Peygamberlik sohbetinin nasıl bir iksîr olduğu şöylece de anlaşılır: Kendi kızını, küçük yaşta, suçsuz, bizzat elleri ile toprağa gömebilecek bir vahşilik, barbarlık içindeki adam, gelip Rasulüllahla bir saat görüştükten sonra sanki yepyeni ve bambaşka bir insan olur, karıncaya ayağını basamaz hale gelirdi. Bu derece merhametsizlikten bu derece şefkati çıkaran Nübüvvet sohbetinin gücünden başka birşey değildir. Yine cahil, vahşi, merhametsiz bir insan Rasulüllahla bir zaman görüşür, sohbetine mazhar olur, sonra uzak diyarlara gidip, herkese hakikat rehberliği yapabilirdi.