Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[hafize]

Padişaha nasihat eden; Hacı Bayram Veli hazretlerinin sözleri


Vehbi Tülef Beyefendinin hazırladığı bir yazı dikkatimi çekti. Hacı Bayram-ı Veli Hazretleri; Sultan Murâd Hana nasihat etmiş.
Ne var bunda diyeceksiniz?
Öyle çok anlamlar varki, derya deniz misali.
Birkere nasihat ettiği bir padişah!
Hacı Bayram Veli Hazretleri’nin sözlerini sıraladım. Bundan asırlar önce oldukça cesur haliyle bir babanın evladına verdiği nasihat gibi içi titreyerek nasihatlarda bulunmuş. Çok güzel.

Öyle güzel nasihatlar etmişki!


Okuyunca dedimki keşke şimdi, şu yaşadığımız dünyada bile hepsi tek tek geçerli olan bu yapılması gerekenleri uygulayabilsek, dinlesek ve yapabilsek…
Ne güzel olurdu…

Beni etkileyen sözlerinin birkısmının üzerinde durmak istiyorum.

İlim sâhiplerine hürmet et.

Unutmayın hürmet et dediği padişah, hürmet edecekleri ilim irfan sahibi insanlar…
Padişahta olsa irfan sahiplerine hürmet etmesi gerektiğini söylemiş.
Keşke bizler şimdi bunu anlayabilsek!

Yaşlılara saygı, gençlere sevgi göster.


Yine bir güzellik. Yaşlılara saygı gösterilmesi şarttır farzdır. Ben bu konuda çok yazılar yazıyorum. Yaşlılara, analara babalara saygı gösteremeyenleri anlamıyorum anlamakda istemiyorum. Öyle insanları sevmiyorum onlarla dost olmak istemiyorum. Tabiki bu benim tasrrufum kimi bağlar bilemem. Yaş ilerliyor zamanla bizim de kapımız çalınmazsa dünya kimseye kalmayacak yaşanılırsa yaşlanılacak demektir. Evlatlarımız bizi bayramda birkaç dakika el öpmek yada tam anlamı ile sırayı savuşturmaki çin gelirlerse ölmediğimize pişman olmazmıyız? Dahası var, yanlarında istemeyip;


“Yaşıtlarınla burada daha mutlu olursun”


Düşüncesi içinde sevgiye hasret kalmışların arasında yaşamaşa mahkum ederlerse!
Yarabbi çoluğumuz çocuğumuzun yüreğine vicdan ver ve hala anne ve babalarına ilgi duymayan görmek isteyemen işlerim çok zamanım yok diyenlerin vicdanlarını sızlat ve bir gün onlarında aynı durumda kalacaklarını hatırlat Rabbim…

Elbetteki gençlere sevgi duymamız onları sevgi içinde büyütmemiz yetiştirmemiz dinlememiz ve gençlere de sevgi kadar saygı duymamız gerek. Onlar bizim gençlerimiz onlar bizim ilerimiz…
Bu olmazsa olmaz değilmidir ?

 

[hafize]

Hiç kimseyi küçümseme ve hafife alma.


Bu ne can alıcı bir nasihattır! Evet, kimsenin küçümsenmemesi gerek. Hem ne demek küçümsemek! Anlayabilmiş değilim. Kim nasıl küçümsüyor. Neye güvenere? Zengin insanların tavırlarını hiç anlamadım anlamayacağımda. Sanki zenginliklerinin bizlere ne faydası vardır ki kelime anlamı; ne alaka! Yada bana ne? Tam yerinde oluyor veya zenginin parası züğürdün çenesini yorar. Öyle ya zengin bizlere hava atarken bizlere para mı veriyor, çoluk çocuğumuza mı bakıyor ? Hele haksız yere bazı makamlara gelmiş insanların tafraları hiç anlaşılır gibi değil.

Böyle çok insan tanıdım. Emekli olduğu zaman evinde istenmeyen! Parkta vakit geçiren. Çalıştığı zamanki havasından dost tutamayan bu zatı muhteremler ancak parklarda güvercinlere yem atarlar!

Birilerinin bu yanlışları yapacak olanlara örneklerle anlatmaları gerekir ki bu iş en çokda biz ebeveynlere düşer...

İnsanlığında kusûr etme, sırrını hiç kimseye açma, iyice yakınlık peydâ etmedikçe, kimsenin arkadaşlığına güvenme.


Bu altın değerindeki sözlere hayranlık duyuyorum. Sır önemli bir şey! Çok önemli. Evler yıkan insanları birbirine düşüren kötülüklere neden olan sözcükler!
Söylenmemesi gerekenleri söylersen karşındaki senin sırrına saygı duymazsa, yandığının resmidir? Bundan sonrası seni kim kurtarır bilinmez. Rahmetli annem derdi ki bize:
“Boğaz yedi boğumdur bir şeyi söylemeden yedikere yutkunun, yedikere düşünün…
Bir anlık öfke ve kızgınlıkla sizlere verilmiş anlatılması başkasına asla mümkün olmayacak olayları söylemek! Allah esirgesin… Bu kötülüklerin olacak tatsızlıkların başlamasına sebeb verecektir.
Bu hem sizin için geçerli hemde size güvenen sır verenler için geçerli…

 

[hafize]

Hararet nârda’dır sac’da değildir,
Kerâmet sendedir tâc’da değildir.
Her ne arar isen kendinde ara,
Kudüs’te Mekke’de Hâc’da değildir.

Sakın, bir kimsenin gönlünü yıkma,
Gerçek erenlerin sözünden çıkma.
Eğer insan isen ölmezsin, korkma,
Âşığı kurt yemez uc’da değildir.

Gönül kâbesine girmesin hülya,
Nefsine hakim ol düşme bed hûya.
Kirleri arıtan baksana suya
Hep yüzü yerlerde buc’da değildir.

Dostumuzla beraber, yaralanır kanarız,
Her nefeste aşk ile yaratanı anarız.
Erenler meydanına vahdet ile gir de gör,
Kırk budaklı şamdanda kırkımız bir yanarız.

Edeb, erkâna bağlıdır ayağımız başımız
Güllerden koku almıştır toprağımız taşımız.
Soframızda bulunan lokmalar hep helâldir,
Yiyenlere nûr olur ekmeğimiz aşımız.

Erkek dişi sorulmaz, muhabbetin dilinde
Hak’kın yarattığı her şey yerli yerinde.
Bizim nazarımızda kadın erkek farkı yok
Noksanlıkla eksiklik senin görüşlerinde.

Hak’ka tâlib olan kişi başka murâd isteme,
Dostun seninle beraber başka vuslat isteme.
Bu dünya bir sofradır arzular gelir geçer
Eğer bizi buldun ise, başka murâd isteme.

Sevgi muhabbet kaynar yanan ocağımızda
Bülbüller şevke gelir gül açar bağımızda.
Hırslar kinler yok olur aşkla meydanımızda,
Arslanlarla ceylanlar dosttur kucağımızda.

Madde karanlığı akıl nûru;
Cehâlet karanlığı ilim nûru;
Nefis karanlığı marifet nûru;
Gönül karanlığı aşk nûru ile aydınlanır.

Malım mülküm servetim hepsi evde kaldı
Eşim dostum akrabam geçtiğim yolda kaldı
Dostlarımdan birisi benden hiç ayrılmadı

Sensiz benim bir dem karara mecâlim yok
İhsânını ta’dâ da imkânım yok.
Tenimdeki her tüy eğer dillense,
Binde bir şükrümü ifâya imkânım yok