bin Ebi Bekr, Esir'ul-Melahide, vr 11 b ]
Bir kimse, kiliselerin Allah'ın evleri olduğuna, orada Allah'a kulluk
yapıldığına, Yahudi ve Hristiyanların yaptıklarının Allah'a kulluk, O'na ve
Rasulüne itaat olduğuna inanırsa, Allah'ın da bu yapılanlardan hoşnut ve
memnun kaldığına itikad ederse kafir olur. Ehl-i zimmeti (gayr-i
müslimleri) kiliselerinde ziyaret etmenin Allah'a yakınlık vesilesi olduğuna
itikad eden kimse, İslâm dininden çıkar, mürted olur. [ Muhammed b. ismail er-Reşîd, Tehzib'ü Risalet'il Bedri'r-Reşîd fi Elfâz'il Mükeffirat, vr 12, Yahya bin Ebi Bekr, Esir'ul-Melahide, vr 11b]
BU İDDİALARIN?Müslüman, Yahudi veya Hıristiyan olsun, Allah'a ve ahiret gününe iman eden ve salih amellerde bulunanlar müjdelenmekte; söz konusu müminlerin kurtuluşa ve esenliğe kavuşacakları haber verilmektedir. (!!!) Maide Suresi'nin 48. ayetinde ise, insanlar için "farklı bir şeriat ve yol-yöntem kılındığı", sorumluluklarının ise "hayırlarda yarışmak" olduğu belirtilmiştir. Bu da ister Yahudi, ister Hıristiyan, isterse Müslüman olsun samimi olarak Allah'a ve ahiret gününe iman eden tüm inananların güzellikle davranmaları ve Allah rızası için hayırlarda yarışmaları gerektiğini göstermektedir
Hristiyanlık gibi İslâm'dan gayri bir din edinen kimseyi küfre düşmüş saymayan kişi veya onların küfürde oldukları hususunda şek-şüphe içinde olan kişi yahut da onların manevi gidişatının doğru olduğu kanaatini taşıyan kişi İslâm'dan çıkmış olur, küfre düşer. Ümmet-i Muhammed'in sapıklık içinde olduğu şeklinde lakırdılar sarf eden kişi de kafir olur. Gayr-ı müslimlerin tapınaklarını (kilise, havra, katedral...vs) kutsayarak veya oralara ibadet kastıyla gitmek oralardaki ibadetlerin Yüce Allah katında makbul olduğuna inanmak, kişiyi kafir yapar. [Muhammed b. İsmail er-Reşîd, Tehzib'ü Risalet'il Bedri'r-Reşîd fi Elfâz'il Mükeffirat, vr 12, Yahya bin Ebi Bekr, Esir'ul-Melahide, vr 11 b ]
Bir kimse, kiliselerin Allah'ın evleri olduğuna, orada Allah'a kulluk
yapıldığına, Yahudi ve Hristiyanların yaptıklarının Allah'a kulluk, O'na ve
Rasulüne itaat olduğuna inanırsa, Allah'ın da bu yapılanlardan hoşnut ve
memnun kaldığına itikad ederse kafir olur. Ehl-i zimmeti (gayr-i
müslimleri) kiliselerinde ziyaret etmenin Allah'a yakınlık vesilesi olduğuna
itikad eden kimse, İslâm dininden çıkar, mürted olur. [ Muhammed b. ismail er-Reşîd, Tehzib'ü Risalet'il Bedri'r-Reşîd fi Elfâz'il Mükeffirat, vr 12, Yahya bin Ebi Bekr, Esir'ul-Melahide, vr 11b]