Blue
Red
Green
Orange
Voilet
Slate
Dark
!!! YAKARIŞ !!! (1 Kullanıcı)
- Konuyu başlatan feyza85252
- Başlangıç tarihi
BİZİ BİZE BIRAKMA YA RAB...
BİZİ BİZE BIRAKMA YA RAB...
Bütün âlemleri yaratan ve ayakta tutan Rabbimiz’e, zerrât-ı kâinat adedince hamd ve şükür, Peygamberler Serveri Efendimiz’e, diğer enbiya-i izâma, melâike-i kirama, ehl-i beyte ve Hakk’ın bütün sadık kullarına da deryalardaki su damlaları, çöllerdeki kum taneleri adedince salât ü selam olsun.
Üzerimizdeki lütuflarını saymakla tüketemeyeceğimiz, ihsanı, keremi bol, rahmeti, şefkati ve merhameti sonsuz Rabbimiz! Bize dünya adına verdiğin bütün nimetleri din-i mübin-i İslam’a hizmet etme istikametinde kullanmayı nasip eyle! Bizi, kardeşlerimizi, hepimizi bütün mevcûdâtı kuşatan ve her şeye şâmil olan engin rahmetinden mahrum etme!
Allahım! Kapıkulların olarak biz, sadece Sana güveniyor ve ümid edip beklediklerimizi de yalnız Sen’den bekliyoruz; her halimizi ıslah buyur ve bizi göz açıp kapayıncaya kadar, hatta ondan da az bir süre için bile olsa kendimizle, nefsimizle başbaşa bırakma!
Ey kullarına her zaman hilmle muamele edip, onların günahlarını görmezden gelen ve yeniden dönüp sırat-ı müstakimi bulmaları için fırsat üstüne fırsat veren yüce Mevlâmız! Bizler çok hatalar irtikap ettik, çok günahlar işledik. Şimdi “Tevbeler tevbesi!” diyor, yüce huzurunda boyun büküyor, huşû ile iki büklüm oluyoruz. Şayet bizi cezalandıracak olursan adaletinle muamele etmiş olursun; yok eğer onca günahlarımıza, kusurlarımıza ve isyanlarımıza rağmen o hududu olmayan rahmet ve merhametinle muamelede bulunur ve affedersen, o da Sen’in fazlın olur; Sen’in fazlın bizim hayal sınırlarımızı bile aşacak kadar büyüktür.
Ey rahmeti gazabının önünde bulunan, kullarının tevbelerini kabul buyuran ve dua dua yalvaranların nidalarına icabet eden Yüce Rabbimiz! Amellerimizdeki eksikliklere ve sözlerimizdeki kırık-döküklüğe değil, hakkındaki hüsn-ü zannımıza ve rahmetine bağladığımız recâmıza göre muamele et ve bizim dualarımıza da icabet buyur; bizi haybet ve hüsrana uğratma!
Efendiler Efendisi'ne, O’nun nezih ehl-i beytine, seçkinlerden seçkin ashâbına salât ü selam ederek bunları Senden dileniyoruz, Rabbim!
BİZİ BİZE BIRAKMA YA RAB...
Bütün âlemleri yaratan ve ayakta tutan Rabbimiz’e, zerrât-ı kâinat adedince hamd ve şükür, Peygamberler Serveri Efendimiz’e, diğer enbiya-i izâma, melâike-i kirama, ehl-i beyte ve Hakk’ın bütün sadık kullarına da deryalardaki su damlaları, çöllerdeki kum taneleri adedince salât ü selam olsun.
Üzerimizdeki lütuflarını saymakla tüketemeyeceğimiz, ihsanı, keremi bol, rahmeti, şefkati ve merhameti sonsuz Rabbimiz! Bize dünya adına verdiğin bütün nimetleri din-i mübin-i İslam’a hizmet etme istikametinde kullanmayı nasip eyle! Bizi, kardeşlerimizi, hepimizi bütün mevcûdâtı kuşatan ve her şeye şâmil olan engin rahmetinden mahrum etme!
Allahım! Kapıkulların olarak biz, sadece Sana güveniyor ve ümid edip beklediklerimizi de yalnız Sen’den bekliyoruz; her halimizi ıslah buyur ve bizi göz açıp kapayıncaya kadar, hatta ondan da az bir süre için bile olsa kendimizle, nefsimizle başbaşa bırakma!
Ey kullarına her zaman hilmle muamele edip, onların günahlarını görmezden gelen ve yeniden dönüp sırat-ı müstakimi bulmaları için fırsat üstüne fırsat veren yüce Mevlâmız! Bizler çok hatalar irtikap ettik, çok günahlar işledik. Şimdi “Tevbeler tevbesi!” diyor, yüce huzurunda boyun büküyor, huşû ile iki büklüm oluyoruz. Şayet bizi cezalandıracak olursan adaletinle muamele etmiş olursun; yok eğer onca günahlarımıza, kusurlarımıza ve isyanlarımıza rağmen o hududu olmayan rahmet ve merhametinle muamelede bulunur ve affedersen, o da Sen’in fazlın olur; Sen’in fazlın bizim hayal sınırlarımızı bile aşacak kadar büyüktür.
Ey rahmeti gazabının önünde bulunan, kullarının tevbelerini kabul buyuran ve dua dua yalvaranların nidalarına icabet eden Yüce Rabbimiz! Amellerimizdeki eksikliklere ve sözlerimizdeki kırık-döküklüğe değil, hakkındaki hüsn-ü zannımıza ve rahmetine bağladığımız recâmıza göre muamele et ve bizim dualarımıza da icabet buyur; bizi haybet ve hüsrana uğratma!
Efendiler Efendisi'ne, O’nun nezih ehl-i beytine, seçkinlerden seçkin ashâbına salât ü selam ederek bunları Senden dileniyoruz, Rabbim!
HAMDİM SANA YARABBİM
HAMDİM SANA YARABBİM
Hamdim Sana Rabbim!
Hayat,
Zaman,
Sevgili,
Şükür,
Ölüm,
Sonsuzluk,
Ya Rabbi;
“Hayat”a getiren sensin. Topraktan bedene, nurundan nur üfleyen sen nurunun üstüne ruh giydiren, ruha can veren... Cana can katan, yüreği, koyan ruha... Sensin Ya Rabbi!
“Zaman” veren bize... Bedendeki ruha, ruhtan öte bir şey katan, akıl veren, sensin. O aklı “zaman”la birleştirip yüreğimin kapılarına açan... Yüreğimin ihtiyacı olan “zaman”ı veren sensin Ya Allah’ım!
“Sevgim”i, “sevgin”i veren bu ruha... Evrendeki belki de en güzel, en harika duyguyu nasip edensin sen. Yüreğime senin “sevgi”ni, Rasûlullah’ımın “sevgi”sini kazıyan Sen. Hamdim sana, tövbem sana, “sevgi”m sana Ya Rabbim!
“Şükür” Ya Rabbim! Verdiğni nimete şükürler olsun. Beni ben olarak yarattığın için, hayata farklı bir bakış açısıyla bakabilmem için benden bir şeyler aldığın için ve onların yerine muhteşem güzellikler verdiğin için şükrüm sana... Eksiğimi, “fazla”sıyla, “fazla”mla tamamladığım için saygım sana... Hayranlığım sana... Cennetle cehennemi ayırt edebileceğim aklı, zekayı, hayatı; o eksiksiz, belki de, en çok şükrettiğim nimetlerimi –gözlerimi, yüreğimi- verdiğin için hamdim sana... Gözlerimin, yüreğimin dilini oluşturduğun ve o dili bana nasip ettiğin için şükürler az kalır sana... Hamd olsun, Ya Rabbi!
“Ölüm”... Son ve yeni bir başlangıç... Başlangıçların en özeli belki de, son gibi görünen; ama yeni bir hayatın, sonsuzluğun başlangıcı olan son...
Son ama başlangıç... Cehennemi yaşama korkusu, cenneti görme heyecanı... Heyecanlar, korkular, acılar, sevinçler... Faniliğin sonu, ebediyetin başlangıcı... “Ölüm”... Diğer yarımın Rabb’e teslim olduğu an...
“Sonsuzluk”... “Son”a “suz” ve “luk” eki getirebilmek, “son”u olumsuz kılmak ve belki de en olumlu olumsuza ulaşma... Ruhun, bedenden ayrılması, ebediyete doğru yol alması...
Hayatı başlatan da sensin, sona erdine de sen. Ruha can veren de sen, sonsuzluğu üfleyen de sen. Sensin ölüm ile sonsuzluk arasında incecik bir çizgi oluşturan, sensin o çizgide bizleri hesap gününe davet eden. Sensin bu “son”a son verecek olan ve sensin bana o sonsuzluğu, ebediyeti gösterecek olan...
Hayatım,
Zamanım,
Sevgim,
Şükrüm,
Ölümüm, Sonsuzluğum sanadır Allahım!
Kendine, rahmetine layık gör beni Rabbim!
Hamdim sana, sevgim sana, saygım sana, korkum sana, şükrüm sana, hayranlığım sana, tövbem sana.. Kabul Eyle.
HAMDİM SANA YARABBİM
Hamdim Sana Rabbim!
Hayat,
Zaman,
Sevgili,
Şükür,
Ölüm,
Sonsuzluk,
Ya Rabbi;
“Hayat”a getiren sensin. Topraktan bedene, nurundan nur üfleyen sen nurunun üstüne ruh giydiren, ruha can veren... Cana can katan, yüreği, koyan ruha... Sensin Ya Rabbi!
“Zaman” veren bize... Bedendeki ruha, ruhtan öte bir şey katan, akıl veren, sensin. O aklı “zaman”la birleştirip yüreğimin kapılarına açan... Yüreğimin ihtiyacı olan “zaman”ı veren sensin Ya Allah’ım!
“Sevgim”i, “sevgin”i veren bu ruha... Evrendeki belki de en güzel, en harika duyguyu nasip edensin sen. Yüreğime senin “sevgi”ni, Rasûlullah’ımın “sevgi”sini kazıyan Sen. Hamdim sana, tövbem sana, “sevgi”m sana Ya Rabbim!
“Şükür” Ya Rabbim! Verdiğni nimete şükürler olsun. Beni ben olarak yarattığın için, hayata farklı bir bakış açısıyla bakabilmem için benden bir şeyler aldığın için ve onların yerine muhteşem güzellikler verdiğin için şükrüm sana... Eksiğimi, “fazla”sıyla, “fazla”mla tamamladığım için saygım sana... Hayranlığım sana... Cennetle cehennemi ayırt edebileceğim aklı, zekayı, hayatı; o eksiksiz, belki de, en çok şükrettiğim nimetlerimi –gözlerimi, yüreğimi- verdiğin için hamdim sana... Gözlerimin, yüreğimin dilini oluşturduğun ve o dili bana nasip ettiğin için şükürler az kalır sana... Hamd olsun, Ya Rabbi!
“Ölüm”... Son ve yeni bir başlangıç... Başlangıçların en özeli belki de, son gibi görünen; ama yeni bir hayatın, sonsuzluğun başlangıcı olan son...
Son ama başlangıç... Cehennemi yaşama korkusu, cenneti görme heyecanı... Heyecanlar, korkular, acılar, sevinçler... Faniliğin sonu, ebediyetin başlangıcı... “Ölüm”... Diğer yarımın Rabb’e teslim olduğu an...
“Sonsuzluk”... “Son”a “suz” ve “luk” eki getirebilmek, “son”u olumsuz kılmak ve belki de en olumlu olumsuza ulaşma... Ruhun, bedenden ayrılması, ebediyete doğru yol alması...
Hayatı başlatan da sensin, sona erdine de sen. Ruha can veren de sen, sonsuzluğu üfleyen de sen. Sensin ölüm ile sonsuzluk arasında incecik bir çizgi oluşturan, sensin o çizgide bizleri hesap gününe davet eden. Sensin bu “son”a son verecek olan ve sensin bana o sonsuzluğu, ebediyeti gösterecek olan...
Hayatım,
Zamanım,
Sevgim,
Şükrüm,
Ölümüm, Sonsuzluğum sanadır Allahım!
Kendine, rahmetine layık gör beni Rabbim!
Hamdim sana, sevgim sana, saygım sana, korkum sana, şükrüm sana, hayranlığım sana, tövbem sana.. Kabul Eyle.
RE: HAMDİM SANA YARABBİM
RE: HAMDİM SANA YARABBİM
RE: HAMDİM SANA YARABBİM
Haksızlık etmekten, haksızlık edilmekten, saldırmaktan, saldırılmaktan,
hatâ işlemekten, bağışlamayacağın bir günaha düşmekten sana sığınırım.
Allâh'ım, nefsime takva ver. Onu temizle, nefsi en iyi temizleyen Sen'sin,
nefsimin velîsi ve Mevlâsı Sen'sin.
Âmîn...
hatâ işlemekten, bağışlamayacağın bir günaha düşmekten sana sığınırım.
Allâh'ım, nefsime takva ver. Onu temizle, nefsi en iyi temizleyen Sen'sin,
nefsimin velîsi ve Mevlâsı Sen'sin.
Âmîn...
