Çok iyi bilmeliyiz.Ki, bir gün yanımıza gelecek ellerimiz.Yâni bu hayâtımız, bitecek bir gün elbet.Ve “Ölüm”le birlikte, başlıyacak “Âhiret”.Bu dehşetli hakîkat karşısında, her insan,Şu iki şey hakkında, düşünmeli her zaman.“Niçin geldik hayâta ve niçin dünyâdayız?
Nedir yaşamaktaki gâye ve maksadımız?”Ve bir de, “Ölüm nedir, âhiret ne demektir?”Bunları, her insanın öğrenmesi gerektir. Hattâ bu ikisini merak edip öğrenmek,“İnsan olabilme”nin, ilk şartı olsa gerek.Kâinâtta her şeyin, hayâtımızın dahî,Tek hakîkî sâhibi, “Allah”tır bizâtihi.Hayâta gelmemizin gâyesi peki nedir?İşte bunu, Rabbimiz bize bildirmektedir Nitekim Hak teâlâ, Kitâbında meâlen,Buyurdu. “Yarattım ki bütün insanları ben,Benim azametimi bilip idrâk etsinler.
Ve bana îmân edip, ibâdet eylesinler.”Demek ki biz insanlar, gelmişiz ki dünyâya,“Hâlis îmân” edelim Allahü teâlâya.
Şimdi görüyoruz ki, bu zamanda insanlar,Bu müthiş hakîkatten habersiz yaşıyorlar.Bilenler de, vermiyor buna pek ehemmiyyet.
Bu noktada başlıyor işte “Büyük felâket”.Bu mühim hakîkati görmemek, anlamamak,Yâni “Yaradan”ını bilmemek, inanmamak,İnsan için, en büyük bahtsızlık ve âfettir.En büyük fâcia ve en fecî felâkettir.
Çünkü “Allah”, kendine îmân etmiyenleri,“Cehennem ateşi”nde yakacaktır ebedî.İnananlardan dahî, kendine isyân eden,Yâni emirlerini yerine getirmiyen,Kulları, cehennemde bırakacak bir miktâr.
Bunlar tövbe ederse, belki affa uğrarlar.Bunları, cenâbı Hak bize haber veriyor.Ve “Kur’ân-ı kerîm”de açıkça bildiriyor.Allah, insanlar gibi -hâşâ- yalan söylemez.Ve yine Hak teâlâ, sözünden aslâ dönmez.Yâni emirlerini mühimsemiyenleri,Mutlak cezâlandırır bu sözünün gereği.Allahü teâlânın cezâsı çok ağırdır.Kendini, bu cezâdan mutlak kurtarmalıdır.Şu kısa hayat için, eğer âhiretimiz.Cehennemde geçerse, nice olur hâlimiz?Öyleyse “Âhiret”e hazırlık yap ki sen de,Şu nâzenîn vücûdun yanmasın cehennemde.
Nedir yaşamaktaki gâye ve maksadımız?”Ve bir de, “Ölüm nedir, âhiret ne demektir?”Bunları, her insanın öğrenmesi gerektir. Hattâ bu ikisini merak edip öğrenmek,“İnsan olabilme”nin, ilk şartı olsa gerek.Kâinâtta her şeyin, hayâtımızın dahî,Tek hakîkî sâhibi, “Allah”tır bizâtihi.Hayâta gelmemizin gâyesi peki nedir?İşte bunu, Rabbimiz bize bildirmektedir Nitekim Hak teâlâ, Kitâbında meâlen,Buyurdu. “Yarattım ki bütün insanları ben,Benim azametimi bilip idrâk etsinler.
Ve bana îmân edip, ibâdet eylesinler.”Demek ki biz insanlar, gelmişiz ki dünyâya,“Hâlis îmân” edelim Allahü teâlâya.
Şimdi görüyoruz ki, bu zamanda insanlar,Bu müthiş hakîkatten habersiz yaşıyorlar.Bilenler de, vermiyor buna pek ehemmiyyet.
Bu noktada başlıyor işte “Büyük felâket”.Bu mühim hakîkati görmemek, anlamamak,Yâni “Yaradan”ını bilmemek, inanmamak,İnsan için, en büyük bahtsızlık ve âfettir.En büyük fâcia ve en fecî felâkettir.
Çünkü “Allah”, kendine îmân etmiyenleri,“Cehennem ateşi”nde yakacaktır ebedî.İnananlardan dahî, kendine isyân eden,Yâni emirlerini yerine getirmiyen,Kulları, cehennemde bırakacak bir miktâr.
Bunlar tövbe ederse, belki affa uğrarlar.Bunları, cenâbı Hak bize haber veriyor.Ve “Kur’ân-ı kerîm”de açıkça bildiriyor.Allah, insanlar gibi -hâşâ- yalan söylemez.Ve yine Hak teâlâ, sözünden aslâ dönmez.Yâni emirlerini mühimsemiyenleri,Mutlak cezâlandırır bu sözünün gereği.Allahü teâlânın cezâsı çok ağırdır.Kendini, bu cezâdan mutlak kurtarmalıdır.Şu kısa hayat için, eğer âhiretimiz.Cehennemde geçerse, nice olur hâlimiz?Öyleyse “Âhiret”e hazırlık yap ki sen de,Şu nâzenîn vücûdun yanmasın cehennemde.