Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
ÇOCUK OLMAK Varmış...!!! (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan mavci
- Başlangıç tarihi
şu köpekli fotoğrafı görünce aklıma geldi 
dayımın oğlu 5 6 yaşlarındaydı kedi yi kucaklamış hoplatıyo zıplatıyo düzgünde tutmuyor boynundan falan kedide birşey yapmıyor ne tırmalıyor ne birşey yapıyor o zaman hayret etmiştim acaba kediler küçük çocuklara saldırmıyor mu diye tabi kediden kediyede değişebilir bu
dayımın oğlu 5 6 yaşlarındaydı kedi yi kucaklamış hoplatıyo zıplatıyo düzgünde tutmuyor boynundan falan kedide birşey yapmıyor ne tırmalıyor ne birşey yapıyor o zaman hayret etmiştim acaba kediler küçük çocuklara saldırmıyor mu diye tabi kediden kediyede değişebilir bu 
Sevdiği arkadaşıyla kavga ettiğinde bir büyüğümüzün
"Hadi öpüşün barışın" demesiyle hemen barışan çocuklardık biz...
Nefret nedir bilmezdik...!
"Hadi öpüşün barışın" demesiyle hemen barışan çocuklardık biz...
Nefret nedir bilmezdik...!
"Ve her mevsimin içinden geçtiği bir yürek olmalısın..."
Tekrar tekrar okuyorum...
Ve her okuyuşta aynı zamana gidiyorum...
....30 yıl öncesine ...
En masum halime...
Tekrar tekrar okuyorum...
Ve her okuyuşta aynı zamana gidiyorum...
....30 yıl öncesine ...
En masum halime...
....
''Bilmem, ne kadar olmuştur yüreğimizdeki yargıç ruhuyla kendimizi yargılamayalı!
Ne kadar olmuştur, günlük telaşlardan başımızı kaldırıp hayatın ön yüzünde, görünür bir şekilde yaşamayalı!''
.....
Tam her şeyin farkına varıyor insan
Tam da EVET yeniden başlamalıyım derken
Geç olduğunun farkındalığıyla Yürekten kopan Kocaman Bir AH.
Seni kaldıramayan yolların
Yükünü taşıyamayacak olmanın verdiği EYVAH tır aslında çocukluğa özlem...
Çok beğenerek okudum . hem de ilk kez.
Ellerine yüreğine sağlık Her resim tatlı bir tebessüm.
Her bakış başka bir özlem.
Ama aslolan ÇOCUK ve Özlemmiş.
Selam ve dua ile
''Bilmem, ne kadar olmuştur yüreğimizdeki yargıç ruhuyla kendimizi yargılamayalı!
Ne kadar olmuştur, günlük telaşlardan başımızı kaldırıp hayatın ön yüzünde, görünür bir şekilde yaşamayalı!''
.....
Tam her şeyin farkına varıyor insan
Tam da EVET yeniden başlamalıyım derken
Geç olduğunun farkındalığıyla Yürekten kopan Kocaman Bir AH.
Seni kaldıramayan yolların
Yükünü taşıyamayacak olmanın verdiği EYVAH tır aslında çocukluğa özlem...
Çok beğenerek okudum . hem de ilk kez.
Ellerine yüreğine sağlık Her resim tatlı bir tebessüm.
Her bakış başka bir özlem.
Ama aslolan ÇOCUK ve Özlemmiş.
Selam ve dua ile
Çocuğun seviyesine inilmez yükselinir.
Çünkü ÇOCUK GÜNAHSIZDIR :a12:
yüreğimdeki korkulardan kurtulsam... annemin sınıfında kocaman aliminyum tencerede sarı yağda kızaran patateslere koşsam.. akşam babamın dizlerinde kitap okusam.. kardeşimle paylaşsam yarım elmayı.. sonra girsek babannemin koynuna üşüyen ayaklarımızı alsa bacaklarının arasına uyusak... karları oysak su döküp dondursak ev yapsak kendimize.. baharda yeşeren çatısız damların üstünde toprak kokusuyla evcilik oynasak...
büyümek istemiyorum.. korkuyorum.. yıkılmaz sandığım duvarların yıkılmasından.. korkuyorum.. yüreğimdeki masumiyetin bitmesinden..
büyümek istemiyorum.. korkuyorum.. yıkılmaz sandığım duvarların yıkılmasından.. korkuyorum.. yüreğimdeki masumiyetin bitmesinden..
Birleştirdim ikisini...Tamamladı birbirini...:a12:
Yüreğinize sağlık...
Rabbim gönlünüze göre versin inşallah...
Selam ve DUA ile...
En çocuk yerinden başlamalısın hayata...
Hep baharlara yelken açmalı gönül gemin...
Ve her mevsimin içinden geçtiği bir yürek olmalısın...
Geceye dökülen birkaç umut biriktirmelisin avuçlarında...
Sonra işaret parmağından uğur böcekleri uçurmalısın; çocuk umutların ve masum tebessümlerin ülkesine...
En çocuk yerinden başlamalıymış hayata...
Hep bir ümit taşımalıymış yüreğinde, en umarsız zamanlarda bile...
Tarihleri unutarak bazen, uzak iklimlerin sevdalara seslendiği yerde uyanmalıymış...
Ve bazen akşam karanlığına karışan ağustos böcekleri eşliğinde sevdalı türküler tutturmalıymış...
Büyülü bir coğrafya olmalıymış yaşadığın kent...
Ve bu kentin kıyısına kurulmalıymış yaşamın...
Bilmem, ne kadar olmuştur yüreğimizdeki yargıç ruhuyla kendimizi yargılamayalı!
Ne kadar olmuştur, günlük telaşlardan başımızı kaldırıp hayatın ön yüzünde, görünür bir şekilde yaşamayalı!
Gökyüzüne ayak basarcasına uykulara dalmak, rüyalar denizinden inci çıkarmak varmış... Dünyanın tüm sevinçlerini yaşama özlemiyle dolmakmış gerçek mutluluk...
Çocuk olmak varmış.
ALINTI