Sorunlarınızın çözümünü ertelemeyin
Yasemin Yalçın Aktosun
Evliliklerde yapılan en büyük hatalardan biri yaşanan sorunların çözümünü çeşitli sebeplerle ertelemektir.
“Nasıl olsa zamanla düzelir.” “Niçin ben ilk adımı atayım ki?” “Hatasını anlasın” gibi düşüncelerle eşinizle konuşmamak sadece kendinize zarar verme anlamına gelir. Bu tarz yaklaşımlarla sorunların çözümünü ertelemek zaman kaybına neden olur. Ve bir de bakarsınız ki zaman geçmiş, ömrünüz tükenmiş ve siz tahammül seviyesi çok düşmüş bir insan oluvermişsiniz. Sonuç elbette ki her zaman böyle olmaz. Ancak gördüğüm vak’a örneklerine dayanarak bu çıkarımı rahatlıkla yapıyorum. İşte size bir örnek; “Orta yaşlı ancak yaşına oranla fazlaca çökmüş bir hanım danışanım vardı. Bu hanım halihazırda yaşadığı çeşitli sorunlarını dile getirdi. Kendisini yıpratanın bu sorunlar olduğunu düşünüyordu. Oysa hanımefendinin sıkıntısı yıllar öncesine dayanıyordu. Hep “Ya sorunlar büyürse” kaygısıyla hareket etmiş ve yaşadığı sorunları çözmek bir yana muhatapları ile paylaşmamış bile. Bu durum hanımefendideki tüm sabrın tükenmesine neden olmuş. Sinirleri deforme olduğu için halihazırdaki problemleri kaldırma gücü kalmadığından son yaşadığı olaylar kendisine çok ciddi sorunlar olarak görünmüş.” Bu örnekteki olayı günümüzde birçok bireyin yaşadığına şahit oluyorum. Peki neden? Evet sorunların çözümlenmeyerek bilinçaltına itilmesi sonucu zamanla bireyde ciddi ruhsal rahatsızlıklar oluşabilir. Yaşanan ruhsal sıkıntılar da aile huzuruna yansıyabileceğinden ilk günlerde var olan saadet yerini sıkıntılara bırakır. Oysa yaşanan sorunları görmezden gelme ya da erteleme yerine yapıcı bir biçimde çözüm yoluna gidecek olursak sabrımızı ve enerjimizi doğru yerde ve zamanında kullanmış olacağız. Böylece kendimizi zaman ilerlese bile aynı psikolojik güçte bulabilir ve zamanla oluşması muhtemel depresyonların önüne geçebiliriz. Tabii aynı zamanda eşimizle ve ailemizle olan diyaloğumuzu bozmamış ve huzurumuzu zedelememiş oluruz. Öyleyse tekrar diyorum ki; “lütfen sorunlarınızın çözümünü ertelemeyin.” Unutmayın ki sabrınız ve enerjiniz sınırsız değil, bir süre sonra tükenebilir.
Ayrıldım; ama unutamıyorum
Şanlıurfa-İ.
Merhaba ben 25 yaşındayım. Aslen Malatyalıyım. Çalışmaya başlamadan önce internette bir arkadaşla tanıştım. Kendisi de aslen Malatyalı... Çok anlayışlı, iyi, hoş vb. yani benim kriterlerime uygun bir insan. Meseleyi aileme açtım. Fakat onlar devlet sektöründe çalışmıyor diye görmek bile istemediler. Ben de karşı çıkamadım. Onları üzmek istemedim. Bu hem beni hem de onu çok üzdü ve kırdı. Üç yıllık bir görüşmeden sonra üç ay önce ayrılma kararı aldık. Fakat onu o kadar çok seviyorum ki unutamıyorum. Bu arada gelen teklifleri de geri çeviriyorum. Ne yapmalıyım bilemiyorum. Bir fikir verirseniz çok mutlu olurum. Allah’a emanet olun.
Merhabalar;
İnternet ortamında tanıdığınız şahısla hiç yüz yüze görüştünüz mü bunu belirtmemişsiniz. Ayrıca kriterlerinizden de bahsetmemişsiniz. Şayet muhatabınızla görüştüyseniz, ve hoş olması dışında evliliğe dair tüm kriterlerinize uyuyorsa ailenizin ret cevabı karşısında kendinizi biraz daha fazla ifade etmeniz gerekirdi diye düşünüyorum. Evlilik sadece birilerinin onay vermesi ile başlatılacak bir karar olmadığı gibi, onay verilmemesi durumunda da eşiniz olabileceğine inandığınız birini hemen gözden çıkarabileceğiniz bir olay değildir. Yani bireyin ailesiyle etraflıca görüşüp, bu işin artılarını ve eksilerini düşünmesi gerekir, ancak tek kriter aile değildir. Ama sizin de sevgi duyuyor olmak dışında muhatabınıza evlilik konusunda çok ciddi bir itimadınız yoksa ve yeterince tanımıyorsanız, ilişki sürecini uzatmak sizin için çok daha yıpratıcı olurdu. Ayrıca durum bu şekilde ise kendinize biraz zaman tanıdıktan sonra gelen teklifleri gözü kapalı reddetmeyi bırakacaksınızdır. Öyleyse ilk etapta duygu ve düşüncelerinizi yoklamanızı öneririm. Eğer mantığınız da muhatabınıza yüzde 100 onay veriyorsa ve onu tam anlamıyla tanıdığınıza inanıyorsanız, ailenizle bir kez daha konuşun. Ve sonrasında ailelerinizin tanışmasına olanak tanıyın. Vermiyorsa ayrılık durumunu kabullenip dikkatinizi dağıtacak farklı uğraşlar edinmeye çalışın.
Yasemin Yalçın Aktosun
Evliliklerde yapılan en büyük hatalardan biri yaşanan sorunların çözümünü çeşitli sebeplerle ertelemektir.
“Nasıl olsa zamanla düzelir.” “Niçin ben ilk adımı atayım ki?” “Hatasını anlasın” gibi düşüncelerle eşinizle konuşmamak sadece kendinize zarar verme anlamına gelir. Bu tarz yaklaşımlarla sorunların çözümünü ertelemek zaman kaybına neden olur. Ve bir de bakarsınız ki zaman geçmiş, ömrünüz tükenmiş ve siz tahammül seviyesi çok düşmüş bir insan oluvermişsiniz. Sonuç elbette ki her zaman böyle olmaz. Ancak gördüğüm vak’a örneklerine dayanarak bu çıkarımı rahatlıkla yapıyorum. İşte size bir örnek; “Orta yaşlı ancak yaşına oranla fazlaca çökmüş bir hanım danışanım vardı. Bu hanım halihazırda yaşadığı çeşitli sorunlarını dile getirdi. Kendisini yıpratanın bu sorunlar olduğunu düşünüyordu. Oysa hanımefendinin sıkıntısı yıllar öncesine dayanıyordu. Hep “Ya sorunlar büyürse” kaygısıyla hareket etmiş ve yaşadığı sorunları çözmek bir yana muhatapları ile paylaşmamış bile. Bu durum hanımefendideki tüm sabrın tükenmesine neden olmuş. Sinirleri deforme olduğu için halihazırdaki problemleri kaldırma gücü kalmadığından son yaşadığı olaylar kendisine çok ciddi sorunlar olarak görünmüş.” Bu örnekteki olayı günümüzde birçok bireyin yaşadığına şahit oluyorum. Peki neden? Evet sorunların çözümlenmeyerek bilinçaltına itilmesi sonucu zamanla bireyde ciddi ruhsal rahatsızlıklar oluşabilir. Yaşanan ruhsal sıkıntılar da aile huzuruna yansıyabileceğinden ilk günlerde var olan saadet yerini sıkıntılara bırakır. Oysa yaşanan sorunları görmezden gelme ya da erteleme yerine yapıcı bir biçimde çözüm yoluna gidecek olursak sabrımızı ve enerjimizi doğru yerde ve zamanında kullanmış olacağız. Böylece kendimizi zaman ilerlese bile aynı psikolojik güçte bulabilir ve zamanla oluşması muhtemel depresyonların önüne geçebiliriz. Tabii aynı zamanda eşimizle ve ailemizle olan diyaloğumuzu bozmamış ve huzurumuzu zedelememiş oluruz. Öyleyse tekrar diyorum ki; “lütfen sorunlarınızın çözümünü ertelemeyin.” Unutmayın ki sabrınız ve enerjiniz sınırsız değil, bir süre sonra tükenebilir.
Ayrıldım; ama unutamıyorum
Şanlıurfa-İ.
Merhaba ben 25 yaşındayım. Aslen Malatyalıyım. Çalışmaya başlamadan önce internette bir arkadaşla tanıştım. Kendisi de aslen Malatyalı... Çok anlayışlı, iyi, hoş vb. yani benim kriterlerime uygun bir insan. Meseleyi aileme açtım. Fakat onlar devlet sektöründe çalışmıyor diye görmek bile istemediler. Ben de karşı çıkamadım. Onları üzmek istemedim. Bu hem beni hem de onu çok üzdü ve kırdı. Üç yıllık bir görüşmeden sonra üç ay önce ayrılma kararı aldık. Fakat onu o kadar çok seviyorum ki unutamıyorum. Bu arada gelen teklifleri de geri çeviriyorum. Ne yapmalıyım bilemiyorum. Bir fikir verirseniz çok mutlu olurum. Allah’a emanet olun.
Merhabalar;
İnternet ortamında tanıdığınız şahısla hiç yüz yüze görüştünüz mü bunu belirtmemişsiniz. Ayrıca kriterlerinizden de bahsetmemişsiniz. Şayet muhatabınızla görüştüyseniz, ve hoş olması dışında evliliğe dair tüm kriterlerinize uyuyorsa ailenizin ret cevabı karşısında kendinizi biraz daha fazla ifade etmeniz gerekirdi diye düşünüyorum. Evlilik sadece birilerinin onay vermesi ile başlatılacak bir karar olmadığı gibi, onay verilmemesi durumunda da eşiniz olabileceğine inandığınız birini hemen gözden çıkarabileceğiniz bir olay değildir. Yani bireyin ailesiyle etraflıca görüşüp, bu işin artılarını ve eksilerini düşünmesi gerekir, ancak tek kriter aile değildir. Ama sizin de sevgi duyuyor olmak dışında muhatabınıza evlilik konusunda çok ciddi bir itimadınız yoksa ve yeterince tanımıyorsanız, ilişki sürecini uzatmak sizin için çok daha yıpratıcı olurdu. Ayrıca durum bu şekilde ise kendinize biraz zaman tanıdıktan sonra gelen teklifleri gözü kapalı reddetmeyi bırakacaksınızdır. Öyleyse ilk etapta duygu ve düşüncelerinizi yoklamanızı öneririm. Eğer mantığınız da muhatabınıza yüzde 100 onay veriyorsa ve onu tam anlamıyla tanıdığınıza inanıyorsanız, ailenizle bir kez daha konuşun. Ve sonrasında ailelerinizin tanışmasına olanak tanıyın. Vermiyorsa ayrılık durumunu kabullenip dikkatinizi dağıtacak farklı uğraşlar edinmeye çalışın.