Bu gece çoğumuz güvenlikteyiz.Hala çocuklarından ayrı babaların dağlarda veya babalarından ayrı çocukların yıkıntılar arasında kavuşmayı bekledikleri Çeçenistan'da yaşamıyoruz.Bizim yaşadığımız ülkenin karanlık gecelerinde parçalayıcı bombaların kimi ne zaman ölüme götüreceğinin korkusunu yaşıyor değiliz.Belki de bizim şehrimizde,dondurucu gecelerin sabahlarında evlatlarına ekmek yedirip onları okula gönderebilmek için birazcık daha ucuz ekmek almak uğrunda saatlerce bekleyen anne bizim annemiz değildir ve belki de şimdilik o çocuklardan biri de biz değiliz.
Yani çok güvenlikteyiz; evimiz soğuk değil , soframız ekmeksiz değil.
Belki henüz insanlığın isyanının bedelini ödeyenlerden değiliz.
Ama biz aynı Adem ve Havva'nın çocukları olarak , dünyanın farklı köşelerindeki kardeşlerimiz için acı çekiyoruz.
Zulüm nerede ve kime karşı olursa olsun reddediyoruz.
Bu ortamda hem acı çekenler için daha çok dua etmeli , hem içinde yaşadığımız güvenliğin bedelinin daha çok çalışma , daha çok şükür olduğunun idrakinde olmalı ve hem de bu gecelerin sabahına varmadan ebediyete davet edilebileceğimizin idrakinde yaşayabilmeliyiz.
Muhammed Bozdağ
Yani çok güvenlikteyiz; evimiz soğuk değil , soframız ekmeksiz değil.
Belki henüz insanlığın isyanının bedelini ödeyenlerden değiliz.
Ama biz aynı Adem ve Havva'nın çocukları olarak , dünyanın farklı köşelerindeki kardeşlerimiz için acı çekiyoruz.
Zulüm nerede ve kime karşı olursa olsun reddediyoruz.
Bu ortamda hem acı çekenler için daha çok dua etmeli , hem içinde yaşadığımız güvenliğin bedelinin daha çok çalışma , daha çok şükür olduğunun idrakinde olmalı ve hem de bu gecelerin sabahına varmadan ebediyete davet edilebileceğimizin idrakinde yaşayabilmeliyiz.
Muhammed Bozdağ