HALİMİZ
[FONT=verdana,geneva]Nedir Allahım, nedir, bu diyarın şu hali?
Bezginlikten ruhunu kaybetmiş bir ahali;
Ve bir mecnun idare tamda hastanelik…
Öyle davranışlar ki, destanlık, efsanelik…
Ne bilgi , ne düşünce, ne gelenek, ne nizam;
Anladıkları tek şey zam ve zam üstüne zam.
Binada mukavemet hesabı var, bilmezler;
Önün uçurum dersin, eğil bak; eğilmezler.
Resmî geliri dörtse, gideri kırk, aile…
Ahlâki-iktisadî, bu ne biçim hâile?
İş mi; kullanılamaz insan gücünü ihraç!
Millî aczi satarak elde edilen haraç..
Bu iş, gâvurdan, milli acze kira istemek;
Ben bir beygir gücüyüm, onu sen kullan demek!...
Üstelik, gelen para küflendikçe kasada;
Bataklıkla kuraklık, yan yana piyasada.
Habire enflâsyonla sağlanan ödemeler;
Ve üstelik bu vatan kalkınıyor demeler…
Bir deli ki, avlanır, güya çıkarken ava;
Ağız yolunu bilmez, kaşık çalar pilâva.
Hepsinden baskını şu; Particilik gayreti!
Kahramanları sahte, dünyaları iğreti.
Alternatif, paralel, boş kelimelerden sis;
Hepsinde “ben” dâvası; aşk ölü, vicdan hasis.
Mehmetciğin sırtından birbirini gammazlar;
Kıbrıs’ta köprü kurar, hükümet kuramazlar!
Kurt , kuzu ve ot nasıl geçirilir karşıya?
Oy boncuğu sürmenin tam zamanı, çarşıya!
Bütün hesapları bu, bütün kaygıları bu!...
Ve rejim ellerinde el sürülmez tabu.
Örterler de toprak saçıp, köpek, kazuratını,
Gezdirir mini etek köpeklik berâtını.
İslâma serbest olan, camilerde mahpusluk;
İman, fikir, ruh, lisan, suyu kesilmiş musluk.
Kalpleri dinler sağır, kılavuzluk eder kör;
Dindara çağ dışı der, çağı bilmez profesör …
Ruhsal, parasal, soyut, boyut, yaşam, eğilim…
Ya bunlar Türkçe değil, yahut ben Türk değilim!
Oysa halis Türk benim, bunlar işgalcilerim;
Allah Türke acısın, yalnız bunu dilerim.
[/FONT]
Bezginlikten ruhunu kaybetmiş bir ahali;
Ve bir mecnun idare tamda hastanelik…
Öyle davranışlar ki, destanlık, efsanelik…
Ne bilgi , ne düşünce, ne gelenek, ne nizam;
Anladıkları tek şey zam ve zam üstüne zam.
Binada mukavemet hesabı var, bilmezler;
Önün uçurum dersin, eğil bak; eğilmezler.
Resmî geliri dörtse, gideri kırk, aile…
Ahlâki-iktisadî, bu ne biçim hâile?
İş mi; kullanılamaz insan gücünü ihraç!
Millî aczi satarak elde edilen haraç..
Bu iş, gâvurdan, milli acze kira istemek;
Ben bir beygir gücüyüm, onu sen kullan demek!...
Üstelik, gelen para küflendikçe kasada;
Bataklıkla kuraklık, yan yana piyasada.
Habire enflâsyonla sağlanan ödemeler;
Ve üstelik bu vatan kalkınıyor demeler…
Bir deli ki, avlanır, güya çıkarken ava;
Ağız yolunu bilmez, kaşık çalar pilâva.
Hepsinden baskını şu; Particilik gayreti!
Kahramanları sahte, dünyaları iğreti.
Alternatif, paralel, boş kelimelerden sis;
Hepsinde “ben” dâvası; aşk ölü, vicdan hasis.
Mehmetciğin sırtından birbirini gammazlar;
Kıbrıs’ta köprü kurar, hükümet kuramazlar!
Kurt , kuzu ve ot nasıl geçirilir karşıya?
Oy boncuğu sürmenin tam zamanı, çarşıya!
Bütün hesapları bu, bütün kaygıları bu!...
Ve rejim ellerinde el sürülmez tabu.
Örterler de toprak saçıp, köpek, kazuratını,
Gezdirir mini etek köpeklik berâtını.
İslâma serbest olan, camilerde mahpusluk;
İman, fikir, ruh, lisan, suyu kesilmiş musluk.
Kalpleri dinler sağır, kılavuzluk eder kör;
Dindara çağ dışı der, çağı bilmez profesör …
Ruhsal, parasal, soyut, boyut, yaşam, eğilim…
Ya bunlar Türkçe değil, yahut ben Türk değilim!
Oysa halis Türk benim, bunlar işgalcilerim;
Allah Türke acısın, yalnız bunu dilerim.
[/FONT]
