İslam dünyasındaki temel tartışmaları ve krizleri içeren, usul ve kavram karmaşasında netliği kaybolan zihin dünyamızda önemli yer tutmaya başlayan İslam-Medeniyet bağlamında pin kodu hükmünde olan "model" çalışmalar yapmanın önsözü öncelikle modelleme metoduna sahip olmaktır.
İslam’ın bireysel ve toplumsal değişimlerin beraberinde getirdiği ihtiyaçları karşılamak için algılanış ve yorumlanış biçimleri noktasında "metod" çok önemlidir. Müslümanlar bu noktada "yoldaki işaretler" hükmündeki ölçülerini, insan ve toplum modeline dönük modelleme araçlarını çok net ortaya koymalıdırlar.
Çağımızdaki bu alanlardaki teorilerle, moderne ait reellerle karşılaştırarak ele alan Müslüman düşünürlerin hayata, tarihe girdikleri pin kodlarının çok geçmeden "kod kabul edilmedi" reeli ile karşılaşması nedeni ile; "çözüm"ün kendisinden çok ona ulaşacak metodu ortaya koymak çok daha ail ve hayatidir.
Bu bağlamda İslami ilimlerin neredeyse tamamı usul açısından yeniden ele alınmaya başlandı. Fakat görüldü ki İslami ilimler artık birer disiplin olarak Müslümanların varoluş kanalları haline gelmiş ve sosyolojik olarak da kültürel katmanların hayatlarını anlamlandırmalarının tek kulvarı olmuş. İslami ilimleri yeniden ister metod ister literatür isterse sistem olarak eleştirmek, aşmaya kalkmak mümkün görülmemektedir.
Çünkü Müslümanların tarihi, İslami ilimler metodolojisi açısından o kadar düz bir çizgi izlemiş ve bu çizgi o kadar çok tekrar edilmiştir ki, kalınlaştırılmış bu çizgiyi bir yerinden yakalayıp onu dönüşümlü bir dairesel harekete çevirmek çok zor görülmektedir. Nitekim bu çizgi zorlandığı zamanda kırıldığı ve elde bir "parça" kaldığı tecrübe edilmiştir.
Peki İslami ilimler metodolojisi açısından bu çalışma neyi hedeflemektedir?
Herşeyden önce bu çalışma iki temel kriz yatağını çözmeye çalışmayı hedehleyecektir: İletişim ve Uyum
İletişim, çünkü İslami ilimler konusunda "iletişim" sorunundan kaynaklanan bir kör dövüşü ve verimsizlik yaşanmaktadır. Uyumsuzluk da kendliğinden gelmektedir.
Ayrıca baştan çok nert belirtelim ve unutulmayalaım ki, metotlar her zaman çözüm getirmezler veya getiremeyebilirler. Fakat metotların kesin sonuç alınan bir yanı vardır ki, bu da "krizi" soruna çevirebilmektedir.
Ne demektir şimdi sorunu krize çevirmek;
Sorun, insan ve hayat varoldukça olacak bir olgudur. Ve insan iletişim ve uyum sorunu yaşamadıkça bu sorunlar krize dönmez ve sorunların çözüm yolları her zaman açık olacaktır. Sorunsuz bir hayatı insan hiç bir zaman var edemeyecektir. Çünkü bu insanın doğasına ve kimyasına aykırıdır. Bir başka deyimle insanın doğası ve kimyası sorunsuz bir hayatın modellenmesine izin verecek özellikler taşımamaktadır.
Fakat "kriz" başka bir şeydir! Kriz, bir kilitlenme, sarsılma, savrulmadır.
Müslümanların tutulduğu kriz dalgalanmaları ve dalgalanmalardaki kriz nöbetlerinden kurtulması için öncelikle krizlerin çözüme kavuşmasını değil; soruna dönmesini sağlamalıyız. Çünkü soruna dönüldüğünde hayat normalleşmiş demektir.
Normal hayat sorunsuz hayat değildir! Krizlerden soruna dönmenin en önemli çözüm yollarından biri metod çalışmalarıdır.
Zihinsel dönüşümü ve değişimi tetikleyecek metodoloji Müslüman dünyayı krizden normalleştirecektir. Normalleşen dünya ise artık sorunlarla baş başa kalacaktı.
İşte takdir ve ilginize sunulacak tüm çalışmalar öncelikle krizi soruna yani hayatın normalleşmesine katkıda bulunmak için hazırlanmıştır. Bir medeniyet inşasının, tasavvurunun, keşfinin formüllerinden yola çıkarak hazırlanacak sistemlerin, modellerin var olabilmesi için öncelikle "kriz"den çıkmamız gerekmektedir. Krizden çıkınca da iletişim ve uyum sorunu yaşamadan (çünkü bu sorunu yaşarsak kriz nüksederek kendini tekrar edecektir.) sorunlarla baş başa kalacağızdır.
Sorunlarla başbaşa kalınca da çözüm yolu olan: "pin kodu:" esprisinde ki gibi şifrelerimizi gireceğiz.
Selam ve dua ile.....
İslam’ın bireysel ve toplumsal değişimlerin beraberinde getirdiği ihtiyaçları karşılamak için algılanış ve yorumlanış biçimleri noktasında "metod" çok önemlidir. Müslümanlar bu noktada "yoldaki işaretler" hükmündeki ölçülerini, insan ve toplum modeline dönük modelleme araçlarını çok net ortaya koymalıdırlar.
Çağımızdaki bu alanlardaki teorilerle, moderne ait reellerle karşılaştırarak ele alan Müslüman düşünürlerin hayata, tarihe girdikleri pin kodlarının çok geçmeden "kod kabul edilmedi" reeli ile karşılaşması nedeni ile; "çözüm"ün kendisinden çok ona ulaşacak metodu ortaya koymak çok daha ail ve hayatidir.
Bu bağlamda İslami ilimlerin neredeyse tamamı usul açısından yeniden ele alınmaya başlandı. Fakat görüldü ki İslami ilimler artık birer disiplin olarak Müslümanların varoluş kanalları haline gelmiş ve sosyolojik olarak da kültürel katmanların hayatlarını anlamlandırmalarının tek kulvarı olmuş. İslami ilimleri yeniden ister metod ister literatür isterse sistem olarak eleştirmek, aşmaya kalkmak mümkün görülmemektedir.
Çünkü Müslümanların tarihi, İslami ilimler metodolojisi açısından o kadar düz bir çizgi izlemiş ve bu çizgi o kadar çok tekrar edilmiştir ki, kalınlaştırılmış bu çizgiyi bir yerinden yakalayıp onu dönüşümlü bir dairesel harekete çevirmek çok zor görülmektedir. Nitekim bu çizgi zorlandığı zamanda kırıldığı ve elde bir "parça" kaldığı tecrübe edilmiştir.
Peki İslami ilimler metodolojisi açısından bu çalışma neyi hedeflemektedir?
Herşeyden önce bu çalışma iki temel kriz yatağını çözmeye çalışmayı hedehleyecektir: İletişim ve Uyum
İletişim, çünkü İslami ilimler konusunda "iletişim" sorunundan kaynaklanan bir kör dövüşü ve verimsizlik yaşanmaktadır. Uyumsuzluk da kendliğinden gelmektedir.
Ayrıca baştan çok nert belirtelim ve unutulmayalaım ki, metotlar her zaman çözüm getirmezler veya getiremeyebilirler. Fakat metotların kesin sonuç alınan bir yanı vardır ki, bu da "krizi" soruna çevirebilmektedir.
Ne demektir şimdi sorunu krize çevirmek;
Sorun, insan ve hayat varoldukça olacak bir olgudur. Ve insan iletişim ve uyum sorunu yaşamadıkça bu sorunlar krize dönmez ve sorunların çözüm yolları her zaman açık olacaktır. Sorunsuz bir hayatı insan hiç bir zaman var edemeyecektir. Çünkü bu insanın doğasına ve kimyasına aykırıdır. Bir başka deyimle insanın doğası ve kimyası sorunsuz bir hayatın modellenmesine izin verecek özellikler taşımamaktadır.
Fakat "kriz" başka bir şeydir! Kriz, bir kilitlenme, sarsılma, savrulmadır.
Müslümanların tutulduğu kriz dalgalanmaları ve dalgalanmalardaki kriz nöbetlerinden kurtulması için öncelikle krizlerin çözüme kavuşmasını değil; soruna dönmesini sağlamalıyız. Çünkü soruna dönüldüğünde hayat normalleşmiş demektir.
Normal hayat sorunsuz hayat değildir! Krizlerden soruna dönmenin en önemli çözüm yollarından biri metod çalışmalarıdır.
Zihinsel dönüşümü ve değişimi tetikleyecek metodoloji Müslüman dünyayı krizden normalleştirecektir. Normalleşen dünya ise artık sorunlarla baş başa kalacaktı.
İşte takdir ve ilginize sunulacak tüm çalışmalar öncelikle krizi soruna yani hayatın normalleşmesine katkıda bulunmak için hazırlanmıştır. Bir medeniyet inşasının, tasavvurunun, keşfinin formüllerinden yola çıkarak hazırlanacak sistemlerin, modellerin var olabilmesi için öncelikle "kriz"den çıkmamız gerekmektedir. Krizden çıkınca da iletişim ve uyum sorunu yaşamadan (çünkü bu sorunu yaşarsak kriz nüksederek kendini tekrar edecektir.) sorunlarla baş başa kalacağızdır.
Sorunlarla başbaşa kalınca da çözüm yolu olan: "pin kodu:" esprisinde ki gibi şifrelerimizi gireceğiz.
Selam ve dua ile.....