sufinindunyasi
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 5 Ağu 2011
- Mesajlar
- 7
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 37
S.A. kardeşlerim,
Konum itibariyle olması gereken yerde açmamış olabilirim konuyu,kusura bakmayın.
Düşünün ki karşınızda yalanı alışkanlık haline getirmiş biri var.
Bu hem sizin sevdiğiniz hem de çok sevildiğinizi iddia eden bi dostunuz (!)..
Daha önce defalarca uyarılmasına rağmen,
kendince ufak tefek gördüğü şeylerde yalana başvurmaktan çekinmeyen bu insanla başa çıkamıyorum artık.
Görüşmeyi kesmek için haftalardır uğraştığım halde bir türlü vazgecmiyor.Örneğin konuşmazsan ilacımı içmem,kendme zarar veririm temalı tehditlerle duygu sömürüsü yapıyor.Her seferinde belki bu kez samimidir şeklinde yardımcı olmaya çalışıyorum.
Söylediği şeylerin ciddiyetinin farkında değil.Tahminimce patolojik yalancılık hastalığına tutulmuş durumda ve kesinlikle psikiyatriste gitmeyi kabullenecek biri değil.Ben ne yapmalıyım? Söylediği her yalan canımı daha çok acıtıyor.
Telkinde bulunun mu diyeceksiniz?Daha dün aramızda geçen diyalog şudur :
X-bi yalan daha?
Y-(yalana kılıf uyduran ve öenmsizliğini ifade eden cümle yığını)
X- "Kim yalan söylemeyi ve yalanla iş görmeyi terketmezse, Allah'ın o kimsenin yemesini içmesini bırakmasına ihtiyacı yoktur"
Y-oruç tutmuyorum zaten (Normalde tutan hatta dinine bağlanmaya çalışan bi insandır)
Yani yalan söyleyebilirim mi demek oluyor bu?
Nasıl bi düşüncedir anlamış değilim.Lütfen bana bu konuda nasıl sabredebilirim bişeyler söyleyin.Yada sabretmeli miyim?
Daha sonra çıkıp elimden tut iyi bi insan olayım söylemlerine kanmalı mıyım?
Yalan söyleyen insanlar karşısında tavrımız nasıl olmalı?
Konum itibariyle olması gereken yerde açmamış olabilirim konuyu,kusura bakmayın.
Düşünün ki karşınızda yalanı alışkanlık haline getirmiş biri var.
Bu hem sizin sevdiğiniz hem de çok sevildiğinizi iddia eden bi dostunuz (!)..
Daha önce defalarca uyarılmasına rağmen,
kendince ufak tefek gördüğü şeylerde yalana başvurmaktan çekinmeyen bu insanla başa çıkamıyorum artık.
Görüşmeyi kesmek için haftalardır uğraştığım halde bir türlü vazgecmiyor.Örneğin konuşmazsan ilacımı içmem,kendme zarar veririm temalı tehditlerle duygu sömürüsü yapıyor.Her seferinde belki bu kez samimidir şeklinde yardımcı olmaya çalışıyorum.
Söylediği şeylerin ciddiyetinin farkında değil.Tahminimce patolojik yalancılık hastalığına tutulmuş durumda ve kesinlikle psikiyatriste gitmeyi kabullenecek biri değil.Ben ne yapmalıyım? Söylediği her yalan canımı daha çok acıtıyor.
Telkinde bulunun mu diyeceksiniz?Daha dün aramızda geçen diyalog şudur :
X-bi yalan daha?
Y-(yalana kılıf uyduran ve öenmsizliğini ifade eden cümle yığını)
X- "Kim yalan söylemeyi ve yalanla iş görmeyi terketmezse, Allah'ın o kimsenin yemesini içmesini bırakmasına ihtiyacı yoktur"
Y-oruç tutmuyorum zaten (Normalde tutan hatta dinine bağlanmaya çalışan bi insandır)
Yani yalan söyleyebilirim mi demek oluyor bu?
Nasıl bi düşüncedir anlamış değilim.Lütfen bana bu konuda nasıl sabredebilirim bişeyler söyleyin.Yada sabretmeli miyim?
Daha sonra çıkıp elimden tut iyi bi insan olayım söylemlerine kanmalı mıyım?
Yalan söyleyen insanlar karşısında tavrımız nasıl olmalı?