Birgün Yunus Emre dergahtan kaçar. yolda iki dervişe rastlar. onlarda kendi dergahlarından kaçmışlardır.tanışırlar ve yol arkadaşlığına başlaralar. az bir müddet sonra acıkırlar . Yunus Emre birinci dervişe; karnımız acıktı ALLAH a dua et de bize bir sofra indirsin der. oda dua eder ve ALLAH TEALA bir sofra indirir . yerler içerler yollarına devam ederler . ertesi gün olur ve yine karınları acıkır . Yunus Emre ikinci dervişe; dua etme sırası sende bi dua etde ALLAH (CC) bir sofra daha indirsin . derviş dua eder ve ALLAH (CC) yine bir sofra indirir. derken bir müddet sonra yine acıkırlar . bu sefer 2 derviş yunus emreye ; hadi bakalım dua sırası sende derler . yunus emre dua etmeye pek yanaşmaz nedenini sorarlar oda ben dergah tan kaçtım ALLAH (CC) a dua edecek yüzüm yok der. dervişler ısrar eder ve mecburluktan dua ya başlar duasın da; ALLAHIM bu iki kulun dua ederken kimin yüzü suyu hürmetine ettilerse bende o kişi yüzü suyu hürmetine ediyorum der ve gökten diğerlerine göre kat kat daha büyük ve ihtişamlı bir sofra iner . yerler içerler yunus emre sorar siz duanızı kimin hürmetine etmiştiniz onlarda derlerki; Tapduk Emre nin müridlerinden yunus diye saf ve temiz kalpli ALLAH dostu var imiş biz onun yüzü suyu hürmetine etmiştik der . yunus emre kendini tutamaz ve dergaha geri döner hocasından özür diler ve dergaha yeniden katılır ...
SELAM ve DUA ile ....
SELAM ve DUA ile ....