Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi. Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakin geçmiste kendisine yardim eden bir dosta tesekkür etmedigini hatirladi. Hemen bir not yazdi, yolladi. Arkadasi bu tesekkürden o kadar keyiflendi ki, her öglen yemek yedigi lokantada garson kiza yüklü bir bahsis birakti.
Garson kiz ilk defa böyle bir bahsis aliyordu. Aksam eve giderken, kazandigi paranin bir parçasini her zaman köse basinda oturan fakir adamın sapkasina birakti. Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki. İki gündür bogazindan asagi lokma geçmemisti. Karnini ilk defa doyurduktan sonra, bir apartman bodrumundaki tek odasinin yolunu islik çalarak tuttu. Öyle neseliydi ki, bir saçak altinda titresen köpek yavrusunu görünce, kucağına aliverdi.
Küçük köpek gecenin sogugundan kurtuldugu için mutluydu. Sicak odada sabaha kadar kosusturdu. Gece yarisindan sonra apartmani dumanlar sardi. Bir yangin basliyordu. Dumani koklayan köpek öyle bir havlamaya basladi ki, önce fakir adam uyandi, sonra bütün apartman halki. Anneler, babalar dumandan bogulmak üzere olan yavrularini kucaklayip, ölümden kurtardilar. Bütün bunlarin hepsi, bes kurusluk bile maliyeti olmayan bir TEBESSÜMSÜN sonucuydu...
TEBESSÜM SADAKADIR...