UMMAK
Güneşin aydınlığında,
Bilinmezliğin karanlığında yürüyorum.
Yolumu kaybetmişim gibi,
Sanki hiç bilmiyormuşum gibi.
Yolu yaşayan ölülere soruyorum.
Ölü cevap veremez,
Ölü yol gösteremez.
Kendinde olmayanlara,kendimi soruyorum.
O şah damarı kadar yakın,
O yıldızlardan da uzak.
Farkında değilmisin?
Sana,sen kuruyorsun tuzak.
O'nu andıkça bir adım,
O'nu konuştukça bir adım,
O'nu düşündükçe bir adım,
O'na kapandıkça bir adım,
O'na aç kaldıkça bir adım,
O'na sarıldıkça bir adım.
Adım adım kendimi buluyourm,
Kendimi buldukça O'na varıyorum.
Ben yalnız bir O'nu umuyorum.
Bilinmezliğin karanlığında yürüyorum.
Yolumu kaybetmişim gibi,
Sanki hiç bilmiyormuşum gibi.
Yolu yaşayan ölülere soruyorum.
Ölü cevap veremez,
Ölü yol gösteremez.
Kendinde olmayanlara,kendimi soruyorum.
O şah damarı kadar yakın,
O yıldızlardan da uzak.
Farkında değilmisin?
Sana,sen kuruyorsun tuzak.
O'nu andıkça bir adım,
O'nu konuştukça bir adım,
O'nu düşündükçe bir adım,
O'na kapandıkça bir adım,
O'na aç kaldıkça bir adım,
O'na sarıldıkça bir adım.
Adım adım kendimi buluyourm,
Kendimi buldukça O'na varıyorum.
Ben yalnız bir O'nu umuyorum.