Esselamu Aleyküm VeRahmetullahi Veberakatüh
Değerli Kardeşler
Sizler başımdan geçen ve son derece üzüldüğüm bir olayı paylaşmak istiyorum.Hepinizin bildiği üzere 24 Kasım c.tesi günü öğretmenler günü idi,benim küçük oğlum ana okuluna gidiyor.Bu pazartesi günü abisi onu okula bırakınca bütün velilerin öğretmenin yanında olduğunu görmüş,eve gelince bana anne bugün veli toplantısımı vardı?öğretmenin odası kalabalıktı sen gitmemişsin deyince bende merak ettim.Akşam üzeri oğlumu okula almaya gidince sınıf annesi olan hanıma bugün toplantımı vardı?benim haberim olmadı diye sordum.Kendisi hayır öğretmenler günü için bütün veliler aramızda toplandık,ve öğretmen hanıma hediye aldık deyince ben şaşırdım,benim neden haberim yok diye sorunca hanımın rengi soldu kekelemeye başladı kendince birşeyler söyledi.Ama ben sebebi anlamıştım.Çünki içlerinde birtek çarşaflı bayan bendim.Ve böyle bir olaya katılmayacağım düşünülerek bana söylenmemişti.Aynı düşünce oğluma da gelmişti.Oğlum bana anne sana birşey söyleyeceğim ama üzülme,sakın sen çarşaflı olduğun için seni ayırmış olmasınlar,bende oğlum üzülmesin diye geçiştirdim.Ama hanımların görmediği bir durum vardıki ben taa Cuma gününden ertesi günün tatil olduğunu hesablayarak öğretmene hediyesini almış bizzat kendim vermiş ve onu tebrik etmiştim.Bunu sınıf annesi hanımın duyduğunda yüzünün aldığı hali görmenizi isterdim.
Bu mesele belki çok basitde gelse son derece üzüldüm.Günlerdir zihnimde beni meşgul ediyor.
Bizler kapalı olabiliriz,çarşaflı olabiliriz.Dış görünüşümüz ne olursa olsun bizler hiç bir zaman bizlere bir harf öğretene bizleri tedavi edenlere bizleri koruyanlara asla ve asla yanlış düşünmeyiz.Biz tüm insanlara her daim saygı ve sevgi ile yaklaşılmasını bilir,bunun dinimizin gereği olduğunun şuurunda insanlarız.Artık bu ayrımcılığın son bulması duası ile,YARATANA EMANET OLUN.acizane kardeşiniz Ravzanur