Sen ki, kâinat kitabının Fâtiha’sısın.
Varlığa katılma müsaademizin parolası “Bismillahirrahmanirrahîm“in ilk söyleyicisi, ilk öğreticisisin.
Sen ki, ezelî hitabın ete kemiğe bürünmüş hâlisin.
“Elhamdülillah” sözüyle dillenen sonsuz minnettarlığımızın en açık temsilcisisin.
“
En iyi hamd edenimizsin; Muhammed’imizsin.
“Şükreden bir kul olmayayım mı?” mahcubiyetini hücre hücre taşıyansın.
Rahman’ın vechine aşina eyleyerek sevdirdin yüzlerimizi; sonsuz merhamet gördüğümüzü haber verdin.
Rahîm’in teveccühüyle sevindirdin gönüllerimizi; hüzün ve korkularımızın biteceğini müjdeledin.
“Din gününün Mâliki”ne göre yaşama inceliğini sevdirdin bize.
Hesabı verilebilir günler yaşama sorumluluğunu hatırlattın vicdanımıza.
Sen “yalnız Sana kulluk ederiz” hitabımızın ebedî yankısısın.
“Âlemlerin Rabbi”ne en mükemmel ubudiyetinle karşılık verenimizsin.
Sen “yalnız Senden yardım dileriz” yakarışımızın biricik kefilisin.
“Rahman ve Rahim” olan
Sayende “bizi hidayet eyle sırât-ı müstakîme” diyebilecek hidayetin şereflileriyiz.
“Üzerlerine nimet indirilenlerin yolu”nda en başta yürüyen Sensin.
Sen ki bize Raûf ve Rahimsin, üzerimize titrersin.
“Üzerlerine gazab indirilenlerin yoluna değil” gidişimiz; merhamet eyle ey Sevgili.
Sen ki hidayetimiz için çok hırslısın, ümmetine kıl kadar zarar gelsin istemezsin.
“Dalalete sapanların yoluna değil” yürüyüşümüz; şefaat eyle ey Nebî.
Âmin..
Senai Demirci