UHUD GAZASINDA
Savaşın çok kızıştığı bir anda yiğitliğin sembolü Hazreti Abdullah bin Caş ile okçuların piri Sad bin Ebi Vakkas hazretleri karşılaştılar. Çeşitli yerlerinden yaralanmışlardı. Sad bin ebi Vakkas hazretleri diyorki:
Uhudda savaşın şiddetli bir anıydı. Birden bire Abdullah bin cahş yanıma sokuldu, elimden tuttu ve beni bir kayanın dıbine çekti. Bana; Şimdi sen burada dua et ben sana amin diyeyim. sonra ben dua edeyim sen amin de dedi. Ben şöyle dua ettim: Allahım, bana çok kuvvetli çetin düşmanları gönder. Onlarla kıyasıya vuruşayım. Hepsini öldüreyim. Gazi, olarak geri döneyim. Benim yaptığım bu duaya bütün kalbiyle amin dedi.
Sonra kendisi dua etmeye başladı;
Allahım bana zorlu düşmanlar gönder kıyasıya onlarla vuruşayım. Cihadın hakkını vereyim. Hepsini öldüreyim. Sonunda biri beni şehit etsin. Sonra dudaklarımı, burnumu, kulaklarımı kessin. Kanlar içinde senin huzuruna geleyim. Sen; Abdullah! dudaklarını, kulaklarını, burnunu ne yaptın? diye sorduğunda; Allahım ben onlarla çok kusurlar işledim, yerinde kullanmadım. Huzuruna getirmeye utandım. Sevgili peygamberimin bulunduğu bir savaşta, toza toprağa bulandım, öyle geldim" diyeyim dedi. Gönlüm böyle bir duaya amin demeye arzu etmiyordu. Fakat o istediği ve önceden söz verdiğim için, istemeyerek Amin, dedim.
Daha sonra, kılıçlarımızı çekerek, savaşa devam ettik. İkimizde önümüze geleni öldürüyorduk. O Sonderece bahadırane saldırıyor düşman saflarını darma dağan ediyordu. Düşmana tekrar tekrar vuruyor, şehid olmak için tükenmez bir arzu ile yeniden saldırıyordu. Allahü ekber diye çarpışırken kılıcı kırıldı. O anda sevgili peygamberimiz ona bir hurma dalı uzatarak, Savaşa devam etmesini buyurdu. Bu dal mucize olarak kılıç oldu önüne gelenle vuruşmaya devam etti. Pek çok düşman öldürdü. Savaşın sonuna doğru Ebül-Hakem isminde bir müşrikin attığı oklarla arzu ettiği şahadete kavuştu. Şehid olunca, kafirler cesedine hucum ederek burnunu,dudaklarını ve kulaklarını kestiler. Her tarafı kana boyandı.
Yarabbim ne kadar mübarek bir sahabiki duaları üzere rahmete kavuşuyorlar öyle büyük bir mertebeki şehitlik şerbetinden içtiler yarabbim onlar gibi olmayı nasip et peygamberimizin şafaat edeceği ümmetinin arasında olmayı nasip et Allahım..
AMİNNNNNNNNNNN
(AlıntıT.G.Yayınları)
Savaşın çok kızıştığı bir anda yiğitliğin sembolü Hazreti Abdullah bin Caş ile okçuların piri Sad bin Ebi Vakkas hazretleri karşılaştılar. Çeşitli yerlerinden yaralanmışlardı. Sad bin ebi Vakkas hazretleri diyorki:
Uhudda savaşın şiddetli bir anıydı. Birden bire Abdullah bin cahş yanıma sokuldu, elimden tuttu ve beni bir kayanın dıbine çekti. Bana; Şimdi sen burada dua et ben sana amin diyeyim. sonra ben dua edeyim sen amin de dedi. Ben şöyle dua ettim: Allahım, bana çok kuvvetli çetin düşmanları gönder. Onlarla kıyasıya vuruşayım. Hepsini öldüreyim. Gazi, olarak geri döneyim. Benim yaptığım bu duaya bütün kalbiyle amin dedi.
Sonra kendisi dua etmeye başladı;
Allahım bana zorlu düşmanlar gönder kıyasıya onlarla vuruşayım. Cihadın hakkını vereyim. Hepsini öldüreyim. Sonunda biri beni şehit etsin. Sonra dudaklarımı, burnumu, kulaklarımı kessin. Kanlar içinde senin huzuruna geleyim. Sen; Abdullah! dudaklarını, kulaklarını, burnunu ne yaptın? diye sorduğunda; Allahım ben onlarla çok kusurlar işledim, yerinde kullanmadım. Huzuruna getirmeye utandım. Sevgili peygamberimin bulunduğu bir savaşta, toza toprağa bulandım, öyle geldim" diyeyim dedi. Gönlüm böyle bir duaya amin demeye arzu etmiyordu. Fakat o istediği ve önceden söz verdiğim için, istemeyerek Amin, dedim.
Daha sonra, kılıçlarımızı çekerek, savaşa devam ettik. İkimizde önümüze geleni öldürüyorduk. O Sonderece bahadırane saldırıyor düşman saflarını darma dağan ediyordu. Düşmana tekrar tekrar vuruyor, şehid olmak için tükenmez bir arzu ile yeniden saldırıyordu. Allahü ekber diye çarpışırken kılıcı kırıldı. O anda sevgili peygamberimiz ona bir hurma dalı uzatarak, Savaşa devam etmesini buyurdu. Bu dal mucize olarak kılıç oldu önüne gelenle vuruşmaya devam etti. Pek çok düşman öldürdü. Savaşın sonuna doğru Ebül-Hakem isminde bir müşrikin attığı oklarla arzu ettiği şahadete kavuştu. Şehid olunca, kafirler cesedine hucum ederek burnunu,dudaklarını ve kulaklarını kestiler. Her tarafı kana boyandı.
Yarabbim ne kadar mübarek bir sahabiki duaları üzere rahmete kavuşuyorlar öyle büyük bir mertebeki şehitlik şerbetinden içtiler yarabbim onlar gibi olmayı nasip et peygamberimizin şafaat edeceği ümmetinin arasında olmayı nasip et Allahım..
AMİNNNNNNNNNNN
(AlıntıT.G.Yayınları)
