[FONT=Times New Roman, Times, serif]Sana müptela olan her varlığın adedince salât ve selamlar üzerine olsun [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ey yüreğimde katmer katmer açan GÜL! [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Gelişinle bahar, renklerini SENDE bulmuştu [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Gidişinle de bahar hazan olup; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ayrılığın soğukluğunu yine SENDE bulmuştu. [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Asırlar geçti [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Bahar gelemez oldu yüreklerimize, [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Aydınlatmayı senden öğrenen güneş, ısıtamaz oldu bizi [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Çünkü; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Sevgini kâinata Gül kokunla yayan sen; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Asırlar öncesi, [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Aramızdan süzülüp HABİB'ine kavuşmuştun. [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Kavuşmuştun ya [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ardından; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ne güller kokunu saçabiliyor, [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ne canlar kendini biliyor, [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ne de; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Yıldızlar doğduğun an parlarken, [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Eski sevincini yaşayabiliyordu parlayarak. [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Kalemler de küskündü Azrail'e yazamıyordu SENİ; [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Firkatin acısını yüreğimizin ta derinlerinde hissettik [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ağıtlar yaktık [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Gelsen de görsen nice benlerin ne halde olduğunu [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Gelsen de görsen seni görmeden seni özleyen yüreklerimizin nasıl yandığını [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]GEL EY SEVGİSİYİ EN GÜZEL YAŞAYAN VE YAŞATAN GÜLİZAR!.. [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Öyle bir zaman yolculuğunda sallanıyoruz ki; rüzgârla titreyen yaprak misali� Kimimiz "Müminin derdini dert edinmeyen bizden değildir" hadisini umursamayıp yüz çeviriyoruz yardıma en muhtaç kardeşimize. Yalanlar, riyalar, nankörlüklerle donattık yeryüzünü. Nice canlar acıttık, nice kalpler kırdık. Sen, sana yapılan zulümlere hep sabrettin ve gül attın sevginle. Bizler sabredemedik, gül atamadık bizi üzenlere. Hâlbuki Sen "İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbiriniz sevmedikçe de(gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız" hadisini buyurmamış mıydın? Hep O'nun için sevdin ve O'nun için sevin dememiş miydin? Sevgi sözcüğü anlamını sen de bulmamış mıydı? GEL EY SEVGİYİ ANLAMLI KILAN "SEVGİ ÇİÇEĞİM!.." [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Nice benler sevgiyi, vefayı öğreten sana karşı bivefayla yaşıyor ve ömrünün biteceğinin farkında değil. Sevginin adı haset, vefanın adıysa unutmak, unutulmak olmuş. Çoğumuz birbirimizi menfaatimiz için sevdik. Sensizliğin acısından yüreğimizin ta derinlerinde yankılanan feryadı duyamadık gafletimizden. Benliğimizi kendimize unutturan cahilliğe kaptırdık. Sevgiden mahrumca yaşadık asırlarca. Ama Eneslerimiz var rüyalarında seninle buluşan. Ebubekirlerimiz var hasretinden yürekleri büryan olan. Sümeyyelerimiz var sevdasından vazgeçmeyen yürek dağlayan, can acıtan işkencelere rağmen. Bilallerimiz var ismini anınca dizlerinin bağı çözülen. [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]"Ümmetim, ümmetim" dedin ilk bizleri düşündün. Bizler gözyaşının zerresini hak edemedik. Nefse hoş gelenleri yaşadık, sünnetlerinle yaşamayı erteledik hep. Lakin seni sevmek, sevebilmek, özleyebilmek hayat ışığımız, bizi Mevla'ya götürecek tek yolumuz olmuşsun. Pişmanlıklarımızla, cürmümüzle merhametine geldik, seni görmeden seni özledik, müptela olduk sana. Ey uğruna gözyaşları akıttığımız, sevgililer sevgilisinin en merhametli HABİBİ!.. [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Senin sevgindir bize varlığımızı hatırlatan [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Senin sevgindir benliğimizi sen de bulduran [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Yaratılmışların en güzel yaratılan insanı en çok sen sevdin, seni de öyle sevenler var ki; hani Ebu Süfyan, Zeyd' e yaklaşıp sormuştu ya:"söyle bakalım! Şimdi senin yerinde Peygamberin olsaydı da seni bırakıp, O'nu öldürseydik razı olur muydun? Zeyd: [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]"-ASLA" demişti, "Resul-i Ekrem'in hayatı yanında benim hayatım bir hiçtir. Canımın kurtarılacağını dahi bilsem Rasulullah'ın değil burada sizin elinizde öldürülmesine hatta Medine'de ayağına bir dikenin bile batmasına katlanamam!.. Ebu Süfyan Zeyd'in gül kokan bun cevabının karşısında hayretinden nasıl da haykırmıştı: [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]"BEN YERYÜZÜNDE O'NUN KADAR SEVİLEN BİR TEK KİŞİ GÖRMEDİM". [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]İnsanlık can çekişmede. Düşünemedik her şeyin birbirimizi sevmekle güzelleşeceğini. Doyasıya tadamadık kardeşliğin o güzel hazzını. Ve bilemedik gerçek imanın en güzel ispatı "insan sevgisi" olduğunu. Ey sevgisiyle yeryüzünü cennet eyleyen sevgili!.. [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]"ey şairlerin ŞİİRİ [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Şiirlerinse MISRALARI [/FONT]
[FONT=Times New Roman, Times, serif]Ey insanı en çok seven ve en çok sevilen sen; "YEGANE GÜLİZARIMIZSIN!.." [/FONT]
