Arkadaş olan renkler vardır, arkadaş olan duygular, düşünceler vardır. Arkadaşlık insan olmanın bir gereğidir. Çünkü bir hadis–i şerifin ışığı ile görebildiğimiz kadarıyla “mümin müminin aynasıdır”. İnsan arkadaşını tanırken aslında biraz da kendini tanır.
Tasavvufta insan–ı kamile benzeme gayesinde olan salikler –bunlara talib–i irfan da denir–seyrederken birbirlerini tanırlar, birbirleriyle imtihan olurlar.
Tasavvuf, insan için ve insanlar için vardır.Yani bir insan bir dağın başına çıkıp halvette kalarak seyrinde ilerleyebilir. Ancak bu ilerleyiş biraz da diğer insanlar içindir. “Din güzel ahlak”sa eğer ahlakın yaşanması da insanlarla, arkadaşlarla ilgiliyse, arkadaşlık manevi yolda ilerleyişte çok önemli bir role sahiptir.
“Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim”.
Ne kadar önemli bir ifade...
İnsan insanı ne kadar tanıyabilirse belki de Allah’ı o derece iyi tanıyabilir. Bir gün Hz.Ebu Bekir, Hz. Peygamber’e gelerek, “Ya Rasulallah Seni öyle seviyorum ki Senden başkasını göremiyorum”der. Rasullulah (sav), “Bu halinde devam et ya Eba Bekir” diyerek karşılık verir. Aradan bir süre geçer Hz. Ebu Bekir tekrar Rasulullah’ın (sav) huzuruna gelir ve “Ya Rasulallah artık Seni de görmüyorum”der. Rabbine vasıl olmuştur ya...
İşte bir arkadaşlık sonunda insanı Allah’ı bilmeye yani Marifetullaha götürüyor.
Derler ki; her insan bir hikayenin içine doğar. Bu hikayenin içinde de mutlaka arkadaşlar vardır. Ashab–ı Kiram’ın (Allah şefaatlerinden ayırmasın) birbirleriyle arkadaşlığını, arkadaşını kendine tercih etmenin en güzel örneklerini görüyoruz. Mesela Medine’ye hicret edildiğinde Hz. Peygamber ashabını birbiri ile kardeş olmaya ve paylaşmaya teşvik ediyor. Kendisi “Ali Bendendir, Ben de ondanım” buyuruyor.
Peki, bizim böyle diyebileceğimiz bir arkadaşımız var mı?
“Hadi” dediğinizde “Nereye” diye sormayacak ve hemen sizinle yola çıkabilecek bir arkadaşınızın olması ne güzeldir.
Aynı kamil insanın ilmine, haline, irfanına talip olanlar, birbirleri için “O bendendir, ben de ondanım” diyebilmelidir. Her bir talip “Allah’ım, kardeşlerim arasındaki sevgiyi, bağlılığı, muhabbeti artır, her birinin evlerine sağlık, afiyet, muhabbet, bereket ver” diyerek duada bulunabilir. Başkasına hayır duada bulunduğumuzda bunun karşılığı hem bu dünyada, hem öte dünyada görülür.
Tasavvufta insan–ı kamile benzeme gayesinde olan salikler –bunlara talib–i irfan da denir–seyrederken birbirlerini tanırlar, birbirleriyle imtihan olurlar.
Tasavvuf, insan için ve insanlar için vardır.Yani bir insan bir dağın başına çıkıp halvette kalarak seyrinde ilerleyebilir. Ancak bu ilerleyiş biraz da diğer insanlar içindir. “Din güzel ahlak”sa eğer ahlakın yaşanması da insanlarla, arkadaşlarla ilgiliyse, arkadaşlık manevi yolda ilerleyişte çok önemli bir role sahiptir.
“Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim”.
Ne kadar önemli bir ifade...
İnsan insanı ne kadar tanıyabilirse belki de Allah’ı o derece iyi tanıyabilir. Bir gün Hz.Ebu Bekir, Hz. Peygamber’e gelerek, “Ya Rasulallah Seni öyle seviyorum ki Senden başkasını göremiyorum”der. Rasullulah (sav), “Bu halinde devam et ya Eba Bekir” diyerek karşılık verir. Aradan bir süre geçer Hz. Ebu Bekir tekrar Rasulullah’ın (sav) huzuruna gelir ve “Ya Rasulallah artık Seni de görmüyorum”der. Rabbine vasıl olmuştur ya...
İşte bir arkadaşlık sonunda insanı Allah’ı bilmeye yani Marifetullaha götürüyor.
Derler ki; her insan bir hikayenin içine doğar. Bu hikayenin içinde de mutlaka arkadaşlar vardır. Ashab–ı Kiram’ın (Allah şefaatlerinden ayırmasın) birbirleriyle arkadaşlığını, arkadaşını kendine tercih etmenin en güzel örneklerini görüyoruz. Mesela Medine’ye hicret edildiğinde Hz. Peygamber ashabını birbiri ile kardeş olmaya ve paylaşmaya teşvik ediyor. Kendisi “Ali Bendendir, Ben de ondanım” buyuruyor.
Peki, bizim böyle diyebileceğimiz bir arkadaşımız var mı?
“Hadi” dediğinizde “Nereye” diye sormayacak ve hemen sizinle yola çıkabilecek bir arkadaşınızın olması ne güzeldir.
Aynı kamil insanın ilmine, haline, irfanına talip olanlar, birbirleri için “O bendendir, ben de ondanım” diyebilmelidir. Her bir talip “Allah’ım, kardeşlerim arasındaki sevgiyi, bağlılığı, muhabbeti artır, her birinin evlerine sağlık, afiyet, muhabbet, bereket ver” diyerek duada bulunabilir. Başkasına hayır duada bulunduğumuzda bunun karşılığı hem bu dünyada, hem öte dünyada görülür.
Umarım iyisinizdir..Dost diyebileceğimiz insan yok bence.Gerçi ilk önce bi nasılızı çözmek lazım gelir ama neyse..Allaha emanet olB)
