Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
MERHAMETSİZ İNSAN KALMADI DEMEYESİNİZ DİYE (2 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan medahms
- Başlangıç tarihi
Ahde Vefa
Ahde Vefa
Ahde Vefa
Hz.Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler, derlerki
-Ey halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek:
-Söyledikleri doğrumu diye sorar.
Suçlanan genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:
-Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar.
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar,derki :
-Ben bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Hayvanlarımın arasında bir güzel atım varki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadşlar beni yakaladı,durum bundan ibaret,dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem suçunu da kabul ettin...
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı ifnaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettğiniz için Allah indin'de sorumlu olursunuz, bana üç gün izin veriseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün için de yerime birini bulurum der.
Hz Ömer dayanamaz derki:
-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalırki? der,
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar derki,
-Bu zat benim yerime kalır, o zat Hz peygamber (s.a.v) efendimizin en iyi arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle müjdelen Amr ibni Asr' dan başkası değildir. Hz Ömer Amr 'a dönerek
-Ey amr delikanlıyı duydun, der.
O yüce sahabi:
-Evet, ben kefili, der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur, Medinenin ileri gelenleri Hz Ömere çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla Amr ibni Asr'a verilecek idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz, derler.
Hz Ömer kendinden beklenen cevabı verir, derki,
-Bu kefil babam olsa farketmez, cezayı infaz ederim.
Hz Amr ibni Asr ise tam bir teslimiyet içerisinde derki,
-Biz de sözümüzün arkasındayız.
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür.
Hz Ömer gence dönerek derki,
-Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin.
Genç vakurla başını kaldırır ve:
-Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der.
Hz Ömer başını bu defa çevirir ve Amr ibni Asr'a derki,
-Ey amr sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?
Amr ibni Asr :
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim der.
Sıra gençlere gelir derlerki,
-Biz bu davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer :
-Ne oldu biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?
Gençlerin cevabı dehşetlidir :
- Merhametsiz insan kalmadı deneyesiniz diye.
Ahde Vefa
Ahde Vefa
Hz.Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler, derlerki
-Ey halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek:
-Söyledikleri doğrumu diye sorar.
Suçlanan genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:
-Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar.
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar,derki :
-Ben bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Hayvanlarımın arasında bir güzel atım varki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadşlar beni yakaladı,durum bundan ibaret,dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem suçunu da kabul ettin...
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı ifnaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettğiniz için Allah indin'de sorumlu olursunuz, bana üç gün izin veriseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün için de yerime birini bulurum der.
Hz Ömer dayanamaz derki:
-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalırki? der,
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar derki,
-Bu zat benim yerime kalır, o zat Hz peygamber (s.a.v) efendimizin en iyi arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle müjdelen Amr ibni Asr' dan başkası değildir. Hz Ömer Amr 'a dönerek
-Ey amr delikanlıyı duydun, der.
O yüce sahabi:
-Evet, ben kefili, der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur, Medinenin ileri gelenleri Hz Ömere çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla Amr ibni Asr'a verilecek idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz, derler.
Hz Ömer kendinden beklenen cevabı verir, derki,
-Bu kefil babam olsa farketmez, cezayı infaz ederim.
Hz Amr ibni Asr ise tam bir teslimiyet içerisinde derki,
-Biz de sözümüzün arkasındayız.
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür.
Hz Ömer gence dönerek derki,
-Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin.
Genç vakurla başını kaldırır ve:
-Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der.
Hz Ömer başını bu defa çevirir ve Amr ibni Asr'a derki,
-Ey amr sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?
Amr ibni Asr :
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim der.
Sıra gençlere gelir derlerki,
-Biz bu davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer :
-Ne oldu biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?
Gençlerin cevabı dehşetlidir :
- Merhametsiz insan kalmadı deneyesiniz diye.
İBRETLİK OLSUN DİYE..
İBRETLİK OLSUN DİYE..
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :
-Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
-Söyledikleri doğru mu? diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet doğru.
Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalım nasil oldu? diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadaşların bulundugu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadım, arkadasların babası içerden hışımla çıktı , atıma bir taş, attı atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladı, durum bundan ibaret, dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezası idam. Madem suçunu da kabul ettin, dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, diyerek konuşmaya başladı :
-Ben memleketinde zengin bir insanım, babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiginiz için Allah (cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum, der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-Bu topluluga yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki?
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki:
-Bu zat benim yerime kalir. O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaşlarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası değildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek,
-Ey Amr, delikanlıyı duydun, der.
O yüce sahabi
-Evet, ben kefilim der, ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medinenin ileri gelenleri Hz. Ömere çikarak gencin gelmeyecegi, dolayısıyla Amr Ibni Asa verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve 'babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz' derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir der ki :
'Bu kefil babam olsa farketmez cezayı infaz ederim.'
Hz. Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
'Biz de sözümün arkasındayız.'
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek der ki : 'evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin?' Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan)
'AHDE VEFASIZLIK ETTİ' demeyesiniz diye geldim, der.
Hz.Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni Asa der ki :
-Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun, nasıl oldu onun yerine kefil oldun?
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir,
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti.
'İNSANLIK ÖLDÜ ' dedirtmemek için kabul ettim, der.
Sıra gençlere gelir, derler ki :
'Biz bu davadan vazgeçiyoruz.'
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamızın kanı yerde kalmasın" diyordunuz ne oldu da vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabı da dehşetlidir :
-MERHAMETLİ İNSAN KALMADI.. DEMEYESİNİZ DİYE !!
__________________
İBRETLİK OLSUN DİYE..
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :
-Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
-Söyledikleri doğru mu? diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet doğru.
Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalım nasil oldu? diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadaşların bulundugu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadım, arkadasların babası içerden hışımla çıktı , atıma bir taş, attı atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladı, durum bundan ibaret, dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezası idam. Madem suçunu da kabul ettin, dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, diyerek konuşmaya başladı :
-Ben memleketinde zengin bir insanım, babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiginiz için Allah (cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum, der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-Bu topluluga yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki?
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki:
-Bu zat benim yerime kalir. O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaşlarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası değildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek,
-Ey Amr, delikanlıyı duydun, der.
O yüce sahabi
-Evet, ben kefilim der, ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medinenin ileri gelenleri Hz. Ömere çikarak gencin gelmeyecegi, dolayısıyla Amr Ibni Asa verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve 'babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz' derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir der ki :
'Bu kefil babam olsa farketmez cezayı infaz ederim.'
Hz. Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
'Biz de sözümün arkasındayız.'
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek der ki : 'evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin?' Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan)
'AHDE VEFASIZLIK ETTİ' demeyesiniz diye geldim, der.
Hz.Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni Asa der ki :
-Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun, nasıl oldu onun yerine kefil oldun?
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir,
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti.
'İNSANLIK ÖLDÜ ' dedirtmemek için kabul ettim, der.
Sıra gençlere gelir, derler ki :
'Biz bu davadan vazgeçiyoruz.'
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamızın kanı yerde kalmasın" diyordunuz ne oldu da vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabı da dehşetlidir :
-MERHAMETLİ İNSAN KALMADI.. DEMEYESİNİZ DİYE !!
__________________
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
ÇOK GÜZEL BİR PAYLAŞIM...SELAM VE DUA İLE.....
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
ÇOK GÜZEL BİR PAYLAŞIM...SELAM VE DUA İLE.....
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
ALEYKÜM SELAM KARDEŞİM..RABBİM RAZI OLSUN İNŞ. SELAMETLE KAL.B)
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
ALEYKÜM SELAM KARDEŞİM..RABBİM RAZI OLSUN İNŞ. SELAMETLE KAL.B)
Re: Ibretlik olsun diye..
Re: Ibretlik olsun diye..
................
Re: Ibretlik olsun diye..
................
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
VE ALEYKÜM SELAM KARDEŞİM..ALLAH RAZI OLSUN. SELAM VE DUA İLE
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
VE ALEYKÜM SELAM KARDEŞİM..ALLAH RAZI OLSUN. SELAM VE DUA İLE
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
aleyküm selam amin kardeşim, rabbim cümlemizden razı olsun inşallah, selametle kalB)
RE: İBRETLİK OLSUN DİYE..
aleyküm selam amin kardeşim, rabbim cümlemizden razı olsun inşallah, selametle kalB)
ibretin böylesi
ibretin böylesi
biraz uzun ama gerçektende ibretlik.okuyalım inşaallah.hakkınızı helal edin
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :
-"Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin."
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
- Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet doğru.
Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalım nasil oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadasların bulundugu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadım, arkadasların babası içerden hışımla çıktı , atıma bir taş, attı atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum agır geldi, ben de bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladı, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezası idam.Madem suçunu da kabul ettin" dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladı
- "Ben memleketinde zengin bir insanım, babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak zorunda kaldım. Simdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiginiz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki?!"
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaşarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası değildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanlıyı duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çikarak genc'in gelmeyecegi, dolayısıyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve "babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz" derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayı infaz ederim."
Hz. Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasındayız."
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin?" Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTİ" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu onun yerine kefil oldun".
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanın içerisinden beni seçti.
"İNSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.
Sıra gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamızın kanı yerde kalmasın" diyordunuz ne oldu da vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabı da dehşetlidir :
-"MERHAMETLI İNSAN KALMADI" DEMEYESİNİZ DİYE
ibretin böylesi
biraz uzun ama gerçektende ibretlik.okuyalım inşaallah.hakkınızı helal edin
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :
-"Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin."
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
- Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet doğru.
Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalım nasil oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadasların bulundugu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadım, arkadasların babası içerden hışımla çıktı , atıma bir taş, attı atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum agır geldi, ben de bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladı, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezası idam.Madem suçunu da kabul ettin" dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladı
- "Ben memleketinde zengin bir insanım, babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak zorunda kaldım. Simdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiginiz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki?!"
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaşarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası değildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanlıyı duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çikarak genc'in gelmeyecegi, dolayısıyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve "babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz" derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayı infaz ederim."
Hz. Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasındayız."
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin?" Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTİ" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu onun yerine kefil oldun".
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanın içerisinden beni seçti.
"İNSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.
Sıra gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamızın kanı yerde kalmasın" diyordunuz ne oldu da vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabı da dehşetlidir :
-"MERHAMETLI İNSAN KALMADI" DEMEYESİNİZ DİYE
RE: ibretin böylesi
RE: ibretin böylesi
SELAMUN ALEYKÜM KARDEŞİM .ALLAH RAZI OLSUN ÇOK GÜZEL BİR KISSA GERÇEKTEN OKURKEN İNSAN İÇİNDE BULUNDUĞU ZAMANI DÜŞÜNMEDEN EDEMİYOR ..HER İKİ DÖNEM ARASINDA UÇURUMLAR VAR ..RABBİM HEPİMİZİN YARDIMCISI OLSUN İNŞALLH .HAKKINI HELAL ET ÇIKTI ALDIM BUNU ..ALLAHA EMANT OLUN ...VE SELAMUN ALEYKUM
RE: ibretin böylesi
SELAMUN ALEYKÜM KARDEŞİM .ALLAH RAZI OLSUN ÇOK GÜZEL BİR KISSA GERÇEKTEN OKURKEN İNSAN İÇİNDE BULUNDUĞU ZAMANI DÜŞÜNMEDEN EDEMİYOR ..HER İKİ DÖNEM ARASINDA UÇURUMLAR VAR ..RABBİM HEPİMİZİN YARDIMCISI OLSUN İNŞALLH .HAKKINI HELAL ET ÇIKTI ALDIM BUNU ..ALLAHA EMANT OLUN ...VE SELAMUN ALEYKUM